Το διαχρονικό μάθημα από το Τσέρνομπιλ θα πρέπει να διδαχθεί η Ιαπωνία για τη Φουκουσίμα, υποστήριζει ο γερμανός φυσικός Ζ. Πφλουγκμπάιλ στο DLF. "Δεν τίθεται θέμα επιστροφής των κατοίκων, χρειάζεται σωστή ενημέρωση". Από τη Deutsche Welle:
Έξι χρόνια μετά την ανείπωτη καταστροφή στη Φουκουσίμα οι επιπτώσεις στη ζωή και την υγεία των κατοίκων δεν έχουν αποκατασταθεί, και όπως υποστηρίζουν ειδικοί θα χρειαστεί να περάσουν ακόμη δεκαετίες. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός της χώρας Σίζο Άμπε διακατέχεται από βιασύνη. Συστήνει στους ανθρώπους που εγκατέλειψαν την μολυσμένη περιοχή μετά το πυρηνικό δυστύχημα που ακολούθησε του σεισμού, να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ίδιο ακριβώς είχε γίνει και στην περίπτωση του Τσέρνομπιλ.
«Δεν τίθεται καν θέμα επιστροφής»
Και για να έχουμε σημείο σύγκρισης για απλούς πολίτες το επιτρεπτό όριο είναι 1 μιλισίβερτ ανά έτος. Με αυτό το δεδομένο αντιλαμβάνεται κανείς ότι δεν υπάρχει κάποιος που να είναι σε θέση να εγγυηθεί πότε οι άνθρωποι να επιστρέψουν στα σπίτια τους, ούτε να προβλέψει τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις για την Ιαπωνία και την γύρω περιοχή. Η πολιτική ενημέρωσης είναι ελλιπής. Πληροφορίες για παράδειγμα γύρω από τις επιπτώσεις στην υγεία των πολιτών αντιπροσωπεύουν ένα απειροελάχιστο κλάσμα της πραγματικότητας.
Φουκουσίμα όπως…Τσέρνομπιλ
«Εάν παρατηρήσετε πόση παραπληροφόρηση υπάρχει ακόμη και σήμερα για το Τσέρνομπιλ από τα ΗΕ, από υπουργεία υγείας, είναι αναμενόμενο να γίνει το ίδιο και στην Ιαπωνία" παραδέχεται ο γερμανός επιστήμων. «Αλλά τουλάχιστον μπορεί να διδαχθεί κανείς για το μέγεθος των επιπτώσεων στην υγεία. Για παράδειγμα, μετά το Τσέρνομπιλ έγιναν πολύ συστηματικές μετρήσεις στη Βαυαρία και με κυβερνητική απόφαση καταγράφηκαν όλες οι περιπτώσεις παιδιών που γεννήθηκαν με γενετικές ανωμαλίες. Μετά από αυτό μπορώ να σας πω με μεγάλη ακρίβεια ότι στη Βαυαρία, σε απόσταση πάνω από χίλια χιλιόμετρα από τον τόπο της καταστροφής και με μέτρια έκλυση ραδιενέργειας, γεννήθηκαν 3.000 τέτοια παιδιά. Παρόμοια έκλυση ραδιενέργειας καταγράφεται ακόμη και σήμερα μέχρι το πυκνοκατοικημένο Τόκιο».
Υπεύθυνη στάση της ιαπωνικής κυβέρνησης στο πρόβλημα θα ήταν να ενθαρρύνει τους γιατρούς να καταγράφουν τις παρατηρήσεις τους σε αυτό το πεδίο και να ενημερώνουν τις αρχές, αυτό δεν γίνεται, επισημαίνει ο γερμανός φυσικός. Επιπλέον η Γιακούζα, η ιαπωνική μαφία, συγκεντρώνει κόσμο χωρίς τα απαραίτητα προσόντα για να κάνει τη βρώμικη δουλειά. «Όπως γίνεται και στους δυτικοευρωπαϊκούς πυρηνικούς αντιδραστήρες» σημειώνει ο Ζεμπάστιαν Πφλουγκμπάιλ, «αυτό μου δίνει την αφορμή να επιστήσω την προσοχή και στην κατάσταση επ΄αυτού και στη Γερμανία».
Ντόρις Σιμόν, DLF/Ειρήνη Αναστασοπούλου
Πηγή: Deutsche Welle
Σχετικές αναρτήσεις:
Τσερνομπίλ, 30 χρόνια μετά
Μία ατσάλινη σαρκοφάγος για το Τσερνομπίλ
Έξι χρόνια μετά την ανείπωτη καταστροφή στη Φουκουσίμα οι επιπτώσεις στη ζωή και την υγεία των κατοίκων δεν έχουν αποκατασταθεί, και όπως υποστηρίζουν ειδικοί θα χρειαστεί να περάσουν ακόμη δεκαετίες. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός της χώρας Σίζο Άμπε διακατέχεται από βιασύνη. Συστήνει στους ανθρώπους που εγκατέλειψαν την μολυσμένη περιοχή μετά το πυρηνικό δυστύχημα που ακολούθησε του σεισμού, να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ίδιο ακριβώς είχε γίνει και στην περίπτωση του Τσέρνομπιλ.
«Δεν τίθεται καν θέμα επιστροφής»
«Κάτι τέτοιο είναι ανεύθυνο», υποστηρίζει ο φυσικός Ζεμπάστιαν Πφλουγκμπάιλ μιλώντας στο Γερμανική Ραδιοφωνία (DLF). Είναι σε θέση να γνωρίζει πολύ καλά γιατί έχει επισκεφθεί πολλές φορές την χώρα. «Υπάρχουν ακόμη περιοχές που εκπέμπουν ακτινοβολία, γύρω στα 20 μιλισίβερτ ανά έτος. Είναι το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο που μπορεί να δεχθεί κάποιος που εκτίθεται λόγω επαγγέλματος στην ακτινοβολία. Δεν τίθεται καν θέμα επιστροφής, ιδιαίτερα για παιδιά, δεν μπορούν να ζήσουν κάτω υπό τέτοιες συνθήκες».
Και για να έχουμε σημείο σύγκρισης για απλούς πολίτες το επιτρεπτό όριο είναι 1 μιλισίβερτ ανά έτος. Με αυτό το δεδομένο αντιλαμβάνεται κανείς ότι δεν υπάρχει κάποιος που να είναι σε θέση να εγγυηθεί πότε οι άνθρωποι να επιστρέψουν στα σπίτια τους, ούτε να προβλέψει τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις για την Ιαπωνία και την γύρω περιοχή. Η πολιτική ενημέρωσης είναι ελλιπής. Πληροφορίες για παράδειγμα γύρω από τις επιπτώσεις στην υγεία των πολιτών αντιπροσωπεύουν ένα απειροελάχιστο κλάσμα της πραγματικότητας.
Φουκουσίμα όπως…Τσέρνομπιλ
«Εάν παρατηρήσετε πόση παραπληροφόρηση υπάρχει ακόμη και σήμερα για το Τσέρνομπιλ από τα ΗΕ, από υπουργεία υγείας, είναι αναμενόμενο να γίνει το ίδιο και στην Ιαπωνία" παραδέχεται ο γερμανός επιστήμων. «Αλλά τουλάχιστον μπορεί να διδαχθεί κανείς για το μέγεθος των επιπτώσεων στην υγεία. Για παράδειγμα, μετά το Τσέρνομπιλ έγιναν πολύ συστηματικές μετρήσεις στη Βαυαρία και με κυβερνητική απόφαση καταγράφηκαν όλες οι περιπτώσεις παιδιών που γεννήθηκαν με γενετικές ανωμαλίες. Μετά από αυτό μπορώ να σας πω με μεγάλη ακρίβεια ότι στη Βαυαρία, σε απόσταση πάνω από χίλια χιλιόμετρα από τον τόπο της καταστροφής και με μέτρια έκλυση ραδιενέργειας, γεννήθηκαν 3.000 τέτοια παιδιά. Παρόμοια έκλυση ραδιενέργειας καταγράφεται ακόμη και σήμερα μέχρι το πυκνοκατοικημένο Τόκιο».
Υπεύθυνη στάση της ιαπωνικής κυβέρνησης στο πρόβλημα θα ήταν να ενθαρρύνει τους γιατρούς να καταγράφουν τις παρατηρήσεις τους σε αυτό το πεδίο και να ενημερώνουν τις αρχές, αυτό δεν γίνεται, επισημαίνει ο γερμανός φυσικός. Επιπλέον η Γιακούζα, η ιαπωνική μαφία, συγκεντρώνει κόσμο χωρίς τα απαραίτητα προσόντα για να κάνει τη βρώμικη δουλειά. «Όπως γίνεται και στους δυτικοευρωπαϊκούς πυρηνικούς αντιδραστήρες» σημειώνει ο Ζεμπάστιαν Πφλουγκμπάιλ, «αυτό μου δίνει την αφορμή να επιστήσω την προσοχή και στην κατάσταση επ΄αυτού και στη Γερμανία».
Ντόρις Σιμόν, DLF/Ειρήνη Αναστασοπούλου
Πηγή: Deutsche Welle
Τσερνομπίλ, 30 χρόνια μετά
Μία ατσάλινη σαρκοφάγος για το Τσερνομπίλ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου