Ένα απόσπασμα από το άρθρο αυτό στη συνέχεια:
Aναγκαία η συμφωνία Κράτους-Εκκλησίας, χωρίς «εκκλησιαστική περαίωση» και church statistics
Συντάκτης: Νίκος Φίλης
1. Η προκαταρκτική συμφωνία Κράτους και Εκκλησίας, που ανακοινώθηκε από τον πρωθυπουργό και τον αρχιεπίσκοπο, έχει ένα κατ’ αρχήν θετικό στοιχείο. Δίνει το έναυσμα ενός δημόσιου διαλόγου, που είναι απαραίτητος προκειμένου να αποσαφηνιστούν τα συζητούμενα θέματα και να φτάσουμε στη διατύπωση των νόμων και των τελικών ρυθμίσεων που θα υλοποιούν την αρχική συμφωνία. (...)
Οι νέες σχέσεις Πολιτείας-Εκκλησίας που, πλέον, όλοι αποδέχονται ότι πρέπει επιτέλους να διαμορφωθούν σε διαφορετική βάση, ξεπερνώντας ιστορικές αδράνειες δεκαετιών, δεν θα προκύψουν «ως εκ θαύματος». Θα πρέπει –ειδικά στην οικονομική τους παράμετρο– να βασίζονται στο σταθερό θεμέλιο ενός σοβαρού σχεδιασμού με έγκυρα και τεκμηριωμένα στοιχεία και όχι στο σαθρό έδαφος των αβάσιμων ισχυρισμών και της από άμβωνος αλήθειας. Είδαμε πού οδήγησαν τα greek statistics, δεν θα πάμε τώρα στα church statistics, επειδή έτσι θέλουν κάποιοι εθισμένοι για δεκαετίες στην αυθαιρεσία και στις ιδιοτέλειες. (...)
2. Σε ό,τι αφορά τα οικονομικά ζητήματα, πρέπει να τονιστεί εξ αρχής ότι είναι καταφανώς προβληματικό το σημείο εκείνο της συμφωνίας που εμφανίζει το κράτος να αποδέχεται ότι οφείλει στην Εκκλησία έναντι της περιουσίας που αυτή κατά καιρούς «παραχώρησε» στην πολιτεία. Αυτή η διατύπωση, που αλλάζει τη θέση που επί δεκαετίες υποστήριζαν οι ελληνικές κυβερνήσεις στον διάλογό τους με την Εκκλησία, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή αβασάνιστα. Οταν, μάλιστα, τα μέχρι τώρα διαθέσιμα στοιχεία (όπως αυτά που έχει δημοσιεύσει ο καθηγητής Κτιστάκις) επιβεβαιώνουν πως είναι εντελώς ανυπόστατος ο ισχυρισμός ότι υφίστανται οφειλές του κράτους προς την Εκκλησία. Μόνο επί τη βάσει αδιαμφισβήτητων τεκμηρίων και έγκυρων μελετών πιστοποιημένων από τα αρμόδια κρατικά όργανα (Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, Τράπεζα της Ελλάδος, υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, ΕΛΣΤΑΤ κ.λπ.) μπορεί να συναχθεί ένα τέτοιο συμπέρασμα, όλα τα άλλα είναι αέρας κοπανιστός με άρωμα λιβάνι.
Το ερώτημα είναι απολύτως σαφές: Εστω ότι προς στιγμήν δεχόμαστε την άποψη της Εκκλησίας πως το κράτος τής οφείλει. Μάλιστα! Ποιο είναι το οφειλόμενο ποσό;Εχουν συνυπολογιστεί οι επί δεκαετίες καταβολές του κρατικού προϋπολογισμού για τη μισθοδοσία του κλήρου; Πότε και ποια δημόσια αρχή το υπολόγισε; Kαι για πόσο χρόνο θα ξεπληρώνεται αυτό το υποτιθέμενο χρέος; Εις τον αιώνα τον άπαντα;Σημειώνω ότι στη Γερμανία (με είκοσι δύο φορές μεγαλύτερο ΑΕΠ από την Ελλάδα!), το κράτος δίνει από κοινού στην Καθολική και στην Προτεσταντική Εκκλησία μόλις 480 εκατομμύρια, ενώ εμείς πάνω από 200 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Πρέπει να επισημανθεί ακόμη ότι ένα ουδετερόθρησκο κράτος οφείλει να επιχορηγεί όλες τις γνωστές θρησκείες με βάση τις αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας. Αυτή η υποχρέωση είναι συνταγματική και δεν προκύπτει ως αντιπαροχή για το θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας. Γι’ αυτό, το ύψος της επιδότησης και η διάρκειά της καθώς και ο αριθμός των οργανικών θέσεων των ιερέων είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης, αν, μάλιστα, αναλογιστούμε ότι οι νοσοκομειακοί γιατροί το 2016 ήταν 8.000, έναντι 10.000 ιερέων.
3. Πρόβλημα έλλειψης έγκυρων στοιχείων υφίσταται και για το άλλο σημείο της συμφωνίας περί της εταιρείας για την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας και του διαμοιρασμού εξ ημισείας των κερδών της μεταξύ Δημοσίου και Εκκλησίας. Μια τέτοια πρωτοβουλία είναι καλοδεχούμενη και υπό όρους μπορεί να αποδειχθεί πολλαπλά ωφέλιμη, μειώνοντας το βάρος της κρατικής επιδότησης προς την Εκκλησία. (...)
Ομως, γιατί, πρέπει τα εκεί εισφερόμενα ακίνητα να είναι αμφισβητούμενης ιδιοκτησίας; (...) Ποιοι είναι οι λόγοι δημοσίου συμφέροντος, εν όψει αυτών των εξελίξεων, που επιβάλλουν σήμερα μια βιαστική παραίτηση του Δημοσίου από τις διεκδικήσεις του επί ακινήτων που η Εκκλησία ισχυρίζεται ότι κατέχει επικαλούμενη αυτοκρατορικά χρυσόβουλα ή οθωμανικά φιρμάνια, λες και δεν μεσολάβησε ποτέ η απελευθέρωση και η δημιουργία του νεοελληνικού κράτους; (...)
Aναγκαία η συμφωνία Κράτους-Εκκλησίας, χωρίς «εκκλησιαστική περαίωση» και church statistics
Συντάκτης: Νίκος Φίλης
1. Η προκαταρκτική συμφωνία Κράτους και Εκκλησίας, που ανακοινώθηκε από τον πρωθυπουργό και τον αρχιεπίσκοπο, έχει ένα κατ’ αρχήν θετικό στοιχείο. Δίνει το έναυσμα ενός δημόσιου διαλόγου, που είναι απαραίτητος προκειμένου να αποσαφηνιστούν τα συζητούμενα θέματα και να φτάσουμε στη διατύπωση των νόμων και των τελικών ρυθμίσεων που θα υλοποιούν την αρχική συμφωνία. (...)
Οι νέες σχέσεις Πολιτείας-Εκκλησίας που, πλέον, όλοι αποδέχονται ότι πρέπει επιτέλους να διαμορφωθούν σε διαφορετική βάση, ξεπερνώντας ιστορικές αδράνειες δεκαετιών, δεν θα προκύψουν «ως εκ θαύματος». Θα πρέπει –ειδικά στην οικονομική τους παράμετρο– να βασίζονται στο σταθερό θεμέλιο ενός σοβαρού σχεδιασμού με έγκυρα και τεκμηριωμένα στοιχεία και όχι στο σαθρό έδαφος των αβάσιμων ισχυρισμών και της από άμβωνος αλήθειας. Είδαμε πού οδήγησαν τα greek statistics, δεν θα πάμε τώρα στα church statistics, επειδή έτσι θέλουν κάποιοι εθισμένοι για δεκαετίες στην αυθαιρεσία και στις ιδιοτέλειες. (...)
2. Σε ό,τι αφορά τα οικονομικά ζητήματα, πρέπει να τονιστεί εξ αρχής ότι είναι καταφανώς προβληματικό το σημείο εκείνο της συμφωνίας που εμφανίζει το κράτος να αποδέχεται ότι οφείλει στην Εκκλησία έναντι της περιουσίας που αυτή κατά καιρούς «παραχώρησε» στην πολιτεία. Αυτή η διατύπωση, που αλλάζει τη θέση που επί δεκαετίες υποστήριζαν οι ελληνικές κυβερνήσεις στον διάλογό τους με την Εκκλησία, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή αβασάνιστα. Οταν, μάλιστα, τα μέχρι τώρα διαθέσιμα στοιχεία (όπως αυτά που έχει δημοσιεύσει ο καθηγητής Κτιστάκις) επιβεβαιώνουν πως είναι εντελώς ανυπόστατος ο ισχυρισμός ότι υφίστανται οφειλές του κράτους προς την Εκκλησία. Μόνο επί τη βάσει αδιαμφισβήτητων τεκμηρίων και έγκυρων μελετών πιστοποιημένων από τα αρμόδια κρατικά όργανα (Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, Τράπεζα της Ελλάδος, υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, ΕΛΣΤΑΤ κ.λπ.) μπορεί να συναχθεί ένα τέτοιο συμπέρασμα, όλα τα άλλα είναι αέρας κοπανιστός με άρωμα λιβάνι.
Το ερώτημα είναι απολύτως σαφές: Εστω ότι προς στιγμήν δεχόμαστε την άποψη της Εκκλησίας πως το κράτος τής οφείλει. Μάλιστα! Ποιο είναι το οφειλόμενο ποσό;Εχουν συνυπολογιστεί οι επί δεκαετίες καταβολές του κρατικού προϋπολογισμού για τη μισθοδοσία του κλήρου; Πότε και ποια δημόσια αρχή το υπολόγισε; Kαι για πόσο χρόνο θα ξεπληρώνεται αυτό το υποτιθέμενο χρέος; Εις τον αιώνα τον άπαντα;Σημειώνω ότι στη Γερμανία (με είκοσι δύο φορές μεγαλύτερο ΑΕΠ από την Ελλάδα!), το κράτος δίνει από κοινού στην Καθολική και στην Προτεσταντική Εκκλησία μόλις 480 εκατομμύρια, ενώ εμείς πάνω από 200 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Πρέπει να επισημανθεί ακόμη ότι ένα ουδετερόθρησκο κράτος οφείλει να επιχορηγεί όλες τις γνωστές θρησκείες με βάση τις αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας. Αυτή η υποχρέωση είναι συνταγματική και δεν προκύπτει ως αντιπαροχή για το θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας. Γι’ αυτό, το ύψος της επιδότησης και η διάρκειά της καθώς και ο αριθμός των οργανικών θέσεων των ιερέων είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης, αν, μάλιστα, αναλογιστούμε ότι οι νοσοκομειακοί γιατροί το 2016 ήταν 8.000, έναντι 10.000 ιερέων.
3. Πρόβλημα έλλειψης έγκυρων στοιχείων υφίσταται και για το άλλο σημείο της συμφωνίας περί της εταιρείας για την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας και του διαμοιρασμού εξ ημισείας των κερδών της μεταξύ Δημοσίου και Εκκλησίας. Μια τέτοια πρωτοβουλία είναι καλοδεχούμενη και υπό όρους μπορεί να αποδειχθεί πολλαπλά ωφέλιμη, μειώνοντας το βάρος της κρατικής επιδότησης προς την Εκκλησία. (...)
Ομως, γιατί, πρέπει τα εκεί εισφερόμενα ακίνητα να είναι αμφισβητούμενης ιδιοκτησίας; (...) Ποιοι είναι οι λόγοι δημοσίου συμφέροντος, εν όψει αυτών των εξελίξεων, που επιβάλλουν σήμερα μια βιαστική παραίτηση του Δημοσίου από τις διεκδικήσεις του επί ακινήτων που η Εκκλησία ισχυρίζεται ότι κατέχει επικαλούμενη αυτοκρατορικά χρυσόβουλα ή οθωμανικά φιρμάνια, λες και δεν μεσολάβησε ποτέ η απελευθέρωση και η δημιουργία του νεοελληνικού κράτους; (...)
Πηγή (και ολόκληρο το δημοσίευμα): efsyn.gr
Σχετική ανάρτηση: N. Φίλης: Καθαρή ρύθμιση των σχέσεων με την Εκκλησία, όχι σε μεσοβέζικες λύσεις (07.11.2018)
Σχετική ανάρτηση: N. Φίλης: Καθαρή ρύθμιση των σχέσεων με την Εκκλησία, όχι σε μεσοβέζικες λύσεις (07.11.2018)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου