Με την προτεινόμενη διάταξη, ορίζεται ειδική απαρτία κατά τις γενικές συνελεύσεις πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων, προκειμένου να λάβει χώρα η συζήτηση και να ληφθεί απόφαση για την κήρυξη απεργίας. Συγκεκριμένα, απαιτείται η παρουσία τουλάχιστον του ενός δευτέρου (½) των οικονομικά τακτοποιημένων μελών της συνδικαλιστικής οργάνωσης.
Η αλλαγή που επιφέρει η εν λόγω ρύθμιση, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις συνδικαλιστικών φορέων, οι οποίοι προχώρησαν σε απεργιακές κινητοποιήσεις.
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο Γενικός Γραμματέας της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ) Παναγιώτης Κυριακούλιας, υποστηρίζει ότι, με τη διάταξη της κυβέρνησης για τις απεργίες, στην ουσία, δυσκολεύεται η κήρυξη της απεργίας σε πρωτοβάθμια επιχειρησιακά σωματεία.
Τι ίσχυε μέχρι τώρα
Όπως σημειώνει, ο νόμος 1264/1982 και τα καταστατικά των σωματείων προέβλεπαν ότι, για να γίνει συζήτηση και να ληφθεί απόφαση, κατά τις γενικές συνέλευσεις, χρειαζόταν η παρουσία τουλάχιστον του 1/3 των οικονομικά τακτοποιημένων μελών. Αν δεν υπήρχε απαρτία κατά την πρώτη συζήτηση, γινόταν νέα συνέλευση, στην οποία ήταν απαραίτηση η παρουσία τουλάχιστον του 1/4 των οικονομικά τακτοποιημένων μελών. Εάν δεν υπήρχε απαρτία κατά τη δεύτερη συνέλευση, γινόταν τρίτη, κατά την οποία ήταν αρκετή η παρουσία του 1/5 των οικονομικά τακτοποιημένων μελών.
«Μέσα από τη διαδικασία γενικής συνέλευσης και με τα ποσοστά που έθετε ο νόμος για την απεργία, είναι φανερό ότι ήταν πιο εύκολο για ένα πρωτοβάθμιο σωματείο με λίγα παρόντα μέλη να λάβει απόφαση για απεργία. Στην ουσία, με αυτήν τη διάταξη, η κυβέρνηση παρεμβαίνει και ζητά αυξημένη συμμετοχή των εργαζομένων σε μία επιχείρηση μέσα στη ΓΣ, για να παρθεί απόφαση για απεργία» επισημαίνει ο ίδιος.
Ο κ. Κυριακούλιας αναφέρει ότι, σύμφωνα με την κυβέρνηση, «η εν λόγω διάταξη για την κήρυξη απεργίας δεν επηρεάζει τα πανελλαδικά σωματεία, ούτε τις Ομοσπονδίες, ούτε τη ΓΣΕΕ».
«Όμως, η ουσία είναι ότι, με αυτήν τη διάταξη, αρχίζει να ξηλώνεται το πουλόβερ της διαδικασίας κήρυξης των απεργιών» εκτιμά ο κ. Κυριακούλιας, ο οποίος ισχυρίζεται ότι θα ακολουθήσουν και άλλες διατάξεις οι οποίες θα θέσουν υψηλά ποσοστά συμμετοχής σε σωματεία ή σε Ομοσπονδίες, για να λάβουν απόφαση για απεργία. «Είναι το πρώτο βήμα σε αυτήν την κατεύθυνση... αυτό είναι το πρώτο βήμα, για να αρχίσει να ξηλώνεται αυτό το δικαίωμα».
Αντιδράσεις και σχόλια
Η Νέα Δημοκρατία
Η Εκπρόσωπος Τύπου της Νέας Δημοκρατίας κυρία Μαρία Σπυράκη, έκανε την ακόλουθη δήλωση (on camera) για τις απεργίες:
«Η Κυβέρνηση, δέσμια της διαπλοκής, των εργατοπατέρων και των ιδεοληψιών της, δίνει για άλλη μια φορά ρεσιτάλ τυχοδιωκτισμού και για το θέμα της απεργίας. Επιλέγει να αποφασίζουν οι λίγοι.
Η Νέα Δημοκρατία, συνεπής στις απόψεις της, επιμένει ότι την απόφαση για την απεργία έχουν δικαίωμα να την λαμβάνουν οι πολλοί, η πλειοψηφία των εργαζομένων, και όχι οι λίγοι, οι συνήθεις εργατοπατέρες. Όσα πρωτοσέλιδα και να κατασκευάσουν τα προπαγανδιστικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ, οι Έλληνες ξέρουν πως ο κάθε εργαζόμενος έχει απόλυτο δικαίωμα να αποφασίσει για την απεργία στη δουλειά του».
Το ΚΚΕ:
Στην ανακοίνωση (από 10/01/18) του Γραφείου Τύπου του ΚΚΕ για το πολυνομοσχέδιο, σχετικά με τις απεργίες αναφέρονται και τα εξής:
«Η χθεσινή ημερομηνία κατάθεσης του πολυνομοσχεδίου θα μπορεί κάλλιστα να θεσμοθετηθεί ως "εθνική εορτή" του κεφαλαίου στην Ελλάδα, αφού γίνεται πράξη ένα πάγιο αίτημα του, αυτό που αφορά το ξήλωμα του δικαιώματος στην απεργία, ξεκινώντας απ' το πρωτοβάθμιο επίπεδο, εκεί δηλαδή που σπάει κόκαλα η εργοδοτική τρομοκρατία κι αυθαιρεσία.
Είναι βαθιά γελασμένοι, αν νομίζουν η κυβέρνηση, η ΝΔ, που πρωτοστάτησε στην επίθεση στο απεργιακό δικαίωμα, ο ΣΕΒ και οι παρατρεχάμενοι τους, ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός, ότι μ' αυτόν τον τρόπο θα βάλουν εμπόδια στη συλλογική πάλη του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Είναι βαθιά ανιστόρητοι, αν νομίζουν ότι μπορούν μ' αυτόν τον τρόπο να απαγορεύσουν την απεργία, την ίδια την ταξική πάλη.
Σπείρανε ανέμους, θα θερίσουν θύελλες. Καλούμε τους εργαζόμενους να είναι καθημερινά στο δρόμο, στις κινητοποιήσεις κι απεργίες που οργανώνουν τα ταξικά συνδικάτα κι οι άλλες ριζοσπαστικές οργανώσεις τις επόμενες ημέρες. Να δυναμώσει η κοινωνική συμμαχία, για να ανατραπεί η βάρβαρη πολιτική, το ίδιο το σύστημα που θέλει τους εργαζόμενους δούλους του 21ου αιώνα».
Από τη σκοπιά της σάτιρας
Ένα αιχμηρό άρθρο από "Τά Πρασσεινάλογα!... του Στάθη" στο Ποντίκι με τίτλο "Μνήμη (απ’ το μέλλον)". Απόσπασμα:
«Ο κ. Βασίλης Τζαννετάκος, εκλεκτός εργατικός και πολιτικός συντάκτης που θήτευσε στα "Νέα" την εποχή που η δημοσιογραφία περιείχε περισσότερους και καλύτερους δημοσιογράφους, βλέποντας τα καμώματα του ΣΥΡΙΖΑ ως προς το δικαίωμα της απεργίας, θυμήθηκε ανάλογες στιγμές δόξας επί χούντας! Ω ναι! Γράφει λοιπόν ο βετεράνος Τζαννετάκος προς γνώσιν και επίγνωσιν υμών και ημών: «Την δόξα του χουντικού υπουργού Ν. Εφέσιου (δεξιού, όσο δεν παίρνει, χεριού του Γ. Παπαδόπουλου), ο οποίος το 1973 εισηγήθηκε (ανεπιτυχώς, όπως προέκυψε στην συνέχεια) την θέσπιση της πλειοψηφίας 50+1 για την απόφαση για την κήρυξη απεργίας, φαίνεται ότι ζήλωσε η “αριστερή” υπουργός εργασίας η οποία ανερυθρίαστα πρωταγωνιστεί ως αρμόδια υπουργός στην εισαγωγή της χουντικής ρήτρας για απεργία επί ημερών της “πρώτη φορά αριστερά”.
Η ρήτρα για την απεργία περιλαμβανόταν στον “Κώδικα Εργασίας” με τον οποίο η χούντα επιχειρούσε να θέσει ασφυκτικά πλαίσια σε όλο το φάσμα των εργασιακών σχέσεων.
Ήταν δε τόσο “φιλεργατικός” αυτός ο κώδικας που μέχρι και οι εγκάθετοι της χούντας εργατοπατέρες αντέδρασαν και ζήτησαν – “ευπειθώς” βέβαια και με τον προσήκοντα σεβασμό – την απόσυρσή του γιατί παραβίαζε κάθε δικαίωμα του εργαζόμενου».
Σκίτσο του Στάθη
«‘‘Άρθρο 509: η απεργία κηρύσσεται και πραγματοποιείται μόνον εφ’ όσον αποφασίσει περί ταύτης διά μυστικής ψηφοφορίας η συνέλευσις των μελών του εργασιακού σωματείου, εις πάσαν περίπτωσιν διά πλειοψηφίας του ημίσεος πλέον ενός των δικαιωμένων ψήφου μελών’’!...
Η διατύπωση αυτή είναι η πλέον κατάλληλη για το αναγκαίο “μασάζ” των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να ξεπεράσουν τις ιδεολογικές και ψυχολογικές ευαισθησίες τους».
Και συνεχίζει ο κ. Βασίλης Τζαννετάκος: «Συντάκτης του Κώδικα Εργασίας ήταν ένας (συνταξιούχος) καθηγητής εργατικού δικαίου (με προοδευτικό παρελθόν αλλά με δύσοσμο τότε παρόν), ο οποίος υπεραμυνόμενος της διάταξης του άρθρου 509 για το δικαίωμα της απεργίας αποφαίνεται σε επιστημονικό του πόνημα ότι: ‘‘η απεργία είναι ένα όπλον επικίνδυνο του οποίου η χρήσις δέον να γίνεται ουχί εική ως έτυχεν, αλλά μετά πολλής προσοχής και περισκέψεως’’.
Προφανώς αυτήν την “προσοχή” και “περίσκεψιν” ευαγγελίζονται οι εγκέφαλοι του ΣΥΡΙΖΑ με τον νέο αντιαπεργιακό νόμο.
Όμως, ακόμα και ο χουντικός εργατοπατέρας – το 1973 – αποφαινόταν: “ Ο Κώδικας ομοιάζει περισσσότερον με στρατιωτικόν κανονισμόν περί πόλεων και φρουρίων δυνάμενος να εφαρμοστεί επί στρατευμένων μόνον πολιτών, παρά με κώδικα εργασίας”. Αν τώρα οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αισθάνονται υπερήφανοι που τους… βγαίνει από αριστερά και η χουντική συνδικαλιστική “εκπροσώπηση” είναι δικό τους πρόβλημα».
«Κατόπιν τούτων, σιγή. Μόνον μια παρατήρηση: τα φληναφήματα του ΣΥΡΙΖΑ για το 50 συν 1 των ταμειακώς εντάξει, ως προϋπόθεση του 50 συν 1 των παρόντων στη συνέλευση (άρα στους 100 οι 50 δίνουν το δικαίωμα στους 26 να αποφασίσουν) απλώς προσπαθούν να διαχειρισθούν τα νεοφιλελεύθερα κόλπα για την αποσάθρωση κάθε συλλογικού corpus των εργαζομένων.
Αναρωτιέμαι αν κλαίει η Μπέτυ…».
Πηγές: στοιχεία από ΑΠΕ-ΜΠΕ, nd.gr, kke.gr και topontiki.gr
Σχετική ανάρτηση: Το πολυνομοσχέδιο για την κήρυξη απεργίας και οι αντιδράσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου