Κάποια αποσπάσματα από τη συνέντευξη της κυρίας Μπαζιάνα στη συνέχεια, καθώς και δυο σχόλια, ένα κομματικό και ένα δημοσιογραφικό:
Μπέτυ Μπαζιάνα: Ο Τσίπρας δεν έκανε ταπεινωτικό συμβιβασμό
«Η ιστορία έχει καταγράψει τη διαφορά ήθους και πολιτικής. Δεν δέχομαι κατηγορίες περί προδοσίας και εξαπάτησης. Αν ξέρετε κάποιον από τον ΣΥΡΙΖΑ που έβγαλε χρήματα στην πλάτη του ελληνικού λαού να μου το πείτε. Πρώτη εγώ θα βγω στους δρόμους», τονίζει η Μπέττυ Μπαζιάνα σε μια εφ' όλης της ύλης συνέντευξή της στην «Εφημερίδα των Συντακτών» με τίτλο «Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση αλλά δεν πήρε την εξουσία».
Επισημαίνοντας ότι «ο κόσμος των παραδείσιων τόπων ανήκει σε διαφορετικό από μένα αξιακό σύστημα», αναρωτιέται η Μπέττυ Μπαζιάνα «πώς είναι δυνατόν να θεωρείται αξία η ιδιώτευση, το προσωπικό κέρδος σε βάρος του κοινού καλού και του δίκιου».
Μιλώντας όπως επισημαίνει η ίδια ως πολίτης και όχι ως σύζυγος του πρωθυπουργού, αναφέρεται, μεταξύ άλλων, και στα δραματικά γεγονότα μέσα και έξω από το Μαξίμου το καλοκαίρι του 2015: «Τα τελευταία τρία χρόνια κάθε 5η Ιουλίου κλαίω από νεύρα, από οργή -ναι, κυριολεκτώ», λέει χαρακτηριστικά, ωστόσο υπογραμμίζει ότι «ο Τσίπρας το πήγε ως το όριο της αντοχής που είχε η χώρα. Μέσα σ’ αυτή τη δίνη δεν άλλαξε τον χάρτη των αξιών του, δεν τάχτηκε υπέρ των ισχυρών, είναι πάντα με την πλευρά των ανθρώπων του μόχθου».
Παράλληλα στις επικρίσεις της αντιπολίτευσης ότι ο ΣΥΡΙΖΑ άλλα υποσχέθηκε και άλλα έκανε, απαντά ότι εκείνοι «έσκυβαν το κεφάλι χωρίς να χάσουν καθόλου χρόνο, πρόθυμοι σε όλες τις εντολές» και «έχουν χρεωθεί για πάντα την αναξιοπρέπεια της υποταγής τους».
«Υπάρχει μια αλήθεια που εκείνη την περίοδο καταπλακώθηκε μέσα στην ολομέτωπη επίθεση κατά της κυβέρνησης. Της αλήθειας ότι ο Τσίπρας το οδήγησε μέχρι εκεί που μπορούσε να το πάει, έχοντας συναίσθηση της ευθύνης για ό,τι είχε υποσχεθεί στον ελληνικό λαό αλλά και της ευθύνης μπροστά στο διακύβευμα.
»Γι' αυτό δεν δέχομαι τις κατηγορίες περί προδοσίας και εξαπάτησης. Δεν είχε άλλα στο μυαλό του κι άλλα έκανε, δεν είπε ψέματα, δεν οπισθοχώρησε. Πάλεψε να διαχειριστεί μια σκληρή, αμετακίνητη κατάσταση που ορθώθηκε μπροστά του άκρως απειλητική. Και το πήγε ως το όριο της αντοχής που είχε η χώρα μπροστά στην τρομακτική πίεση, τον πνιγμό, την τιμωρία. Είναι περιττό να πω αν συμφωνεί ο Τσίπρας με ό,τι αναγκάστηκε να κάνει, ότι θα ήθελε να τα κάνει όλα αλλιώς. Ναι, αγωνίστηκε όσο καλύτερα μπορούσε έχοντας απόλυτη συναίσθηση της επικίνδυνης κατάστασης.
»Διαπραγματεύτηκε μέχρι τελευταίας στιγμής για μια συμφωνία που δεν θα υπάκουε στους ίδιους νόμους του αδιεξόδου: στην παράλογη λιτότητα. Και στην τελευταία πρόταση συμφωνίας από τους δανειστές, στο εκβιαστικό "take it or leave it" πάλεψε όσο άντεξε. Και έκανε αυτό που κάθε δημοκράτης, αριστερός πολιτικός θα έκανε: ρώτησε το λαό που τον εξέλεξε προκειμένου να αντισταθεί, "να υπογράψω; " Και ο λαός μας απάντησε περήφανα και αποστομωτικά: «όχι», παρόλη τη βία εκείνης της κρίσιμης εβδομάδας πριν το δημοψήφισμα, την απίστευτη προπαγάνδα, τότε που το παλιό σύστημα έπαιζε τα ρέστα του… Θυμάστε όσους έτρεχαν να φυγαδεύσουν τις καταθέσεις τους με το φόβο του κουρέματος των τραπεζικών καταθέσεων; Θυμάστε το διχασμό; Εκείνοι που είχαν να χάσουν πολλά και είχαν ήδη βγάλει τα χρήματά τους στο εξωτερικό και εκείνοι που δεν είχαν να χάσουν πια τίποτα.
»Ο Τσίπρας ζήτησε την κρίσιμη στιγμή τη γνώμη του ελληνικού λαού κι αυτός, παρόλο των ωμό εκβιασμό που του έκλεισαν προκλητικά τις τράπεζες, τού είπε: "να αντισταθείς". Θυμάστε τη συγκέντρωση του "όχι" στο Σύνταγμα; Ένα εκατομμύριο άνθρωποι. Μια φωνή που δυνάμωνε, μια δύναμη που μας ένωνε.
»... Ο Τσίπρας, έχοντας ρωτήσει τον ελληνικό λαό στο δημοψήφισμα έφυγε για να διαπραγματευτεί ξανά με τους δανειστές μια καλύτερη συμφωνία. Είχε πάρει καθαρή εντολή δικαιότερης συμφωνίας, όχι εντολή ρήξης ή εξόδου από την Ευρώπη ή το ευρώ. Το ερώτημα του δημοψηφίσματος ήταν σαφές: "Συμφωνείτε με την πρόταση των δανειστών; ". Στηριζόμενος στο κρυστάλλινο «όχι» του ελληνικού λαού, επέστρεψε με μια συμφωνία που ήταν μακριά από αυτό που οραματιζόταν αρχικά. Έκανε ένα συμβιβασμό, όχι όμως ταπεινωτικό, ένα συμβιβασμό που πίστευε ότι είχε μια προοπτική: να οδηγήσει τελικά στο τέλος της ηγεμονίας των ισχυρών, στο τέλος της παράλογης λιτότητας. Κι έκανε πάλι αυτό που θα έπρεπε να κάνει κάθε αριστερός πολιτικός που σέβεται τη ψήφο του λαού του, αλλά κυρίως σέβεται τον εαυτό του: έθεσε ξανά στην κρίση του λαού τις επιλογές του προκαλώντας τις εκλογές του Σεπτέμβρη του ΄15. Είπε ξεκάθαρα: "Στις πρώτες εκλογές εκλέχθηκα με ένα πρόγραμμα που οραματιζόταν τον άμεσο τερματισμό της ατιμωτικής επιτροπείας και της λιτότητας. Έδωσα ένα γνήσιο, καθαρό αγώνα με όσες δυνάμεις είχα. Αυτά κατάφερα. Ζήτησα τη γνώμη σας στα δύσκολα, στο αδιέξοδο. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν στα χέρια μου δύναμη. Που δυστυχώς υποτιμήθηκε. Αυτή τη συμφωνία έφερα. Συμφωνείτε; Συνεχίζουμε μαζί τον αγώνα; ". Και ο λαός μας, απάντησε πάλι. Και εμπιστεύτηκε ξανά στο ΣΥΡΙΖΑ την ελπίδα».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης η κ. Μπαζιάνα αποκαλύπτει ότι θα ήθελε να είχε συναντήσει τον Φιντέλ Κάστρο και σημειώνει: «Η εξουσία, ακόμα και η αριστερή, χτυπάει σε πολύ εσωτερικές χορδές του ανθρώπου, έχει να κάνει με την αυταρέσκειά του, την εικόνα του εαυτού του, ακόμα και με τη λίμπιντό του. Ο ναρκισισμός καιροφυλακτεί. Ίσως η ψυχανάλυση να βοηθούσε τους πολιτικούς... Αλλά ποιος αντέχει να συγκρουστεί με το είδωλό του;»
Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ και kathimerini.gr
Ποτάμι: Το θράσος των ανθρώπων της εξουσίας
Επικίνδυνα χαρακτηρίζει σε ανακοίνωσή του το «Ποτάμι» τα όσα ανέφερε στη συνέντευξή της η σύντροφος του πρωθυπουργού Μπέτυ Μπαζιάνα για τους ευρωπαίους εταίρους αλλά και για τη σχέση «κυβέρνησης και εξουσίας» στην οποία αναφέρθηκε.
«Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας είναι... η τιμωρητική, φασιστική μπότα που προσπαθεί να σου λιώσει το κεφάλι... είναι οι δανειστές-δυνάστες... είναι εκείνοι που εκβιάζουν και οδηγούν στην ασφυξία έναν λαό.
Και όλα αυτά να τα λέει η γυναίκα του Έλληνα Πρωθυπουργού και σύνοδος του στις χαμογελάστες του συναντήσεις με τους ηγέτες της Ευρώπης και του Κόσμου! Αυτούς που τώρα αποκαλεί φασίστες και δεινάστες! Αλλά κάθε 5η Ιουλίου, όπως η ίδια τονίζει "θυμάται το δημοψήφισμα και κλαίει από νεύρα, από οργή" - προφανώς για να ξεσπάσει. Πάντως έναν χρόνο μετά το καταστροφικό δημοψήφισμα, στις 5 Ιουλίου 2016, κατά την επίσκεψή τους στην Κίνα με τον κ. Τσίπρα ήταν και εκεί μόνο χαμογελαστή».
Και η ανακοίνωση καταλήγει: «Ας πάμε όμως και στα πιο σοβαρά. Το πιο επικίνδυνο από όσα είπε η σύζυγος του πρωθυπουργού στη 4σέλιδη συνέντευξή της είναι ο ισχυρισμός της ότι "ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση αλλά δεν πήρε την εξουσία". Το ίδιο λένε και πολλά στελέχη των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ότι το κόμμα πρέπει να ελέγχει το δημόσιο, τη δικαιοσύνη, τις ανεξάρτητες αρχές, τις εφημερίδες και τα κανάλια. Μόνο έτσι θα αποκτήσει την πλήρη εξουσία το κόμμα και όσοι βέβαια δεν συμφωνούν μαζί μας πρέπει άμεσα να αντικατασταθούν από πειθήνιους κομματικούς υπαλλήλους. Όμως εδώ δεν είναι βόρεια Κορέα, ούτε Βενεζουέλα. Εδώ είναι Ευρώπη και η διάκριση των εξουσιών και αποκομματικοποιημένο κράτος ειναι αδιαπραγμάτευτες αρχές».
Μπέτυ Μπαζιάνα: Ο Τσίπρας δεν έκανε ταπεινωτικό συμβιβασμό
«Η ιστορία έχει καταγράψει τη διαφορά ήθους και πολιτικής. Δεν δέχομαι κατηγορίες περί προδοσίας και εξαπάτησης. Αν ξέρετε κάποιον από τον ΣΥΡΙΖΑ που έβγαλε χρήματα στην πλάτη του ελληνικού λαού να μου το πείτε. Πρώτη εγώ θα βγω στους δρόμους», τονίζει η Μπέττυ Μπαζιάνα σε μια εφ' όλης της ύλης συνέντευξή της στην «Εφημερίδα των Συντακτών» με τίτλο «Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση αλλά δεν πήρε την εξουσία».
Επισημαίνοντας ότι «ο κόσμος των παραδείσιων τόπων ανήκει σε διαφορετικό από μένα αξιακό σύστημα», αναρωτιέται η Μπέττυ Μπαζιάνα «πώς είναι δυνατόν να θεωρείται αξία η ιδιώτευση, το προσωπικό κέρδος σε βάρος του κοινού καλού και του δίκιου».
Μιλώντας όπως επισημαίνει η ίδια ως πολίτης και όχι ως σύζυγος του πρωθυπουργού, αναφέρεται, μεταξύ άλλων, και στα δραματικά γεγονότα μέσα και έξω από το Μαξίμου το καλοκαίρι του 2015: «Τα τελευταία τρία χρόνια κάθε 5η Ιουλίου κλαίω από νεύρα, από οργή -ναι, κυριολεκτώ», λέει χαρακτηριστικά, ωστόσο υπογραμμίζει ότι «ο Τσίπρας το πήγε ως το όριο της αντοχής που είχε η χώρα. Μέσα σ’ αυτή τη δίνη δεν άλλαξε τον χάρτη των αξιών του, δεν τάχτηκε υπέρ των ισχυρών, είναι πάντα με την πλευρά των ανθρώπων του μόχθου».
Παράλληλα στις επικρίσεις της αντιπολίτευσης ότι ο ΣΥΡΙΖΑ άλλα υποσχέθηκε και άλλα έκανε, απαντά ότι εκείνοι «έσκυβαν το κεφάλι χωρίς να χάσουν καθόλου χρόνο, πρόθυμοι σε όλες τις εντολές» και «έχουν χρεωθεί για πάντα την αναξιοπρέπεια της υποταγής τους».
Αναφερόμενη ειδικότερα στα γεγονότα του καλοκαιριού του 2015 η Μπέττυ Μπαζιάνα επισημαίνει:
«Υπάρχει μια αλήθεια που εκείνη την περίοδο καταπλακώθηκε μέσα στην ολομέτωπη επίθεση κατά της κυβέρνησης. Της αλήθειας ότι ο Τσίπρας το οδήγησε μέχρι εκεί που μπορούσε να το πάει, έχοντας συναίσθηση της ευθύνης για ό,τι είχε υποσχεθεί στον ελληνικό λαό αλλά και της ευθύνης μπροστά στο διακύβευμα.
»Γι' αυτό δεν δέχομαι τις κατηγορίες περί προδοσίας και εξαπάτησης. Δεν είχε άλλα στο μυαλό του κι άλλα έκανε, δεν είπε ψέματα, δεν οπισθοχώρησε. Πάλεψε να διαχειριστεί μια σκληρή, αμετακίνητη κατάσταση που ορθώθηκε μπροστά του άκρως απειλητική. Και το πήγε ως το όριο της αντοχής που είχε η χώρα μπροστά στην τρομακτική πίεση, τον πνιγμό, την τιμωρία. Είναι περιττό να πω αν συμφωνεί ο Τσίπρας με ό,τι αναγκάστηκε να κάνει, ότι θα ήθελε να τα κάνει όλα αλλιώς. Ναι, αγωνίστηκε όσο καλύτερα μπορούσε έχοντας απόλυτη συναίσθηση της επικίνδυνης κατάστασης.
»Διαπραγματεύτηκε μέχρι τελευταίας στιγμής για μια συμφωνία που δεν θα υπάκουε στους ίδιους νόμους του αδιεξόδου: στην παράλογη λιτότητα. Και στην τελευταία πρόταση συμφωνίας από τους δανειστές, στο εκβιαστικό "take it or leave it" πάλεψε όσο άντεξε. Και έκανε αυτό που κάθε δημοκράτης, αριστερός πολιτικός θα έκανε: ρώτησε το λαό που τον εξέλεξε προκειμένου να αντισταθεί, "να υπογράψω; " Και ο λαός μας απάντησε περήφανα και αποστομωτικά: «όχι», παρόλη τη βία εκείνης της κρίσιμης εβδομάδας πριν το δημοψήφισμα, την απίστευτη προπαγάνδα, τότε που το παλιό σύστημα έπαιζε τα ρέστα του… Θυμάστε όσους έτρεχαν να φυγαδεύσουν τις καταθέσεις τους με το φόβο του κουρέματος των τραπεζικών καταθέσεων; Θυμάστε το διχασμό; Εκείνοι που είχαν να χάσουν πολλά και είχαν ήδη βγάλει τα χρήματά τους στο εξωτερικό και εκείνοι που δεν είχαν να χάσουν πια τίποτα.
»Ο Τσίπρας ζήτησε την κρίσιμη στιγμή τη γνώμη του ελληνικού λαού κι αυτός, παρόλο των ωμό εκβιασμό που του έκλεισαν προκλητικά τις τράπεζες, τού είπε: "να αντισταθείς". Θυμάστε τη συγκέντρωση του "όχι" στο Σύνταγμα; Ένα εκατομμύριο άνθρωποι. Μια φωνή που δυνάμωνε, μια δύναμη που μας ένωνε.
»... Ο Τσίπρας, έχοντας ρωτήσει τον ελληνικό λαό στο δημοψήφισμα έφυγε για να διαπραγματευτεί ξανά με τους δανειστές μια καλύτερη συμφωνία. Είχε πάρει καθαρή εντολή δικαιότερης συμφωνίας, όχι εντολή ρήξης ή εξόδου από την Ευρώπη ή το ευρώ. Το ερώτημα του δημοψηφίσματος ήταν σαφές: "Συμφωνείτε με την πρόταση των δανειστών; ". Στηριζόμενος στο κρυστάλλινο «όχι» του ελληνικού λαού, επέστρεψε με μια συμφωνία που ήταν μακριά από αυτό που οραματιζόταν αρχικά. Έκανε ένα συμβιβασμό, όχι όμως ταπεινωτικό, ένα συμβιβασμό που πίστευε ότι είχε μια προοπτική: να οδηγήσει τελικά στο τέλος της ηγεμονίας των ισχυρών, στο τέλος της παράλογης λιτότητας. Κι έκανε πάλι αυτό που θα έπρεπε να κάνει κάθε αριστερός πολιτικός που σέβεται τη ψήφο του λαού του, αλλά κυρίως σέβεται τον εαυτό του: έθεσε ξανά στην κρίση του λαού τις επιλογές του προκαλώντας τις εκλογές του Σεπτέμβρη του ΄15. Είπε ξεκάθαρα: "Στις πρώτες εκλογές εκλέχθηκα με ένα πρόγραμμα που οραματιζόταν τον άμεσο τερματισμό της ατιμωτικής επιτροπείας και της λιτότητας. Έδωσα ένα γνήσιο, καθαρό αγώνα με όσες δυνάμεις είχα. Αυτά κατάφερα. Ζήτησα τη γνώμη σας στα δύσκολα, στο αδιέξοδο. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν στα χέρια μου δύναμη. Που δυστυχώς υποτιμήθηκε. Αυτή τη συμφωνία έφερα. Συμφωνείτε; Συνεχίζουμε μαζί τον αγώνα; ". Και ο λαός μας, απάντησε πάλι. Και εμπιστεύτηκε ξανά στο ΣΥΡΙΖΑ την ελπίδα».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης η κ. Μπαζιάνα αποκαλύπτει ότι θα ήθελε να είχε συναντήσει τον Φιντέλ Κάστρο και σημειώνει: «Η εξουσία, ακόμα και η αριστερή, χτυπάει σε πολύ εσωτερικές χορδές του ανθρώπου, έχει να κάνει με την αυταρέσκειά του, την εικόνα του εαυτού του, ακόμα και με τη λίμπιντό του. Ο ναρκισισμός καιροφυλακτεί. Ίσως η ψυχανάλυση να βοηθούσε τους πολιτικούς... Αλλά ποιος αντέχει να συγκρουστεί με το είδωλό του;»
Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ και kathimerini.gr
Επικίνδυνα χαρακτηρίζει σε ανακοίνωσή του το «Ποτάμι» τα όσα ανέφερε στη συνέντευξή της η σύντροφος του πρωθυπουργού Μπέτυ Μπαζιάνα για τους ευρωπαίους εταίρους αλλά και για τη σχέση «κυβέρνησης και εξουσίας» στην οποία αναφέρθηκε.
Συγκεκριμένα σε ανακοίνωσή του, με τίτλο "Το θράσος των ανθρώπων της εξουσίας" το «Ποτάμι» αναφέρει:
«Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας είναι... η τιμωρητική, φασιστική μπότα που προσπαθεί να σου λιώσει το κεφάλι... είναι οι δανειστές-δυνάστες... είναι εκείνοι που εκβιάζουν και οδηγούν στην ασφυξία έναν λαό.
Και όλα αυτά να τα λέει η γυναίκα του Έλληνα Πρωθυπουργού και σύνοδος του στις χαμογελάστες του συναντήσεις με τους ηγέτες της Ευρώπης και του Κόσμου! Αυτούς που τώρα αποκαλεί φασίστες και δεινάστες! Αλλά κάθε 5η Ιουλίου, όπως η ίδια τονίζει "θυμάται το δημοψήφισμα και κλαίει από νεύρα, από οργή" - προφανώς για να ξεσπάσει. Πάντως έναν χρόνο μετά το καταστροφικό δημοψήφισμα, στις 5 Ιουλίου 2016, κατά την επίσκεψή τους στην Κίνα με τον κ. Τσίπρα ήταν και εκεί μόνο χαμογελαστή».
Και η ανακοίνωση καταλήγει: «Ας πάμε όμως και στα πιο σοβαρά. Το πιο επικίνδυνο από όσα είπε η σύζυγος του πρωθυπουργού στη 4σέλιδη συνέντευξή της είναι ο ισχυρισμός της ότι "ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση αλλά δεν πήρε την εξουσία". Το ίδιο λένε και πολλά στελέχη των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ότι το κόμμα πρέπει να ελέγχει το δημόσιο, τη δικαιοσύνη, τις ανεξάρτητες αρχές, τις εφημερίδες και τα κανάλια. Μόνο έτσι θα αποκτήσει την πλήρη εξουσία το κόμμα και όσοι βέβαια δεν συμφωνούν μαζί μας πρέπει άμεσα να αντικατασταθούν από πειθήνιους κομματικούς υπαλλήλους. Όμως εδώ δεν είναι βόρεια Κορέα, ούτε Βενεζουέλα. Εδώ είναι Ευρώπη και η διάκριση των εξουσιών και αποκομματικοποιημένο κράτος ειναι αδιαπραγμάτευτες αρχές».
Πηγή: topotami.gr
Η Μπέττυ Μπαζιάνα με τη συντάκτρια της «Εφ.Συν.» Εφη Μαρίνου
Ανάλυση: H Αριστερή Πολίτης κ. Μπαζιάνα
Του Πάσχου Μανδραβέλη στην Καθημερινή
Εγινε μεγάλος ντόρος για τη συνέντευξη της συντρόφου του πρωθυπουργού στην «Εφημερίδα των Συντακτών» και είναι λογικό. H κ. Μπέτυ Μπαζιάνα δεν μιλά συχνά στα Μέσα και μια τετρασέλιδη συνέντευξή της, παρ' όλο που δεν είχε ειδήσεις, ήταν είδηση μόνο και μόνο επειδή υπήρχε.
Σε δεύτερη ανάγνωση και με δεδομένο ότι η κ. Μπαζιάνα απλώς αναπαρήγαγε όλη την φιλολογία του ΣΥΡΙΖΑ (με πιο γλαφυρή, ομολογουμένως, γλώσσα) για τα αδιέξοδα που βρέθηκε η κυβέρνηση, είδηση μπορεί να κρύβει το γεγονός ότι αποφάσισε να μιλήσει τώρα. Να νιώθει η ίδια ότι η κυβέρνηση δεν τα πάει καλά κι αποφάσισε να την στηρίξει σπάζοντας την πολύτιμη σιωπή της, ή κάποιοι άλλοι σκέφτηκαν ότι η κατάσταση είναι τόσο δύσκολη που χρειαζόταν ένα φρέσκο πρόσωπο να επαναλάβει τους προπαγανδιστικούς ακροβατισμούς των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ; Άγνωσται αι βουλαί των ανθρώπων, και δη των πολιτικών.
Πάντως η «πολίτης που είχε πάντα πολιτική άποψη, οργανωμένη από φοιτήτρια στον χώρο της Αριστεράς» (όπως την χαρακτηρίζει η συντάκτης κ. Έφη Μαρίνου), μίλησε για όλα τα δύσκολα: δημοψήφισμα, Αριστερό μνημόνιο, φόροι, διάσπαση του κόμματος κ.ά. Πλην ενός: την στρατηγική συμμαχία του ΣΥΡΙΖΑ με το ακροδεξιό μόρφωμα των ΑΝΕΛ.
Κατά τα λοιπά η Αριστερή Πολίτης επανέλαβε τα γνωστά. Μίλησε για την «παράλογη λιτότητα» και «πως είναι δυνατόν να υποτιμήθηκε η γνώμη ενός λαού από τους ισχυρούς δανειστές δυνάστες του; Ποια “δημοκρατία” των ισχυρών μπορεί να αγνοήσει την επιλογή ενός λαού να ακολουθήσει άλλο δρόμο και να δικαιολογήσει το πραξικόπημα σε βάρος του;» Είναι η γνωστή προ δημοψηφίσματος στρεψοδικία του ΣΥΡΙΖΑ. Η αλήθεια είναι ότι κάθε άνθρωπος και κάθε λαός μπορεί να ακολουθεί όποιον δρόμο θέλει, αλλά με τα δικά του λεφτά. Η Δημοκρατία είναι το καλύτερο πολίτευμα του κόσμου αλλά από μόνη της δεν παράγει πλούτο, για να μην χρειάζεται κάποιος δανεικά. Αλλιώς θα ψηφίζαμε για να είμαστε όλοι πλούσιοι και δεν θα χρειαζόταν κανείς να δουλέψει.
Επανέλαβε το «ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση και όχι την εξουσία» ξεχνώντας ότι έγιναν μεγάλοι δημοκρατικοί αγώνες για να μην έχει κανένα κόμμα όλη την εξουσία, αλλά αυτή να είναι διάσπαρτη με μηχανισμούς «ελέγχων και ισορροπιών». Και μπορεί να διαφωνεί κάποιος με δικαστικές αποφάσεις, αλλά είναι προς όφελος όλων το γεγονός ότι υπάρχουν και πολλάκις αντιτίθενται στα πεπραγμένα της παραφουσκωμένης εν Ελλάδι εκτελεστικής εξουσίας.
Σε ένα πράγμα είχε δίκιο η σύντροφος του πρωθυπουργού. «Ο Τσίπρας το πήγε ως το όριο της αντοχής που είχε η χώρα». Και ίσως λίγο παραπέρα. Οι κεφαλαιακοί έλεγχοι, που με νύχια και με δόντια προσπαθούσαν να αποφύγουν οι προηγούμενοι γνωρίζοντας ότι θα χαντακώσουν την οικονομία, επεβλήθησαν. Απεφεύχθη, βεβαίως, το χειρότερο (αυτό που γλαφυρά περιγράφει η κ. Μπαζιάνα. «Η επιλογή της άτακτης σύγκρουσης θα έκανε τους φτωχούς, φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους») αλλά η ζημιά της άτακτης διαπραγμάτευσης ήταν επίσης μεγάλη.
Τέλος να σημειώσουμε την πικρία της κ. Μπαζιάνα για τους συντρόφους της που έφυγαν και είπαν βαριές κουβέντες για όσους έμειναν. «Ξαναμπήκαν στην Αριστερή φρασεολογία λέξεις όπως “προδοσία”, “ψέματα”, “ρεφορμισμός”. Ξυπνάνε μνήμες που πλήγωσαν την Αριστερά...».
Εντάξει δεν τους είπε δα και «κουϊσλινγκ», «Γερμανοτσολιάδες», «ελλειμματικούς Έλληνες». Αυτά προφανώς δεν πληγώνουν την Αριστερά...
Πηγή: kathimerini.gr/mpaziana
Του Πάσχου Μανδραβέλη στην Καθημερινή
Εγινε μεγάλος ντόρος για τη συνέντευξη της συντρόφου του πρωθυπουργού στην «Εφημερίδα των Συντακτών» και είναι λογικό. H κ. Μπέτυ Μπαζιάνα δεν μιλά συχνά στα Μέσα και μια τετρασέλιδη συνέντευξή της, παρ' όλο που δεν είχε ειδήσεις, ήταν είδηση μόνο και μόνο επειδή υπήρχε.
Σε δεύτερη ανάγνωση και με δεδομένο ότι η κ. Μπαζιάνα απλώς αναπαρήγαγε όλη την φιλολογία του ΣΥΡΙΖΑ (με πιο γλαφυρή, ομολογουμένως, γλώσσα) για τα αδιέξοδα που βρέθηκε η κυβέρνηση, είδηση μπορεί να κρύβει το γεγονός ότι αποφάσισε να μιλήσει τώρα. Να νιώθει η ίδια ότι η κυβέρνηση δεν τα πάει καλά κι αποφάσισε να την στηρίξει σπάζοντας την πολύτιμη σιωπή της, ή κάποιοι άλλοι σκέφτηκαν ότι η κατάσταση είναι τόσο δύσκολη που χρειαζόταν ένα φρέσκο πρόσωπο να επαναλάβει τους προπαγανδιστικούς ακροβατισμούς των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ; Άγνωσται αι βουλαί των ανθρώπων, και δη των πολιτικών.
Πάντως η «πολίτης που είχε πάντα πολιτική άποψη, οργανωμένη από φοιτήτρια στον χώρο της Αριστεράς» (όπως την χαρακτηρίζει η συντάκτης κ. Έφη Μαρίνου), μίλησε για όλα τα δύσκολα: δημοψήφισμα, Αριστερό μνημόνιο, φόροι, διάσπαση του κόμματος κ.ά. Πλην ενός: την στρατηγική συμμαχία του ΣΥΡΙΖΑ με το ακροδεξιό μόρφωμα των ΑΝΕΛ.
Κατά τα λοιπά η Αριστερή Πολίτης επανέλαβε τα γνωστά. Μίλησε για την «παράλογη λιτότητα» και «πως είναι δυνατόν να υποτιμήθηκε η γνώμη ενός λαού από τους ισχυρούς δανειστές δυνάστες του; Ποια “δημοκρατία” των ισχυρών μπορεί να αγνοήσει την επιλογή ενός λαού να ακολουθήσει άλλο δρόμο και να δικαιολογήσει το πραξικόπημα σε βάρος του;» Είναι η γνωστή προ δημοψηφίσματος στρεψοδικία του ΣΥΡΙΖΑ. Η αλήθεια είναι ότι κάθε άνθρωπος και κάθε λαός μπορεί να ακολουθεί όποιον δρόμο θέλει, αλλά με τα δικά του λεφτά. Η Δημοκρατία είναι το καλύτερο πολίτευμα του κόσμου αλλά από μόνη της δεν παράγει πλούτο, για να μην χρειάζεται κάποιος δανεικά. Αλλιώς θα ψηφίζαμε για να είμαστε όλοι πλούσιοι και δεν θα χρειαζόταν κανείς να δουλέψει.
Επανέλαβε το «ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση και όχι την εξουσία» ξεχνώντας ότι έγιναν μεγάλοι δημοκρατικοί αγώνες για να μην έχει κανένα κόμμα όλη την εξουσία, αλλά αυτή να είναι διάσπαρτη με μηχανισμούς «ελέγχων και ισορροπιών». Και μπορεί να διαφωνεί κάποιος με δικαστικές αποφάσεις, αλλά είναι προς όφελος όλων το γεγονός ότι υπάρχουν και πολλάκις αντιτίθενται στα πεπραγμένα της παραφουσκωμένης εν Ελλάδι εκτελεστικής εξουσίας.
Σε ένα πράγμα είχε δίκιο η σύντροφος του πρωθυπουργού. «Ο Τσίπρας το πήγε ως το όριο της αντοχής που είχε η χώρα». Και ίσως λίγο παραπέρα. Οι κεφαλαιακοί έλεγχοι, που με νύχια και με δόντια προσπαθούσαν να αποφύγουν οι προηγούμενοι γνωρίζοντας ότι θα χαντακώσουν την οικονομία, επεβλήθησαν. Απεφεύχθη, βεβαίως, το χειρότερο (αυτό που γλαφυρά περιγράφει η κ. Μπαζιάνα. «Η επιλογή της άτακτης σύγκρουσης θα έκανε τους φτωχούς, φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους») αλλά η ζημιά της άτακτης διαπραγμάτευσης ήταν επίσης μεγάλη.
Τέλος να σημειώσουμε την πικρία της κ. Μπαζιάνα για τους συντρόφους της που έφυγαν και είπαν βαριές κουβέντες για όσους έμειναν. «Ξαναμπήκαν στην Αριστερή φρασεολογία λέξεις όπως “προδοσία”, “ψέματα”, “ρεφορμισμός”. Ξυπνάνε μνήμες που πλήγωσαν την Αριστερά...».
Εντάξει δεν τους είπε δα και «κουϊσλινγκ», «Γερμανοτσολιάδες», «ελλειμματικούς Έλληνες». Αυτά προφανώς δεν πληγώνουν την Αριστερά...
Πηγή: kathimerini.gr/mpaziana
Φωτογραφίες: από την Εφημερίδα Συντακτών.
Σε ανάρτησή της στο twitter η κα Ζωη Κωσνταντοπούλου αναφέρει: «Έβαλαν να μιλήσει την πρώην ασυμβίβαστη αριστερή, που θα χώριζε τον @atsipras αν υπέγραφε Μνημόνιο. Που τώρα πηγαίνει σε δεξιώσεις κ γίνεται καθηγήτρια στην...Κίνα. Κάπως πρέπει να ξεπληρώσει τις φωτ. ρυθμίσεις με τις οποίες ο άντρας της της χτίζει την καριέρα της. Θα επανέλθω». Αυτό ήταν το σχόλιο της πρώην Πρόεδρου της Βουλής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Μπέτυ συναγωνίζεται τον σύντροφό της στο ψέμα! Αν δεν ταιριάζανε δεν θα συμπεθεριάζανε! που λέει και η παροιμία.
ΑπάντησηΔιαγραφή