Το Σχέδιο Β΄ ήταν απίστευτα περίπλοκο και εξέταζε όλα τα πιθανά τεχνικά και νομικά προβλήματα που θα προέκυπταν στην περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη... Με την ένδειξη «Αυστηρά απόρρητο», σκιαγραφούσε μια ζοφερή προοπτική για τη χώρα. «Οι συνέπειες ενός τέτοιου σεναρίου είναι ακραίες και μπορούν να βάλουν την Ελλάδα σε ένα ταχύ μονοπάτι προς την έξοδο από την Ευρωζώνη και πιθανώς από την Ευρωπαϊκή Eνωση. Κάθε απαραίτητη δράση πρέπει να ληφθεί για να αποφευχθεί αυτό το σενάριο και να μην ενεργοποιηθεί το πλάνο έκτακτης ανάγκης», ανέφερε στην πρώτη σελίδα με bold γραμματοσειρά...
Οι 157 σελίδες του χωρίζονταν σε τέσσερα κεφάλαια: Το πρώτο είχε τίτλο «Aμεσες συνέπειες της μη πληρωμής» και παρουσίαζε τον τρόπο με τον οποίο θα εξελισσόταν η χρεοκοπία, τις επιπτώσεις που θα είχε στην ελληνική οικονομία και το πώς θα οδηγούσε σε έξοδο από το ευρώ. Το δεύτερο κεφάλαιο, με τίτλο «Διαχείριση εξόδου», επικεντρωνόταν στον τρόπο με τον οποίο η Ευρωζώνη και η Ελλάδα θα διαχειρίζονταν τις συνέπειες ενός Grexit. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, η έκθεση της υπόλοιπης Ευρωζώνης στην Ελλάδα αντιστοιχούσε τότε στα 325 δισ. ευρώ. Το τρίτο κεφάλαιο είχε τίτλο «Σχέδιο δράσης» και εξέταζε το κατά πόσον θα ήταν δυνατόν η Ελλάδα να χρεοκοπήσει, αλλά συγχρόνως να παραμείνει στην Ευρωζώνη. Η απάντηση στο ερώτημα αυτό ήταν σαφής: Hταν σχεδόν αδύνατο. Το τέταρτο και τελευταίο κεφάλαιο είχε τίτλο «Περιοριστικά μέτρα και έλεγχοι κεφαλαίου». Απαριθμούσε τα μέτρα που έπρεπε να ληφθούν για να διατηρηθεί έστω και ένα υποτυπώδες τραπεζικό σύστημα στην Ελλάδα, πριν η φυγή καταθέσεων και ο απόλυτος πανικός των αγορών οδηγούσαν τη χώρα σε πλήρη κατάρρευση...
Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και Γιάνης Βαρουφάκης
Πώς βγαίνεις από το ευρώ; Το Σχέδιο Β΄ εξέταζε τι θα συνέβαινε αν η Ελλάδα χρεοκοπούσε προς έστω και έναν πιστωτή της, όπως η ΕΚΤ. Αυτό σήμαινε ότι η Ελλάδα θα είχε μόνο μία επιλογή για να αποφύγει την κατάρρευση των τραπεζών της. Θα έπρεπε η Τράπεζα της Ελλάδος να παράσχει ρευστότητα σε νέο νόμισμα, βγαίνοντας ουσιαστικά από το ευρώ. Αυτό, σύμφωνα με τους αξιωματούχους που συμμετείχαν στις συζητήσεις, δεν θα απαιτούσε άμεση εκτύπωση νέου νομίσματος.
Τα πρακτικά θέματα θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν μέσα σε λίγες ώρες, καθώς η ΤτΕ δεν θα χρειαζόταν να κάνει τίποτα παραπάνω από το να αλλάξει τα πληροφοριακά της συστήματα μετατρέποντας τα ευρώ που βρίσκονταν στους τραπεζικούς λογαριασμούς στο νέο νόμισμα. Η μετατροπή θα ολοκληρωνόταν μέσα σε λίγες ώρες, ξεκινώντας από τις καταθέσεις. Πριν όμως αρχίσει καν αυτή η διαδικασία, «η Ελλάδα θα πρέπει να υιοθετήσει νομοθεσία μετατρέποντας τα ευρώ σύμφωνα με τον νέο ελληνικό νόμο σε νέα δραχμή», ανέφερε το έγγραφο. Συμβάσεις που είχαν υπογραφεί βάσει του ελληνικού δικαίου θα άλλαζαν κατευθείαν, ενώ οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι θα πληρώνονταν αναγκαστικά στο νέο νόμισμα, αλλά και οι φόροι θα έπρεπε να αποπληρώνονται με τη «νέα δραχμή», που θα γινόταν και το μοναδικό νόμιμο νόμισμα της χώρας.
Η «νέα δραχμή» –αν έτσι κατέληγε να ονομαστεί– θα υποτιμούνταν αμέσως έναντι του ευρώ, με τις πρώτες εκτιμήσεις των αξιωματούχων να υπολογίζουν την υποτίμηση αυτή στο 50%. Πέρα από τις καταστροφικές συνέπειες που θα είχε κάτι τέτοιο για τις καταθέσεις και τις οικονομίες των πολιτών, θα είχε και τεράστιες επιπτώσεις στο ελληνικό χρέος, το οποίο θα εξακολουθούσε να είναι σε ευρώ. Μια υποτίμηση 50% έναντι του ευρώ θα διπλασίαζε αυτομάτως το χρέος της χώρας. Τον Ιούνιο του 2015 το χρέος βρισκόταν ήδη στο ιδιαίτερα υψηλό 180% του ΑΕΠ. Με την υποτίμηση του νέου νομίσματος, το ποσοστό αυτό θα διπλασιαζόταν αυτόματα στο 360% του ΑΕΠ και πολύ σύντομα θα έφτανε το αστρονομικό 500%, όχι μόνο εξαιτίας της υποτίμησης αλλά και επειδή η οικονομία θα κατέρρεε.
Πώς τυπώνεις νέο νόμισμα; Ενώ η ηλεκτρονική μετάβαση σε νέο νόμισμα θα μπορούσε να συμβεί μέσα σε λίγες ώρες, η μετάβαση σε νέο χαρτονόμισμα θα ήταν πολύ πιο περίπλοκη. Τις δύο πρώτες εβδομάδες μετά το Grexit δεν θα υπήρχαν διαθέσιμα χαρτονομίσματα, καθώς κάθε οικονομική και τραπεζική δραστηριότητα θα είχε «παγώσει». Από τη δεύτερη εβδομάδα έως και τέσσερις μήνες, η Τράπεζα της Ελλάδος θα εξέδιδε επιταγές έκτακτης ανάγκης για να χρησιμοποιηθούν στις συναλλαγές. Τους επόμενους 4-8 μήνες από την αρχική αλλαγή νομίσματος θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν προσωρινά χαρτονομίσματα έκτακτης ανάγκης. Τέλος, η κανονική κυκλοφορία της «νέας δραχμής» θα ήταν δυνατή μόνο έπειτα από τουλάχιστον 8-9 μήνες...
Η απόλυτη ειρωνεία ήταν πως σε όλα τα πιθανά σενάρια Grexit, ένα στοιχείο παρέμενε ίδιο: Ο,τι κι αν γινόταν, η Ελλάδα θα χρειαζόταν αμέσως ένα νέο μνημόνιο για να σταθεί ξανά στα πόδια της. «Οπως και να το έβλεπες, στο βάθος υπήρχε πάντα ένα μνημόνιο. Ισως όχι αμέσως, επειδή η κυβέρνηση θα αντιστεκόταν, αλλά πολύ σύντομα. Θα την ανάγκαζε η πραγματικότητα. [Το μνημόνιο] ήταν ο μόνος τρόπος να σταθεροποιηθεί το νόμισμα και να ελεγχθεί ο πληθωρισμός».
Πηγή: kathimerini.gr
Σημειώνεται ότι η Ελένη Βαρβιτσιώτη είναι ανταποκρίτρια της Καθημερινής και του ΣΚΑΪ στις Βρυξέλλες και η Βικτώρια Δενδρινού εργάζεται για το πρακτορείο Bloomberg επίσης στις Βρυξέλλες. Το βιβλίο από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου