Την ερχόμενη Δευτέρα, τα CDU, CSU και SPD σκοπεύουν να υπογράψουν τη συμφωνία συνασπισμού. Το έγγραφο έχει τίτλο "Η επάνοδος της Ευρώπης". Τόσο πολύ Ευρώπη σπανίζει τη σήμερον ημέρα στα κυβερνητικά προγράμματα. Και παρόλη την ασάφεια των λεπτομερειών, η συμφωνία περιέχει άπλετο ενθουσιασμό για την Ευρώπη.
Η νέα ομοσπονδιακή κυβέρνηση επιθυμεί να ενισχύσει την Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της και από κοινού με (κυρίως) τη Γαλλία να μεταρρυθμίσει την ευρωζώνη. Τάσσεται υπέρ ενός νέου επενδυτικού προϋπολογισμού για την Ευρωζώνη - ένα έργο για το οποίο έχει επανειλημμένα πιέσει ο Πρόεδρος της Γαλλίας Εμμανουήλ Μακρόν. Ο ευρωπαϊκός μηχανισμός σταθερότητας πρέπει, σύμφωνα με τον συνασπισμό, να μετατραπεί σε πραγματικό Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, το οποίο θα βοηθά τα κράτη-μέλη που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες και θα ελέγχεται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Και μετά ακολουθεί η απρόβλεπτη υπόσχεση: "Είμαστε επίσης πρόθυμοι να αυξήσουμε τη συνεισφορά της Γερμανίας στον προϋπολογισμό της ΕΕ." Ο λόγος για αυτή τη δήλωση είναι η απώλεια της θετικής οικονομικής συνεισφοράς της Μ. Βρετανίας λόγω επερχόμενου Brexit, με τη Γερμανία να θέλει να καλύψει μέρος αυτής.
Όπως αναμενόταν, η Ευρωπαϊκή Κομμισιόν και πολλοί ευρωβουλευτές είναι κατενθουσιασμένοι από τόσο φιλευρωπαϊσμό. Ο Manfred Weber, επικεφαλής της συντηρητικής παράταξης του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (EPP) στο κοινοβούλιο, έγραψε στο twitter: "Είναι μια σαφής ώθηση στην Ευρώπη και μια απάντηση στους λαϊκιστές". Ο συνάδελφός του από το SPD, Jo Leinen, ανέφερε τα εξής για τη συμφωνία στο Deutschlandfunk: «Η ευρωπαϊκή ενοποίηση είναι ένα από τα τελευταία ζωντανά πολιτικά οράματα (...) Το κομμάτι της συμφωνίας που αναφέρεται στην Ευρώπη είναι ένα μήνυμα τόσο προς τα μέσα, όσο και προς τους εταίρους ότι θα πρέπει, με τη θετική έννοια, να υπολογίζουν τη Γερμανία."
ΠΡΌΕΔΡΟΣ ΙΝΣΤΙΤΟΎΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΉΣ ΈΡΕΥΝΑΣ ΜΟΝΆΧΟΥ (IFO): "ΤΟ ΠΡΌΓΡΑΜΜΑ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΠΕΤΑΧΤΕΊ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΊΔΙΑ"
Δε βλέπουν ωστόσο όλοι θετικά τις ευρωπαϊκές φιλοδοξίες του συνασπισμού, ειδικά το οικονομικό σκέλος. Στο γερμανικό και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, οι πολιτικοί των FDP και AfD αλλά και του CDU προειδοποιούν για τη δημιουργία κοινού ευρωπαϊκού χρέους και παροχών. Ο κ. Wolf Klinz, υπεύθυνος οικονομικής πολιτικής στο FDP, δήλωσε ότι με την προγραμματισμένη αύξηση του προϋπολογισμού της ΕΕ ο συνασπισμός καθίσταται συνένοχος της αριστερής κυβέρνησης στην Ελλάδα. Η Γερμανία, η οποία εδώ και πολλά χρόνια κρατούσε το λουρί των νοτίων "προβληματικών κρατών", θα γίνει ο ταμίας της Ευρώπης, φοβάται ο Klinz.
Δριμύτερη είναι η κριτική του Clemens Fuest, του διευθυντή του Ινστιτούτου IFO του Μονάχου, ο οποίος αποκαλεί το ευρωπαϊκό σκέλος της συμφωνίας του συνασπισμού «καταστροφικό», καθώς η Γερμανία είναι έτοιμη να πληρώσει περισσότερα χωρίς να ζητήσει ανταλλάγματα. Αυτό θα ήταν "απίστευτα απερίσκεπτο". Θα έδινε το κίνητρο στις οικονομικά αδύναμες χώρες να μεταφέρουν τις υποχρεώσεις τους στη Γερμανία. Επιπλέον, ο Fuest θεωρεί περιττό τον προγραμματισμένο ευρωπαϊκό επενδυτικό προϋπολογισμό, καθώς τα μεμονωμένα κράτη-μέλη θα μπορούσαν να προχωρήσουν σε ξεχωριστές επενδύσεις το κάθε ένα. Ο Fuest καταλήγει στο αρνητικότατο συμπέρασμα πως "Αυτό το πρόγραμμα πρέπει να πεταχτεί στα σκουπίδια και να σχεδιασθεί ένα καινούριο".
ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΌΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΌΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΓΑΛΛΊΑ
Επίσης προβληματικό φαίνεται το γεγονός ότι η ευρωπαϊκή πολιτική της επίδοξης νέας ομοσπονδιακής κυβέρνησης στηρίχθηκε αποκλειστικά στη γαλλο-γερμανική συνεργασία. Όλοι συμφωνούν πως τίποτα δεν υλοποιείται χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Γαλλίας. Αλλά οι δύο χώρες χρειάζονται περισσότερους συνεταίρους στην Ευρώπη και το ευρωπαϊκό πνεύμα συνεργασίας δε βρίσκεται επί του παρόντος σε καλό επίπεδο.
Οι ιδέες του Macron για έναν Υπουργό Οικονομικών και ένα διευρυμένο ευρωπαϊκό προϋπολογισμό στην Ευρωζώνη συναντά πολιτικές αντιδράσεις όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά και στην Αυστρία, την Ολλανδία και τα τρία σκανδιναβικά μέλη της ΕΕ. Έπειτα υπάρχει εντός ΕΕ και το άλυτο μεταναστευτικό πρόβλημα αναφορικά με τη διανομή των προσφύγων. Ιδίως οι ανατολικοευρωπαϊκές χώρες αρνούνται πεισματικά να συμμορφωθούν με το εδώ και καιρό συμφωνημένο σύστημα ποσοστώσεων, κατεύθυνση προς την οποία η Μέρκελ πιέζει επανειλημμένα και προς την οποία κινείται επίσης η συμφωνία του συνασπισμού. Η Ευρωπαϊκή Κομισσιόν έχει δε κατηγορήσει την Πολωνία και την Ουγγαρία για έλλειψη κράτους δικαίου. Οι διαπραγματεύσεις για το Brexit επίσης αποτελούν τροχοπέδη για την ΕΕ και σε όλα σχεδόν τα κράτη της ΕΕ αυξάνεται η ισχύς των ακροδεξιών και ευρωσκεπτικιστικών κομμάτων. Όλα αυτά είναι εμπόδια για τη "Επάνοδο της Ευρώπης", όπως τη φαντάζονται τα CDU και SPD στη Γερμανία.
ΟΙ ΙΤΑΛΙΚΈΣ ΕΚΛΟΓΈΣ ΕΊΝΑΙ ΈΝΑ "ΤΈΛΟΣ ΕΠΟΧΉΣ"
Εκείνο το οποίο θα επιβραδύνει όσο τίποτε άλλο την ευρωπαϊκή ροπή ωστόσο είναι το αποτέλεσμα των κοινοβουλευτικών εκλογών πριν από περίπου μια εβδομάδα στην Ιταλία, την τρίτη σε μέγεθος χώρα της Ευρωζώνης. Περισσότεροι από τους μισούς Ιταλούς ψήφισαν κόμματα που επιδιώκουν όχι περισσότερη, αλλά λιγότερη Ευρώπη. Δύο από τους νικητές των εκλογών, το Κίνημα των Πέντε Αστέρων και η Λέγκα, μπορεί να διαφέρουν σε πολλά σημεία στις ιδεολογίες τους, αλλά η ενδυνάμωση της ΕΕ βρίσκει και τους δύο αντίθετους. Απεναντίας υπάρχουν στους κόλπους τους φωνές που ζητούν ακόμη και την έξοδο από το ευρώ, αν και έχουν πλέον σιγήσει. Ακόμη και έτσι όμως, η Ιταλία αναμένεται να απέχει αρχικά από τη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής πολιτικής, καθώς ο σχηματισμός μίας κυβέρνησης διαφαίνεται περίπλοκος και χρονοβόρος.
Στο Βερολίνο τα κόμματα του συνασπισμού γνωρίζουν αυτά τα προβλήματα. Αν μη τι άλλο, οι ιταλικές εκλογές "προκαλούν ανησυχίες για την κατάσταση στην ΕΕ", πιστεύει ο Gunther Krichbaum, πρόεδρος της Επιτροπής για Ευρωπαϊκά Ζητήματα στο γερμανικό κοινοβούλιο. Υπάρχει φόβος για μία "αλλαγή εποχής". Ο Krichbaum φοβάται ότι η επάνοδος της Ευρώπης, όπως τη διαλαλούν ο Macron και ο γερμανικός συνασπισμός, ίσως έχει αποτύχει εν τη γενέσει.
Πηγή: ellinogermaniko.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου