που θα επιμεληθεί επιστημονικά την έκθεσή του, μιλάει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για την πλούσια παλαιοντολογική κληρονομιά της χώρας μας, που συχνά αγνοούμε.
Ένα απόσπασμα της συνέντευξης:
Τι εκθέματα θα περιλαμβάνει (το Παλαιοντολογικό Μουσείο στο Ίσιωμα Καρυών) και πόσο πίσω θα πηγαίνουν χρονολογικά;
Θα προσπαθήσουμε να αποδώσουμε όλο το φυσικό περιβάλλον από πολύ παλιά ως σήμερα, φυσικά και το ανασκαφικό έργο και τα παλαιοντολογικά ευρήματα. Χρονικά, θα καλύπτει ένα εύρος που θα ξεκινά πριν από 300 εκ. χρόνια και θα φτάνει ως το σήμερα, διάστημα που καλύπτουν συνήθως τα παλαιοντολογικά - γεωλογικά μουσεία. Ο επισκέπτης θα βλέπει σε έναν συγκεντρωμένο χώρο ό,τι αφορά τις μετακινήσεις ηπείρων, την Παγγαία, τη μεγάλη ήπειρο του παρελθόντος, τον ωκεανό που εξελίχθηκε στη Μεσόγειο Θάλασσα και η οποία σταδιακά μικραίνει όσο η Αφρική πλησιάζει την Ευρώπη, ωσότου κλείσει τελείως μετά από πολλά εκατομμύρια χρόνια, αλλά και για την εξέλιξη του ελληνικού χώρου, της Αιγηίδος, της ξηράς όπου σήμερα έχουμε το Αιγαίο, της Πελοποννήσου, της ηπειρωτικής Ελλάδας κοκ. Είναι ένα γενικό πλαίσιο το οποίο ναι μεν καλύπτει ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά μας λέει τα πάντα για την εξέλιξη της Ελλάδας.
Τι γνωρίζουμε για την παλαιοντολογική πανίδα και χλωρίδα της περιοχής;
Η πανίδα των προβοσκιδωτών είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή στη Μεγαλόπολη, όπου έζησαν οι γιγάντιοι Ελέφαντες των Δασών (Palaeoloxodon antiquus), ύψους περίπου 4.5 - 5 μ. Επίσης έχουμε ιπποπόταμους, ελάφια, χοίρους, ύαινες, κάποια βοοειδή, ενώ τελευταία επιβεβαιώθηκε εκ νέου η παρουσία ρινόκερου. Χρονολογικά πηγαίνουμε περίπου 300.000 - 500.000 χρόνια πίσω. Φυσικά θα πρέπει να γίνει πολύ δουλειά για να βελτιωθούν και να αυξηθούν οι γνώσεις μας.
Κλείστε τα μάτια σας και ταξιδέψτε νοερά σε μια σημερινή αφρικανική σαβάνα. Ό,τι δείτε εκεί, συν άλλα είδη που δεν υπάρχουν, θα τα συναντούσατε στο Πικέρμι της εποχής της Μειόκαινου. Είναι ένας εντυπωσιακός βιότοπος, ιδιαίτερα πλούσιος, ο οποίος έχει κηρυχτεί τόπος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, διεθνώς γνωστός εδώ και περίπου δυο αιώνες. Σήμερα, φιλοξενεί την Έκθεση Παλαιοντολογικών Θησαυρών Πικερμίου, με τον Δήμο, που έχει αγκαλιάσει πολύ θερμά το θέμα, να προσπαθεί να φτιάξει ένα παλαιοντολογικό πάρκο της τάξης των 150 στρ. περίπου, με μουσείο μέσα.
Στην Έκθεση Παλαιοντολογικών Θησαυρών Πικερμίου
Όσον αφορά την Κερασιά (Ευβοίας), το υλικό είναι επίσης εντυπωσιακό. Υπάρχει περιθώριο να δουλεύουμε ανασκαφικά ταυτόχρονα σε επτά διαφορετικά σημεία, από 3 ως 4 μήνες τον χρόνο, επί σειρά ετών. Αυτή τη στιγμή γίνεται προσπάθεια να ιδρυθεί γεωπάρκο και να δημιουργηθεί ένας υποστηρικτικός φάκελος προϊόν συνεργασίας, παλαιοντολόγων, βοτανικών, ζωολόγων, τοπογράφων, ιστορικών κ.α. ώστε να μπορέσουμε να εντάξουμε την περιοχή στο Παγκόσμιο Δίκτυο Γεωπάρκων της UNESCO. Η Βόρεια Εύβοια προσφέρεται για κάτι τέτοιο, καθώς είναι αρκετά παρθένα, ενώ σε πολλά σημεία έχει παλαιοντολογικά ευρήματα σπόνδυλων ζώων, καθώς και στοιχεία απολιθωμένων δασών.
Στην Τήλο ένα σπήλαιο φιλοξενεί πλουσιότατο υλικό από τους τελευταίους ευρωπαϊκούς ελέφαντες, για τους οποίους το Πανεπιστήμιο Αθηνών συνεργαζόμενο με το ΕΜΠ και το Παν/μιο Πατρών (Ιατρική) έφτιαξε με κονδύλια ΕΣΠΑ μια 3D αναπαράσταση. Το 2018 θα την πάμε στο νησί, όπου ήταν και ο αρχικός στόχος.
Στο Ρέθυμνο, σε συνεργασία με το Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας, στo πλαίσιo των ΠΕΠ Κρήτης, κατασκευάστηκε το 2008 ένα παλαιοντολογικό μουσείο που εκθέτει μόνο τοπικό υλικό, το οποίο είναι κυρίως ελέφαντες και ελάφια. Η παράκτια ζώνη από το Ρέθυμνο ως το Γεράνι, που περιλαμβάνει περισσότερα από 10 σπήλαια, είναι η πλουσιότερη συνάθροιση παλαιοντολογικών θέσεων με ενδημικά θηλαστικά στη Μεσόγειο. Είναι μια μοναδική περιοχή που πρέπει να προστατευθεί με νομοθετική ρύθμιση, ειδάλλως θα χαθεί.
Επίσης, έχουμε κάνει προσπάθεια να γνωρίσουμε καλύτερα περιοχές του Δήμου Αγίων Αναργύρων Αττικής όπου κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου βρέθηκε ένα εντυπωσιακό απολίθωμα κοντά στον Πύργο της Βασιλίσσης (Πάρκο Τρίτση). Το απολίθωμα αυτό ανήκει σε πρωτεύον, εντάσσεται δηλαδή στους λεγόμενους προ-ανθρώπους, οι οποίοι ήταν παλαιότεροι των αφρικανικών αντιστοίχων μορφών, όπως π.χ. οι Αυστραλοπίθηκοι. Το θέμα έχει πολλή δουλειά ακόμα.
Ολοκληρώνοντας τη συνέντευξη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Δρ. Γεώργιος Θεοδώρου τονίζει: "Έχουμε έναν παλαιοντολογικό πλούτο, με επιστημονικό, εκπαιδευτικό και τουριστικό ενδιαφέρον. Μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί με την ανάδειξή του".
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου