Τα δεδομένα της μελέτης, που δημοσιεύθηκαν στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό JAMA Network Open, δείχνουν ότι όσοι πιστεύουν πως η ζωή τους δεν έχει ιδιαίτερο σκοπό έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να πεθάνουν νωρίτερα, καθώς τείνουν να διαθέτουν χειρότερη σωματική και ψυχική υγεία (ιδίως οι πιο μοναχικοί συνταξιούχοι).
Η βασική συντάκτρια της έρευνας καθηγήτρια Λέι Πιρς από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν τόνισε πως «η συσχέτιση της αίσθησης του σκοπού με τη μειωμένη θνησιμότητα έχει αποδειχθεί πολλαπλώς από έρευνες».
Οι ερευνητές συνέλεξαν δεδομένα από 6.985 συμμετέχοντες άνω των 50 ετών, γεννηθέντες μεταξύ του 1931 και του 1941. Αφού οι τελευταίοι απάντησαν σε ερωτήσεις σχετικά με την αίσθηση σκοπού στη ζωή τους (όπως «μου αρέσει να κάνω σχέδια για το μέλλον και να εργάζομαι για να τα πραγματοποιήσω»), έγιναν αντικείμενο παρατήρησης από τους ερευνητές από το 1992 έως το 2006.
Κατά την περίοδο αυτή πέθαναν 776 άτομα από το σύνολο των συμμετεχόντων. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι συμμετέχοντες που είχαν χαμηλότερη αίσθηση σκοπού είχαν υπερδιπλάσιες πιθανότητες θανάτου στην πορεία της έρευνας συγκριτικά με εκείνους που θεωρούσαν ότι η ζωή τους έχει κάποιο νόημα.
Αντίστοιχα αυξημένη εμφανίστηκε και η πιθανότητα προσβολής από νοσήματα της καρδιάς, του κυκλοφορικού και του πεπτικού. Δεν βρέθηκε όμως η ίδια σχέση για τον καρκίνο και τις ασθένειες του αναπνευστικού. Παράλληλα, τα επίπεδα στρεσογόνων ορμονών παρουσίαζαν αύξηση σε εκείνους που δεν διέθεταν τόσο ενισχυμένη την αίσθηση σκοπού.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους ο σκοπός ζωής μπορεί να παρατείνει τη διάρκειά της. Παλαιότερες μελέτες έχουν δείξει ότι η ισχυρότερη αίσθηση ευεξίας, συνδυαστικά με την αίσθηση του σκοπού, μειώνει την ενεργοποίηση των γονιδίων που δημιουργούν φλεγμονές στο σώμα. Η φλεγμονή έχει συνδεθεί στο παρελθόν με αύξηση του κινδύνου για πρόωρο θάνατο.
Οι άνθρωποι με περισσότερες ευθύνες και υποχρεώσεις, ο οποίες τους προσδίδουν αίσθηση σκοπού, είναι λιγότερο πιθανό να πεθάνουν πρόωρα. Εφόσον τέτοιου είδους συσχέτιση τείνει να εδραιωθεί, σύμφωνα με τους ερευνητές, αξίζει να διερευνηθούν παρεμβάσεις που θα βοηθούν στο «χτίσιμο» της αίσθησης του σκοπού. Αν και η έννοια αυτή δεν έχει ξεκάθαρο ορισμό, συνιστά μάλλον αυτό που έχει αξία για τον καθένα ξεχωριστά (κοινότητα, επιτεύγματα, φήμη, πνευματικότητα κ.ά.). Εχει επίσης αποδειχθεί ότι ο διαλογισμός και η γιόγκα μπορεί να ασκήσουν τέτοια θετική επίδραση. Πρόσφατες μελέτες αναδεικνύουν και τη σημασία του εθελοντισμού.
Πηγή: kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου