Ένας νέος μεγάλος συνασπισμός θα ενίσχυε τα άκρα στη Γερμανία

Μία νέα συνεργασία μεταξύ Χριστιανικής Ένωσης και Σοσιαλδημοκρατών θα ενίσχυε την πολιτική διάβρωση των μεγάλων κομμάτων, εκτιμά στην Deutsche Welle ο ψυχολόγος και κοινωνικός αναλυτής Στέφαν Γκρούνεβαλντ.

Σύμφωνα με πολλούς παρατηρητές, τα πράγματα οδεύουν προς μία νέα κυβερνητική συνεργασία των δύο ισχυρότερων πολιτικών δυνάμεων στη Γερμανία. Παρά τις διαψεύσεις του προέδρου των γερμανών Σοσιαλδημοκρατών Μάρτιν Σουλτς ότι έχει ήδη συμφωνηθεί η έναρξη διαπραγματεύσεων με την ένωση των χριστιανικών κομμάτων (CDU/CSU), ο σχηματισμός ενός νέου «μεγάλου συνασπισμού» είναι σύμφωνα με αρκετούς σχολιαστές μάλλον θέμα χρόνου.

Μία ακόμη τετραετία συγκυβέρνησης των μεγάλων κομμάτων λοιπόν; Κατά τον Στέφαν Γκρούνεβαλντ, ψυχολόγο, συγγραφέα και διευθυντή του Ινστιτούτου Κοινωνικών Αναλύσεων και Έρευνας Αγοράς Rheingold, η επανάληψη αυτού του σχήματος δεν θα ήταν καλή πολιτική επιλογή. 

Ο Στ. Γκρούνεβαλντ θεωρεί μεν ότι πολλοί ψηφοφόροι εκτιμούν την καγκελάριο Μέρκελ ως αποτελεσματικό παράγοντα σταθερότητας απέναντι σε «αυταρχικούς ηγέτες» όπως ο Ντόναλντ Τραμπ, ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Ταγίπ Ερντογάν. «Ταυτόχρονα όμως οι ψηφοφόροι έχουν την αίσθηση ότι η δεν υπάρχει επαρκής μέριμνα στη χώρα τους. Είναι δύσκολη η εύρεση κατοικίας, τα σχολεία είναι παραμελημένα και υπάρχει έλλειμμα κοινωνικής δικαιοσύνης», εκτιμά στην DW ο γερμανός αναλυτής. 

Στέφαν Γκρούνεβαλντ

Τα πλεονεκτήματα μιας κυβέρνησης μειοψηφίας 

Σύμφωνα με τον Στέφαν Γκρούνεβαλντ, η επανάληψη ενός μεγάλου συνασπισμού θα ενίσχυε το αίσθημα ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές πολιτικές και ότι στον κεντρώο πολιτικό χώρο δεν υπάρχουν εμφανείς διαφορές θέσεων. 

Όπως λέει, «αυτός ο αποπροσανατολισμός, το αίσθημα αδυναμίας και η οργή που προκύπτει εξαιτίας αυτών θα ενισχύονταν σημαντικά με έναν νέο μεγάλο συνασπισμό. Αυτό οδηγεί κάποιους ανθρώπους σε χειρισμούς προς την κατεύθυνση της ριζοσπαστικοποίησης. Αυτό σημαίνει ότι τα άκρα θα ενισχύονταν. Θεωρώ ότι ο μεγάλος συνασπισμός εγγυάται ηρεμία βραχυπρόθεσμα, μακροπρόθεσμα όμως ενισχύει τη διάβρωση των μεγάλων κομμάτων. Εάν συνεχιστεί αυτή η διακυβέρνηση χωρίς εναλλακτικές επιλογές, θα ενισχυθεί η δυσπιστία απέναντι στη δημοκρατία».

Ο γερμανός αναλυτής παρατηρεί ότι στα 12 χρόνια διακυβέρνησης της Άγκελα Μέρκελ εξαπλώθηκε στη γερμανική κοινωνία ένα αίσθημα νωθρότητας, ένα είδος «βολέματος», με τους πολίτες να έχουν την αίσθηση ότι δεν χρειάζεται να συμμετέχουν ενεργά στο πολιτικό γίγνεσθαι. 

«Ως εκ τούτου, μια κυβέρνηση μειοψηφίας θα ήταν πραγματικά μια ευκαιρία να αναζωπυρωθεί πάλι η προθυμία των πολιτών να συμμετέχουν. Η Άγκελα Μέρκελ θα έπρεπε σε αυτήν την περίπτωση να αλλάξει εντελώς το στυλ της πολιτικής της. Θα καλείτο να πείθει και να δίνει εξηγήσεις για τα εγχειρήματά της. Θα έπρεπε να κερδίσει τη στήριξη του κοινοβουλίου και των πολιτών. Αυτό θα ήταν ένα εντελώς διαφορετικό τοπίο από αυτό που βιώσαμε τα τελευταία 12 χρόνια», υπογραμμίζει ο Στέφαν Γκρούνεβαλντ.

Φόλκερ Βάγκενερ / Άρης Καλτιριμτζής 

Πηγή: Deutsche Welle