Ο ίδιος αναδεικνύει ως το μεγάλο «στοίχημα» για την ελληνική οικονομία τη μεταφορά δραστηριότητας από τη μαύρη οικονομία στον επίσημο τομέα, υπογραμμίζοντας την παντελή απουσία κινήτρων για τις νέες επιχειρήσεις να δραστηριοποιηθούν με νόμιμο τρόπο, στην Ελλάδα.
Ειδικότερα, μεταξύ άλλων, αναφέρει: «Η Ελλάδα χρειάζεται απεγνωσμένα μια σημαντική εισροή νέων, δυνητικά καινοτόμων, επιχειρήσεων. Ωστόσο, το ελληνικό φορολογικό καθεστώς είναι σήμερα το πιο επιβλαβές φορολογικό καθεστώς σε ολόκληρη την Ευρώπη, γεμάτο από οικονομικά αντικίνητρα για την είσοδο νέων επιχειρήσεων... Για μια οικονομία που αναζητεί απεγνωσμένα αναπτυξιακές προοπτικές και νέες καινοτόμους επιχειρήσεις είναι καταστροφή το γεγονός ότι οι εκκολαπτόμενοι επιχειρηματίες, ακριβώς εκείνοι που θα μπορούσαν να φέρουν την καινοτομία και τη μελλοντική οικονομική ανάπτυξη στη χώρα, χάνουν οποιοδήποτε κίνητρο για την επίσημη έναρξη μιας επιχείρησης. Θα μεταναστεύσουν σε άλλες χώρες για να ξεκινήσουν τις επιχειρήσεις τους ή θα ενταχθούν στη μαύρη οικονομία. Και τα δύο αποτελέσματα διαμορφώνουν ένα τεράστιο μειονέκτημα για την ελληνική οικονομία και το ελληνικό κράτος. Ως εκ τούτου, για την τόνωση της ελληνικής οικονομίας απαιτούνται επειγόντως φορολογικές ελαφρύνσεις του φόρου εισοδήματος, του εταιρικού φόρου, του φόρου προστιθέμενης αξίας αλλά και του ΕΝΦΙΑ.
Από τη μία πλευρά, το ελάχιστο αφορολόγητο εισόδημα θα πρέπει να μειωθεί, όπως συμφωνήθηκε με τους θεσμούς. Σήμερα βρίσκεται σε ένα επίπεδο που διαμορφώνει μια ανθυγιεινή σχέση με το υπόλοιπο φορολογικό σύστημα. Από την άλλη πλευρά, κάθε ελληνική κυβέρνηση που επιδιώκει να μειώσει τους φόρους θα πρέπει επίσης να διευκρινίζει τι είδους μέτρα θα εφαρμόσει για να βελτιώσει την συλλογή των χαμηλότερων αυτών φόρων. Είναι επίσης σημαντικό να επαναφέρει κανείς τις μικρότερες επιχειρήσεις – με λιγότερους από 10 εργαζόμενους, εκείνες που σήμερα βρίσκονται στη μαύρη οικονομία, σε νόμιμο τρόπο λειτουργίας. Δεν πρέπει σε κάθε περίπτωση να ξεχνάμε ότι σήμερα ένα υψηλό ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού οφείλει φόρους στην κυβέρνηση πολύ απλά επειδή δεν μπορεί πλέον να αντέξει τους υψηλούς αυτούς φόρους. Από αυτή την άποψη, οι φόροι πρέπει να γίνουν "λογικοί" και πάλι. Οι χαμηλότεροι φόροι ενδέχεται να προκαλέσουν, για ορισμένο χρονικό διάστημα, και μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων.
Ωστόσο, εκτιμώ ότι οι θεσμοί θα συμφωνούσαν με χαρά να μειώσουν τους στόχους για τα πρωτογενή πλεονάσματα αν η ελληνική κυβέρνηση θα ήταν ταυτόχρονα έτοιμη να αρχίσει να εφαρμόζει εκείνες τις μεταρρυθμίσεις οι οποίες αναβλήθηκαν και καταστρατηγήθηκαν τα τελευταία οκτώ χρόνια».
Επιπλέον, ο Αλέξανδρος Κρητικός τονίζει την ανεπάρκεια του συστήματος κοινωνικής προστασίας στη χώρα και μιλά για την ανάγκη το περίσσευμα των υπερπλεονασμάτων να διατίθεται στη στήριξη και επανένταξη των ανέργων.
Συγκεκριμένα αναφέρει: «Η Ελλάδα περιορίζει το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης σε πληρωμές για ανέργους μέχρι ένα έτος. Ευρύτερα, οι άνεργοι υποστηρίζονται ελάχιστα. Αυτό είναι κάτω από οποιοδήποτε στάνταρντ της ΕΕ. Σε πολλά κράτη - μέλη της ΕΕ υπάρχει ένα καθολικό σύστημα κοινωνικής προστασίας για την κάλυψη των βασικών αναγκών των ατόμων που είναι άνεργα για περισσότερο από ένα έτος. Οι φορείς εργασίας διασφαλίζουν συγχρόνως ότι η κατάχρηση είναι περιορισμένη και ότι τα άτομα αυτά είναι διαθέσιμα στην αγορά εργασίας. Η ελληνική κυβέρνηση – η σημερινή όσο και οι προηγούμενες - έχασε πολλές ευκαιρίες να εισαγάγει ένα τέτοιο σύστημα στην ελληνική αγορά εργασίας. Είναι πλέον καιρός η Ελλάδα να ευθυγραμμιστεί με τα αντίστοιχα πρότυπα της ΕΕ. Κάθε φορά που η ελληνική κυβέρνηση στο τέλος του έτους διανέμει με αυθαίρετο τρόπο στον πληθυσμό τα πρωτογενή πλεονάσματα πάνω από το 3,5%, αντί να τα διαθέτει σε ένα συστηματικό πλαίσιο κοινωνικής προστασίας, σηματοδοτεί ακόμη μια χαμένη ευκαιρία».
Πηγή: naftemporiki.gr
Σχετική ανάρτηση: DIW: Ανάπτυξη χωρίς δυναμική στην Ελλάδα (19.07.2018)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου