Το βαλκανικό παράδειγμα καταδεικνύει ότι σε μια φτωχή και διεφθαρμένη χώρα, το πρώτο θύμα είναι η περιβαλλοντική πολιτική.
Απόσπασμα από δημοσίευμα την Καθημερινή:
Ξημερώνει στο Τέτοβο κι ένα άρρωστο φως ήλιου πλημμυρίζει την πόλη των 70.000 κατοίκων στο βορειοδυτικό άκρο της ΠΓΔΜ. Τη νύχτα που πέρασε, η ατμοσφαιρική ρύπανση ήταν κατά δυόμισι φορές πολλαπλάσια του ανώτατου ορίου συναγερμού. Υπάρχουν φορές που τα μικροσωματίδια είναι 25 φορές πάνω από το όριο. Περικυκλωμένη καθώς είναι από βουνά, η πόλη με το κυρίαρχο αλβανικό στοιχείο κοντά στα σύνορα με το Κόσοβο μοιάζει με τον πάτο μιας κατσαρόλας που σιγοβράζει.
Υπάρχει μία λεπτομέρεια και είναι προς το χειρότερο. Οι μετρήσεις που δημοσιεύτηκαν στη βρετανική εφημερίδα δεν αφορούν τα μικροσωματίδια PM10, αλλά τα πιο «λεπτά» PM2,5, που εισχωρούν βαθύτερα στον ανθρώπινο οργανισμό και δεν μετριούνται από τα επίσημα ινστιτούτα.
Η περιβαλλοντική μόλυνση δεν αποτελεί θανάσιμη πληγή μόνο για τη γειτονική χώρα. Άνθρωποι σε όλα τα Βαλκάνια κρατούν την αναπνοή τους στον δηλητηριασμένο αέρα. Μετρήσεις «στο κόκκινο» καταγράφονται στο Βελιγράδι, στην Πρίστινα, στα Τίρανα, στο Σαράγεβο. Πολλές φορές τον χειμώνα οι τοπικές αρχές ζητούν από τους μαθητές και τις εγκύους να μείνουν στο σπίτι και από τους οδηγούς να περιορίσουν τις μετακινήσεις τους με το αυτοκίνητο.
Τα τελευταία χρόνια, και ειδικά μετά το 2015, αναδύθηκε ένα πράσινο κύμα διαμαρτυρίας σε όλα τα Βαλκάνια, πράγμα πρωτόγνωρο για μια γενιά που γαλουχήθηκε σε μεταπολεμικό περιβάλλον. Η ομάδα Eco Guerilla οργάνωσε την πρώτη διαμαρτυρία στο Τέτοβο κατά της περιβαλλοντικής μόλυνσης το 2013 και συγκεντρώθηκαν μόλις είκοσι άτομα. Δύο χρόνια αργότερα, περισσότεροι από 12.000 άνθρωποι διαδήλωσαν φορώντας μάσκες και ζητώντας να τοποθετηθούν φίλτρα στα εργοστάσια της περιοχής, όχι μόνο στη Jugohrom. Το κεντρικό σύνθημα ήταν «M’ le t’ marr frymë» («Αφήστε μας να αναπνεύσουμε»). Και ήταν η πρώτη φορά που βγήκαν στον δρόμο χωρίς η αφορμή να είναι οι εθνοτικές συγκρούσεις ή κάποια κομματική συγκέντρωση...
Κατηφορίζοντας από την κεντρική πλατεία του Τέτοβο προς την είσοδο της πόλης, μέσα στον αστικό ιστό, ανάμεσα σε σπίτια και μάντρες αυτοκινήτων, απλώνεται ένα αποκρουστικό θέαμα – μια χωματερή που έχει έκταση όσο πέντε γήπεδα ποδοσφαίρου. Ο σκουπιδότοπος Ντεπόνια απλώνεται στην πλάτη ενός εργοστασίου που παράγει ψωμί και στη σκιά ενός τεράστιου μπάνερ που διαφημίζει μια ιδιωτική κλινική ογκολογίας. Ολόκληρη η σημειολογία σε ένα πλάνο.
«Υπάρχουν παντού σκουπίδια στο βουνό. Τα ρίχνουν εδώ γιατί κανείς δεν πληρώνει δημοτικά τέλη για την αποκομιδή τους», είπε ένας κάτοικος με φυσικότητα...
Πηγή: kathimerini.gr (Κυριακή 26.03.2017)
Ρεπορτάζ: Κώστας Κουκουμάκας, Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Αβραμίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου