Πρόκειται για μια όμορφη αρχοντική πόλη, που σφύζει από ζωή χειμώνα - καλοκαίρι, χωρίς να εξαρτάται αποκλειστικά από τον τουρισμό όπως συμβαίνει στα περισσότερα Κυκλαδονήσια. Παλιότερα η Ερμούπολη,
που ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του αρχαίου θεού του εμπορίου Ερμή, υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα βιομηχανικα, εμπορικά, ναυτιλιακα και πολιτιστικά κέντρα της Ελλάδας. Σήμερα είναι η έδρα της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, ενω εκεί λειτουργεί και τμήμα του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Κάποια από τα ενδιαφέροντα ιστορικά στοιχεία της Ερμούπολης:
Η Ερμούπολη άρχισε να κατοικείται από τους πρόσφυγες που ήρθαν σταδιακά στο νησί από τη Μικρά Ασία, τη Χίο, την Κάσο, τα Ψαρά και την Κρήτη από το 1822. Οι πρώτοι πρόσφυγες ήταν θύματα των σφαγών που είχε εξαπολύσει ο τουρκικός στόλος σε αυτές τις περιοχές το 1822 και το 1824. Η ύπαρξη καθολικών στη Σύρο είχε θέσει το νησί υπό την προστασία των δυτικών μεγάλων δυνάμεων της εποχής.
Να σημειωθεί ότι ο πρώτος αξιόλογος οικισμός στο νησί, η Άνω Σύρος, δημιουργήθηκε το 1204 με την επικράτηση των Βενετών στο Αιγαίο. Τότε οι κάτοικοι της Σύρου ασπάστηκαν τον Καθολικισμό αλλά διατήρησαν την ελληνική γλώσσα.
Το 1823 οι πρόσφυγες, που αναζήτησαν ασφάλεια στο νησί της Σύρου, έκτισαν τον ιερό ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος που σήμερα αποτελεί την Μητρόπολη των Ορθοδόξων κατοίκων της. Το 1828 ο πληθυσμός της πόλης αριθμούσε 13.800 κατοίκους. Το 1833 έχτισαν το πρώτο δημόσιο Γυμνάσιο της ελεύθερης Ελλάδας με γυμνασιάρχη το Νεόφυτο Βάμβα. Από το γυμνάσιο της Σύρου αποφοίτησε αρκετά χρόνια μετά ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Την ίδια εποχή ιδρύθηκε το πρώτο εργοστάσιο βυρσοδεψίας στην Σύρο και χτίστηκε το λιμάνι της πόλης. Κατά τα πρώτα χρόνια του ελληνικού κράτους τα περισσότερα από τα ξένα πλοία έπιαναν μόνο Σύρο απ' όπου γινόταν το διαμετακομιστικό εμπόριο με την υπόλοιπη Ελλάδα, τη Ρωσία και την Ανατολή.
Μεταξύ 1840 και 1880 η Ερμούπολη αναπτυσσόταν ραγδαία και μετατράπηκε σε κοσμοπολίτικη υδροκεφαλική πόλη, απόρροια μαζικής εξωτερικής εισόδου μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, με αναπτυγμένη αστική τάξη. Το 1848 άρχισε να χτίζεται η αριστοκρατική συνοικία της Σύρου, τα Βαπόρια, με πανέμορφες ιδιωτικές κατοικίες και νεοκλασικά αρχοντικά, καθώς και ο ναός του Αγίου Νικολάου. Το 1856 αναφέρεται ως η δεύτερη πόλη μετά την Αθήνα σε πληθυσμό.
Στα τέλη του 1862 θεμελιώθηκε στην Ερμούπολη το Θέατρο Απόλλων και το 1876 το πιο επιβλητικό κτίριο της Σύρου, το Δημαρχιακό Μέγαρο. Το Φεβρουάριο του 1879 δημιουργήθηκε στην Ερμούπολη το πρώτο, στην Ελλάδα, εργατικό Σωματείο. Το 1880, με απόφαση του δήμου Ερμούπολης, στήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα μνημείο στον άγνωστο στρατιώτη του αγώνα του 1821.
Η Ερμούπολη άρχισε να παρακμάζει μετά το 1880 με την άνοδο του λιμανιού του Πειραιά, οπότε και ο κύριος όγκος του εμπορίου άρχισε να διεξάγεται από εκεί. Από τα μέσα του 19ου αιώνα στην ακτή της Ερμούπολης δημιουργείται μία μεγάλη βιομηχανική ζώνη με ναυπηγείο, βυρσοδεψεία, κλωστήρια, ατμόμυλους κ.α. Το 1928 γνώρισε μιαν εφήμερη αναλαμπή όταν εγκαταστάθηκαν σε αυτήν πάνω από 3.000 πρόσφυγες από την Μικρά Ασία. Έκτοτε γνωρίζει μία σταδιακή πληθυσμιακή πτώση που οφείλεται στην μείωση των εμπορευματικών επιχειρήσεων, στον τερματισμό της ιστιοφόρου ναυσιπλοΐας και στη διακοπή των εμπορικών σχέσεων με Μαύρη Θάλασσα και Μικρά Ασία.
Κάποια από τα αξιοθέατα της Ερμούπολης:
Το 1823 οι πρόσφυγες, που αναζήτησαν ασφάλεια στο νησί της Σύρου, έκτισαν τον ιερό ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος που σήμερα αποτελεί την Μητρόπολη των Ορθοδόξων κατοίκων της. Το 1828 ο πληθυσμός της πόλης αριθμούσε 13.800 κατοίκους. Το 1833 έχτισαν το πρώτο δημόσιο Γυμνάσιο της ελεύθερης Ελλάδας με γυμνασιάρχη το Νεόφυτο Βάμβα. Από το γυμνάσιο της Σύρου αποφοίτησε αρκετά χρόνια μετά ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Την ίδια εποχή ιδρύθηκε το πρώτο εργοστάσιο βυρσοδεψίας στην Σύρο και χτίστηκε το λιμάνι της πόλης. Κατά τα πρώτα χρόνια του ελληνικού κράτους τα περισσότερα από τα ξένα πλοία έπιαναν μόνο Σύρο απ' όπου γινόταν το διαμετακομιστικό εμπόριο με την υπόλοιπη Ελλάδα, τη Ρωσία και την Ανατολή.
Στα τέλη του 1862 θεμελιώθηκε στην Ερμούπολη το Θέατρο Απόλλων και το 1876 το πιο επιβλητικό κτίριο της Σύρου, το Δημαρχιακό Μέγαρο. Το Φεβρουάριο του 1879 δημιουργήθηκε στην Ερμούπολη το πρώτο, στην Ελλάδα, εργατικό Σωματείο. Το 1880, με απόφαση του δήμου Ερμούπολης, στήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα μνημείο στον άγνωστο στρατιώτη του αγώνα του 1821.
Το Δημαρχιακό Μέγαρο: Το επιβλητικότερο κτίριο της Σύρου, ένα από τα μεγαλύτερα δημαρχιακά μέγαρα της χώρας, κτισμένο πάνω σε οικόπεδο 2.800 τ.μ. Είναι έργο του Γερμανού αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλερ. Θεμελιώθηκε το 1876 και ολοκληρώθηκε το 1898. Οι όψεις του τριώροφου κτιρίου από την Πλατεία Μιαούλη έχουν, με τονισμένο το κεντρικό τμήμα με την μνημειακή μαρμάρινη σκάλα, δύο μακριές πτέρυγες με πύργους στις τέσσερις γωνίες του. Στο δημαρχιακό μέγαρο, εκτός από τις δημοτικές υπηρεσίες, στεγάζονται και τα Δικαστήρια, το Υποθηκοφυλακείο, το Αρχαιολογικό Μουσείο και άλλοι δημόσιοι φορείς. Το κομψότατο θαυμάσια διατηρημένο τριώροφο κτίριο είναι ανοικτό στο κοινό πρωινές ώρες και την θερινή περίοδο τα Σάββατα και τις Κυριακές. Σχετικές οι 2 φωτογραφίες στη συνέχεια:
Η πλατεία Μιαούλη: Τον 19ο αιώνα ήταν μια από τις σπάνιες πλατείες στην Ελλάδα. Είναι, μαζί με την Σπιανάδα της Κέρκυρας, μία από τις δύο μεγαλύτερες μαρμαρόστρωτες πλατείες στην Ελλάδα. Εδώ βρίσκεται ο ανδριάντας του ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη (1889). Η πλατεία αποτελεί από παλιά σημείο συνάντησης και αναφοράς όλων των κατοίκων του νησιού. Σχετικές οι 2 φωτογραφίες στη συνέχεια:
Ο ναός της Ανάστασης του Χριστού: Χτισμένος στην κορυφή του λόφου Δήλι, η ορθόδοξη αυτή εκκλησία μοιάζει να αντισταθμίζει τη δεσπόζουσα θέση του καθολικού ναού του Αγίου Γεωργίου (Σαν Τζώρτζη) στον λόφο της Άνω Σύρου. Θεμελιώθηκε το 1874 με σχέδια Δ. Ελευθεριάδη. Εγκαινιάσθηκε τον Απρίλιο του 1908. Είναι Βυζαντινού ρυθμού, σταυροεπίστεγος με τρούλο, με ενδιαφέρουσες εικόνες. Σχετικές οι 3 φωτογραφίες στη συνέχεια:
Ο μεσαιωνικός οικισμός της Άνω Σύρου με τον καθεδρικό καθολικό ναό του Αγίου Γεωργίου (Σαν Τζώρτζη) που δεσπόζει στην κορυφή του λόφου (φωτογραφία στη συνέχεια). Ο ναός χρονολογείται από τον 13ο αιώνα. Το 1617 η εκκλησία καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Τούρκους. Το 1652 ο ναός άρχισε να λειτουργεί ξανά. Η σημερινή εκκλησία ανακαινίστηκε το 1832 και με αυτή τη μορφή υπάρχει μέχρι σήμερα. Σημαντική είναι η εικόνα του πολιούχου της Άνω Σύρου Αγίου Γεωργίου, έργο του 19ου αιώνα.
Το Θέατρο Απόλλων, στην Ερμούπολη: Θεμελιώθηκε στα τέλη του 1862 σε σχέδια του Ιταλού αρχιτέκτονα Πιέτρο Σαμπό και εγκαινιάστηκε το 1864. Πολλοί Συριανοί υποστηρίζουν ότι το "Απόλλων" αποτελεί μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου. Δυστυχώς, κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου το θέατρο υπέστη πολύ μεγάλες καταστροφές, γεγονός που οδήγησε στην ανάγκη για τις μεταπολεμικές επεμβάσεις, που αλλοίωσαν σε ένα βαθμό την φυσιογνωμία του κτιρίου. Επαναλειτούργησε το 1991, ενώ οι εργασίες αποκατάστασης ολοκληρώθηκαν το 2000. Μεγάλα ονόματα του νεοελληνικού θεάτρου έχουν φιλοξενηθεί κατά καιρούς στην σκηνή του. Σχετικές οι 4 φωτογραφίες στη συνέχεια:
Ο Oρθόδοξος Nαός του πολιούχου Αγίου Νικολάου, βρίσκεται στην αρχή του άξονα της συνοικίας «Βαπόρια», στο ανατολικό τμήμα της Ερμούπολης. Ο μεγαλοπρεπής μαρμάρινος ναός, βασιλική με τρούλο, θεμελιώθηκε το 1849. Η κύρια είσοδος έχει πρόπυλο με τέσσερις κίονες ιωνικού ρυθμού. Το μάρμαρο κυριαρχεί εσωτερικά σε όλη τη δόμηση, ενώ το τεράστιο μαρμάρινο τέμπλο θεωρείται ως ένα από τα ωραιότερα της νεότερης Ελλάδας. Στο αλσύλιο, μπροστά από το ναό του Αγ. Νικολάου, τοποθετήθηκε το 1890 το μνημείο των πεσόντων κατά την Επανάσταση. Σχετικές οι 4 φωτογραφίες στη συνέχεια:
Στο παλιό λιμάνι, στην περιοχή Νησάκι υπάρχει το κτίριο της "Aκαδημίας Εμπορικού Ναυτικού" που χτίστηκε το 1880 για να στεγάσει αρχικά το τηλεγραφείο της αγγλικής εταιρείας EASTERN TELEGRAPH CO LTD. Στο ισόγειο του κτιρίου υπάρχουν εκθέματα σχετικά με τη ναυτιλία, χαλκογραφίες ιστιοφόρων, μακέτες πλοίων κ.λπ. Επίσης στην ίδια περιοχή στο παλιό λιμάνι υπάρχουν τα κτίρια των «Αποθηκών Διαμετακόμισης Τράνζιτο» και του Τελωνείου, που είναι από τα πρώτα δημόσια κτίρια στη νεότερη Ελλάδα. Σήμερα οι Αποθήκες στεγάζουν δημόσιες υπηρεσίες. Σχετική η φωτογραφία στη συνέχεια:
Σήμερα η Ερμούπολη είναι ένα σπουδαίο τουριστικό, εμπορικό αλλά και διοικητικό κέντρο. Ο Δήμος Σύρου-Ερμουπόλης είναι ο μοναδικός Δήμος του νησιού, ο πληθυσμός του οποίου ανέρχεται σε 21.500 περίπου κατοίκους. Έδρα του δήμου είναι η Ερμούπολη και ιστορική έδρα η Άνω Σύρος. Χωρίζεται σε τρεις δημοτικές ενότητες: Ερμουπόλεως, Ποσειδωνίας και Άνω Σύρου.
Τα τελευταία χρόνια με τις καίριες επεμβάσεις και αποκαταστάσεις στα νεοκλασικά κτίρια, και σε όλους τους δημόσιους χώρους, η Ερμούπολη είναι μια πανέμορφη πόλη που τίποτε δεν έχει να ζηλέψει από την περασμένη αίγλη της. Επιπλέον αποτελεί ενα γραφικό θέρετρο.
Κείμενα και Φωτογραφίες Takis Ant για το afirimeno.com
Κείμενα και Φωτογραφίες Takis Ant για το afirimeno.com
Με στοιχεία από el.wikipedia.org και synd.gr (Σύνδεσμος Συριανών)
Σχετική ανάρτηση:
Φωτογραφίες από τον Αέρα: Από τα Μέγαρα στην Σύρο
Σχετική ανάρτηση:
Φωτογραφίες από τον Αέρα: Από τα Μέγαρα στην Σύρο
Προσεγμένη ανάρτηση. Πολλές και καλές οι φωτογραφίες. Μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφή