Τα πέντε στάδια του πένθους της Αριστεράς

Στο ερώτημα «Πότε θα φύγουν;» η απάντηση που δίνει ο συγγραφέας Απόστολος Δοξιάδης, ο οποίος μεταξύ σοβαρού και αστείου έχει αναπτύξει τη "θεωρία του πένθους της Αριστεράς", είναι: «Θα μείνουν μέχρι να πενθήσουν την Αριστερά και οι τελευταίοι νοήμονες πολίτες που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ». Μας το αναφέρει ο δημοσιογράφος Κων. Ζουλας σε άρθρο του στην Καθημερινή, στο οποίο προσαρμόζει το γενικότερο το μοντέλο της Κιούμπλερ-Ρος "τα πέντε στάδια του πένθους" στα δεδομένα της χώρας. 

Μοντέλο της Κιούμπλερ-Ρος: "Τα πέντε στάδια του πένθους"*

Η Ελίζαμπεθ Κιούμπλερ-Ρος (Elisabeth Kübler-Ross) στο βιβλίο της "On Death and Dying" περιέγραψε πέντε φάσεις, από τις οποίες περνάει ο άνθρωπος για να αποδεχτεί τελικά τον θάνατο. Ένας ασθενής με μια θανατηφόρα ή μη ιάσιμη ασθένεια λέγεται ότι περνάει από αυτές τις φάσεις, που γίνανε γνωστές ως "Τα πέντε στάδια του πένθους". Η Kübler-Ross εφάρμοσε αρχικά τα στάδια αυτά σε οποιαδήποτε μορφή καταστροφικής προσωπικής απώλειας (εργασία, εισόδημα, ελευθερία). Αυτό περιλαμβάνει επίσης το θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου, το διαζύγιο, τον εθισμό στα ναρκωτικά, ή τη στειρότητα.

Απαρίθμηση των σταδίων 

Άρνηση: "Αποκλείεται, δεν μπορεί να συμβαίνει σε εμένα!"
Θυμός: "Είναι άδικο, γιατί σε εμένα; Δεν έχω ζήσει τίποτα" ή "Είμαι πολύ μικρός/μικρή γιατί μου το κάνεις αυτό;" (Εδώ είτε αναφέρεται στον Θεό, στον εαυτό του, είτε σε οποιονδήποτε θεωρεί υπεύθυνο για την κατάστασή του/της)
Διαπραγμάτευση: "Τουλάχιστον άσε με να δω τα παιδιά μου να μεγαλώνουν" ή "Θα είμαι καλύτερος, θα αλλάξω, απλώς άσε με να ζήσω λίγο παραπάνω."
Κατάθλιψη: "Είμαι τόσο λυπημένος, γιατί να προσπαθήσω να κάνω οτιδήποτε;" ή "Δεν έχω ελπίδες, απλώς θα περιμένω να πεθάνω"
Αποδοχή: "Εντάξει όλα θα πάνε καλά"

Η Kübler-Ross επισήμανε επίσης, ότι αυτά τα βήματα δεν έρχονται απαραιτήτως στη σειρά που σημειώνεται ανωτέρω, ούτε βιώνονται όλα τα βήματα από όλους τους ασθενείς. Σε κάθε περίπτωση όμως, θα περάσουν τουλάχιστον δύο από αυτά τα στάδια.

Τα πέντε στάδια του πένθους της Αριστεράς στην Ελλάδα** 

Στα ερώτημα «Πότε θα φύγουν;» ή πιο οργισμένα «Πότε θα πέσουν;», καθώς και στο «Mα είναι δυνατόν έπειτα απ’ όσα έχουν κάνει, να παίρνουν 18%»; προσπαθώντας να δώσει απάντηση γράφει, μεταξύ άλλων, ο δημοσιογράφος της Καθημερινής:

"Καλοκαίρι είναι, ας επιχειρήσουμε μια χαλαρή εξήγηση του φαινομένου. Σύμφωνα με αρκετούς επιστήμονες, το πένθος έχει πέντε στάδια. Την άρνηση (να αποδεχθείς το τέλος), την οργή (γιατί να συμβεί σε μένα αυτό;), τη διαπραγμάτευση (ίσως τελικά να ήταν καλύτερο που τέλειωσε έτσι), την κατάθλιψη (είχα πολλά ακόμη να του/της πω) και την αποδοχή (τέρμα τελείωσε, προχωρούμε παρακάτω).

Πάμε τώρα να δούμε πώς έχουν βιώσει –προφανώς, ασυνείδητα– τα πέντε στάδια του πένθους οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ.
Αρνηση (δεν είναι δυνατόν να συμβιβαστεί και ο Τσίπρας με τα μνημόνια, το θεωρώ αδιανόητο).
Οργή (οι ξένοι φταίνε, αυτοί θέλουν να καθυποτάξουν την κυβέρνηση και τη χώρα, γιατί αλλιώς θα εξεγερθεί όλος ο Νότος).
Διαπραγμάτευση (ίσως τελικά ο συμβιβασμός να ήταν ο μόνος δρόμος για να μην πέσει η κυβέρνηση. Ναι, είναι καλύτερο να υπογράψει ο Αλέξης, και να υπονομεύσει αργότερα τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας του Σόιμπλε).
Κατάθλιψη (είτε υπέγραφε ο Αλέξης είτε όχι, η πορεία της χώρας ήταν προδιαγεγραμμένη).
Αποδοχή (τελικά και η Αριστερά ήταν όχι απλώς αυταπάτη, αλλά κανονική απάτη. Και καλά αυτοί που κυβερνούν μια χαρά περνούν. Εμείς που τους εμπιστευθήκαμε, τι θα κάνουμε; Μάλλον, πρέπει να πάμε παρακάτω. Αλλά κι αν ακόμη προχωρήσουμε, ποια είναι επιλογή; Δεν μπορούμε να ψηφίσουμε Ν.Δ.). 

Δεν ξέρω αν διαβάζω σωστά τις σκέψεις των αμφίθυμων ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κάπως έτσι αντιλαμβάνομαι ότι νιώθουν όσοι εμπιστεύθηκαν τον Αλ. Τσίπρα και δεν έχουν ακόμη φτάσει στο πέμπτο στάδιο του πένθους. Δηλαδή, να κηδεύσουν οριστικά μέσα τους την Αριστερά. Να πάψουν να ταλαιπωρούνται εγκλωβισμένοι στα προηγούμενα στάδια του πένθους..." 

Σημείωση. Είναι προφανές αλλά το σημειώνουμε: Ο αναφερόμενος παραπάνω δημοσιογράφος εκφράζει τις προσωπικές του απόψεις και όχι εκείνες του blog. 

Πηγές:

*el.wikipedia.org
** kathimerini.gr