Γιάννης Μπεχράκης: Η ιστορία μιας εμβληματικής φωτογραφίας του

Ήταν στην Ειδομένη τον χειμώνα του 2015, όταν είδε αυτόν τον πατέρα να κουβαλά μέσα στη βροχή την κόρη του, φορώντας μια αυτοσχέδια κάπα από σκουπιδοσακούλες για προστατευθεί από τη βροχή. Κάποια στιγμή, πηγαίνοντας προς αυτό που πίστευε ότι ήταν η ελευθερία και η λύτρωση, την έσφιξε δυνατά στην αγκαλιά του και τη φίλησε. Όταν τον είδε να περπατά στη μέση του δρόμου έτσι με μια δύναμη και μια αγάπη, του φάνηκε τεράστιος, σαν σούπερ ήρωας. Και ο Γιάννης Μπεχράκης τον φωτογράφισε.

Είναι μια από τις πιο χαρακτηριστικές φωτογραφίες της προσφυγικής κρίσης. Μια από τις φωτογραφίες που χάρισαν στον Γιάννη Μπεχράκη, τον φωτορεπόρτερ του Reuters, που έφυγε από τη ζωή το Σάββατο στα 58 του χρόνια, το βραβείο Πούλιτζερ. 

Ο ίδιος έχει αποκαλύψει τις σκέψεις του για αυτήν την φωτογραφία: «Υπήρξαν πάρα πολλές στιγμές που με συγκίνησαν, που με έκαναν να αισθανθώ κομμάτι του όλου πράγματος. Διότι υπάρχει επίσης κάτι άλλο που δεν ξεχνώ ποτέ. Εγώ, όπως και πάρα πολλοί άλλοι άνθρωποι, έχω μέσα μου αίμα προσφυγικό. Η γιαγιά μου ήταν πρόσφυγας από τη Σμύρνη και μου διηγούνταν τι είχε ζήσει η οικογένειά της. Οπότε καταλαβαίνω πολύ καλά τι περνούν σήμερα οι πρόσφυγες. Μια τέτοια στιγμή, λοιπόν, ήταν στην Ειδομένη τον χειμώνα του 2015, όταν είδα αυτόν τον πατέρα που κουβαλούσε μέσα στη βροχή, για πολλά χιλιόμετρα, την κόρη του. Φορούσε μια αυτοσχέδια κάπα από σκουπιδοσακούλες για να προστατεύεται από τη βροχή. Και κάποια στιγμή, πηγαίνοντας προς αυτό που πίστευε ότι ήταν η ελευθερία και η λύτρωση, έσφιξε την κόρη του δυνατά στην αγκαλιά του και τη φίλησε. Όταν τον είδα να περπατά στη μέση του δρόμου έτσι με μια δύναμη και μια αγάπη, μου φάνηκε τεράστιος, σαν σούπερ ήρωας. Κι επειδή έχω κι εγώ μια κόρη στην ηλικία της δικής του, η σκηνή αυτή με συγκλόνισε. Λέω μάλιστα πολλές φορές χαριτολογώντας ότι με αυτή τη φωτογραφία απέδειξα ότι οι σούπερ ήρωες δεν υπάρχουν μόνο στη φαντασία μας. Υπάρχουν και στη ζωή. Μπορεί να είναι ένας απλός άνθρωπος χωρίς μόρφωση, ένας φτωχός, ένας ζητιάνος, κάποιος που δεν του δίνεις ενδεχομένως καμία σημασία. Έρχεται όμως μια στιγμή που αυτός ο άνθρωπος θα κάνει μια πράξη τόσο δυνατή, που θα σε αφήσει άναυδο με την ομορφιά της». Αυτά είχε πει ο Γιάννης Μπεχράκης σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή» τον Σεπτέμβρη του 2017. 

«Θα ήθελα να ήμουν αυτός ο πατέρας, νομίζω κάθε παιδί θα ήθελε έναν τέτοιο πατέρα. Αυτή η φωτογραφία αποδεικνύει ότι υπάρχουν σούπερ ήρωες. Δεν φοράει κόκκινη κάπα, αλλά μια μαύρη από πλαστική σακούλα σκουπιδιών. Για μένα αντιπροσωπεύει τον οικουμενικό πατέρα και την άνευ όρων αγάπη του πατέρα για την κόρη του», είχε πει σε μια άλλη του συνέντευξη ο Μπεχράκης. 

Όσο για το πώς τραβήχτηκε η συγκεκριμένη φωτογραφία, ο Βασίλης Τριαναταφύλλου, συνεργάτης του Γιάννη Μπεχράκη για 30 χρόνια, περιγράφει: «Εκείνο το πρωί φύγαμε από το ξενοδοχείο και ο Γιάννης παραπονιόταν γιατί έβρεχε. Στον δρόμο μας για τα σύνορα είδαμε μια ομάδα προσφύγων και αρχίσαμε να φωτογραφίζουμε. Μετά από κάποια ώρα, του λέω "εντάξει, πάμε". Μου είπε "όχι, όχι, περίμενε, δεν έχω τη φωτογραφία". Περίμενα στο αυτοκίνητο όταν κάποια στιγμή επέστρεψε και μου λέει "οκ, έχω την φωτογραφία". Την έψαχνε αυτή την φωτογραφία».

Πηγές: kathimerini.gr, protothema.gr

Σχετικές αναρτήσεις:

Πέθανε στα 58 του χρόνια ο πολυβραβευμένος φωτορεπόρτερ Γιάννης Μπεχράκης (03.03.2019)
Γιάν. Μπεχράκης: «Να μιλήσω για αυτούς που δεν έχουν φωνή» (12.09.2017)
Στιγμές 2015: Πρόσφυγες Χωρίς Πατρίδα (04.01.2016)