Στην έλλειψη ενιαίου και κοινού σχεδιασμού αντιπυρικής προστασίας και στην απουσία εγκεκριμένων και τεκμηριωμένων τοπικών αντιπυρικών σχεδίων μπορούν να αποδοθούν, μεταξύ πολλών άλλων, οι αδυναμίες των ελληνικών αρχών να αντιμετωπίσουν την φονική πυρκαγιά της 23ης Ιουλίου 2018 στο Μάτι, που στοίχισε την ζωή σε 100 συνανθρώπους μας.
Αυτό αναφέρει το πόρισμα της Ανεξάρτητης Επιτροπής για τη Διερεύνηση των Αιτίων των πυρκαγιών στο Μάτι που έφτασε το μεσημέρι της Πέμπτης στη Βουλή και τα χέρια του Νίκου Βούτση.
Αυτό αναφέρει το πόρισμα της Ανεξάρτητης Επιτροπής για τη Διερεύνηση των Αιτίων των πυρκαγιών στο Μάτι που έφτασε το μεσημέρι της Πέμπτης στη Βουλή και τα χέρια του Νίκου Βούτση.
«Μετά την πολύ μεγάλη τραγωδία που συνέβη στη χώρα μας το καλοκαίρι στο Μάτι με τις φονικές πυρκαγιές, καθίσταται ακόμα πιο επείγον να ληφθούν νομοθετικές πρωτοβουλίες για την ενίσχυση του κρισιμότατου τομέα της Πολιτικής Προστασίας», δήλωσε ο Πρόεδρος της Βουλής όταν παρέλαβε το πόρισμα της επιτροπής, που είχε συσταθεί με απόφαση του Πρωθυπουργού, τον Σεπτέμβριο του 2018.
Το πόρισμα περιλαμβάνει τις ιδέες και τα συμπεράσματα της επιτροπής με στόχο τον συντονισμό των ενεργειών για την αναδιοργάνωση και περαιτέρω ενίσχυση του τομέα Πολιτικής Προστασίας στην Ελλάδα.
Ο επικεφαλής της Ανεξάρτητης Επιτροπής για τη Διερεύνηση των Αιτίων των Πυρκαγιών στην Ελλάδα, καθηγητής Γιόχαν Γκόλνταμερ, είπε πως «το πόρισμα αυτό είναι το αποτέλεσμα ενός πολύ εντατικού διαλόγου που διήρκεσε τέσσερις μήνες και στον οποίο συμμετείχαν έλληνες επιστήμονες, ειδικοί, επαγγελματίες και εμπειρογνώμονες όλων των κλάδων». Όπως ανέφερε, στο Πόρισμα περιλαμβάνονται οι προτάσεις της Επιτροπής για τις επείγουσες δράσεις που πρέπει να αναλάβει η ελληνική πολιτεία προκειμένου να ενισχύσει τον ευαίσθητο τομέα της Πολιτικής Προστασίας.
Σύμφωνα με τη μελέτη, οι αδυναμίες στο κομμάτι της αποτελεσματικής πρόληψης, μπορούν να αποδοθούν:
Σε άλλο σημείο της Έκθεσης, υπογραμμίζεται ότι για την καταστολή των πυρκαγιών πρέπει να συνεργαστούν 17 φορείς, που ανήκουν σε έξι υπουργεία, προκειμένου να ασκήσουν 11 διαφορετικές αρμοδιότητες.
Σύμφωνα με τη μελέτη, οι αδυναμίες στο κομμάτι της αποτελεσματικής πρόληψης, μπορούν να αποδοθούν:
1. Στην έλλειψη ενιαίου και κοινού σχεδιασμού αντιπυρικής προστασίας.
2. Στην απουσία εγκεκριμένων και τεκμηριωμένων τοπικών αντιπυρικών σχεδίων.
3. Στα κενά και τη μειωμένη αξιοπιστία των στατιστικών στοιχείων για το πυρικό ιστορικό που μπορεί να καθοδηγήσουν τις δράσεις πρόληψης.
4. Στη δυσκολία να υιοθετηθεί η χρήση σύγχρονων τεχνολογικών εργαλείων και επιστημονικών μεθόδων στον επιχειρησιακό σχεδιασμό.
5. Στην άναρχη και απρογραμμάτιστη δόμηση δασικών εκτάσεων και τη δημιουργία ζωνών μείξης δασών οικισμών γύρω από μεγάλα αστικά και τουριστικά κέντρα.
6. Στην περιστασιακή ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και κινητοποίηση των πολιτών και την αναποτελεσματική οργάνωση του εθελοντισμού.
7. Στη μεγάλη δυσαρμονία των κονδυλίων που διατίθενται για την πρόληψη, σε σχέση με τα πολλαπλάσια κονδύλια που δαπανώνται για την καταστολή των πυρκαγιών.
Το πόρισμα επίσης αναλύει "τα βαθύτερα αίτια των πυρκαγιών δασών και υπαίθρου" και κάνει "προτάσεις για τη μελλοντική οργάνωση της διαχείρησης των πυρκαγιών" στην Ελλάδα. Ειδικότερα, για για τα θέματα αυτά μεταξύ άλλων αναφέρει:
«Συμπεράσματα για τα βαθύτερα αίτια των πυρκαγιών δασών και υπαίθρου
Παρότι υπάρχει μια σειρά από περισσότερο ή λιγότερο προφανή αίτια για την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η διαχείριση των πυρκαγιών δασών και υπαίθρου στην Ελλάδα σαν βαθύτερα αίτια για το πρόβλημα μπορούν να θεωρηθούν:
1. Η απουσία ενός εθνικού επιστημονικού, συντονιστικού φορέα για τον σχεδιασμό πολιτικής και στρατηγικής για την προστασία των δασών από τις πυρκαγιές ο οποίος να συνδέεται με την επιχειρησιακή πράξη.
2. Η έλλειψη ενιαίου Εθνικού Σχεδίου Προστασίας από τις πυρκαγιές δασών και υπαίθρου το οποίο να ολοκληρώνει τις αρμοδιότητες και το ρόλο όλων των εμπλεκόμενων φορέων στα θέματα της διαχείρισης των πυρκαγιών.
3. Η διάσπαση του ολοκληρωμένου σχεδιασμού της διαχείρισης των πυρκαγιών σε απομονωμένες και ασύνδετες δράσεις είτε πρόληψης είτε καταστολής, δημιουργώντας συντεχνιακά και υπηρεσιακά σιλό.
4. Η έλλειψη κλίματος και πνεύματος συνεργασίας ανάμεσα στους εμπλεκόμενους φορείς και υπηρεσίες και ιδιαίτερα μεταξύ Πυροσβεστικού Σώματος και Δασικής Υπηρεσίας.
5. Η καταφανής πριμοδότηση της καταστολής σε σχέση με την πρόληψη τόσο σε επίπεδο στρατηγικής όσο και σε επίπεδο χρηματοδότησης.
6. Η εξαφάνιση της πρόληψης μέσω της υποχρηματοδότησης των έργων που την αφορούν και την αποδόμηση της κάθετης οργάνωσης της Δασικής Υπηρεσίας η οποία θα υποστήριζε τον συντονισμό του έργου της πρόληψης των πυρκαγιών σε εθνικό επίπεδο.
7. Οι πολιτικές παρεμβάσεις που δεν συνδυάζονται με επιστημονική τεκμηρίωση των αντίστοιχων επιλογών (όπως η μεταφορά της δασοπυρόσβεσης με το ν.2612/1998).
8. Η έλλειψη επαγγελματικής και πιστοποιημένης εκπαίδευσης του προσωπικού για την κάλυψη επιχειρησιακών ρόλων διοίκησης των επιχειρήσεων δασοπυρόσβεσης.
9. Το χαμηλό επίπεδο συντονισμού για την αντιπυρική προστασία των δασών και ειδικότερα στη φάση της καταστολής.
10. Η διαχρονική αύξηση (τελευταίες δεκαετίες) της συνέχειας και του φορτίου της δασικής καύσιμης ύλης σαν συνέπεια της εγκατάλειψης και της υποχρηματοδότησης της διαχείρισης των δασών.
11. Η υπερβολική εξάρτηση του συστήματος δασοπυρόσβεσης από τα εναέρια μέσα.
12. Η μεταφορά πρακτικών πυρόσβεσης αστικών πυρκαγιών στις πυρκαγιές δασών και υπαίθρου.
13. Η στρεβλή αντίληψη της υπερβολικής είτε προστασίας είτε καταστολής στη διαχείριση του προβλήματος που οδηγεί στο παράδοξο των μεγάλων πυρκαγιών.
14. Το μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης που αντιλαμβάνεται τον δασικό χώρο ως γεωτεμάχιο και όχι ως παραγωγικό πόρο
15. Η έλλειψη αντίληψης του κινδύνου πυρκαγιάς στη ζώνη μείξης δασών-οικισμών και κυρίως
16. Ο αποκλεισμός της επιστημονικής γνώσης, της καινοτομίας και της τεχνολογίας από την επιχειρησιακή πράξη της διαχείρισης των πυρκαγιών δασών και υπαίθρου».
οδός διαφυγής από τη θάλασσα, στο Μάτι
Στο "Γενικό πλαίσιο προτάσεων" αναφέρονται τα εξής: «Με βάση τα προαναφερθέντα καθίσταται σαφής η ανάγκη αλλαγής της στρατηγικής διαχείρισης των πυρκαγιών δασών και υπαίθρου στην Ελλάδα. Για το σκοπό αυτό, απαιτείται η λήψη τόσο θεσμικών και νομοθετικών μέτρων όσο και η ανάληψη δράσεων στους τομείς της πρόληψης και της καταστολής που θα εξασφαλίζουν τη βελτιστοποίηση της αντιμετώπισής των πυρκαγιών, την ελαχιστοποίηση των συνεπαγόμενων ζημιών και τη μείωση του κόστους της δασοπυρόσβεσης».
Και η Ανεξάρτητη Επιτροπή προσθέτει ότι «στο κεφάλαιο αυτό διατυπώνονται αναλυτικά προτάσεις που με την υλοποίησή τους η Επιτροπή εκτιμά ότι θα συμβάλουν στην επιτυχή διαχείριση των πυρκαγιών δασών και υπαίθρου στην Ελλάδα».
Κάποιες από τις σχετικές αναρτήσεις μας:
Οι φονικές πυρκαγιές στην Αττική και κάποια υπονοούμενα (24.07.2018)
Τι έφταιξε και θρηνούμε τόσες ανθρώπινες ζωές απο τις πυρκαγιές; (24.07.2018)
Τραγικές ιστορίες από την πυρκαγιά στο Μάτι (25.07.2018)
Τμήμα Γεωλογίας ΕΚΠΑ: Οι δέκα λόγοι της τραγωδίας στην Ανατολική Αττική (27.07.2018)
Το χρονικό της εθνικής τραγωδίας στο Μάτι (30.07.2018)
BBC: Αυτό ήταν το τραγικό λάθος των αστυνομικών στο Μάτι (03.08.2018)
Οι φονικές πυρκαγιές στην Αττική και κάποια υπονοούμενα (24.07.2018)
Τι έφταιξε και θρηνούμε τόσες ανθρώπινες ζωές απο τις πυρκαγιές; (24.07.2018)
Τραγικές ιστορίες από την πυρκαγιά στο Μάτι (25.07.2018)
Τμήμα Γεωλογίας ΕΚΠΑ: Οι δέκα λόγοι της τραγωδίας στην Ανατολική Αττική (27.07.2018)
Το χρονικό της εθνικής τραγωδίας στο Μάτι (30.07.2018)
BBC: Αυτό ήταν το τραγικό λάθος των αστυνομικών στο Μάτι (03.08.2018)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου