Ο Γάλλος ζωγράφος Εντουάρ Μανέ (1832-1883) από νεαρή ηλικία φαινόταν ότι πήγαινε κόντρα στο ρεύμα. Γόνος εύπορης οικογένειας του Παρισιού, ο οποίος απέτυχε ως ναυτικός, έδειξε μικρή διάθεση στο εργαστήριο του ζωγράφου Τομά Κουτύρ να περιοριστεί στην αντιγραφή σκηνών από την αρχαιότητα. Αποστροφή του προκαλούσε επίσης ο τρόπος διακυβέρνησης του Ναπολέοντα Βοναπάρτη.
Ο Μανέ, ο οποίος υπήρξε ένας από τους πρωτοπόρους του Ιμπρεσιονισμού, παρέμεινε σε όλη του τη ζωή εικαστικά και πολιτικά ανεξάρτητος. Αυτή την πλευρά του Μανέ, δηλαδή του «ζωγράφου ως πολίτη», ερευνά το μουσείο Heydt στο Βούπερταλ αφιερώνοντάς του μια μεγάλη έκθεση με τίτλο «Εντουάρ Μανέ».
Το εν λόγω μουσείο στο Βούπερταλ, το οποίο έχει παρουσιάσει ήδη πολύ επιτυχημένες εκθέσεις με θέμα τον Ιμπρεσιονισμό από τον Ρενουάρ στο Μονέ και πρόσφατα εκθέσεις για τον Ντεγκά και τον Ροντέν, επικεντρώνεται μέσα από τα 45 έργα του Γάλλου ζωγράφου στη σχέση κοινωνίας και πολιτικής. Δεν πρόκειται για τα διάσημα έργα του «Ολυμπία» και «Πρόγευμα στον κήπο», που είχε σκανδαλίσει πάρα πολύ το κοινό παρουσιάζοντας δυο κυρίους να προγευματίζουν με μια γυμνή κυρία.
Στην έκθεση δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στην κριτική ματιά του Μανέ μέσα από τα πορτρέτα, τις νεκρές φύσεις και τις πολεμικές σκηνές. Την έκθεση συμπληρώνουν φωτογραφίες που παρουσιάζουν τη φρίκη του γαλλοπρωσικού πολέμου 1870/71 και την Παρισινή Κομμούνα, την επαναστατική κυβέρνηση που διήρκεσε δύο μήνες το 1871.
«Ο Μανέ είχε ταχθεί εναντίον του Αυτοκράτορα και δεν άφηνε ευκαιρία που να μην ταχθεί υπέρ των πολιτικών ελευθεριών», δηλώνει ο διευθυντής του γερμανικού μουσείου Γκέρχαρντ Φινκ. Ο πίνακας του με τον τίτλο «Η έκρηξη» είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Εκεί παρουσιάζονται στρατιώτες να τινάσσονται στον αέρα μετά από την έκρηξη μιας βόμβας.
Την κριτική του Μανέ απέναντι στον Ναπολέοντα τη διατύπωσε μέσω ενός σχεδίου το οποίο παρουσίαζε την εξόντωση του Αυτοκράτορα Μαξιμιλιανού του Μεξικού. Ο Μαξιμιλιανός ενθρονίστηκε με τη στήριξη του Ναπολέοντα το 1864 αλλά εξοντώθηκε αργότερα από την κυβέρνηση. Ο Μαξιμιλιανός στο έργο είχε το πρόσωπο του Ναπολέοντα. Φυσικά ο πίνακας δεν μπορούσε να παρουσιαστεί πουθενά και υπέστη λογοκρισία. Οι ιστορικές αναφορές ίσως είναι λίγο δύσκολο για τον θεατή να τις αποκωδικοποιήσει. Αναμφισβήτητα όμως η παρακαταθήκη του Μανέ για τη δημοκρατία και τα πολιτικά δικαιώματα είναι διαχρονική.
Η έκθεση στο Βούπερταλ διαρκεί μέχρι τις 25 Φεβρουαρίου του 2018.
Πηγή: Deutsche Welle
«Ο Μανέ είχε ταχθεί εναντίον του Αυτοκράτορα και δεν άφηνε ευκαιρία που να μην ταχθεί υπέρ των πολιτικών ελευθεριών», δηλώνει ο διευθυντής του γερμανικού μουσείου Γκέρχαρντ Φινκ. Ο πίνακας του με τον τίτλο «Η έκρηξη» είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Εκεί παρουσιάζονται στρατιώτες να τινάσσονται στον αέρα μετά από την έκρηξη μιας βόμβας.
"H εκτέλεση του Μαξιμιλιανού του Μεξικού", Μανέ
Την κριτική του Μανέ απέναντι στον Ναπολέοντα τη διατύπωσε μέσω ενός σχεδίου το οποίο παρουσίαζε την εξόντωση του Αυτοκράτορα Μαξιμιλιανού του Μεξικού. Ο Μαξιμιλιανός ενθρονίστηκε με τη στήριξη του Ναπολέοντα το 1864 αλλά εξοντώθηκε αργότερα από την κυβέρνηση. Ο Μαξιμιλιανός στο έργο είχε το πρόσωπο του Ναπολέοντα. Φυσικά ο πίνακας δεν μπορούσε να παρουσιαστεί πουθενά και υπέστη λογοκρισία. Οι ιστορικές αναφορές ίσως είναι λίγο δύσκολο για τον θεατή να τις αποκωδικοποιήσει. Αναμφισβήτητα όμως η παρακαταθήκη του Μανέ για τη δημοκρατία και τα πολιτικά δικαιώματα είναι διαχρονική.
Η έκθεση στο Βούπερταλ διαρκεί μέχρι τις 25 Φεβρουαρίου του 2018.
Πηγή: Deutsche Welle
Εντουάρ Μανέ
Λίγα λόγια ακόμη από τη wikipedia
Ο Γάλλος ζωγράφος Εντουάρ Μανέ (Édouard Manet, 23 Ιανουαρίου 1832 – 30 Απριλίου 1883) θεωρείται ένας από τους θεμελιωτές της μοντέρνας τέχνης, ενώ συνδέθηκε έντονα και με το κίνημα του ιμπρεσιονισμού. Αποτέλεσε επιπλέον έναν από τους πλέον αμφιλεγόμενους καλλιτέχνες του 19ου αιώνα.
Το 1859 ο Εντουάρ Μανέ αποφασίζει να εκθέσει για πρώτη φορά δημόσια έργο του, συμμετέχοντας στο Σαλόν του Παρισιού με τον πίνακα Πότης Αψεντιού (Le Buveur d'absinthe). Το συγκεκριμένο έργο ακολουθεί τα πρότυπα του ρεαλισμού αν και θεωρείται πως αποτελεί ένα είδος φόρου τιμής στον Ισπανό Ντιέγκο Βελάσκεθ, τον οποίο ο ίδιος ο Μανέ θεωρούσε ως τον σημαντικότερο ζωγράφο. Παρόλα αυτά ο πίνακας δεν γίνεται δεκτός αλλά απορρίπτεται από την επιτροπή της Ακαδημίας.
Ο Γάλλος ζωγράφος Εντουάρ Μανέ (Édouard Manet, 23 Ιανουαρίου 1832 – 30 Απριλίου 1883) θεωρείται ένας από τους θεμελιωτές της μοντέρνας τέχνης, ενώ συνδέθηκε έντονα και με το κίνημα του ιμπρεσιονισμού. Αποτέλεσε επιπλέον έναν από τους πλέον αμφιλεγόμενους καλλιτέχνες του 19ου αιώνα.
Το 1859 ο Εντουάρ Μανέ αποφασίζει να εκθέσει για πρώτη φορά δημόσια έργο του, συμμετέχοντας στο Σαλόν του Παρισιού με τον πίνακα Πότης Αψεντιού (Le Buveur d'absinthe). Το συγκεκριμένο έργο ακολουθεί τα πρότυπα του ρεαλισμού αν και θεωρείται πως αποτελεί ένα είδος φόρου τιμής στον Ισπανό Ντιέγκο Βελάσκεθ, τον οποίο ο ίδιος ο Μανέ θεωρούσε ως τον σημαντικότερο ζωγράφο. Παρόλα αυτά ο πίνακας δεν γίνεται δεκτός αλλά απορρίπτεται από την επιτροπή της Ακαδημίας.
Πρόγευμα στην χλόη (Le Déjeuner sur l'herbe), 1863 Παρίσι, Μουσείο Ορσέ
Το 1863 συμμετέχει για δεύτερη φορά στο Σαλόν του Παρισιού με το έργο του "Πρόγευμα στη χλόη", το οποίο αν και επίσης απορρίπτεται, τελικά μετά από απόφαση του αυτοκράτορα Ναπολέοντος Γ΄ καθιερώνεται μία ειδική έκθεση για όλα τα απορριφθέντα έργα μεταξύ των οποίων και αυτό του Μανέ. Η δημόσια έκθεση του έργου - που απεικονίζει μια γυμνή γυναικεία μορφή - προκαλεί έντονες αντιδράσεις και θεωρείται σήμερα ένα από τα αμιγώς ιμπρεσιονιστικά έργα του Μανέ.
Δύο χρόνια αργότερα, ένας άλλος πίνακας του Μανέ, υπό τον τίτλο Ολυμπία θα προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερο σκάνδαλο καθώς θεωρήθηκε ιδιαιτέρως προκλητικός.
Olympia, 1863 Παρίσι, Μουσείο Ορσέ
Τα επόμενα χρόνια ο Μανέ συμμετέχει σε αρκετά σαλόν του Παρισιού και αρκετά έργα του απορρίπτονται. Παρά τις αρνητικές κριτικές και τις κατηγορίες για προσβολή της δημοσίας αιδούς που δέχτηκε ο Μανέ για τα έργα του, κατάφερε παράλληλα να αυξήσει σημαντικά την επιρροή του σε νέους και μοντέρνους καλλιτεχνικούς κύκλους.
Ο Μανέ συνδέθηκε με τους ιμπρεσιονιστές ζωγράφους μεταξύ των οποίων ο Εντγκάρ Ντεγκά, ο Κλωντ Μονέ, ο Πωλ Σεζάν, ο Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ και ο Καμίλ Πισαρό. Στην πραγματικότητα, αν και διαπνέονταν από κοινές πεποιθήσεις και το έργο του Μανέ αποτέλεσε σημαντική επιρροή για τους ιμπρεσιονιστές, ο ίδιος ο Μανέ δεν συμμετείχε στις εκθέσεις τους ούτε και επιθυμούσε να εκλαμβάνεται ως εκπρόσωπος του κινήματος. Είναι γεγονός πως και ο Μανέ δέχτηκε με τη σειρά του επιδράσεις από τους ιμπρεσιονιστές και ιδιαίτερα από τον Μονέ.
Πηγή: el.wikipedia.org
Πηγή: el.wikipedia.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου