Zeit: «Συμπεριφέρθηκε σαν statesman στο Μακεδονικό» δηλώνει ο Σόιμπλε για Τσίπρα. «Του Τσίπρα του είναι εύκολο να μιλάει αριστερά, όχι όμως και να ενεργεί αριστερά», σημειώνει ο αρθρογράφος της.
Reuters: Η τόλμη του Κυρ. Μητσοτάκη μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα σε έναν «ενάρετο κύκλο» γράφει ο Χιούγκο Ντίξον.
Μια σύγκριση των δυο βασικών αντιπάλων, Μητσοτάκη και Τσίπρα, από τριά διαφορετικά άρθρα, στη συνέχεια:
Από την Deutsche Welle
«Όσο διαφορετικοί είναι οι χαρακτήρες τους τόσο διαφορετικοί είναι και οι προεκλογικοί τους αγώνες», συμπεραίνει ανάλυση της γερμανικής οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt που προχωρά σε μια σύγκριση των δυο βασικών αντιπάλων στην Ελλάδα.
«Στο τέλος του ο Τσίπρας: στην Ελλάδα επίκειται κυβερνητική αλλαγή», είναι ο τίτλος εκτενούς δημοσιεύματος της Handelsblatt που αναφέρει μεταξύ άλλων: «Στις αρχές του 2015 ο Τσίπρας ήταν για πολλούς Έλληνες ο φέρελπις. Στο μεταξύ όμως οι περισσότεροι ψηφοφόροι είναι βαθύτατα απογοητευμένοι. Την υπόσχεση να διώξει από την Αθήνα τη μισητή Τρόικα, τους εκπροσώπους των πιστωτών, δεν κατάφερε να την υλοποιήσει. Με τη συγκρουσιακή πολιτική έναντι των δανειστών ο Τσίπρας και ο εκκεντρικός υπουργός του επί των Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης οδήγησαν τη χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και του Grexit. Για να αποσπάσει δάνεια που είχε άμεσα ανάγκη η χώρα, ο Τσίπρας αναγκάστηκε στα μέσα του 2015 να υπογράψει ένα ακόμη πιο σκληρό πρόγραμμα περικοπών και μεταρρυθμίσεων. Και ενώ η Ελλάδα είχε επιστρέψει το 2014 ήδη στην ανάπτυξη και βρισκόταν λίγο πριν την επιτυχή ολοκλήρωση των προγραμμάτων βοήθειας, διολίσθησε και πάλι στην ύφεση. […] Ο Τσίπρας παρέλαβε χρέος 324 δις ευρώ ενώ σήμερα βρίσκεται στα 358 δις ευρώ.
Ωστόσο δεν είναι μόνο το χρέος που ανεβαίνει. Τώρα απειλείται με εκτροχιασμό και ο προϋπολογισμός. Πριν τις Ευρωεκλογές ο Τσίπρας αποφάσισε τη μείωση της φορολογίας και αύξηση των συντάξεων για ψηφοθηρικούς λόγους. Τα εκλογικά δώρα δεν βοήθησαν. Ωστόσο επιβαρύνουν τον τρέχοντα προϋπολογισμό με 1,3 δις ευρώ. Τα επιπρόσθετα κόστη θα κυμανθούν μάλιστα μεταξύ 2020 και 2022 ετησίως στα 2 δις ευρώ. Το λογαριασμό θα κληθούν να πληρώσουν και πάλι οι έλληνες φορολογούμενοι. Και αυτό ενώ o Τσίπρας ξεζούμιζε ήδη επί τέσσερα χρόνια τους πολίτες για να χρηματοδοτήσει τα προεκλογικά του δώρα. Από την αναδιανομή αυτή υποφέρει περισσότερο η μεσαία τάξη. […] Μπορεί ο Τσίπρας να διατείνεται ότι τα τελευταία τέσσερα χρόνια δημιούργησε 400.000 νέες θέσεις εργασίας. Αυτό που αποσιωπά όμως είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος είναι κακοπληρωμένες και όχι σίγουρες δουλειές».
Παρουσιάζοντας στη συνέχεια εν συντομία τον βασικό άξονα του προεκλογικού προγράμματος της ΝΔ, με έμφαση στη μείωση της φορολογίας που υπόσχεται ο αρχηγός της Κυριάκος Μητσοτάκης, η εφημερίδα προχωρά και σε μια σύγκριση των δυο βασικών αντιπάλων. «Όσο διαφορετικοί είναι οι χαρακτήρες τους τόσο διαφορετικοί είναι και οι προεκλογικοί τους αγώνες. Ο Τσίπρας απολαμβάνει να κινείται μέσα στα πλήθη, αν και η προσέλευση δεν είναι τόσο μεγάλη όσο παλαιότερα ενώ ο Μητσοτάκης αναζητά το διάλογο. Επισκέπτεται μικρές πόλεις και χωριά, ακούει τις ανησυχίες των περαστικών, των εμπόρων, των εργατών. Ο Μητσοτάκης είναι αυτός που ακούει, ο Τσίπρας εκείνος που μάχεται.Παρά τα χαμηλά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις ο νυν πρωθυπουργός συνεχίζει μέχρι και την τελευταία μέρα να εμφανίζεται βέβαιος για τη νίκη του. […] Η πλειονότητα των Ελλήνων όμως βλέπει τις κάλπες με περισσότερο ρεαλισμό. […] Το 82% αναμένει τη νίκη της ΝΔ».
Σόιμπλε για Τσίπρα: «Συμπεριφέρθηκε σαν statesman στο Μακεδονικό»
Από kathimerini.gr «Το γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας ξεμπλόκαρε τη σχέση με τη Βόρεια Μακεδονία είναι μια αξιοσημείωτη επίδοση ενός statesman. Ειδικά αφού υποχρεώθηκε να υποστεί την εσωτερική αντίδραση». Η δήλωση του πρώην υπουργού Οικονομικών και νυν προέδρου της γερμανικής Βουλης, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, φιλοξενείται σε αφιέρωμα της εφημερίδας Zeit στις ελληνικές εκλογές με τίτλο «Υπερβολικά επιτυχημένος για τους Έλληνες. Ο Αλέξης Τσιπρας οδήγησε τη χώρα του έξω από την κρίση. Οι ψηφοφόροι του όμως δεν του συγχωρούν τα μέσα που μετήλθε».
Ο Μίχαελ Τουμαν που υπογράφει το άρθρο κάνει μια ιστορική αναδρομή από το 2015 ως σήμερα, θεωρεί ολέθριο λάθος την ανάθεση του υπουργείου Οικονομικών στον Γιάννη Βαρουφάκη, μιλάει για τον ενθουσιασμό των ερασιτεχνών που επικρατούσε στην αρχή στο Μαξίμου και κάνει ειδική μνεία στο Όχι που έγινε Ναι μετά το δημοψήφισμα.
Αναφέρεται στον «ερωτισμό της σύγκρουσης με την Ευρώπη» κατά την πρώτη θητεία του ΣΥΡΙΖΑ, το Νιετ (Όχι) της Μόσχας όταν η Αθήνα απευθύνθηκε στη Ρωσία για βοήθεια και την μετέπειτα αθέτηση των υποσχέσεων.
«Του Τσίπρα του είναι εύκολο να μιλάει αριστερά, όχι όμως και να ενεργεί αριστερά», σημειώνει ο Τούμαν. Έμαθε γρήγορα και κατάφερε να εξαγάγει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα από το μνημόνιο, συμπληρώνει. Ολοκλήρωσε τις ιδιωτικοποιήσεις, αύξησε τους φόρους της μεσαίας τάξης, οδήγησε την χώρα του σε πλεονάσματα και αποκατέστησε την πρόσβαση της Ελλάδας στις αγορές. Το τίμημα όμως είναι βαρύ: χάθηκε το 25% του ΑΕΠ, η μεσαία τάξη εξαθλιώθηκε και 500.000 άνθρωποι εγκατέλειψαν τη χώρα.
Χιούγκο Ντίξον: Η τόλμη του Κυρ. Μητσοτάκη μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα σε έναν «ενάρετο κύκλο»
«Η έννοια του "ενάρετου κύκλου" υπάρχει και η χώρα μπορεί να εισέλθει σε έναν, μετά τις εκλογές της Κυριακής» αναφέρει ο Χιούγκο Ντίξον σε άρθρο στο πρακτορείο Reuters.
«Οι επενδυτές είναι ήδη ενθουσιασμένοι με το γεγονός ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρόκειται να αναλάβει την εξουσία από τον Αλέξη Τσίπρα, έναν ριζοσπάστη αριστερό που οδήγησε τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας το 2015»... «Κανείς δεν μπορεί όμως να εγγυηθεί ότι η Ελλάδα θα εισέλθει σε αυτόν τον "ενάρετο κύκλο", τονίζει.
«Ο Μητσοτάκης θα πρέπει να είναι γενναίος και τυχερός. Για να δημιουργήσει και να συντηρήσει την αποκατάσταση της ελληνικής οικονομίας μέσω επενδύσεων, θα πρέπει να αφήσει πίσω τις κακές πρακτικές που ταλανίζουν τη χώρα για δεκαετίες. Θα ήταν λάθος να θεωρήσει κάποιος ότι για όλα τα προβλήματα της Ελλάδας ευθύνεται ο Τσίπρας», αναφέρει.
«Βέβαια, ο Τσίπρας και ο πρώην υπουργός Οικονομικών του, Γιάνης Βαρουφάκης πρέπει να απαντήσουν σε πολλά. Οι επισφαλείς τακτικές τους ζημίωσαν βαθιά την αξιοπιστία της χώρας. Μόνο μετά τις δημοσιονομικές περικοπές και την αύξηση της φορολογίας που εφάρμοσε ο πρωθυπουργός με αντάλλαγμα τις ενέσεις ρευστότητας από την ευρωζώνη, η ελληνική οικονομία άρχισε να τονώνεται», σημειώνεται στο άρθρο. «Ακόμη, όμως και αυτή η τόνωση δεν ήταν έντονη». «Ορισμένοι οικονομολόγοι πιστεύουν ότι για να μπει η ελληνική οικονομία σε θετική τροχιά, οι επενδύσεις πρέπει να αυξηθούν τουλάχιστον κατά 20% του ΑΕΠ» προσθέτει ο Βρετανός αρθρογράφος.
«Το οπτιμιστικό σενάριο έχει ως εξής: η Νέα Δημοκρατία εξέρχεται από τις εκλογές με αυτοδυναμία και ο Μητσοτάκης δεν χρειάζεται να κάνει αλλαγές στο πρόγραμμα του, κάνοντας συμφωνίες με άλλα κόμματα. Στη συνέχεια, τοποθετεί στο υπουργικό συμβούλιο ταλαντούχους ανθρώπους, από όλο το πολιτικό φάσμα, οι οποίοι μπορούν υλοποιήσουν το πρόγραμμα του», τονίζει ο Ντίξον. «Τότε ο νέος πρωθυπουργός απελευθερώνει τις ιδιωτικοποιήσεις και τα επενδυτικά σχέδια τα οποία δεν έχουν προχωρήσει επί Τσίπρα. Τελειώνει με τα capital controls, εκδίδει το δεκαετές ομόλογο, επεκτείνοντας τις ημερομηνίες λήξης που έχει πετύχει η τωρινή κυβέρνηση, επιδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο ότι οι επενδυτές εμπιστεύονται το όραμα του», υπογραμμίζει.
«Μετά από αυτό το “θετικό σοκ”, o Μητσοτάκης προσεγγίζει την ευρωζώνη και ζητά τη χαλάρωση των δημοσιονομικών στόχων, που απαιτούν ετήσιο πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 3,5%». Ο Μητσοτάκης μπορεί να τους πείσει ότι με την οικονομική ανάπτυξη η Ελλάδα μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος της και με μικρότερα πλεονάσματα», αναφέρει το άρθρο. «Η χαλάρωση των στόχων βοηθά την Ελλάδα να αναπτυχθεί».
«Τι θα μπορούσε να χαλάσει αυτό το παραμύθι;» αναρωτιέται ο Ντίξον. «Δυστυχώς αρκετά», απαντά ο ίδιος. «Καταρχάς, ο Μητσοτάκης ίσως δεν καταφέρει να εξασφαλίσει αυτοδυναμία ή θα μπορούσε να διορίσει "εκπροσώπους του παλαιού κατεστημένου" σε μία προσπάθεια να ηρεμήσει τα πνεύματα μεταξύ των διαφορετικών ομάδων στο κόμμα του», σημειώνει.
«Υπάρχουν βέβαια και αρκετοί βραχυπρόθεσμοι δημοσιονομικοί κίνδυνοι. Ο Τσίπρας αύξησε πρόσφατα τις συντάξεις για πολιτικούς λόγους. Ο προϋπολογισμός τώρα ίσως βρίσκεται 1 τοίς εκατό εκτός στόχου», αναφέρει. «Ο Μητσοτάκης θέλει να μειώσει τη φορολογία, συμπεριλαμβανομένων και των εταιρικών φόρων, με σκοπό να τονώσει τις επενδύσεις. Πώς, όμως, μπορεί να το κάνει αυτό;».
«Κίνδυνοι βέβαια υπάρχουν και από το εξωτερικό. Η ανοδική πορεία της παγκόσμιας οικονομίας βρίσκεται σε ώριμο στάδιο. Επιπλέον, άνοδος της τουριστικής βιομηχανίας - από τις 22 στις 30 εκατομμύρια ετήσιες αφίξεις τα τελευταία χρόνια – ευθύνονται εν μέρει οι πολιτικές αναταραχές στις γειτονικές Τουρκία και Αίγυπτο. Το εξωτερικό περιβάλλον δεν είναι πιθανόν να βοηθήσει τόσο στο μέλλον»...
«Αν η Ελλάδα θέλει να εισέλθει σε έναν βιώσιμο “ενάρετο κύκλο”, ο Μητσοτάκης θα πρέπει να είναι τολμηρός και να εκσυγχρονίσει τη χώρα. Θα πρέπει να “καθαρίσει” το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, να βάλει το δικαστικό σώμα πάνω από την πολιτική, να δημιουργήσει επαγγελματίες δημόσιους υπαλλήλους, να μην κλείσει συμφωνίες με καλά δικτυωμένους ολιγάρχες και να κινητοποιήσει τους πολίτες, ώστε να πληρώνουν τους φόρους τους» αναφέρει.
«Ακόμα και με τις καλυτερες των προθέσεων αυτή είναι δουλειά για τουλάχιστον δύο θήτειες, ο Μητσοτάκης, όμως, μπορεί να ξεκινήσει από την επόμενη εβδομάδα. Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι και έτσι η βασική προτεραιότητα του νέου πρωθυπουργό πρέπει να είναι η μηδενική ανοχή στις κακές πρακτικές από τους υπουργούς του. Τότε η Ελλάδα θα έχει μία ευκαιρία να αναστρέψει τον κύκλο ύφεσης», καταλήγει ο Ντίξον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου