Με τον τρόπο αυτό θα αποθαρρυνθούν οι πολίτες από την αλόγιστη χρήση της πλαστικής σακούλας, ενώ τα χρήματα από το τέλος θα χρησιμοποιούνται για δράσεις ενημέρωσης, ευαισθητοποίησης των καταναλωτών και ανταποδοτικά για την αντικατάσταση των λεπτών πλαστικών σακουλών από επαναχρησιμοποιούμενες τσάντες. Αυτές θα δίνονται δωρεάν στους πολίτες που θα επιστέφουν για ανακύκλωση τις λεπτές πλαστικές σακούλες που θα αγοράζουν.
Επίσης μας ενημερώνει ο Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης ότι «μόνο το 2015 στην Ελλάδα, η ετήσια κατανάλωση πλαστικών σακουλών ήταν μεταξύ 242 και 363 τεμάχια ανά άτομο, ενώ το 2010 σ’ ολόκληρη την Ευρώπη χρησιμοποιήθηκαν 98,6 δις πλαστικές σακούλες. Για να περιοριστεί η μάστιγα της πλαστικής σακούλας, το 2015 η ΕΕ εξέδωσε οδηγία με στόχο τον περιορισμό της κατανάλωσής της σε 90 πλαστικές σακούλες ανά πολίτη μέχρι το 2019 και σε 40 έως τα τέλη του 2025».
52 λοιπόν χρόνια μετά τη «γέννηση» της πλαστικής σακούλας, η αποτίμηση της χρήσης της δεν είναι θετική. Η αλόγιστη εξάπλωσή της έχει βάλει «βόμβα» στα θεμέλια του οικοσυστήματος και της ζωής μας, μετατρέποντας μια σημαντική ανακάλυψη σε εφιάλτη.
Φωτογραφία από το twitter
Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, κάθε χρόνο, τουλάχιστον 8 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών διαρρέουν στον ωκεανό - κάτι που ισοδυναμεί με την απόρριψη του περιεχομένου ενός απορριμματοφόρου στον ωκεανό, κάθε λεπτό, όπως επισημαίνεται σε έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Αν δεν ληφθούν μέτρα, τονίζεται, η ποσότητα αναμένεται να αυξηθεί σε δύο απορριμματοφόρα ανά λεπτό έως το 2030 και τέσσερα ανά λεπτό έως το 2050. Οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι η πλαστική συσκευασία αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο μερίδιο αυτής της διαρροής προς το περιβάλλον. Η πιο πρόσφατη έρευνα εκτιμά ότι σήμερα υπάρχουν πάνω από 150 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών αποβλήτων στον ωκεανό. Ο ωκεανός αναμένεται να περιέχει 1 τόνο πλαστικού για κάθε 3 τόνους ψαριών έως το 2025 και έως το 2050 περισσότερο πλαστικό από τα ψάρια σε βάρος.
Τα μύδια μολύνονται από πλαστικά σε σχεδόν ολοκληρωτικό βαθμό. Μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικού μολύνουν τα μύδια από την Αρκτική ως την Κίνα, αποτελώντας σημάδι της παγκόσμιας εξάπλωσης της ρύπανσης των ωκεανών που καταλήγει στην τροφική αλυσίδα. Τα μύδια στα φαινομενικά παρθένα ύδατα της Αρκτικής περιείχαν το περισσότερο πλαστικό από όλα τα δείγματα που συλλέχθηκαν κατά μήκος των νορβηγικών ακτών, σύμφωνα με μελέτη του Νορβηγικού Ινστιτούτου Υδάτινης Έρευνας. Στις ακτές και τα ανοιχτά της Νορβηγίας, τα μύδια περιείχαν κατά μέσο όρο 1,8 κομμάτια μικροπλαστικών, που ορίζονται ως πλαστικά με μέγεθος μικρότερο από πέντε χιλιοστά. Στην Αρκτική τα μύδια περιείχαν κατά μέσο όρο 4,3 κομμάτια μικροπλαστικών. Από τη naftemporiki.gr
ΑπάντησηΔιαγραφή