Ειδικότερα, σύμφωνα με τους FT, μετά από χρόνια τιμωρητικής λιτότητας, η Ελλάδα έχει τελικά λόγους να ελπίζει ότι θα ανακτήσει την οικονομική της ανεξαρτησία όταν το πρόγραμμα διάσωσής της λήξει το προσεχές καλοκαίρι. Η οικονομία επέστρεψε σε ρυθμούς μέτριας ανάπτυξης. Ενάντια στις προσδοκίες, η Αθήνα έχει επιτύχει τους δημοσιονομικούς της στόχους και έχει εξασφαλίσει την υπόσχεση για περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους από τους πιστωτές.
Ωστόσο, παρά τις τεράστιες προσπάθειες που καταβάλλονται για τη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών, εξακολουθούν να υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες ως προς τη δέσμευση της κυβέρνησης για μεταρρύθμιση του ελληνικού κράτους, άρση των πολιτικών επιρροών και εγγύηση του κράτους δικαίου. Η καταδίκη της προηγούμενης εβδομάδας του πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέα Γεωργίου για την «παραβίαση» των καθηκόντων του κατά τη διάρκεια της κρίσης χρέους είναι ιδιαίτερα ανησυχητική.
Ο κ. Γεωργίου εδώ και έξι χρόνια αγωνίζεται με κατηγορίες ότι, ως επικεφαλής του στατιστικού οργανισμού, αύξησε το δημοσιονομικό έλλειμμα της Ελλάδας το 2009, αναγκάζοντας τη χώρα να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα βαθιάς λιτότητας. Aπό τις κατηγορίες αυτές είχε απαλλαγεί μερικούς μήνες νωρίτερα, πριν ξανανοίξει η υπόθεση. Μάλιστα, οι στατιστικολόγοι της ΕΕ υιοθέτησαν τόσο τις διαδικασίες που ακολούθησαν όσο και τα στοιχεία που παρήγαγε, περιγράφοντας τη δίκη της περασμένης εβδομάδας ως "προκαθορισμένη φάρσα".
Ο κ. Γεωργίου -πρώην αξιωματούχος του ΔΝΤ και ως εκ τούτου τμήμα μίας μισητής διεθνούς τεχνοκρατίας- είναι ένας βολικός αποδιοπομπαίος τράγος για τις αποτυχίες της πολιτικής τάξης της Ελλάδας. Η υπόθεση αποκαλύπτει τα όρια της επιρροής της ΕΕ. Η εξασφάλιση της ανεξαρτησίας της ΕΛΣΤΑΤ είναι θεωρητικά μια προϋπόθεση διάσωσης. Οι ευρωπαίοι υπουργοί οικονομικών είχαν καλέσει την Αθήνα να "λύσει" το ζήτημα. Η ελληνική δικαιοσύνη απάντησε υποδεικνύοντας ότι η πεποίθηση του κ. Γεωργίου είναι απόδειξη της ανεξαρτησίας τους από την εξωτερική ανάμειξη. Αυτό είναι κυνικό, τουλάχιστον.
Η ασυνήθιστη απόφαση για επανάληψη της δίκης εναντίον του κ. Γεωργίου μετά από αθώωση μοιάζει περισσότερο με μια συντονισμένη απόπειρα να «καθαρίσει» η κυβέρνηση Καραμανλή (2004-2009), η οποία κατέγραψε τις χειρότερες υπερβάσεις υπερδανεισμού ενώ «πείραξε» τα νούμερα.
Επίσης, δεν είναι το μόνο πρόσφατο περιστατικό επαναφοράς των κατηγοριών σε μια πολιτική ευαίσθητη περίπτωση. Το Ανώτατο Δικαστήριο επανέλαβε τις κατηγορίες εναντίον του Γκίκα Χαρδούβελη, πρώην υπουργού Οικονομικών, ο οποίος είχε αθωωθεί από την κατηγορία ότι δεν δήλωσε σωστά τον πλούτο του. Ομοίως, αμφισβήτησε την απαλλαγή της Κατερίνας Σαββαίδου, πρώην επικεφαλής του ανεξάρτητου γραφείου εσόδων, η οποία απολύθηκε και κατηγορήθηκε για αδικαιολόγητη επιείκεια στη είσπραξη εταιρικών φόρων.
Η πολιτική παρέμβαση στο δικαστικό σώμα και σε άλλους δήθεν ανεξάρτητους θεσμούς δεν είναι νέο φαινόμενο στην Ελλάδα.
Αλλά η εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να αποτελέσει μια ευκαιρία για να σπάσει τους δεσμούς μεταξύ των πολιτικών κομμάτων και του κράτους. Αντ' αυτού, ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να χτίζει τα δικά του κέντρα υποστήριξης και να επιδεικνύει όλο και πιο αυταρχικές κλίσεις. Αυτό αποτελεί πρόκληση για την ΕΕ, η οποία αγωνίζεται ήδη να λογοδοτήσει η κυβέρνηση της Πολωνίας για τη διάβρωση της δικαστικής ανεξαρτησίας.
Ο πραγματικός ηττημένος, όμως, θα είναι η Ελλάδα. Οι επενδυτές θέλουν τη διαβεβαίωση ότι μπορούν να διεκδικήσουν συμβάσεις στα δικαστήρια. Η Ελλάδα βρίσκεται ήδη στη θέση 133 στην κατάταξη της Παγκόσμιας Τράπεζας σε αυτό το θέμα. Οι αυξανόμενες αμφιβολίες για το κράτος δικαίου θα βλάψουν τις προσπάθειες για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης.
Οι Έλληνες πολίτες έχουν υποστεί τεράστιες θυσίες στην προσπάθεια αποκατάστασης των δημόσιων οικονομικών. Η προσωρινή ανάκαμψη της χώρας θα διαρκέσει μόνο αν η οικονομική μεταρρύθμιση συνοδεύεται από διαρκή αλλαγή στην πολιτική κουλτούρα, καταλήγει η ανάλυση των Financial Times.
Πηγή: bankingnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου