Όταν τα άκρα στηρίζουν αυταρχικές πολιτικές

Με ευρύτατη πλειοψηφία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υιοθέτησε χθες ψήφισμα – κόλαφο κατά του ηγέτη της Βενεζουέλας Νίκολας Μαδούρο. Το ψήφισμα όμως αυτό καταψήφισαν οι Έλληνες ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και της ακροδεξιάς Χρυσής Αυγής. Πρόσφατα στη Γαλλία ο αριστερός υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές, Ζαν-Λυκ Μελανσόν, προσέφερε έμμεσα τη στήριξή του στην ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν.

Το ψήφισμα κατά Μαδούρο 

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατήγγειλε «τη βάναυση καταστολή» στη Βενεζουέλα, που συγκλονίζεται από διαδηλώσεις της αντιπολίτευσης στη διάρκεια των οποίων περίπου 30 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους εδώ και σχεδόν έναν μήνα.

Στο ψήφισμα οι ευρωβουλευτές «καταδικάζουν σθεναρά τη βάναυση καταστολή που ασκήθηκε από τις δυνάμεις ασφαλείας της Βενεζουέλας, καθώς και από άτακτες ένοπλες ομάδες, κατά των ειρηνικών διαδηλωτών». Καλούν επίσης την κυβέρνηση του Καράκας να ξεκινήσει έρευνα για τις συνθήκες υπό τις οποίες έχασαν τη ζωή τους περίπου 30 άνθρωποι και να οδηγήσει στη Δικαιοσύνη τους υπευθύνους, αλλά και να διασφαλίσει το δικαίωμα στις διαδηλώσεις.

Το ψήφισμα που εγκρίθηκε με 450 ψήφους (35 κατά και 100 αποχές), υποστήριξαν οι μεγαλύτερες πολιτικές ομάδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Μεταξύ εκείνων που το καταψήφισαν περιλαμβάνονται και οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, Κ. Κούνεβα και Σ. Κούλογλου, το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή, ενώ ο Κώστας Χρυσόγονος, από τον ΣΥΡΙΖΑ, προτίμησε να απέχει από την ψηφοφορία. Ήταν μια περίπτωση όπου τα πολιτικά άκρα βρέθηκαν και πάλι κοντά...

Σκίτσο του Δημήτρη Χαντζόπουλου στην Καθημερινή 

Σχόλια 

Σχολιάζοντας το γεγονός, ο διευθυντής του Γραφείου Τύπου της ΝΔ Μακάριος Λαζαρίδης, ανέφερε μέσω Twitter: «οι Podemos στην Ισπανία και ο ΣΥΡΙΖΑ στο Ευρωκοινοβούλιο στήριξαν τον Μαδούρο. Συγκοινωνούντα δοχεία και όχι μόνο...». «Έτσι εξηγείται γιατί ο Αλ. Τσίπρας απέρριψε αίτημα της Ν.Δ. για έκδοση ψηφίσματος από την ελληνική Βουλή».

Και ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης ανέφερε μέσω Twitter: «Αρνήθηκαν συζήτηση στη Βουλή. Καταψήφισαν στο ευρωκοινοβούλιο. Εκτίθενται διεθνώς για χάρη του Μαδούρο. Αγάπη που δεν κρύβεται».

Αντιδρώντας η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Ράνια Σβίγκου, απάντησε επίσης μέσω Twitter: «Όσο η ΝΔ δεν βρίσκει πολιτικό αφήγημα στην Ελλάδα, θα το ψάχνει στη Βενεζουέλα. Καλή επιστροφή από το Καράκας».

Δεν ήταν χθες η πρώτη και μόνη φορά που αριστερά κόμματα στην Ελλάδα συμπλέουν με την ακροδεξιά Χρυσή Αυγή, στη στηριξη αυταρχικών πολιτικών. Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο στη χώρα μας. Μόλις πρόσφατα στη Γαλλία ο αριστερός υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές, Ζαν-Λυκ Μελανσόν, προσέφερε έμμεσα τη στήριξή του -τηρώντας ίσες αποστάσεις- στην ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν, κατά τον δεύτερο γύρο των εκλογών. Είναι χαρακτηριστικό το σχόλιο της γερμανικής Die Zeit* που αναφέρουμε συνέχεια:

«Αυτή είναι λοιπόν η Αριστερά;» 

Σε εκτενές πρωτοσέλιδο σχόλιό της η εβδομαδιαία εφημερίδα Die Zeit καυτηριάζει την απροθυμία του υποψήφιου της ριζοσπαστικής αριστεράς στις γαλλικές προεδρικές εκλογές Ζαν-Λυκ Μελανσόν να καλέσει ξεκάθαρα τους ψηφοφόρους του να ψηφίσουν στον δεύτερο γύρο κατά της ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν και υπέρ του μετριοπαθούς σοσιαλδημοκράτη Εμανουέλ Μακρόν. 

«Ίσως δεν θα έπρεπε να προκαλεί έκπληξη», επισημαίνει η Zeit, „αφού τελικά και ο Μελανσόν είναι όπως και η Λεπέν δριμύς επικριτής της ΕΕ. Κι αυτός προτιμά το έθνος ως ιδανικό τόπο κοινωνικής δικαιοσύνης και περιφρονεί την Ευρώπη σαν απλό δοχείο νεοφιλελευθερισμού... Προφανώς η Αριστερά είναι ακόμα καθηλωμένη στη νεοφιλελεύθερη φάση. Το κεφάλαιο όμως, για να χρησιμοποιήσουμε την αριστερή εννοιολογία, δεν είναι πια ξεκάθαρα υπέρ της παγκοσμιοποίησης και του ανοίγματος των αγορών. Όχι, όλο και περισσότεροι Κροίσοι αποφασίζουν να υπερασπιστούν τις φρικτές αδικίες, από τις οποίες επωφελούνται, με αυταρχικά μέσα. Εκμεταλλεύονται τον εθνικισμό για να διασώσουν τον καπιταλισμό τους. Αυτό δεν ισχύει πια μόνο για τη Ρωσία και την Κίνα, οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση. Σύντομα δε και η Γαλλία, αν η ιστορικά ακέφαλη Αριστερά μείνει στα σπίτια της στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών.»

Και η γερμανική εφημερίδα καταλήγει: «Η Αριστερά μαχόταν ανέκαθεν για δικαιοσύνη, γι' αυτό αξίζει σεβασμό. Αλλά η Αριστερά έτεινε πάντα και στο να θεωρεί εαυτήν αλάθητη, γι' αυτό αξίζει σκαμπίλια. Τουλάχιστον όπως τώρα στη Γαλλία που αδυνατεί να επιλέξει ανάμεσα σε έναν σοσιαλδημοκράτη και μια δεξιά λαϊκίστρια, ανάμεσα στην Ευρώπη και τον εθνικισμό, ανάμεσα στη δημοκρατία και τον αυταρχισμό». 

afirimeno.com

Πηγές: Με στοιχεία από
tovima.gr , kathimerini.gr , twitter.com, και *Deutsche Welle