Εντυπωσιάζει πάντως η σιγουριά που υπάρχει στον πρωθυπουργό και τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ότι, παρά την αποχώρηση Καμμένου και (μέρους) των ΑΝΕΛ, και ψήφο εμπιστοσύνης θα πάρει η κυβέρνηση και η συμφωνία των Πρεσπών θα ψηφιστεί στη Βουλή. Ότι τίποτα δεν θα πάει στραβά, αν και κάτι μπορεί να πάει.
Η σιγουριά αυτή δείχνει ότι όταν τα είπαν Τσίπρας και Καμμένος, μάλλον εκτίμησαν ότι τα «κουκιά βγαίνουν» και η κυβέρνηση δεν θα πέσει. Έτσι η «ηρωική έξοδος» Καμμένου θα είναι για το θεαθήναι των ψηφοφόρων του 2019. Και η πίτα της εμπιστοσύνης ολάκερη και ο σκύλος χορτάτος από εθνική υπερηφάνεια...
Έτσι τα υπολογίζουν, όπως γράφει ο Πάσχος Μανβραβέλης σε μια άμεση αναλυσή του στην kathimerini.gr, ξεχνώντας βέβαια ότι ο νόμος του Μέρφι -«αν κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει»- λειτουργεί στο μέγιστο όταν οι κυβερνήσεις βρίσκονται σε αποδρομή, για τον απλό λόγο ότι τα περιθώρια αντίδρασης στη «στραβή» μειώνονται δραματικά. Είναι λιγότεροι όσοι την πιστεύουν κι ακόμη πιο λίγοι εκείνοι που την στηρίζουν, ακόμη κι αν την πιστεύουν.
Και προσθέτει ο αρθρογράφος: Ας μην ξεχνάμε ότι η ανακίνηση του Μακεδονικού και η συμφωνία των Πρεσπών ξεκίνησε με την εκτίμηση περί «αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού», η οποία έγινε, αλλά όχι στην κατεύθυνση που ήλπιζε το Μαξίμου. Τα «φαινόμενα ρευστοποίησης πολιτικών δυνάμεων», που προέβλεψε ο κ. Νίκος Βούτσης (22.9.2018), υπάρχουν, αλλά με τον τρόπο που προβλέπει ο νόμος του Μέρφι: αντί της ΝΔ ρευστοποιείται ο κυβερνητικός εταίρος.
Και μην ξεχνάμε ότι και ο ίδιος ο Μέρφυ, που διατύπωσε τον περίφημο νόμο, τελικά έπεσε θύμα του νόμου του...
από το mixanitouxronou.gr
Η φράση «αν υπάρχουν δύο ή περισσότεροι τρόποι να γίνει κάτι και κάποιος από αυτούς οδηγεί στην καταστροφή, τότε κάποιος θα το κάνει με αυτόν τον τρόπο”, η οποία αποτελεί την αυθεντική εκδοχή του νόμου του Μέρφυ, διατυπώθηκε από τον αξιωματικό Edward Murphy, όταν οι αισθητήρες που ο ίδιος είχε κατασκευάσει, για να μετρήσουν το σύνολο της δύναμης G (επιτάχυνση της βαρύτητας) που θα αναπτυσσόταν στο Gee Whiz (ένα rocket sled* που μετρούσε την αντοχή του ανθρώπινου σώματος στις δυνάμεις που αναπτύσσονται κατά την απότομη επιτάχυνση), τοποθετήθηκαν ανάποδα στο σύνολό τους, με αποτέλεσμα να καταγράψουν μηδενικά ποσά.
Ήταν η εποχή ο Μέρφυ συνήθως μονολογούσε σε κάθε αστοχία: «Ό,τι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει»
Ο σμηναγός John Paul Stapp, γνωστός και ως «ο ταχύτερος άνθρωπος του κόσμου”, απέδωσε τη φράση ως «Νόμο του Μέρφυ” κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης τύπου. Όταν ρωτήθηκε πώς αποφεύχθηκαν τα ατυχήματα στη Βάση Edwards, ο Stapp απάντησε πως καθ’ όλη τη διάρκεια των πειραμάτων όλοι οι εμπλεκόμενοι έλαβαν υπ’ όψιν το «Νόμο του Μέρφυ”, προσπαθώντας να αποκλείσουν όλες τις πιθανές επιπλοκές. Παρ' όλα αυτά ο Μέρφυ «καταδικάζεται» στην αφάνεια και χάνει τα δικαιώματα του νόμου του.
Όταν το αξίωμα άρχισε να διαδίδεται, να χρησιμοποιείται σε διαφημιστικές καμπάνιες και να τυπώνεται σε βιβλία, ο Edward Murphy επιχείρησε, χωρίς αποτέλεσμα, να διεκδικήσει τα πνευματικά δικαιώματα του νόμου. Κατηγόρησε, μάλιστα, τον Stapp και το συνεργάτη του, George Nichols, ότι αποκόμιζαν κέρδος σε βάρος του. Όλα δείχνουν πως τελικά «έπεσε θύμα» του ίδιου του του νόμου. Ο ταγματάρχης Edward A. Murphy Junior παρεξηγήθηκε, παραφράστηκε και εν τέλει καταδικάστηκε σε αφάνεια από την Ιστορία, που κράτησε το αξίωμά του και ξέχασε τον ίδιο.
*Το rocket sled ήταν μία πλατφόρμα, που εκινείτο πάνω σε σιδηροδρομικές ράγες, ωθούμενη από ρουκέτες και έτσι μετρούσαν πόσα G, μπορεί να αντέξει το ανθρώπινο σώμα.
Πηγές: Στοιχεία από kathimerini.gr , mixanitouxronou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου