Από Το Βήμα:
Φανταστείτε ένα μουσείο με εκθέματά του μια αρμαθιά κλειδιά από το νέο σπίτι ενός ανθρώπου ο οποίος έπειτα από χρόνια ζωής στον δρόμο αποκτάει επιτέλους τη δική του στέγη. Ενα υποτυπώδες βάθρο με τα εργαλεία χορήγησης ναξολόνης, της ουσίας που χρησιμοποιείται για να επαναποκτήσει τις αισθήσεις του ο χρήστης έπειτα από υπερβολική δόση. Εναν πανέμορφο χάρτινο κύκνο που έχει φτιάξει ένας κρατούμενος σε κέντρο κράτησης προσφύγων στη Βρετανία.
Μικρά και μεγαλύτερα ευτελή αντικείμενα, φορτισμένα ωστόσο με ιστορίες επίκαιρες και απόλυτα δραματικές. Φανταστείτε ακόμη ένα μουσείο χωρίς στέγη, ένα περιπλανώμενο, αόρατο «ίδρυμα» που συγκεντρώνει εμπειρίες ανθρώπων που δεν έχουν σπίτι, τις διατηρεί αλλά φροντίζει και να τις αναπαράγει σε χόστελ αλλά και ξενώνες αστέγων ή σε παρεκκλήσια. Αυτό είναι το περιεχόμενο και ορισμένες μόνο από τις δραστηριότητες του πρώτου Μουσείου Αστέγων στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Ορισμένα από τα προαναφερθέντα αντικείμενα, για παράδειγμα, μαζί με έργα που φιλοτέχνησαν τέως ή νυν άστεγοι παρουσιάστηκαν στην έκθεση «State of the Nation» στο νέο κτίριο, Switch House, της Tate Modern (φωτογραφία επάνω αριστερά).
Κοινωνικές συνδέσεις
Οι συνιδρυτές του μουσείου, Ματ και Τζες Τερτλ, βρέθηκαν στην Αθήνα στο πλαίσιο του έβδομου ετήσιου συνεδρίου για τα μουσεία που συνδιοργανώνεται τα τελευταία χρόνια από το Μουσείο Μπενάκη, την πρεσβεία των Ηνωμένων Πολιτειών και τη βρετανική πρεσβεία... «Ο κόσμος έχει μια πολύ συγκεκριμένη άποψη για το τι συνιστά ένα μουσείο. Μεγάλοι χώροι, μεγάλες συλλογές και τη σύνδεσή τους με την παράδοση. Εμείς προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα μουσείο για τον 21ο αιώνα το οποίο αναμετριέται με μείζονα και φλέγοντα ζητήματα της εποχής» θα πουν.
Ενα μικρό γραφείο
Το Μουσείο του Ματ και της Τζες Τερτλ ξεκίνησε τη λειτουργία του μόλις τον περασμένο Απρίλιο σε ένα μικρό γραφείο στην περιοχή της Βικτόρια στο Λονδίνο. «Οι λόγοι που μας οδήγησαν σε αυτή την απόφαση ήταν από τη μία το γεγονός ότι ο αριθμός των αστέγων έχει αυξηθεί κατά 134% τα τελευταία επτά χρόνια στη Βρετανία, αν και υπήρχαν πάντα άνθρωποι δίχως στέγη στη χώρα. Εκτός από τα μέτρα λιτότητας, τις περικοπές στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, και την κρίση κατοικίας, πλέον ακόμη και πρώην εργατικές κατοικίες πωλούνται σε ιδιώτες σε πόλεις όπως η Οξφόρδη. Φανταστείτε ότι συγκεκριμένα στο Μάντσεστερ η αύξηση των αστέγων είναι της τάξης του 1.000%. Θεωρούμε ότι είναι πολύ άδικο να συμβαίνει αυτό σε τόσο πλούσια χώρα» εξηγεί η Τζες Τερτλ...
Φανταστείτε ένα μουσείο με εκθέματά του μια αρμαθιά κλειδιά από το νέο σπίτι ενός ανθρώπου ο οποίος έπειτα από χρόνια ζωής στον δρόμο αποκτάει επιτέλους τη δική του στέγη. Ενα υποτυπώδες βάθρο με τα εργαλεία χορήγησης ναξολόνης, της ουσίας που χρησιμοποιείται για να επαναποκτήσει τις αισθήσεις του ο χρήστης έπειτα από υπερβολική δόση. Εναν πανέμορφο χάρτινο κύκνο που έχει φτιάξει ένας κρατούμενος σε κέντρο κράτησης προσφύγων στη Βρετανία.
Μικρά και μεγαλύτερα ευτελή αντικείμενα, φορτισμένα ωστόσο με ιστορίες επίκαιρες και απόλυτα δραματικές. Φανταστείτε ακόμη ένα μουσείο χωρίς στέγη, ένα περιπλανώμενο, αόρατο «ίδρυμα» που συγκεντρώνει εμπειρίες ανθρώπων που δεν έχουν σπίτι, τις διατηρεί αλλά φροντίζει και να τις αναπαράγει σε χόστελ αλλά και ξενώνες αστέγων ή σε παρεκκλήσια. Αυτό είναι το περιεχόμενο και ορισμένες μόνο από τις δραστηριότητες του πρώτου Μουσείου Αστέγων στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Ορισμένα από τα προαναφερθέντα αντικείμενα, για παράδειγμα, μαζί με έργα που φιλοτέχνησαν τέως ή νυν άστεγοι παρουσιάστηκαν στην έκθεση «State of the Nation» στο νέο κτίριο, Switch House, της Tate Modern (φωτογραφία επάνω αριστερά).
Κοινωνικές συνδέσεις
Οι συνιδρυτές του μουσείου, Ματ και Τζες Τερτλ, βρέθηκαν στην Αθήνα στο πλαίσιο του έβδομου ετήσιου συνεδρίου για τα μουσεία που συνδιοργανώνεται τα τελευταία χρόνια από το Μουσείο Μπενάκη, την πρεσβεία των Ηνωμένων Πολιτειών και τη βρετανική πρεσβεία... «Ο κόσμος έχει μια πολύ συγκεκριμένη άποψη για το τι συνιστά ένα μουσείο. Μεγάλοι χώροι, μεγάλες συλλογές και τη σύνδεσή τους με την παράδοση. Εμείς προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα μουσείο για τον 21ο αιώνα το οποίο αναμετριέται με μείζονα και φλέγοντα ζητήματα της εποχής» θα πουν.
Σημειωτέον, στο μουσείο τους απασχολούνται άνθρωποι που έχουν αντιμετωπίσει ή αντιμετωπίζουν πρόβλημα στέγασης. «Θέλουμε να σταματήσουμε αυτή τη βαθιά ανισότητα που υπάρχει στη δυνατότητα στέγασης αλλά και να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης της κοινωνίας. Ενας τρόπος για να το κάνεις είναι να δημιουργήσεις μια πλατφόρμα και να διευκολύνεις τη δημιουργία μιας κοινότητας όπου θα αναπτυχθούν κοινωνικές συνδέσεις και θα καλλιεργηθεί η δημιουργικότητα. Ετσι δίνεις φωνή σε ανθρώπους με κλονισμένη αυτοεκτίμηση και τους φέρνεις σε επαφή με ένα ευρύτερο κοινό που αγνοεί την ιδιαιτερότητα ή τις προεκτάσεις του προβλήματος»...
Ενα μικρό γραφείο
Το Μουσείο του Ματ και της Τζες Τερτλ ξεκίνησε τη λειτουργία του μόλις τον περασμένο Απρίλιο σε ένα μικρό γραφείο στην περιοχή της Βικτόρια στο Λονδίνο. «Οι λόγοι που μας οδήγησαν σε αυτή την απόφαση ήταν από τη μία το γεγονός ότι ο αριθμός των αστέγων έχει αυξηθεί κατά 134% τα τελευταία επτά χρόνια στη Βρετανία, αν και υπήρχαν πάντα άνθρωποι δίχως στέγη στη χώρα. Εκτός από τα μέτρα λιτότητας, τις περικοπές στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, και την κρίση κατοικίας, πλέον ακόμη και πρώην εργατικές κατοικίες πωλούνται σε ιδιώτες σε πόλεις όπως η Οξφόρδη. Φανταστείτε ότι συγκεκριμένα στο Μάντσεστερ η αύξηση των αστέγων είναι της τάξης του 1.000%. Θεωρούμε ότι είναι πολύ άδικο να συμβαίνει αυτό σε τόσο πλούσια χώρα» εξηγεί η Τζες Τερτλ...
Ηταν ένα εγχείρημα το οποίο έγινε πραγματικότητα χάρη στη συμβολή πολλών ανθρώπων. Ανθρώπων οι οποίοι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο είχαν βιώσει την εμπειρία τού να είσαι άστεγος. Πρόκειται για έναν «σκληρό πυρήνα» έξι ανθρώπων που παίρνουν τις αποφάσεις και 60 ακόμη ατόμων που συμβάλλουν ποικιλοτρόπως στη λειτουργία του...
Πάντως να θυμάστε ότι παρότι υπάρχουν πολλές διαδρομές που μπορούν να σε οδηγήσουν σε αυτή την κατάσταση, από το να έχεις επιστρέψει μόλις από έναν πόλεμο, «στη Βρετανία ένας στους δέκα είναι βετεράνος πολέμου» θα πουν η Τζες και ο Ματ, μέχρι το να μην μπορείς να αναλάβεις την ορθή διαχείριση ενός σπιτιού, είναι πολύ εύκολο να συμβεί στον οποιονδήποτε. «Αρκεί η μη καταβολή τριών μισθών. Λένε ότι όλοι βρισκόμαστε τρία βήματα μακριά από να γίνουμε άστεγοι».
Περισσότερες πληροφορίες:{LF}http://museumofhomelessness.org/
Πηγή: tovima.gr (απόσπασμα δημοσιεύματος)
Περισσότερες πληροφορίες:{LF}http://museumofhomelessness.org/
Πηγή: tovima.gr (απόσπασμα δημοσιεύματος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου