Στο νέο του βιβλίο ο Μίμης Ανδρουλάκης φωτίζει άγνωστες πτυχές της πολυδιάστατης προσωπικότητας του Μίκη Θεοδωράκη
«Ο Μίμης, δεμένος πολύτροπα μαζί μου από την εφηβεία του, με βλέπει πάντα σαν ανοιχτό βιβλίο και συμπληρώνει τις δικές του σελίδες με τη δύναμη της γνώσης και της κρητικής του φαντασίας». Με τα μεστά αυτά λόγια ο μεγάλος έλληνας μουσικοσυνθέτης
«αποτιμά» το τολμηρό συγγραφικό εγχείρημα του φίλου και συνοδοιπόρου του σε πολλές κρίσιμες φάσεις της διαχρονικής «περιπέτειας» της καθ' ημάς Αριστεράς. Πρόκειται, σύμφωνα με δημοσίευμα στο "Βήμα", για τη μυθιστορηματική βιογραφία του 93χρονου Μίκη Θεοδωράκη, η οποία κυκλοφορεί σε λίγες ημέρες από τις εκδόσεις Πατάκη, υπό τον εμβληματικό τίτλο: «Σαλός θεού. Ο μυστικός Μίκης».«Ο Μίμης, δεμένος πολύτροπα μαζί μου από την εφηβεία του, με βλέπει πάντα σαν ανοιχτό βιβλίο και συμπληρώνει τις δικές του σελίδες με τη δύναμη της γνώσης και της κρητικής του φαντασίας». Με τα μεστά αυτά λόγια ο μεγάλος έλληνας μουσικοσυνθέτης
Ενδεικτικά, δυο μόνο αποσπάσματα από το σχετικό δημοσίευμα* στη συνέχεια:
«Μαθήματα αντάρτικου» στον Τσε
Το «Honeymoon song» του Μίκη Θεοδωράκη (τραγουδήθηκε από τους Beatles - είναι το γνωστό «Αν θυμηθείς τ' όνειρό μου» σε στίχους Νίκου Γκάτσου) προέκυψε από το μουσικό μοτίβο που συνέθεσε ο Θεοδωράκης για το μπαλέτο «Οι εραστές του Τερουέλ» στην ταινία «Honeymoon» του Μάικλ Πάουελ το 1959.
Τα «Τραγούδια του Ανδρέα»
Χούντα. Στοκχόλμη. Στο σπίτι του δικηγόρου Μανώλη Πονηρίδη. Ο Ανδρέας Παπανδρέου λέει στον Μίκη: «Αν τα βρούμε εμείς οι δυο, όλα τ' άλλα θα 'ρθουν από μόνα τους. Μη νομίζεις ότι ξέχασα τις συζητήσεις μας στο σπίτι της Σύλβας» (σ.σ.: για τη συγκρότηση ενός νέου πολιτικού φορέα κεντροαριστερού). Και τον παρακινεί να παίξει στο πιάνο τα «Τραγούδια του Ανδρέα».
«Μαθήματα αντάρτικου» στον Τσε
Το «Honeymoon song» του Μίκη Θεοδωράκη (τραγουδήθηκε από τους Beatles - είναι το γνωστό «Αν θυμηθείς τ' όνειρό μου» σε στίχους Νίκου Γκάτσου) προέκυψε από το μουσικό μοτίβο που συνέθεσε ο Θεοδωράκης για το μπαλέτο «Οι εραστές του Τερουέλ» στην ταινία «Honeymoon» του Μάικλ Πάουελ το 1959.
Το «Honeymoon song» έγινε δημοφιλές ανά τον κόσμο. «Το τραγούδησε στα ισπανικά ένας μεξικανός σταρ και το έκανε μόδα στη Λατινική Αμερική. Ετσι προσκάλεσαν τον Μίκη στην Κούβα το '62 στην παρθενική εκπομπή του ραδιοφωνικού σταθμού της "Ελεύθερης Κούβας" κι ένα βράδυ στην ταράτσα του "Havana Libre" [πρώην "Χίλτον"] τον σύστησαν στον Φιντέλ και στον Τσε ως "Ελληνα σύντροφο".
"Ελληνας; Ομηρος, Σοφοκλής, Αριστοτέλης..." κάνει ο Τσε και ο Φιντέλ γίνεται εγκάρδιος.
Εκείνη τη στιγμή η ορχήστρα έπαιξε εντελώς τυχαία το σουξέ της εποχής "Honeymoon song".
"Αυτό το τραγούδι είναι δικό μου. Είμαι ο Μίκης Θεοδωράκης".
"Α, το ξέρω, μ' αρέσει", λέει ο Φιντέλ.
"Πόσο θα μείνεις;" ρωτά ο Τσε.
"Φεύγω αύριο, βγήκα πρόσφατα από το σανατόριο και το υγρό κλίμα της Αβάνας μού πέφτει βαρύ".
"Ελα αύριο μαζί μου στο βουνό. Θα σου κάνει καλό", του προτείνει επιτακτικά ο Αργεντίνος. "Ξέρεις, κι εγώ έχω άσθμα".
Ετσι ο Μίκης με τον Τσε στο τιμόνι του τζιπ θα επιθεωρήσει τα αντιαεροπορικά φυλάκια της Σιέρα Μαέστρα.
Δεκαπέντε χρόνια μετά, ο Κάστρο θα πει στον Χαρίλαο Φλωράκη: "Ξέρεις, σύντροφε, ότι ο Μίκης έκανε ολοήμερο μάθημα στον Τσε από τα παθήματα του ελληνικού αντάρτικου; Ο Αργεντίνος είχε εντυπωσιαστεί, αλλά αν του βγήκε σε καλό στο Κονγκό και στη Βολιβία ή όχι το μάθημα, είναι μια άλλη ιστορία"».
Τα «Τραγούδια του Ανδρέα»
Χούντα. Στοκχόλμη. Στο σπίτι του δικηγόρου Μανώλη Πονηρίδη. Ο Ανδρέας Παπανδρέου λέει στον Μίκη: «Αν τα βρούμε εμείς οι δυο, όλα τ' άλλα θα 'ρθουν από μόνα τους. Μη νομίζεις ότι ξέχασα τις συζητήσεις μας στο σπίτι της Σύλβας» (σ.σ.: για τη συγκρότηση ενός νέου πολιτικού φορέα κεντροαριστερού). Και τον παρακινεί να παίξει στο πιάνο τα «Τραγούδια του Ανδρέα».
«Ο Μίκης ξεκινά με το "Είσαι Ελληνας". Ακολουθεί το "Είμαστε δυο", που συμπαρασύρει με πάθος τους παρόντες. Μετά το "Καιρός να δεις", δηλαδή το "Σου είπαν ψέματα πολλά", και τελείωσε με το "Σφαγείο": "Το μεσημέρι χτυπάνε στο γραφείο, μετρώ τους χτύπους, το αίμα μετρώ... Χτυπούν το βράδυ στην ταράτσα τον Aνδρέα...".
Ο Aνδρέας έχει βουρκώσει και ψιθυρίζει στον Μίκη:
"Σ' ευχαριστώ, σ' ευχαριστώ, δεν θα το ξεχάσω ποτέ, κανείς δεν μ' έχει τιμήσει περισσότερο".
Ο Μίκης κεραυνοβολείται. Μακάρι να μπορούσε να του πει: "Ναι, Aνδρέα, για σένα τα 'γραψα", αλλά φοβάται τη γελοιοποίηση. Πάει να σκάσει. Περιμένει να περάσει η μεγάλη συγκίνηση του Aνδρέα και χαμηλόφωνα, με έκδηλη αμηχανία και ντροπή, του λέει:
"Τα έγραψα για τον Aνδρέα Λεντάκη που βασανιζόταν στην Μπουμπουλίνας".
"Ποιος είναι αυτός;" ψέλλισε ένας κατακίτρινος, πληγωμένος Aνδρέας, σωστό ράκος.
"Ηταν στο προεδρείο των Λαμπράκηδων"».
Μίμης Ανδρουλάκης: Σαλός Θεού: Ο Μυστικός Μίκης
Γράφει ο Μίμης Ανδρουλάκης στην ιστοσελίδα του**:
"Ο ιλιγγιώδης στροβιλισµός του Μίκη Θεοδωράκη –µουσικός, πολιτικός, ερωτικός, παιγνιώδης– οδηγεί τον αναγνώστη σε εκατό ζωές, στο πανόραµα διακοσίων χρόνων, σε εννιά κεφάλαια:
Το Γαλάζιο Κορίτσι του Μπουένος Άιρες, Το Γαλάζιο Βαγόνι στο Μεγάλο Κόκκινο Τρένο, Σαν Δυτικός Άνεµος: Από την Τυφλή στη Γαλάζια Οπτασία, Ο Άνθρωπος που ήθελε να γίνει Μπετόβεν συν Βοναπάρτης, Ο Σωσίας σε 33 παραλλαγές, Το Πλοίο Φάντασµα ή Ο Ιπτάµενος Κρητικός, «Πυροβολήστε τα Ρολόγια»: Η Ανάληψις, Στις Συµπληγάδες: «Ανδρέα µου!» «Κώστα µου!», Ο Θεραπευτής: Οι Ερινύες Ευµενίδες
Ο Σαλός Θεού συναντιέται, µέσα από χαραµάδες του χρόνου, µε τον Μπετόβεν και τον Βάγκνερ, τον Σοστακόβιτς και τον Δηµήτρη Μητρόπουλο, τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Ιάνη Ξενάκη, τον Βασίλη Τσιτσάνη – ανταλλάσσουν τα απόκρυφα του βίου και του έργου τους. Ανασηκώνει το πέπλο της Ίσιδος από τις γυναίκες της ζωής του, µοιράζεται µαζί τους την αθανασία. Ζωντανεύει άγνωστες στιγµές µε τους Λένιν, Στάλιν, Τίτο, Τσε, Φιντέλ, Μιτεράν, καθώς και µε τον Κωνσταντίνο Καραµανλή, τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Κώστα Μητσοτάκη, τον Χαρίλαο Φλωράκη, τον Λεωνίδα Κύρκο, τον Αλέξη Τσίπρα και δεκάδες άλλες προσωπικότητες. Στη δίνη του κυκλώνα Μίκης, µε την πένα στενού του φίλου επί δεκαετίες, ο χρόνος µεταβάλλεται και δεν έχει νόηµα να διακρίνουµε ζωντανούς και πεθαµένους".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου