Από τη Deutsche Welle:
Υπάρχουν πολλοί στην Αυστραλία που δεν μπορούν να περιμένουν. Θέλουν πώς και πώς να έρθει η 30η Ιουνίου. Κάθε μέρα που περνά η χώρα από την άλλη πλευρά της γης έρχεται πιο κοντά σε ένα αξιοπρόσεκτο παγκόσμιο ρεκόρ. Εάν δεν συμβεί κάτι το απρόοπτο στο τέλος του τρέχοντος τριμήνου η Αυστραλία θα έχει συνεχή ανάπτυξη για 104 τρίμηνα ή 26 χρόνια.
Η συνταγή της επιτυχίας
Στην «ευτυχισμένη χώρα», όπως συνηθίζουν να αποκαλούν τη χώρα τους οι Αυστραλοί, η οικονομική ανάπτυξη έχει γίνει πλέον ρουτίνα. Μια ολόκληρη γενιά δεν έχει γνωρίσει κάτι άλλο. Η τελευταία φορά που καταγράφηκε συρρίκνωση του ρυθμού ανάπτυξης επί δύο συνεχόμενα τρίμηνα ήταν το 1991. Τότε στη διεθνή πολιτική ήταν ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ο Τζορτζ Μπους και ο Χέλμουτ Κολ. Στην Αυστραλία πρωθυπουργός ήταν μόνο ένας πολιτικός, ο Μπομπ Χόουκ. Τα συγχαρητήρια θα δεχθεί ο νυν πρωθυπουργός Μάλκολμ Τέρνμπουλ στις 20 Ιουλίου, στο πλαίσιο της συνάντησης κορυφής των 20 βιομηχανικών και ραγδαία αναπτυσσόμενων χωρών στο Αμβούργο (G20).
Κανείς δεν αμφισβητεί ότι η Αυστραλία μπορεί να επιτύχει το ρεκόρ αυτό. Κατάφερε να ξεπεράσει την Ολλανδία, μετά από 103 συνεχή τρίμηνα ανάπτυξης. Η ευρωπαϊκή χώρα δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της οικονομικής κρίσης του 2008.
Ποιες είναι όμως οι βάσεις της επιτυχίας των Αυστραλών; Μεταρρυθμίσεις στον τομέα της εργασίας, μια καλή νομισματική πολιτική και ισχυρή ζήτηση από χώρες της Ασίας για τον εγχώριο ορυκτό πλούτο της -φυσικό αέριο, πετρέλαιο, λιγνίτη- αλλά και για αγροτικά προϊόντα. Πιο συγκεκριμένα, η Κίνα έχει γίνει εδώ καιρό ο βασικότερος εμπορικός εταίρος της Αυστραλίας. Το ένα τρίτο των εξαγωγών της Αυστραλίας πηγαίνει στην Κίνα, όταν το 1991 επρόκειτο μόλις για το 2%.
Εξάρτηση από την Κίνα
Ο Σαούλ Ισλέικ, καθηγητής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο της Τασμανίας είπε χαρακτηριστικά ότι «καμιά άλλη χώρα του κόσμου δεν ωφελήθηκε τις τελευταίες τις δεκαετίες τόσο πολύ από την ανάπτυξη και τον εκβιομηχανισμό της Κίνας, όσο η Αυστραλία». Πιο σημαντικός είναι ο τομέας της παιδείας. Πολλοί ασιάτες γονείς από τη μεσαία τάξη, στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο ή για σπουδές στην Αυστραλία. Δεν είναι μόνο πιο κοντά από ό,τι οι ΗΠΑ ή η Ευρώπη αλλά και πιο φτηνά. Σε αυτό συνέβαλε και η πτώση τις τιμής του δολαρίου Αυστραλίας σε σύγκριση με αυτό των ΗΠΑ. Αλλά και στον τομέα ακινήτων επιδεικνύουν δραστηριότητα οι Κινέζοι, κυρίως στην ανατολική ακτή της Αυστραλίας. Σε μεγαλουπόλεις όπως το Σίδνεϊ ή τη Μελβούρνη ένα στα τρία ακίνητα αγοράζεται από Κινέζους. Στο Σίδνεϊ οι τιμές έχουν ανέβει κατακόρυφα, μέσα σε 8 χρόνια έχουν διπλασιαστεί.
Η εξάρτηση από την Κίνα έχει βέβαια και την άλλη όψη. Σε περίπτωση ανατροπής του οικονομικού σκηνικού, θα προκληθούν τριγμοί στην Αυστραλία. Ο ΟΟΣΑ προειδοποιεί σχετικά στην τελευταία έκθεσή της για τη χώρα. Αλλά και στην ίδια την Αυστραλία πολλαπλασιάζονται οι φωνές που καλούν σε μετριοπάθεια. Η έγκριτη εφημερίδα Sydney Morning Herald έγραφε ότι η πλειοψηφία δεν επωφελείται από την ανάπτυξη όσο μεγαλώνει τα χάσμα στα εισοδήματα που προκαλεί η αύξηση του αρθμού των κατοίκων. Το 1991 ο αριθμός των κατοίκων ήταν 17 εκατομ. ενώ σήμερα φτάνει τα 25 εκατομμύρια.
DPA/ Κρίστοφ Σάτορ/ Ειρήνη Αναστασοπούλου
Πηγή: Deutsche Welle
Υπάρχουν πολλοί στην Αυστραλία που δεν μπορούν να περιμένουν. Θέλουν πώς και πώς να έρθει η 30η Ιουνίου. Κάθε μέρα που περνά η χώρα από την άλλη πλευρά της γης έρχεται πιο κοντά σε ένα αξιοπρόσεκτο παγκόσμιο ρεκόρ. Εάν δεν συμβεί κάτι το απρόοπτο στο τέλος του τρέχοντος τριμήνου η Αυστραλία θα έχει συνεχή ανάπτυξη για 104 τρίμηνα ή 26 χρόνια.
Η συνταγή της επιτυχίας
Στην «ευτυχισμένη χώρα», όπως συνηθίζουν να αποκαλούν τη χώρα τους οι Αυστραλοί, η οικονομική ανάπτυξη έχει γίνει πλέον ρουτίνα. Μια ολόκληρη γενιά δεν έχει γνωρίσει κάτι άλλο. Η τελευταία φορά που καταγράφηκε συρρίκνωση του ρυθμού ανάπτυξης επί δύο συνεχόμενα τρίμηνα ήταν το 1991. Τότε στη διεθνή πολιτική ήταν ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ο Τζορτζ Μπους και ο Χέλμουτ Κολ. Στην Αυστραλία πρωθυπουργός ήταν μόνο ένας πολιτικός, ο Μπομπ Χόουκ. Τα συγχαρητήρια θα δεχθεί ο νυν πρωθυπουργός Μάλκολμ Τέρνμπουλ στις 20 Ιουλίου, στο πλαίσιο της συνάντησης κορυφής των 20 βιομηχανικών και ραγδαία αναπτυσσόμενων χωρών στο Αμβούργο (G20).
Κανείς δεν αμφισβητεί ότι η Αυστραλία μπορεί να επιτύχει το ρεκόρ αυτό. Κατάφερε να ξεπεράσει την Ολλανδία, μετά από 103 συνεχή τρίμηνα ανάπτυξης. Η ευρωπαϊκή χώρα δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της οικονομικής κρίσης του 2008.
Ποιες είναι όμως οι βάσεις της επιτυχίας των Αυστραλών; Μεταρρυθμίσεις στον τομέα της εργασίας, μια καλή νομισματική πολιτική και ισχυρή ζήτηση από χώρες της Ασίας για τον εγχώριο ορυκτό πλούτο της -φυσικό αέριο, πετρέλαιο, λιγνίτη- αλλά και για αγροτικά προϊόντα. Πιο συγκεκριμένα, η Κίνα έχει γίνει εδώ καιρό ο βασικότερος εμπορικός εταίρος της Αυστραλίας. Το ένα τρίτο των εξαγωγών της Αυστραλίας πηγαίνει στην Κίνα, όταν το 1991 επρόκειτο μόλις για το 2%.
Ο Σαούλ Ισλέικ, καθηγητής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο της Τασμανίας είπε χαρακτηριστικά ότι «καμιά άλλη χώρα του κόσμου δεν ωφελήθηκε τις τελευταίες τις δεκαετίες τόσο πολύ από την ανάπτυξη και τον εκβιομηχανισμό της Κίνας, όσο η Αυστραλία». Πιο σημαντικός είναι ο τομέας της παιδείας. Πολλοί ασιάτες γονείς από τη μεσαία τάξη, στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο ή για σπουδές στην Αυστραλία. Δεν είναι μόνο πιο κοντά από ό,τι οι ΗΠΑ ή η Ευρώπη αλλά και πιο φτηνά. Σε αυτό συνέβαλε και η πτώση τις τιμής του δολαρίου Αυστραλίας σε σύγκριση με αυτό των ΗΠΑ. Αλλά και στον τομέα ακινήτων επιδεικνύουν δραστηριότητα οι Κινέζοι, κυρίως στην ανατολική ακτή της Αυστραλίας. Σε μεγαλουπόλεις όπως το Σίδνεϊ ή τη Μελβούρνη ένα στα τρία ακίνητα αγοράζεται από Κινέζους. Στο Σίδνεϊ οι τιμές έχουν ανέβει κατακόρυφα, μέσα σε 8 χρόνια έχουν διπλασιαστεί.
Η εξάρτηση από την Κίνα έχει βέβαια και την άλλη όψη. Σε περίπτωση ανατροπής του οικονομικού σκηνικού, θα προκληθούν τριγμοί στην Αυστραλία. Ο ΟΟΣΑ προειδοποιεί σχετικά στην τελευταία έκθεσή της για τη χώρα. Αλλά και στην ίδια την Αυστραλία πολλαπλασιάζονται οι φωνές που καλούν σε μετριοπάθεια. Η έγκριτη εφημερίδα Sydney Morning Herald έγραφε ότι η πλειοψηφία δεν επωφελείται από την ανάπτυξη όσο μεγαλώνει τα χάσμα στα εισοδήματα που προκαλεί η αύξηση του αρθμού των κατοίκων. Το 1991 ο αριθμός των κατοίκων ήταν 17 εκατομ. ενώ σήμερα φτάνει τα 25 εκατομμύρια.
DPA/ Κρίστοφ Σάτορ/ Ειρήνη Αναστασοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου