Οι σχέσεις της A. Μέρκελ με Σαμαρά, Τσίπρα και Μητσοτάκη
Την Πέμπτη επισκέπτεται το Βερολίνο ο Κυριάκος Μητσοτάκης, και πάλι ένας νεοδημοκράτης πρωθυπουργός. Ο τελευταίος ήταν ο Αντώνης Σαμαράς τον Σεπτέμβριο του 2014. Η επίσκεψη θεωρήθηκε αποτυχία. Παρ' ότι ο τότε έλληνας πρέσβης στη Γερμανία είχε έγκαιρα προειδοποιήσει το Μαξίμου για αυτό τον κίνδυνο, ο κ. Σαμαράς το αγνόησε. Πίστευε ότι θα καταφέρει να κερδίσει τη στήριξη της Άνγκελα Μέρκελ στην αντιπαράθεση με την Τρόικα για ελαφρύνσεις. Τα επιχειρήματα και τα διαγράμματα που παρουσίασε η ελληνική αντιπροσωπεία δεν εντυπωσίασαν την καγκελάριο. Εκτίμησε ότι όπως και στο παρελθόν ο κ. Σαμαράς έδινε υποσχέσεις χωρίς αυτές να έχουν αντίκρισμα. Ο δε υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είχε χάσει κάθε ελπίδα ότι η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου θα μπορούσε να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις που είχε τόσο ανάγκη η Ελλάδα.
Η κ. Μέρκελ είχε κάνει την επιλογή της
Η καγκελάριος δεν μεταπείστηκε ούτε από το τελευταίο χαρτί του Αντώνη Σαμαρά: την κινδυνολογία ότι η άνοδος του αριστερού ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία θα οδηγούσε στην έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Το φόβητρο της Αριστεράς δεν προκαλούσε σε κανέναν στο Βερολίνο ανατριχίλα – παρά τα δημόσια «Go Back Mrs. Merkel» του Αλέξη Τσίπρα. Η καγκελάριος ήταν πολύ καλύτερα ενημερωμένη για την κατάσταση των πραγμάτων στην Ελλάδα και τις προθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ απ’ ότι πιθανώς να υπέθετε ο κ. Σαμαράς. Μετά τις εκλογές του 2012 το Βερολίνο διατηρούσε μέσω της γερμανικής πρεσβείας στην Αθήνα και του τότε πρέσβη Βόλφγκανγκ Ντόλντ ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αποτέλεσμα αυτών των σχέσεων ήταν η συνάντηση Τσίπρα-Σόιμπλε για τα οικονομικά τις Ελλάδας τον Ιανουάριο του 2013 στο Βερολίνο.
«Ο μικρός μαθαίνει γρήγορα»
Η σχέση του αριστερού Τσίπρα με τη συντηρητική Μέρκελ πέρασε τουλάχιστον το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ κυριολεκτικά από σαράντα κύματα. Αποκορύφωμα αυτής της θυελλώδους περιόδου ήταν η δραματική συνεδρίαση 17 ωρών της Συνόδου της Ευρωζώνης στις 12 και 13 Ιουλίου 2015 που ολοκληρώθηκε με την αποδοχή του Τρίτου Μνημονίου από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης. Την πιο άκαμπτη στάση στις διαπραγματεύσεις τήρησε η καγκελάριος. Ενδεχομένως επειδή γνώριζε ότι ο έλληνας πρωθυπουργός οπωσδήποτε ήθελε να αποφύγει το Grexit.
Ήδη στις 23 Μαρτίου η κ. Μέρκελ είχε αξιοποιήσει την ευκαιρία της πρώτης επίσημης επίσκεψής του στο Βερολίνο για να «τεστάρει» τον Αλέξη Τσίπρα. Σχεδόν επτά ώρες διήρκεσαν εκείνη την ημέρα οι συνομιλίες στην καγκελαρία. Η κ. Μέρκελ σχημάτισε στο τέλος την εντύπωση ότι ο συνομιλητής της επιχειρηματολογεί επί της ουσίας, ότι όντως έχει την πρόθεση να βγάλει τη χώρα του από την οικονομική κρίση, ότι θέλει μεταρρυθμίσεις, αλλά όμως δεν έχει κατανοήσει το τι σημαίνει να είσαι μέλος της Ευρωζώνης. Ενδεχομένως η «σύγχυση» του κ. Τσίπρα να της θύμισε τις αναζητήσεις που είχε και η ίδια ως Ανατολικογερμανίδα όταν έπεσε το Τείχος.
Η σύμπλευση στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος μετά την έξαρση των προσφυγικών ροών και πολύ περισσότερο η Συμφωνία των Πρεσπών ανέδειξαν τον Αλέξη Τσίπρα οριστικά σε αξιόπιστο εταίρο όχι μόνο της γερμανικής κυβέρνησης. Καθόλου λοιπόν τυχαίο που η Άνγκελα Μέρκελ επισκέπτεται την Αθήνα τον Ιανουάριο του 2019, σε μια περίοδο που τίθεται θέμα συνοχής της ελληνικής κυβέρνησης αλλά και αναστολής περαιτέρω περικοπών στις συντάξεις. Η δήλωση της καγκελαρίου μετά την ήττα του κ. Τσίπρα ότι συνεργάστηκε μαζί του «πάρα πολύ καλά», ότι είχαν μια ανοιχτή και έντιμη σχέση εμπιστοσύνης δεν ήταν απλά μια δήλωση αβρότητας.
Ο κ. Μητσοτάκης έχει δρόμο ακόμη
Οι εν δυνάμει προϋποθέσεις του κ. Μητσοτάκη για να αναπτύξει στενές σχέσεις με την κ. Μέρκελ είναι καλύτερες απ' αυτές που είχε ο Αλέξης Τσίπρας. Τόσο κατά την επίσκεψή της στην Αθήνα τον Ιανουάριο όσο και αργότερα στο Βερολίνο η καγκελάριος εκφράστηκε θετικά για τις προγραμματικές θέσεις του προέδρου της ΝΔ σε θέματα μεταρρυθμίσεων και οικονομίας.
Ο κ. Μητσοτάκης έχει δρόμο ακόμη
Οι εν δυνάμει προϋποθέσεις του κ. Μητσοτάκη για να αναπτύξει στενές σχέσεις με την κ. Μέρκελ είναι καλύτερες απ' αυτές που είχε ο Αλέξης Τσίπρας. Τόσο κατά την επίσκεψή της στην Αθήνα τον Ιανουάριο όσο και αργότερα στο Βερολίνο η καγκελάριος εκφράστηκε θετικά για τις προγραμματικές θέσεις του προέδρου της ΝΔ σε θέματα μεταρρυθμίσεων και οικονομίας.
Η επιφυλακτικότητά της απέναντί του εξηγείται μεταξύ άλλων με την πρακτική της ΝΔ να καταψηφίζει ως αξιωματική αντιπολίτευση τα μέτρα των μνημονίων αλλά και τη σφοδρή απόρριψη της Συμφωνίας των Πρεσπών, στην οποία τόσο είχε επενδύσει το Βερολίνο. Για τη Γερμανία δεν επρόκειτο για μια απλή συμφωνία, προκειμένου να λυθεί ένα πρόβλημα στην ευρωπαϊκή περιφέρεια. Η επίλυση του ονοματολογικού θεωρούνταν πρωτίστως αναγκαία επειδή δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για να ενταχθεί η Βόρεια Μακεδονία στο ΝΑΤΟ και να παραμείνει σε ευρωπαϊκή τροχιά αποτρέποντας κατά αυτό τον τρόπο προσπάθειες της Ρωσίας, της Κίνας ή και της Τουρκίας να αυξήσουν την επιρροή τους σε αυτή τη χώρα.
Η διαβεβαίωση που έλαβε στο μεταξύ το Βερολίνο από τη νέα ελληνική κυβέρνηση ότι στην περίπτωση των Πρεσπών ισχύει η αρχή του pacta sunt servanda ήταν μια πρώτη σημαντική χειρονομία για την ανάπτυξη μιας σχέσης εμπιστοσύνης. Οπωσδήποτε δημιουργούν καλές εντυπώσεις οι μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες που εξ αρχής έχει αναλάβει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Συνεπώς θα πρέπει να αναμένεται ότι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα κατά τη συνάντηση Μέρκελ-Μητσοτάκη θα είναι θετική. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα πρέπει να αναμένονται απτά αποτελέσματα. Πριν εβδομάδες η καγκελάριος κατέστησε σαφές πως το γεγονός ότι ανήκουν στην ίδια πολιτική οικογένεια δεν σημαίνει ότι θα του κάνει «εκπτώσεις». Με άλλα λόγια, είπε ότι θα περιμένει πρώτα να δει το έργο του πριν καν εξετάσει τα ελληνικά αιτήματα, για παράδειγμα τη μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος. Η στάση της κ. Μέρκελ είναι γνωστή στην Αθήνα.
Παναγιώτης Κουπαράνης, Βερολίνο
Πηγή: Deutsche Welle
«Οικοδέσποινα» για 5 πρωθυπουργούς στην καγκελαρία
Το 2005 ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν 37 ετών, νεοεκλεγείς βουλευτής της Β΄ Αθηνών μόλις ένα χρόνο πριν, στις εκλογές του 2004. Την ίδια χρονιά, η Αγκελα Μέρκελ εκλεγόταν καγκελάριος της πιο ισχυρής χώρας της Ευρωζώνης, θέση που κατέχει ακόμα 14 χρόνια μετά. Αύριο στο Βερολίνο οι δυο τους θα συναντηθούν για πρώτη φορά, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να έχει την ιδιότητα του πρωθυπουργού της Ελλάδος και την Αγκελα Μέρκελ να υποδέχεται στην καγκελαρία τον πέμπτο Ελληνα πρωθυπουργό, ενώ έχει συναντηθεί και με ένα ακόμα, τον Λουκά Παπαδήμο, στις Βρυξέλλες.
Οι σχέσεις της ισχυρής κυρίας της Γερμανίας με τους πρώην πρωθυπουργούς πέρασαν από ολόκληρο το φάσμα, καθώς υπήρξαν από αγαστές μέχρι ταραγμένες. Ο Κώστας Καραμανλής είναι γερμανόφωνος. Πολλές όμως ήταν οι φορές που δεν μίλησε την ίδια γλώσσα με τη Γερμανίδα καγκελάριο, ειδικά προς το τέλος της θητείας του. Η αρχή πάντως της σχέσης τους ήταν αγαστή και έφτασε μάλιστα μέχρι το σπίτι του τότε πρωθυπουργού στη Ραφήνα, τον Ιούλιο του 2007, με την καγκελάριο να προχωρά σε μία όχι συνηθισμένη κίνηση στήριξης του Ελληνα πρωθυπουργού ενόψει των εκλογών του Σεπτεμβρίου. Στην κατ’ ιδίαν συνάντηση του κ. Καραμανλή με την κυρία Μέρκελ έγινε συζήτηση επί της ουσίας για τα εξοπλιστικά.
Τα Eurofighter όμως έμελλε να θέσουν άδοξο τέλος στη σχέση αυτή. Η Γερμανίδα έβλεπε την Ελλάδα ως υποψήφιο αγοραστή, κάτι που υπενθύμιζε συχνά - πυκνά στις συναντήσεις που είχε με τον Ελληνα πρωθυπουργό. Η Ελλάδα δεν προχώρησε ποτέ στην αγορά και το φινάλε της πρωθυπουργίας Καραμανλή βρήκε τη σχέση του με την καγκελαρία στο ναδίρ.
Η κ. Μέρκελ, «υποδεχόμενη» τον Γιώργο Παπανδρέου στην πρωθυπουργία της χώρας, είχε αρχίσει να γίνεται πιο επιφυλακτική με την Ελλάδα. Αλλά παράλληλα είχε αρχίσει να αποκρυπτογραφεί την ιδιοσυγκρασία της χώρας. Στο Νταβός ασκήθηκαν οι πρώτες πιέσεις στον Γιώργο Παπανδρέου να λάβει μέτρα. Μέρκελ και Παπανδρέου είχαν κοινή οπτική σε κάποια πράγματα, όπως η τάση τους να βλέπουν κερδοσκόπους πίσω από την κρίση χρέους. Η ισορροπία που βρήκαν με τον καιρό διαταράχθηκε από το περίφημο δημοψήφισμα. Το φθινόπωρο του 2011, ύστερα από πολύμηνες διαπραγματεύσεις, η κ. Μέρκελ ενημερώνεται από τηλεοράσεως πως η ελληνική κυβέρνηση θα θέσει τη συμφωνία σε δημοψήφισμα. Η έκπληξη στο Βερολίνο είναι τεράστια και μαζί η επιστροφή της επιφυλακτικότητας έναντι της Αθήνας εκτοξεύεται.
Η επόμενη πράξη γράφτηκε στις Κάννες, όπου ο Σαρκοζί, σε ρόλο «αντ’ αυτής» εκρήγνυται έναντι του Παπανδρέου. Ο κ. Παπανδρέου πάντως ισχυριζόταν πως είχε ενημερώσει αρμοδίως για τις προθέσεις του. Με τον επόμενο πρωθυπουργό κ. Λουκά Παπαδήμο η κ. Μέρκελ είχε μόνο μία επαφή, όχι στο Βερολίνο, αλλά στις Βρυξέλλες, τον Ιανουάριο του 2012. Το τετ α τετ έγινε υπό ασφυκτικές συνθήκες, καθώς βασική αποστολή της κυβέρνησης Παπαδήμου ήταν η οριστικοποίηση της συμφωνίας με την τρόικα και η ολοκλήρωση του PSI. Η πέμπτη αξιολόγηση επί κυβέρνησης Αντώνη Σαμαρά δεν έκλεισε ποτέ και πολλοί κατηγορούν για αυτό την Αγκελα Μέρκελ.
Με «ευθύνη» της Μέρκελ
Με λίγη νεοελληνική υπερβολή, κάποιοι λένε πως για τον ερχομό του Τσίπρα στην εξουσία έχει ευθύνη και η Γερμανίδα, λόγω «εμφάνισης αδιαλλαξίας» προς το τέλος της κυβέρνησης Σαμαρά, που, παρά το ότι έπαιξε το χαρτί της ανόδου στην εξουσία της «Αριστεράς», δεν έπεισε για τον κίνδυνο την καγκελαρία. Κάποιοι λένε πως η χημεία μεταξύ των δύο δεν υπήρξε ποτέ ιδανική, καθώς η κ. Μέρκελ, καλή γνώστρια πλέον της ελληνικής πραγματικότητας, δεν είχε αποβάλει την καχυποψία της έναντι του «ελληνικού φαινομένου». Περιέργως η χημεία που δεν είχε βρεθεί με άλλους βρέθηκε με έναν πρωθυπουργό προερχόμενο από τη ριζοσπαστική Αριστερά.
Ο κ. Τσίπρας έχτισε το προφίλ του καταγγέλλοντας την Μέρκελ και τη Γερμανία. Αυτό δεν εμπόδισε την καγκελαρία κατά τη δεύτερη φάση της πρωθυπουργίας Τσίπρα να μιλάει θετικά για τον τότε πρωθυπουργό. Η συμφωνία των Πρεσπών «εκτόξευσε» την εκτίμηση της κ. Μέρκελ στο πρόσωπο του κ. Τσίπρα. Μετά την ήττα του κ. Τσίπρα η καγκελάριος δήλωσε πως συνεργάστηκε μαζί του «πάρα πολύ καλά», δήλωση που επισφράγισε μια σχέση που ξεκίνησε από το περίφημο «Go back, μαντάμ Μέρκελ» και έκλεισε με αμοιβαίες φιλοφρονήσεις.
Πηγή: kathimerini.gr
Η διαβεβαίωση που έλαβε στο μεταξύ το Βερολίνο από τη νέα ελληνική κυβέρνηση ότι στην περίπτωση των Πρεσπών ισχύει η αρχή του pacta sunt servanda ήταν μια πρώτη σημαντική χειρονομία για την ανάπτυξη μιας σχέσης εμπιστοσύνης. Οπωσδήποτε δημιουργούν καλές εντυπώσεις οι μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες που εξ αρχής έχει αναλάβει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Συνεπώς θα πρέπει να αναμένεται ότι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα κατά τη συνάντηση Μέρκελ-Μητσοτάκη θα είναι θετική. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα πρέπει να αναμένονται απτά αποτελέσματα. Πριν εβδομάδες η καγκελάριος κατέστησε σαφές πως το γεγονός ότι ανήκουν στην ίδια πολιτική οικογένεια δεν σημαίνει ότι θα του κάνει «εκπτώσεις». Με άλλα λόγια, είπε ότι θα περιμένει πρώτα να δει το έργο του πριν καν εξετάσει τα ελληνικά αιτήματα, για παράδειγμα τη μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος. Η στάση της κ. Μέρκελ είναι γνωστή στην Αθήνα.
Παναγιώτης Κουπαράνης, Βερολίνο
Πηγή: Deutsche Welle
«Οικοδέσποινα» για 5 πρωθυπουργούς στην καγκελαρία
Το 2005 ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν 37 ετών, νεοεκλεγείς βουλευτής της Β΄ Αθηνών μόλις ένα χρόνο πριν, στις εκλογές του 2004. Την ίδια χρονιά, η Αγκελα Μέρκελ εκλεγόταν καγκελάριος της πιο ισχυρής χώρας της Ευρωζώνης, θέση που κατέχει ακόμα 14 χρόνια μετά. Αύριο στο Βερολίνο οι δυο τους θα συναντηθούν για πρώτη φορά, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να έχει την ιδιότητα του πρωθυπουργού της Ελλάδος και την Αγκελα Μέρκελ να υποδέχεται στην καγκελαρία τον πέμπτο Ελληνα πρωθυπουργό, ενώ έχει συναντηθεί και με ένα ακόμα, τον Λουκά Παπαδήμο, στις Βρυξέλλες.
Οι σχέσεις της ισχυρής κυρίας της Γερμανίας με τους πρώην πρωθυπουργούς πέρασαν από ολόκληρο το φάσμα, καθώς υπήρξαν από αγαστές μέχρι ταραγμένες. Ο Κώστας Καραμανλής είναι γερμανόφωνος. Πολλές όμως ήταν οι φορές που δεν μίλησε την ίδια γλώσσα με τη Γερμανίδα καγκελάριο, ειδικά προς το τέλος της θητείας του. Η αρχή πάντως της σχέσης τους ήταν αγαστή και έφτασε μάλιστα μέχρι το σπίτι του τότε πρωθυπουργού στη Ραφήνα, τον Ιούλιο του 2007, με την καγκελάριο να προχωρά σε μία όχι συνηθισμένη κίνηση στήριξης του Ελληνα πρωθυπουργού ενόψει των εκλογών του Σεπτεμβρίου. Στην κατ’ ιδίαν συνάντηση του κ. Καραμανλή με την κυρία Μέρκελ έγινε συζήτηση επί της ουσίας για τα εξοπλιστικά.
Τα Eurofighter όμως έμελλε να θέσουν άδοξο τέλος στη σχέση αυτή. Η Γερμανίδα έβλεπε την Ελλάδα ως υποψήφιο αγοραστή, κάτι που υπενθύμιζε συχνά - πυκνά στις συναντήσεις που είχε με τον Ελληνα πρωθυπουργό. Η Ελλάδα δεν προχώρησε ποτέ στην αγορά και το φινάλε της πρωθυπουργίας Καραμανλή βρήκε τη σχέση του με την καγκελαρία στο ναδίρ.
Η κ. Μέρκελ, «υποδεχόμενη» τον Γιώργο Παπανδρέου στην πρωθυπουργία της χώρας, είχε αρχίσει να γίνεται πιο επιφυλακτική με την Ελλάδα. Αλλά παράλληλα είχε αρχίσει να αποκρυπτογραφεί την ιδιοσυγκρασία της χώρας. Στο Νταβός ασκήθηκαν οι πρώτες πιέσεις στον Γιώργο Παπανδρέου να λάβει μέτρα. Μέρκελ και Παπανδρέου είχαν κοινή οπτική σε κάποια πράγματα, όπως η τάση τους να βλέπουν κερδοσκόπους πίσω από την κρίση χρέους. Η ισορροπία που βρήκαν με τον καιρό διαταράχθηκε από το περίφημο δημοψήφισμα. Το φθινόπωρο του 2011, ύστερα από πολύμηνες διαπραγματεύσεις, η κ. Μέρκελ ενημερώνεται από τηλεοράσεως πως η ελληνική κυβέρνηση θα θέσει τη συμφωνία σε δημοψήφισμα. Η έκπληξη στο Βερολίνο είναι τεράστια και μαζί η επιστροφή της επιφυλακτικότητας έναντι της Αθήνας εκτοξεύεται.
Η επόμενη πράξη γράφτηκε στις Κάννες, όπου ο Σαρκοζί, σε ρόλο «αντ’ αυτής» εκρήγνυται έναντι του Παπανδρέου. Ο κ. Παπανδρέου πάντως ισχυριζόταν πως είχε ενημερώσει αρμοδίως για τις προθέσεις του. Με τον επόμενο πρωθυπουργό κ. Λουκά Παπαδήμο η κ. Μέρκελ είχε μόνο μία επαφή, όχι στο Βερολίνο, αλλά στις Βρυξέλλες, τον Ιανουάριο του 2012. Το τετ α τετ έγινε υπό ασφυκτικές συνθήκες, καθώς βασική αποστολή της κυβέρνησης Παπαδήμου ήταν η οριστικοποίηση της συμφωνίας με την τρόικα και η ολοκλήρωση του PSI. Η πέμπτη αξιολόγηση επί κυβέρνησης Αντώνη Σαμαρά δεν έκλεισε ποτέ και πολλοί κατηγορούν για αυτό την Αγκελα Μέρκελ.
Με «ευθύνη» της Μέρκελ
Με λίγη νεοελληνική υπερβολή, κάποιοι λένε πως για τον ερχομό του Τσίπρα στην εξουσία έχει ευθύνη και η Γερμανίδα, λόγω «εμφάνισης αδιαλλαξίας» προς το τέλος της κυβέρνησης Σαμαρά, που, παρά το ότι έπαιξε το χαρτί της ανόδου στην εξουσία της «Αριστεράς», δεν έπεισε για τον κίνδυνο την καγκελαρία. Κάποιοι λένε πως η χημεία μεταξύ των δύο δεν υπήρξε ποτέ ιδανική, καθώς η κ. Μέρκελ, καλή γνώστρια πλέον της ελληνικής πραγματικότητας, δεν είχε αποβάλει την καχυποψία της έναντι του «ελληνικού φαινομένου». Περιέργως η χημεία που δεν είχε βρεθεί με άλλους βρέθηκε με έναν πρωθυπουργό προερχόμενο από τη ριζοσπαστική Αριστερά.
Ο κ. Τσίπρας έχτισε το προφίλ του καταγγέλλοντας την Μέρκελ και τη Γερμανία. Αυτό δεν εμπόδισε την καγκελαρία κατά τη δεύτερη φάση της πρωθυπουργίας Τσίπρα να μιλάει θετικά για τον τότε πρωθυπουργό. Η συμφωνία των Πρεσπών «εκτόξευσε» την εκτίμηση της κ. Μέρκελ στο πρόσωπο του κ. Τσίπρα. Μετά την ήττα του κ. Τσίπρα η καγκελάριος δήλωσε πως συνεργάστηκε μαζί του «πάρα πολύ καλά», δήλωση που επισφράγισε μια σχέση που ξεκίνησε από το περίφημο «Go back, μαντάμ Μέρκελ» και έκλεισε με αμοιβαίες φιλοφρονήσεις.
Πηγή: kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου