Αποζημίωση Δημοσίου σε θύμα τροχαίου για παράνομη διαφημιστική πινακίδα

Tο φαινόμενο των παράνομα τοποθετημένων υπαίθριων διαφημίσεων και επιγραφών, πολλές φορές γιγαντιαίων διαστάσεων, δεν είναι καινούργιο. Το ότι πολλές εξ αυτών στηρίζονται στον αυτοσχεδιασμό και την αυθαίρετη βούληση του κάθε χρήστη, και προκαλούν σημαντική αισθητική και οπτική ρύπανση, είναι επίσης γνωστό. Όμως, πέρα από αυτά, υπάρχουν φορές που οι διαφημιστικές αυτές πινακίδες θεωρούνται υπαίτιες και για πολλά τροχαία δυστυχήματα, ενώ το Δημόσιο φέρει την ευθύνη για τη μη αφαίρεσή τους, όπως αναφέρει και το χθεσινό ρεπορτάζ:

Συγκεκριμένα σε σχετικά δημοσιεύματα σημειώνονται τα ακόλουθα:

Η απόφαση του δικαστηρίου* 

«Το Συμβούλιο της Επικρατείας διέγνωσε ότι το Δημόσιο ευθύνεται για τη μη αφαίρεση παράνομα τοποθετημένης διαφημιστικής πινακίδας επί της Λ. Κηφισίας, και επιδίκασε αποζημίωση 350.000 ευρώ σε συγγενείς του 24χρόνου οδηγού, το αυτοκίνητό του οποίου εξετράπη της πορείας του και προσέκρουσε στην πινακίδα.
Οι συγγενείς του οδηγού (γονείς, αδελφός και οι δύο γιαγιάδες) προσέφυγαν στη Διοικητική Δικαιοσύνη κατά του Ελληνικού Δημοσίου, υποστηρίζοντας ότι το τροχαίο ατύχημα και ο θάνατός του οφείλονταν σε παράνομες παραλείψεις των αρμοδίων οργάνων του Δημοσίου.
Οι συγγενείς υποστήριξαν ότι στο πλαίσιο της αρμοδιότητας τους, τα όργανα του Δημοσίου υποχρεούνται να εποπτεύουν τους Ο.Τ.Α. για την αποτελεσματική εφαρμογή των μέτρων αφαίρεσης παράνομων διαφημιστικών πινακίδων και την επιβολή προστίμων, ενώ επίσης ανέφεραν ότι η τοποθέτηση της διαφημιστικής πινακίδας στην οποία προσέκρουσε το αυτοκίνητο, είχε εγκατασταθεί παράνομα (χωρίς προηγούμενη έγκριση της θέσης που τοποθετήθηκε και χωρίς άδεια και έλεγχο των προδιαγραφών της, όπως ορίζει ο Κ.Ο.Κ.).
Το Διοικητικό Εφετείο επιδίκασε το ποσό των 350.000 ευρώ (συν τους νόμιμους τόκους) στους γονείς, στον αδελφό και τις δύο γιαγιάδες του άτυχου οδηγού, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν από τον θάνατο του γιού, αδελφού και εγγονού τους.
Ωστόσο, η υπόθεση έφτασε στο ΣτΕ, καθώς το Δημόσιο άσκησε αναίρεση επί της εφετειακής απόφασης, υποστηρίζοντας, μεταξύ των άλλων, ότι ο 24χρόνος ήταν συνυπαίτιος του ατυχήματος κατά 99% και ότι η ευθύνη απομάκρυνσης της παράνομης πινακίδας ανήκει στο Δήμο Αμαρουσίου, αλλά το Ανώτατο Δικαστήριο επικύρωσε την εφετειακή απόφαση». 

Το τροχαίο δυστύχημα**

"Το δεύτερο δεκαήμερο του Δεκεμβρίου του 2005, λίγο πριν τα ξημερώματα (4 π.μ.), 24χρόνος οδηγούσε το αυτοκίνητό του επί της Λ. Κηφισίας με κατεύθυνση από Αθήνα προς Κηφισιά. Στο ύψος της Helexpo το αυτοκίνητο εξετράπη της πορείας του προς τα δεξιά, προσέκρουσε αρχικά σε οκτώ μεταλλικά κολωνάκια, ύψους 0,80μ., τα οποία ήταν πακτωμένα στο τσιμεντένιο δάπεδο του πεζοδρομίου της διαχωριστικής νησίδας.
Στη συνέχεια, αφού διένυσε 14,80 μ. από την πρώτη πρόσκρουση στα κολωνάκια, ανετράπη και ακινητοποιήθηκε στη σιδερένια κολώνα, ύψους 2,60 μέτρων, η οποία στήριζε τη διαφημιστική πινακίδα διαστάσεων 2,20 μ. Χ 1,40 μ., τύπου «ρακέτα».
Το αυτοκίνητο «αγκάλιασε» την κολώνα που στήριζε τη διαφημιστική πινακίδα και αυτή (πινακίδα) έπεσε στο πεζοδρόμιο, ενώ απαιτήθηκε μία ώρα σχεδόν για τον απεγκλωβισμό του οδηγού από την Πυροσβεστική Υπηρεσία, όπως αναφέρει η δικαστική απόφαση.
Ο 24χρόνος, μετά τον απεγκλωβισμό του, διακομίσθηκε στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», όπου εξέπνευσε στις 8.05 π.μ. από καρδιακή ανακοπή συνεπεία «ρήξεως ισθμού αορτής», ενώ, σύμφωνα με την γνωμάτευση του ιατροδικαστή του Εργαστηρίου Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος διενήργησε νεκροψία-νεκροτομή, ο θάνατος επήλθε «συνεπεία ρήξεως ανιούσης αορτής τραυματικής αιτιολογίας», κατά το τροχαίο ατύχημα". 

Ίσως και η απόφαση αυτή του Δικαστηρίου συμβάλλει στο να μπει κάποια τάξη στο φαινόμενο των παράνομα τοποθετημένων υπαίθριων διαφημίσεων, μειώνοντας τόσο την αισθητική και οπτική ρύπανση, όσο και τον κίνδυνο των τροχαίων ατυχημάτων.

Πηγή: Με στοιχεία από *kathimerini.gr, **protothema.gr