Είναι προφανές ότι κάθε ιδεολογικός αντίπαλος του κ. Μητσοτάκη έχει κάθε δικαίωμα να διαφωνεί με τις πολιτικές που ο σημερινός πρωθυπουργός άρχισε μόλις να εφαρμόζει ή προτίθεται να εφαρμόσει και να τον επικρίνει. Αν μάλιστα τυχαίνει να είναι και δημοσιογράφος έχει όλο το δικαίωμα να δημοσιεύσει τις απόψεις του αυτές. Όμως η εφημερίδα που θα φιλοξενήσει στις σελίδες της το σχετικό άρθρο οφείλει να γνωστοποιήσει στους αναγνώστες της και τις λοιπές ιδιότητες του αρθρογράφου, πολύ δε περισσότερο αν είναι και θέλει να παραμείνει έγκυρη.
Ωστόσο η έγκυρη εφημερίδα, οι New York Times, παρέλειψε να αναφέρει την ιδιαίτερη σχέση του συγγραφέα με τον τέως πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, πολιτικό αντίπαλο του Κυριάκου Μητσοτάκη, κάτι που καθιστούσε δύσκολη (αν όχι αδύνατη) την αντικειμενική, εκ μέρους του κ. Τσιμιτάκη, δημοσιογραφία. Αλλά και επί της ουσίας, ο δημοσιογράφος δεν έδωσε την στον κ. Μητσοτάκη, που είχε αναλάβει τα καθήκοντα του πρωθυπουργού της χώρας μόλις τέσσερις εβδομάδες πριν, την ευκαιρία που ο καθένας δικαιούται «να κυβερνήσει πριν κριθεί».
Παρ' ολα αυτά η αμερικανική εφημερίδα δεν σημείωνε την ιδιότητα που είχε μέχρι πρότινος ο δημοσιογράφος, ότι ήταν υπάλληλος στο γραφείο Τύπου του Αλέξη Τσίπρα.
Στη συνέχεια βέβαια υπήρξε η σχετική διόρθωση. Σε διευκρίνισή της, η εφημερίδα αναγνωρίζει την παράλειψή της, υπογραμμίζοντας ότι δεν είχε εξακριβώσει πλήρως το εργασιακό παρελθόν του συντάκτη προτού δημοσιεύσει το άρθρο, ενώ γνωστοποιεί ότι αυτός εργαζόταν στο Γραφείο Τύπου του κ. Τσίπρα.
Όμως, κάποιες από τις δυσμενείς εντυπώσεις παρέμειναν...
Takis Ant για το afirimeno.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου