Από το capital.gr:
Αναλυτικά η Wall Street Journal σημειώνει:
"Το 2017 υποτίθεται ότι θα ήταν το έτος κατά το οποίο θα κατέρρεε η Ευρωπαϊκή Ένωση, το έτος κατά το οποίο η έξαρση του λαϊκισμού, που σάρωσε τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο το 2016, θα εξαπλώνονταν σε ολόκληρη την ήπειρο, ανατρέποντας παραδοσιακές κυβερνήσεις και αποσύροντας τη λαϊκή συναίνεση υπέρ της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Οι εντάσεις που δημιουργήθηκαν από την κρίση χρέους της ευρωζώνης και την προσφυγική κρίση θα αποτυπώνονταν στις κάλπες που στήθηκαν σε Ολλανδία, Γαλλία, Γερμανία και Αυστρία, προειδοποιούσαν πολλοί ειδήμονες. Οι φυγόκεντρες δυνάμεις εν τέλει θα υπερίσχυαν των κεντρομόλων δυνάμεων που κρατούν την Ευρώπη ενωμένη.
Ωστόσο, η Ε.Ε. κατάφερε να ολοκληρώσει το 2017 σε καλύτερη κατάσταση και πιο ενωμένη απ' ότι ήταν εδώ και χρόνια. Η εξέγερση του λαϊκισμού δεν κατάφερε να πάρει σάρκα και οστά.
Αντιθέτως η νίκη του Μακρόν στις γαλλικές προεδρικές εκλογές έδωσε νέα δυναμική στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Ακόμη και η νέα κυβέρνηση της Αυστρίας, στην οποία θα συμμετέχει το ακροδεξιό κόμμα Ελευθερίας, έχει δεσμευθεί σε μία φιλοευρωπαϊκή ατζέντα.
Στη Σύσκεψη Κορυφής την προηγούμενη εβδομάδα στις Βρυξέλλες, οι Ευρωπαίοι ηγέτες συμφώνησαν να κάνουν ένα μεγάλο βήμα προς την κατεύθυνση της αμυντικής συνεργασίας την οποία η Ε.Ε. απέφευγε περισσότερο από μία δεκαετία και συζήτησαν φιλόδοξες προτάσεις για μεγαλύτερη οικονομική ενοποίηση.
Επίσης, η επίσημη συμφωνία για την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης των διαπραγματεύσεων για το Brexit, δίνει την προοπτική για μία πιο ομαλή έξοδο, απ' ότι διαφαινόταν πριν από λίγες εβδομάδες".
"Τι πήγε σωστά;" διερωτάται ο αρθρογράφος.
"Στην πραγματικότητα η απαισιοδοξία στην αρχή του έτους, ήταν υπερβολική. Ποτέ δεν υπήρξε σοβαρή πιθανότητα η ακροδεξιά να αναλάβει την εξουσία στην Ολλανδία, με βάση το αυστηρό αναλογικό εκλογικό σύστημα της χώρας. Ούτε υπήρχε ενδεχόμενο η ακροδεξιά Λεπέν, να κερδίσει τη γαλλική προεδρία".
"Πράγματι, το ακροδεξιό γερμανικό κόμμα, Εναλλακτική για τη Γερμανία, είχε καλύτερες επιδόσεις από τα αναμενόμενο στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, περιπλέκοντας τον σχηματισμό κυβέρνησης. Όμως, παραδόξως, αυτή η εξέλιξη φαίνεται ότι οδηγεί στον σχηματισμό ενός μεγάλου συνασπισμού".
"Δεύτερον, η ευρωπαϊκή οικονομία έχει πολύ καλύτερες επιδόσεις από ό,τι αναμενόταν στις αρχές του έτους, γεγονός που συμβάλει στην εξομάλυνση του κλίματος (...). Η οικονομία της Ε.Ε. αναπτύχθηκε κατά 2,5% το γ' τρίμηνο, με την ευρωζώνη αναπτύσσεται με τον ταχύτερο ρυθμό που έχει σημειωθεί από το 2011. Η επιχειρηματική και καταναλωτική εμπιστοσύνη σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες βρίσκονται στο υψηλότερο επίπεδό τους από τότε που δημιουργήθηκε το ευρώ, το 2000. Η ανεργία υποχωρεί σε όλη την ήπειρο και οι επενδύσεις των επιχειρήσεων αυξάνονται.
Ακόμη και η οικονομία της Ελλάδας αναπτύσσεται και πάλι και η χώρα κατάφερε να επιστρέψει στις αγορές. Η Ιταλία επιτέλους έλαβε αποφασιστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της τραπεζικής κρίσης που αντιμετωπίζει. Τα πορτογαλικά ομόλογα επέστρεψαν σε επενδυτική βαθμίδα και ολοκληρώνουν τη χρονιά με αποδόσεις χαμηλότερες από αυτές των ιταλικών ομολόγων".
Τρίτος παράγοντας, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, ήταν "το μάθημα που πήραν οι Ευρωπαίοι από τα γεγονότα του 2016. Πολλοί είδαν την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στη θέση του προέδρου των ΗΠΑ και το δημοψήφισμα για το Brexit, ως την πιο σημαντική αλλαγή του γεωπολιτικού τοπίου που έχει σημειωθεί από την πτώση του Τοίχους του Βερολίνου το 1989.
Πολλοί Ευρωπαίοι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ΕΕ δεν μπορεί πλέον να στηριχθεί στη βοήθεια των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου για τη διατήρηση της παγκόσμιας τάξης, υποχρεώνοντας τους Ευρωπαίους να αναλάβουν μεγαλύτερη ευθύνη για την ασφάλειά τους και αναγκάζοντάς τους να αναπτύξουν μεγαλύτερη ικανότητα να ενεργούν αυτόνομα μέσω μίας μεγαλύτερης ολοκλήρωσης σε τομείς όπως είναι η άμυνα.".
Πηγή: capital.gr
Αναλυτικά η Wall Street Journal σημειώνει:
"Το 2017 υποτίθεται ότι θα ήταν το έτος κατά το οποίο θα κατέρρεε η Ευρωπαϊκή Ένωση, το έτος κατά το οποίο η έξαρση του λαϊκισμού, που σάρωσε τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο το 2016, θα εξαπλώνονταν σε ολόκληρη την ήπειρο, ανατρέποντας παραδοσιακές κυβερνήσεις και αποσύροντας τη λαϊκή συναίνεση υπέρ της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Οι εντάσεις που δημιουργήθηκαν από την κρίση χρέους της ευρωζώνης και την προσφυγική κρίση θα αποτυπώνονταν στις κάλπες που στήθηκαν σε Ολλανδία, Γαλλία, Γερμανία και Αυστρία, προειδοποιούσαν πολλοί ειδήμονες. Οι φυγόκεντρες δυνάμεις εν τέλει θα υπερίσχυαν των κεντρομόλων δυνάμεων που κρατούν την Ευρώπη ενωμένη.
Ωστόσο, η Ε.Ε. κατάφερε να ολοκληρώσει το 2017 σε καλύτερη κατάσταση και πιο ενωμένη απ' ότι ήταν εδώ και χρόνια. Η εξέγερση του λαϊκισμού δεν κατάφερε να πάρει σάρκα και οστά.
Αντιθέτως η νίκη του Μακρόν στις γαλλικές προεδρικές εκλογές έδωσε νέα δυναμική στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Ακόμη και η νέα κυβέρνηση της Αυστρίας, στην οποία θα συμμετέχει το ακροδεξιό κόμμα Ελευθερίας, έχει δεσμευθεί σε μία φιλοευρωπαϊκή ατζέντα.
Στη Σύσκεψη Κορυφής την προηγούμενη εβδομάδα στις Βρυξέλλες, οι Ευρωπαίοι ηγέτες συμφώνησαν να κάνουν ένα μεγάλο βήμα προς την κατεύθυνση της αμυντικής συνεργασίας την οποία η Ε.Ε. απέφευγε περισσότερο από μία δεκαετία και συζήτησαν φιλόδοξες προτάσεις για μεγαλύτερη οικονομική ενοποίηση.
Επίσης, η επίσημη συμφωνία για την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης των διαπραγματεύσεων για το Brexit, δίνει την προοπτική για μία πιο ομαλή έξοδο, απ' ότι διαφαινόταν πριν από λίγες εβδομάδες".
"Τι πήγε σωστά;" διερωτάται ο αρθρογράφος.
"Στην πραγματικότητα η απαισιοδοξία στην αρχή του έτους, ήταν υπερβολική. Ποτέ δεν υπήρξε σοβαρή πιθανότητα η ακροδεξιά να αναλάβει την εξουσία στην Ολλανδία, με βάση το αυστηρό αναλογικό εκλογικό σύστημα της χώρας. Ούτε υπήρχε ενδεχόμενο η ακροδεξιά Λεπέν, να κερδίσει τη γαλλική προεδρία".
"Πράγματι, το ακροδεξιό γερμανικό κόμμα, Εναλλακτική για τη Γερμανία, είχε καλύτερες επιδόσεις από τα αναμενόμενο στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, περιπλέκοντας τον σχηματισμό κυβέρνησης. Όμως, παραδόξως, αυτή η εξέλιξη φαίνεται ότι οδηγεί στον σχηματισμό ενός μεγάλου συνασπισμού".
"Δεύτερον, η ευρωπαϊκή οικονομία έχει πολύ καλύτερες επιδόσεις από ό,τι αναμενόταν στις αρχές του έτους, γεγονός που συμβάλει στην εξομάλυνση του κλίματος (...). Η οικονομία της Ε.Ε. αναπτύχθηκε κατά 2,5% το γ' τρίμηνο, με την ευρωζώνη αναπτύσσεται με τον ταχύτερο ρυθμό που έχει σημειωθεί από το 2011. Η επιχειρηματική και καταναλωτική εμπιστοσύνη σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες βρίσκονται στο υψηλότερο επίπεδό τους από τότε που δημιουργήθηκε το ευρώ, το 2000. Η ανεργία υποχωρεί σε όλη την ήπειρο και οι επενδύσεις των επιχειρήσεων αυξάνονται.
Ακόμη και η οικονομία της Ελλάδας αναπτύσσεται και πάλι και η χώρα κατάφερε να επιστρέψει στις αγορές. Η Ιταλία επιτέλους έλαβε αποφασιστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της τραπεζικής κρίσης που αντιμετωπίζει. Τα πορτογαλικά ομόλογα επέστρεψαν σε επενδυτική βαθμίδα και ολοκληρώνουν τη χρονιά με αποδόσεις χαμηλότερες από αυτές των ιταλικών ομολόγων".
Τρίτος παράγοντας, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, ήταν "το μάθημα που πήραν οι Ευρωπαίοι από τα γεγονότα του 2016. Πολλοί είδαν την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στη θέση του προέδρου των ΗΠΑ και το δημοψήφισμα για το Brexit, ως την πιο σημαντική αλλαγή του γεωπολιτικού τοπίου που έχει σημειωθεί από την πτώση του Τοίχους του Βερολίνου το 1989.
Πολλοί Ευρωπαίοι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ΕΕ δεν μπορεί πλέον να στηριχθεί στη βοήθεια των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου για τη διατήρηση της παγκόσμιας τάξης, υποχρεώνοντας τους Ευρωπαίους να αναλάβουν μεγαλύτερη ευθύνη για την ασφάλειά τους και αναγκάζοντάς τους να αναπτύξουν μεγαλύτερη ικανότητα να ενεργούν αυτόνομα μέσω μίας μεγαλύτερης ολοκλήρωσης σε τομείς όπως είναι η άμυνα.".
Πηγή: capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου