Γιορτάζεται πάντα την νύχτα της 31ης Οκτωβρίου, κατά την οποία τα μικρά παιδιά μεταμφιέζονται, κατά κανόνα σε κάτι «τρομαχτικό» και επισκέπτονται σπίτια μαζεύοντας πολλά γλυκά, ενέργεια γνωστή ως "trick or treat" («φάρσα ή κέρασμα»). Η γιορτή αυτή συγχέεται με τις Ελληνικές Απόκριες, όμως διαφοροποιείται κατά πολύ από αυτές καθώς το Χάλοουιν έχει περισσότερο μυστικιστική χροιά. Αποτελεί εξέλιξη της αρχαίας Κελτικής γιορτή Samhain, του θεού του Κάτω Κόσμου.
το Doodle της Google για το Halloween
Για τους Κέλτες η ημέρα αυτή σημάδευε το τέλος της συγκομιδής και την αρχή του χειμώνα, και ταυτόχρονα η αλλαγή της εποχής ήταν μια «γέφυρα» ανάμεσα στον πάνω κόσμο και στον κόσμο των νεκρών. Με την πάροδο των αιώνων η γιορτή πήρε αρχικά χριστιανικό χρώμα και στη συνέχεια μετασχηματίστηκε σε μέρα χαράς και μεταμφιέσεων, με εύθυμες παρελάσεις και κεράσματα γλυκών σε παιδιά και ενήλικες.
Βάσει άλλων αναφορών, ωστόσο, το Halloween ξεκίνησε σαν χριστιανική γιορτή. Κατά τις ίδιες αναφορές, η ρίζα της λέξης προέρχεται από το All-hallow-even και δηλώνει την παραμονή (eve) της γιορτής των Αγίων Πάντων (All Hallows Even).
Βάσει άλλων αναφορών, ωστόσο, το Halloween ξεκίνησε σαν χριστιανική γιορτή. Κατά τις ίδιες αναφορές, η ρίζα της λέξης προέρχεται από το All-hallow-even και δηλώνει την παραμονή (eve) της γιορτής των Αγίων Πάντων (All Hallows Even).
Σήμα κατατεθέν επίσης της γιορτής αυτής είναι τα φαναράκια φτιαγμένα από πραγματικές κολοκύθες πάνω στις οποίες υπάρχουν χαραγμένα ανθρώπινα χαρακτηριστικά, άλλοτε πιο αστεία και άλλοτε πιο τρομαχτικά.
Ο μύθος. Το έθιμο της κολοκύθας έχει ρίζες από έναν παλιό Ιρλανδικό μύθο, αυτόν του τσιγκούνη και κατεργάρη Τζακ. Σύμφωνα λοιπόν με τον μύθο ο Τζακ είχε καλέσει τον διάβολο να πιούνε ένα ποτό. Όμως ο Τζακ δεν ήθελε να πληρώσει και έπεισε τον διάβολο να μεταμορφωθεί σε ένα νόμισμα, ώστε να μπορέσουν με αυτό να πληρώσουν. 'Ετσι και έγινε, αλλά ο Τζακ αντί να πληρώσει έβαλε το νόμισμα στην τσέπη του, δίπλα σε ένα σταυρό, έτσι που ο διάβολος δεν μπορούσε να πάρει την κανονική του μορφή. Ύστερα όμως από πολλά παρακάλια ο Τζακ αποφάσισε να ελευθερώσει τον διάβολο με την υπόσχεση δεν θα τον ενοχλούσε για ένα χρόνο και ούτε θα διεκδικούσε την ψυχή του όταν πέθαινε.
Πέρασε ο χρόνος και ο διάβολος ξαναεμφανίστητε την ώρα που ο Τζακ προσπαθούσε να κόψει ένα φρούτο από κάποιο δέντρο. Ζήτησε τότε από τον διάβολο να ανέβει στο δέντρο και να του κόψει το φρούτο. Ο διάβολος ανέβηκε αλλά ο Τζακ γρήγορα γρήγορα σκάλισε ένα σταυρό στον κορμό του και τον παγίδευσε πάνω στο δέντρο. Παρακάλεσε τότε τον Τζακ να τον ελευθερώσει με την υπόσχεση δεν θα τον ενοχλούσε για δέκα ολόκληρα χρόνια. Έτσι ο Τζακ τον ελευθέρωσε.
Πέρασαν αρκετά χρόνια και ο Τζακ πέθανε. Πήγε στον παράδεισο, όμως ο Θεός δεν τον δέχτηκε, καθώς ο Τζακ ήταν μίζερος και κακός, και έτσι τον έστειλε στην κόλαση. Όμως ούτε ο διάβολος τον ήθελε. Αφού του θύμισε την υπόσχεση που του είχε δώσει παλιότερα, είπε στον Τζακ να φύγει. Τότε ο Τζακ τον ρώτησε «Πως θα φύγω; Έξω έχει σκοτεινιά». Και ο διάολος πήρε ένα αναμμένο κάρβουνο και του το έδωσε να πορευθεί μέσα στην νύχτα. Ο Τζακ το έβγαλε ένα ραπάνι (που πάντα κουβαλούσε μαζί του καθώς ήταν ένα από τα πιο αγαπημένα του φαγητά), το χάραξε και έβαλε μέσα το κάρβουνο. Από τότε περιπλανιέται στον κόσμο μην μπορώντας να βρει κάποιο μέρος να αναπαύσει την ψυχή του.
Έτσι κάθε Χάλογουιν, οι Ιρλανδοί σκάλιζαν ραπάνια, πατάτες, κολοκύθες, βάζανε μέσα ένα κερί και τα τοποθετούσαν κοντά σε παράθυρα έτσι ώστε να κρατάνε μακριά τα κακά τα πνεύματα και κυρίως το πνεύμα του του τσιγκούνη και κατεργάρη Τζακ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου