Στο κείμενό τους αποδομούν ουσιαστικά τον ΣΥΡΙΖΑ ως το κόμμα που κατεξοχήν ναρκοθετεί την πρόοδο της χώρας με το ύφος, το ήθος και το περιεχόμενο της πολιτικής του τα τελευταία χρόνια. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επιβάλει στην χώρα «τριτοκοσμικές αντιλήψεις και ψευδή ευρωπαϊσμό» και υποδύεται την πρόοδο ενώ στην ουσία εφαρμόζει «ένα σχέδιο εκτεταμένης εξάρτησης των λαϊκών στρωμάτων από επιδόματα και διορισμούς» αναφέρουν χαρακτηριστικά.
Καταγγέλλουν επίσης «την αποδιάρθρωση κάθε αναγεννητικής προσπάθειας στην εκπαίδευση» και αποδίδουν στη σημερινή κυβέρνηση την ευθύνη «για το διχαστικό πολιτικό κλίμα», τις παρεμβάσεις ελέγχου της Δικαιοσύνης ακόμη και με ποινικές διώξεις των πολιτικών της αντιπάλων, όπως και την προσπάθεια «χειραγώγησης των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης».
Σημειώνουν ότι «η Ελλάδα αντιμετωπίζει πιεστικά διαρθρωτικά προβλήματα που δεν επιλύονται όσο βρισκόμαστε πολιτικά καθηλωμένοι σε μια ξεπερασμένη περιχαράκωση αριστεράς - δεξιάς με όρους του περασμένου αιώνα».
Ορίζουν ως προοδευτική την κυβέρνηση εκείνη που θα επικεντρώσει μεταξύ άλλων τις δυνάμεις της στην ανασύνταξη της μεσαίας τάξης, τη μείωση της φορολογίας, τη στήριξη της Ελλάδας που παράγει και εξάγει, την αποκομματικοποίηση του κράτους, την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, τη βελτίωση της δημόσιας υγείας και παιδείας και την αντιμετώπιση του δημογραφικού ζητήματος. «Αυτά τα αιτήματα συνδέονται ευθέως με τα συμφέροντα των αδύναμων πολιτών, των μεσαίων στρωμάτων και των δημιουργικών ανθρώπων», υποστηρίζουν οι «64».
Χωρίς η παρέμβαση τους να αποτελεί ένα κείμενο ευθείας στήριξης στον Κυριάκο Μητσοτάκη, ωστόσο αναγνωρίζει εμμέσως ότι στην παρούσα συγκυρία μόνον η ηγεσία της ΝΔ μπορεί να εκφράσει αποτελεσματικά τις θέσεις της.
Μεταξύ των 64 το κείμενο υπογράφουν προσωπικότητες όπως ο ιστορικός Θάνος Βερέμης, οι καθηγητές Γιώργος Παγουλάτος, Στάθης Καλύβας και Πάνος Τσακλόγλου, ο σκηνοθέτης Σωτήρης Γκορίτσας, ο ηθοποιός Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης και ο συγγραφέας Χρήστος Χωμενίδης.
Αναλυτικά το κείμενο των 64
«Τι είναι προοδευτικό σήμερα;
Στη χώρα επικρατεί μια γενική παράλυση. Η μεσαία τάξη, ραχοκοκαλιά της ελληνικής δημοκρατίας, συρρικνώνεται. Ατομικά αδιέξοδα και συλλογική ματαίωση υποσκάπτουν κάθε απόπειρα να βγούμε από το τέλμα. H χώρα αποτυγχάνει εκεί όπου άλλες κοινωνίες λύνουν τα προβλήματά τους. Η απόστασή μας από τον αναπτυγμένο κόσμο καθημερινά μεγαλώνει.
Παράγοντας αυτής της κρίσης είναι η γιγάντωση του λαϊκισμού που οδήγησε τη χώρα στα χέρια των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Στέρησε την οικονομική μας ελευθερία για πολλά περισσότερα χρόνια από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Οδήγησε την εγχώρια αγορά σε ασφυξία λόγω των capital controls. Αποθάρρυνε τις ιδιωτικές επενδύσεις εξαιτίας της βαριάς υπερφορολόγησης. Εξώθησε τις επιχειρήσεις στην παραοικονομία ή σε άλλες φορολογικές έδρες και τους εργαζόμενους στην αδήλωτη εργασία. Μεγέθυνε το brain drain. Έθρεψε τα άκρα και την αποχή. Όξυνε την κρίση εμπιστοσύνης προς τη δημοκρατία.
Τριτοκοσμικές αντιλήψεις, αριστερίστικη ιδεοληψία, ψευδής ευρωπαϊσμός, πελατειακή προσδοκία και πρακτική εφαρμογή ενός σχεδίου εκτεταμένης εξάρτησης των λαϊκών στρωμάτων από επιδόματα και διορισμούς υποδύονται την πρόοδο. Στην πραγματικότητα οδηγούν σε κυβερνητικές παρεμβάσεις ελέγχου της Δικαιοσύνης, χειραγώγησης των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, ποινικών διώξεων πολιτικών αντιπάλων, διχαστικού πολιτικού κλίματος. Αλλά και αποδιάρθρωσης κάθε αναγεννητικής προσπάθειας στην εκπαίδευση.
Αυτή η Ελλάδα δεν αξίζει στους Έλληνες. Η στροφή στην αντι-πολιτική ή την μη πολιτική δεν είναι λύση αλλά πηγή περαιτέρω δεινών. Καιρός να γυρίσουμε σελίδα και να συζητήσουμε ξανά τι σημαίνει «προοδευτικό» στη χώρα μας.
Προοδευτική πολιτική σήμερα δεν είναι αυτή που χαϊδεύει τους ολοκληρωτισμούς του 20ου αιώνα ή τα εμφυλιοπολεμικά πάθη που κάποιοι εμμονικά προσπαθούν να ανασύρουν από τα ερμάρια της ιστορίας.. Δεν είναι αυτή που ενοχοποιεί την επιχειρηματικότητα και απαξιώνει την εργασία και την αριστεία. Που μεταχειρίζεται τον διχαστικό λόγο και ανέχεται την πολιτική βία και τους βανδαλισμούς. Που υποστηρίζει αντιδημοκρατικά καθεστώτα. Που εργαλειοποιεί τη Δικαιοσύνη. Που υποτάσσεται χωρίς αντίλογο στα κελεύσματα των ισχυρών της Γης για ατομικά πολιτικά οφέλη. Που επιβραβεύει την ευκολία, την ημιμάθεια και την λιγότερη προσπάθεια σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που προσφέρει πτυχία μελλοντικής ανεργίας και χαμηλών αμοιβών. Η υποβάθμιση των δημοκρατικών θεσμών και της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, η ανομία, οι νέες ανισότητες και η υπονόμευση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς τη Δημοκρατία και το κράτος δικαίου δεν είναι πρόοδος. Το κλίμα ανασφάλειας, φόβου, αυθαιρεσίας και απογοήτευσης που έχει απλωθεί πάνω από την χώρα δεν είναι πρόοδος. Ο εκφασισμός της κοινωνίας καραδοκεί ακριβώς εξαιτίας αυτής της πολιτικής.
Η πραγματική προοδευτική πολιτική σήμερα συνδέει τη Δημοκρατία με την ανάπτυξη, την ποιοτική εργασία, την κοινωνική κινητικότητα και την προσωπική αυτονομία. Διακρίνει το ρεαλιστικό από το ανέφικτο και εργάζεται για το πρώτο. Προσδιορίζει τον κανόνα και την εξαίρεση. Δουλεύει συστηματικά για να μπορεί ο καθένας και η καθεμιά να πραγματώσει τον δικό του και τον δικό της δρόμο ευτυχίας, σε ένα πλαίσιο καθημερινής και συλλογικής προόδου.
Η πραγματική προοδευτική πολιτική σήμερα προστατεύει τα ατομικά δικαιώματα και την ιδιωτική πρωτοβουλία. ην ιδιωτικότητα και την ιδιοκτησία. Σχεδιάζει και υλοποιεί πολιτικές υπέρ της Ελλάδας που παράγει και εξάγει. Ενθαρρύνει την επιχειρηματικότητα, ιδίως των νέων. Προστατεύει τον ανταγωνισμό και διευκολύνει την παραγωγή πλούτου από την ιδιωτική πρωτοβουλία. Κινητροδοτεί τις επενδύσεις και αποθαρρύνει τη διαφθορά. Κατανοεί τις σαρωτικές τεχνολογικές αλλαγές στην αγορά εργασίας και υπερασπίζεται τα νέα εργασιακά δικαιώματα. Προστατεύει το περιβάλλον και προωθεί τη βιώσιμη ανάπτυξη. Αναγνωρίζει ότι οι δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης και της τεχνολογικής αλλαγής παράγουν ανισότητες στις χώρες που μένουν αδρανείς και γνωρίζει πότε να παρέμβει για να διορθώσει τις αποτυχίες των αγορών. Κατανέμει δίκαια τους καρπούς της ανάπτυξης και της ευημερίας και επιμερίζει με πνεύμα αλληλεγγύης τα βάρη της κρίσης.
Η πραγματική προοδευτική πολιτική σήμερα φροντίζει για την ταχεία απονομή της Δικαιοσύνης και την αποκατάσταση του κράτους δικαίου. Ασκεί αποτελεσματική και αποδοτική δημόσια διοίκηση με διαφάνεια, αξιολόγηση, λογοδοσία. Προσφέρει ποιοτικά δημόσια αγαθά παιδείας και υγείας. Απλώνει αποφασιστικά δίχτυ προστασίας για τους αδύναμους και μειώνει τις ανισότητες. Υπερασπίζεται το λαϊκό αίτημα για προστασία και αντιμετώπιση της ανασφάλειας στις πόλεις, την ύπαιθρο και τα σύνορα της επικράτειας. Εγγυάται την ασφάλεια των πολιτών ως προϋπόθεση ελευθερίας και Δημοκρατίας, την ασφάλεια και υγιεινή των πόλεων. Επενδύει στην οικονομία της γνώσης, σε μια δημόσια εκπαίδευση υψηλής ποιότητας ως εργαλείο κοινωνικής κινητικότητας και δικαιοσύνης και τη συνδέει με την παραγωγική διαδικασία.
Η πραγματική προοδευτική πολιτική σήμερα αντιλαμβάνεται τον σύγχρονο πατριωτισμό ως αναπόσπαστο συστατικό μιας ευρύτερης ευρωπαϊκής ταυτότητας και προοπτικής. Πιστεύει (από πεποίθηση και όχι τακτική) ότι η Ελλάδα ανήκει αδιαπραγμάτευτα στον σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συμβάλλει στην περαιτέρω ενοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως μοναδικό δρόμο υπέρβασης των σημερινών αδιεξόδων και επιβίωσης στον σκληρό οικονομικό ανταγωνισμό ΗΠΑ-Κίνας. Ασκεί πίεση στην Ευρώπη να προστατεύσει τα σύνορα της επικράτειάς της. Ενθαρρύνει την Ευρωπαϊκή προοπτική και τις σχέσεις καλής γειτονίας με τις Βαλκανικές χώρες και επιδιώκει πολυμερείς συνεργασίες για την ανάπτυξη της οικονομίας και την ευημερία των πολιτών. Και βέβαια εκπροσωπεί αξιόπιστα τη χώρα στους διεθνείς οργανισμούς.
Η προοδευτική πολιτική υπηρετείται από άξιους ανθρώπους, πολίτες του κόσμου που πιστεύουν γνήσια σε αυτή και είναι πρόθυμοι να συνεισφέρουν στα δημόσια πράγματα ανιδιοτελώς. Άνθρωποι της αλήθειας, της ελευθερίας, του μόχθου, της τεχνολογίας, δεκτικοί στις προκλήσεις του αύριο και ικανοί να τις διαγνώσουν.
Οι προοδευτικοί πολίτες αυτής της χώρας που επί χρόνια συμμετέχουμε στα κοινά υποστηρίζοντας όλα αυτά τα αιτήματα, θα αναγνωρίσουμε ως προοδευτική την κυβέρνηση εκείνη που θα υποσχεθεί ότι θα επικεντρώσει τις δυνάμεις της στην ανασύνταξη της μεσαίας τάξης, τη μείωση της φορολογίας, την αποκομματικοποίηση του κράτους με εργαλείο την αξιολόγηση, την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, τη βελτίωση της δημόσιας υγείας και παιδείας, την αντιμετώπιση του δημογραφικού ζητήματος και την αναδιοργάνωση του ασφαλιστικού συστήματος στην καθολικά αποδεκτή δομή των τριών πυλώνων κοινωνικής ασφάλισης.
Η πρόοδος δεν είναι αξίωση κενή νοήματος. Παραμένει ζωντανό αίτημα που υπερβαίνει τον παραδοσιακό άξονα αριστεράς-δεξιάς. Εμείς, οι προοδευτικοί πολίτες, δηλώνουμε αποφασισμένοι να το υπερασπιστούμε απέναντι στους σφετεριστές του, υποστηρίζοντας τις δυνάμεις που εκφράζουν σήμερα πιο αυθεντικά αυτά τα προοδευτικά αιτήματα, πέρα και πάνω από επίπλαστες διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος. Διότι αυτά τα αιτήματα υπηρετούν στην πράξη τα συμφέροντα των αδύναμων πολιτών, των μεσαίων στρωμάτων, των δημιουργικών ανθρώπων».
Το κείμενο υπογράφουν οι:
Βασίλης Αλεβιζάκος, Πολιτικός Επιστήμονας
Μιχάλης Αναστασόπουλος, Νομικός Σύμβουλος, MSc Δημοσίου Δικαίου
Γιάννης Αντωνίου, Τέως αντιπρόεδρος Διοικούσας επιτροπής πρότυπων πειραματικών σχολείων (ΔΕΠΠΣ)
Αλέξης Βασιλείου, Χειρούργος ΩΡΛ, π. Γεν. Γραμματέας Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών
Θάνος Βερέμης, Ομότιμος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και Πολιτικής Ιστορίας ΕΚΠΑ
Ρωμανός Γεροδήμος, Αναπληρωτής Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής Πανεπιστημίου Bournemouth/Iδρυτής του Greek Politics Specialist Group.
Γιώργος Γιαννόπουλος, Συγκοινωνιολόγος, ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ
Σωτήρης Γκορίτσας, Σκηνοθέτης
Θανάσης Γκούγκλας, Λέκτορας Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιων Πολιτικών Πανεπιστήμιο Exeter ΗΒ
Αχιλλέας Γραβάνης, Καθηγητής Φαρμακολογίας στην Ιατρική Σχολή του Παν/μιου Κρήτης
Διονύσης Γουσέτης, Πολιτικός Μηχανικός, Αρθρογράφος
Γρηγόρης Δημητριάδης, Μηχανικός π. Πρόεδρος & Δ.Σ. ΟΑΣΑ
Αποστόλης Δημητρόπουλος, Δρ. Εκπαιδευτικής Πολιτικής LSE, επιστημονικός συνεργάτης του ΙΟΒΕ
Ευθύμης Δημόπουλος, Εκπαιδευτικός
Ηρακλής Δημόπουλος, Καθηγητής Τμήμα Ηλεκτρολόγων και Ηλεκτρονικών Μηχανικών Πανεπιστήμιο Δυτικής Αθήνας
Γιώργος Δουκίδης, Καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (Ο.Π.Α.)
Μάριος Θεμιστοκλέους, Γιατρός Νευροχειρουργός
Ορέστης Καλογήρου, Καθηγητής, Διευθυντής Εργαστηρίου Μαγνητισμού & Μαγνητικών Υλικών, Τομέας Εφαρμογών Φυσικής & Φυσικής Περιβάλλοντος, Τμήμα Φυσικής Α.Π.Θ.
Στάθης Καλύβας, Gladstone Professor of Government Department of Politics and International Relations University of Oxford
Αναστάσιος Καντιάνης, Δρ. Νομικής - Δικηγόρος
Μάνος Καραγιάννης, Aναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα Αμυντικών Σπουδών του King’s College London και αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
Τριαντάφυλλος (Άκης) Καρατράντος, Διεθνολόγος, Δρ. Ευρωπαϊκής Ασφαλείας και Νέων Απειλών Πανεπιστημίου Αιγαίου
Λεωνίδας Καστανάς, Εκπαιδευτικός Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
Θάνος Καψάλης, Εκπαιδευτικός
Στέλιος Κουτνατζής, Λέκτορας Νομικής Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο
Αντώνης Κυπραίος, Στέλεχος επιχειρήσεων
Δημήτρης Κυριακόπουλος, Καθηγητής Μαθηματικών
Δημήτρης Λάιος, Δικηγόρος
Χάρης Λαμπρόπουλος, Οικονομολόγος, Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών
Λυκούργος Λιαρόπουλος, Ομότιμος Καθηγητής ΕΚΠΑ
Γιώργος Λιγνός, Ναυτιλιακά
Σπύρος Λιούκας, Καθηγητής Οικονομικών Πανεπιστήμιο Αθηνών
Κώστας Λάβδας, Καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής Πάντειο Πανεπιστήμιο
Μανούσος Μαραγκουδάκης, Καθηγητής Κοινωνιολογίας Πανεπιστήμιο Αιγαίου
Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, Ηθοποιός-Σκηνοθέτης
Μάνια Μαύρη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
Νίκος Μηλαπίδης, Δικηγόρος – π. Διευθυντής ΚΟ Ποταμιού
Γιάννος Μητσός, Οικονομολόγος – Στέλεχος Ιδιωτικού τομέα
Στρατής Μούγερ, Επιχειρηματίας
Γιώργος Μπούστρας, Καθηγητής Eκτίμησης Κινδύνου, Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου
Έκτορας Νασιώκας, Γιατρός Ογκολόγος (πρώην Υφ. Υγείας)
Μιλτιάδης Νεκτάριος, Καθηγητής Τμήμα Στατιστικής και Aσφαλιστικής Eπιστήμης Πανεπιστημίου Πειραιά
Σωτήρης Ντάλης, Επικ. Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκής Ενοποίησης, Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών Παν. Αιγαίου
Δημήτρης Οικονόμου, Ψυχίατρος, Γεν. Γραμματέας Ένωσης Ιατρών ΕΟΠΠΥ
Δημήτρης Οικονόμου, Αρχιτέκτων Πολεοδόμος Καθηγητής του Τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Γιώργος Παγουλάτος, Καθηγητής Οικονομικού Πανεπιστήμιο Αθηνών
Γιώργος Πολίτης, Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνικής Φιλοσοφίας ΕΚΠΑ
Σάκης Παπαθεοδώρου, Επιχειρηματίας
Χρήστος Παπαγεωργίου, τέως αναπληρωτής καθηγητής ΕΜΠ
Παναγιώτης Σταμαδιάνος, Δικηγόρος-Μέλος Δ.Σ. Ένωσης Ασκουμένων και Νέων Δικηγόρων Αθηνών
Θεόδωρος Σταματίου, Οικονομολόγος, Πανεπιστήμιο Πειραιώς
Πάνος Σταμπουλίδης, Στέλεχος επιχειρήσεων – π. Δ. Σύμβουλος ΟΚΑΑ ΑΕ
Νικόλαος Σταυρακάκης, Καθηγητής της Σχολής Εφαρμοσμένων Μαθηματικών & Φυσικών Επιστημών, ΕΜΠ
Γρηγόρης Τασούλας, Πολιτικός Μηχανικός
Δέσποινα Τρυπιλιώτη, Σύμβουλος Επενδύσεων
Πάνος Τσακλόγλου, Καθηγητής Οικονομικών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (Ο.Π.Α.)
Κώστας Υφαντής, Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
Δημήτρης Φαρμάκης, Διευθυντής Καρδιολόγος ΓΝΘ «Παπαγεωργίου»
Χρήστος Φραγκονικολοπουλος, Kαθηγητής Διεθνών Σχέσεων και ΜΜΕ, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Βασίλης Χατζόπουλος, Καθηγητής Ευρωπαϊκού Δικαίου και Πολιτικών, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Ευη Χατζηανδρέου, Δρ. Δημόσιας Υγείας, Παν. Harvard
Γιώργος Χατζηθεοφάνους, Υποστράτηγος ε.α. – Οικονομολόγος
Παναγιώτης Χριστιάς, Αναπ. Καθηγητής Ιστορίας των Ιδεών Πανεπιστήμιο Κύπρου
Χρήστος Χωμενίδης, Συγγραφέας
Πηγές: in.gr , kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου