Στο πανεπιστήμιο του Τίμπιγκεν, το 1935, ο καθηγητής Γκάουπ παραδίδει το συνηθισμένο του μάθημα. Σε κάποια στιγμή καυχιέται πως είχε κυριολεκλτικά σώσει την τιμή της Γερμανίας: Το 1918 (προς το τέλος του Α’ παγκοσμίου πολέμου) είχε νοσηλεύσει και θεραπεύσει τον τραυματισμένο (δεκανέα τότε) Αδόλφο Χίτλερ.
Το θέμα εκείνη την ημέρα (το 1935) στο πανεπιστήμιο, ήταν ο υστερισμός. Και ο καθηγητής Γκάουπ είπε στο μάθημά του:
«Η τύφλωση, που έπαθε τότε (το 1918) ο Χίτλερ, ήταν αποτέλεσμα τρόμου σε ένα υστερικό άτομο»...
Ύστερα από μερικές μέρες ο ίδιος ο καθηγητής θα καταλάβει τι σημαίνει τρόμος! Η Γκεστάπο τον αναζητά για δυσφήμιση του Φύρερ.
Τελικά ο καθηγητής Γκάουπ κατορθώνει να διαφύγει στην Αμερική.
Ο Χίτλερ (άκρο δεξιά) με συναδέλφους του στρατιώτες του 16ου Βαυαρικού Εφεδρικού Συντάγματος κατά τον Α' παγκόσμιο πόλεμο (από el.wikipedia.org)
Η Πάολα Χίτλερ εξομολογείται
Δεν είναι και τόσο ενθουσιασμένη η Πάολα Χίτλερ όταν θυμάται τα νεανικά χρόνια που πέρασε κοντά στον αδελφό της Αδόλφο:
«Ποτέ δεν ένοιωσα για τον Ντόλφι την τρυφερότητα που συνδέει αδελφό με αδελφή... Ποτέ δεν με συμπάθησε» λέει.
Και θυμάται: «Η μητέρα για να τον αναγκάσει το πρωί να σηκωθεί δεν είχε παρά να μου πεί "Πήγαινε να του δώσεις ένα φιλί" και αμέσως εκείνος πετιόταν από το κρεβάτι! Δεν μπορούσε να ανεχθεί την ιδέα πως μια γυναίκα τον είχε φιλήσει»!
(από συνέντευξη της Πάολα Χίτλερ στο Μόναχο το 1958).
Ο Χίτλερ θα γινόταν καλλιτέχνης
Γράφει ο ίδιος ο Χίτλερ στο "Μάιν Καμπφ": «Δεν ήμουν ακόμη 11 χρονών, που για πρώτη φορά στη ζωή μου επαναστάτησα. Δεν ήθελα να γίνω ένας υπάλληλος... «Ξαφνικά μια μέρα μου παρουσιάστηκε ξεκάθαρα ποιά ήταν η κλίση μου. Θα γινόμουν ζωγράφος, καλλιτέχνης».
Και το προσπάθησε... Προσπάθησε να μπει στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης.
Οκτώβριος 1907. Εισαγωγικές εξετάσεις στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης: «Οι εξής υποψήφιοι δεν έγιναν δεκτοί: ... Αδόλφος Χίτλερ, όχι ικανοποιητική επίδοση στο σχέδιο».
Οκτώβριος 1908: «Δεν έγιναν δεκτοί για το σχέδιο: ... Αδόλφος Χίτλερ, τα σχέδιά του κρίνονται ανεπαρκή».
Κρίμα! Θα δεινοπαθούσε ίσως η τέχνη αλλά θα γλίτωνε ο κόσμος!
Η γνώμη ενός κριτικού: Ο τεχνοκρίτης Τέντ Κρόμπυ γράφει: «Στη δουλειά του δεν υπάρχει τίποτα το καινούργιο, το ορμητικό ή το επαναστατικό. Απλούστατα ζωγραφίζει σαν μια γεροντοκόρη ή σαν ένας συνταξιούχος»!
Takis Ant / afirimeno.com
Πληροφορίες από: Τα Υπέρ και τα Κατά / Χίτλερ (1972, Εκδόσεις Φυτράκη) 
Υδατογραφία του Αδόλφου Χίτλερ (1914)
Ο Χίτλερ θα γινόταν καλλιτέχνης
Γράφει ο ίδιος ο Χίτλερ στο "Μάιν Καμπφ": «Δεν ήμουν ακόμη 11 χρονών, που για πρώτη φορά στη ζωή μου επαναστάτησα. Δεν ήθελα να γίνω ένας υπάλληλος... «Ξαφνικά μια μέρα μου παρουσιάστηκε ξεκάθαρα ποιά ήταν η κλίση μου. Θα γινόμουν ζωγράφος, καλλιτέχνης».
Και το προσπάθησε... Προσπάθησε να μπει στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης.
Οκτώβριος 1907. Εισαγωγικές εξετάσεις στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης: «Οι εξής υποψήφιοι δεν έγιναν δεκτοί: ... Αδόλφος Χίτλερ, όχι ικανοποιητική επίδοση στο σχέδιο».
Οκτώβριος 1908: «Δεν έγιναν δεκτοί για το σχέδιο: ... Αδόλφος Χίτλερ, τα σχέδιά του κρίνονται ανεπαρκή».
Κρίμα! Θα δεινοπαθούσε ίσως η τέχνη αλλά θα γλίτωνε ο κόσμος!
Η γνώμη ενός κριτικού: Ο τεχνοκρίτης Τέντ Κρόμπυ γράφει: «Στη δουλειά του δεν υπάρχει τίποτα το καινούργιο, το ορμητικό ή το επαναστατικό. Απλούστατα ζωγραφίζει σαν μια γεροντοκόρη ή σαν ένας συνταξιούχος»!
Takis Ant / afirimeno.com
Σχετικές αναρτήσεις:
9 Φεβρουαρίου 2016 «Στο σφυρί» πίνακες του Χίτλερ
19 Νοεμβρίου 2014 Πίνακας του αποτυχημένου ζωγράφου Χίτλερ προς πώληση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου