Με άρθρο του στο Bloomberg ο Mohamed A. El-Erian προειδοποιεί για τις αρνητικές επιπτώσεις του κορονοϊού στην παγκόσμια οικονομία, που θα ενισχυθούν από την "οικονομολογία του φόβου" και την αβεβαιότητα. "Το παγκόσμιο οικονομικό σοκ θα είναι τεράστιο και ο πανικός μπορεί να καθυστερήσει την ανάκαμψη" είναι ο τίτλος του άρθρου. Ένα απόσπασμα από αυτό, από δημοσίευσή του στο capital.gr, στη συνέχεια:
(...) «Η ουσία είναι ότι οι επερχόμενες οικονομικές διαταραχές θα είναι πολύ πιο σοβαρές και διαδεδομένες από εκείνες που έχει βιώσει στη ζωή του το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού στις προηγμένες χώρες.
Ζούμε σε μια παγκόσμια οικονομία η οποία έχει πάρει τον μονόδρομο της όλο και μεγαλύτερης διασυνδεσιμότητας όλου του πλανήτη, ενώ ζούμε σε μια περίοδο κατά την οποία η τρέχουσα φάση της υγειονομικής πολιτικής - με έμφαση την τήρηση αποστάσεων μεταξύ των μελών της κοινωνίας, τον διαχωρισμό ή και την απομόνωσή τους - αντιβαίνει σε όσα αποτελούν τους κινητήριους μοχλούς για την οικονομική ανάπτυξη, την ευημερία και τη χρηματοοικονομική σταθερότητα. Οι συνέπειες αυτών των δύο βασικών παραγόντων θα ενισχυθούν από την "οικονομολογία του φόβου" και την αβεβαιότητα που δελεάζει τον καθένα όχι μόνο να αδειάζει με μανία τα ράφια των σούπερ μάρκετ, αλλά δυστυχώς και να επαναφέρει τις χειρότερες συνειδητές και ασυνείδητες προκαταλήψεις.
Όλα αυτά θα έχουν ιδιαίτερα επιβαρυντικές και άμεσα αρνητικές επιπτώσεις στους θεσμούς. Πολιτικές θα σχεδιαστούν υπό συνθήκες "πολεμικής ομίχλης", συμπεριλαμβανομένου του χείριστου συνδυασμού μεταξύ της επιτακτικής ανάγκης για άμεση δράση και των ατελών πληροφοριών, καθώς και της απουσίας ενός συνεκτικού εγχειριδίου δράσης.
Η αποτελεσματικότητα των παραδοσιακών μέτρων θα εξασθενεί σε μια περίοδο διαρκούς και αδιάλειπτης ανάγκης για βελτιωμένη και - την ίδια στιγμή - εξαιρετικά συντονισμένη λήψη αποφάσεων σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και διεθνές επίπεδο. Εάν δεν είμαστε προσεκτικοί, οι ίδιες μας οι συμπεριφορές θα μπορούσαν να αποτελέσουν μέρος του μεγάλου "καταλόγου" προκλήσεων που θα βρούμε μπροστά μας.
Όπου και αν κοιτάξει κανείς, η οικονομική δραστηριότητα διακόπτεται μέσα από ένα συνδυασμό κυβερνητικών εντολών και κοινωνικών συμπεριφορών. Οι απαγορεύσεις ταξιδιών από πλευράς ΗΠΑ, το κλείσιμο συνόρων μεταξύ των χωρών της Ευρώπης, οι γενικές παύσεις λειτουργίας σε εθνικό επίπεδο και το κλείσιμο γραφείων και σχολείων έχουν καταστεί μέρος της κανονικότητας.
Το φαινόμενο, επιταχυνόμενο, αγγίζει πια και το επίπεδο των τοπικών κοινοτήτων και αγγίζει πλέον τα όρια της κρίσιμης μάζας, όταν ακόμη και απομονωμένα και λιγότερο επιρρεπή στον φόβο τμήματα του πληθυσμού θα αναγκαστούν να ακολουθήσουν το "ρεύμα" της απόγνωσης.
Στην περίπτωση μιας τέτοιας εξέλιξης, οι οικονομικές ζημίες θα είναι ακόμα πιο άμεσες και ακόμη πιο διαδεδομένες. Και επειδή θα είναι και άνευ προηγουμένου για πολλούς, θα δώσουν φτερά σε εκείνο το είδος αβεβαιότητας, φόβου και αίσθησης αδυναμίας που έχει συνήθως σαν αποτέλεσμα είτε την ολική παράλυση είτε τα εξωφρενικού μεγέθους ξεσπάσματα.
Ανησυχώ επίσης ότι αυτός ο συνδυασμός, τραβώντας τόσο πολλούς ανθρώπους έξω από τη ζώνη της άνεσής τους, θα μας κάνει να χάσουμε από τα μάτια μας ότι αυτό το σοκ μπορεί να περιοριστεί και τελικά να αντιστραφεί. Και όταν έρθει η οικονομική ανάκαμψη - και σίγουρα θα έρθει - η επαναφορά θα είναι έντονα δυναμική και ταχεία.
Ο πιο σημαντικός καταλύτης ανάκαμψης θα προέλθει από την αποτελεσματική ανάπτυξη των ιατρικών εξετάσεων, την έγκαιρη θεραπεία και, τελικά, από έναν συνδυασμό "ανοσίας της αγέλης" και εμβολιασμού. Ο καθένας μπορεί να διευκολύνει αυτή τη διαδικασία ακολουθώντας τις ιατρικές συμβουλές, οι οποίες αποσκοπούν στην προστασία τόσο των ατόμων, όσο και των κοινοτήτων.
Όσον αφορά το τι πρέπει να γίνει τώρα: Οι ηγέτες σε επίπεδο κυβερνήσεων, επιχειρήσεων και νοικοκυριών πρέπει να επικοινωνούν με διαφάνεια σχετικά με την ασυνήθιστη δυναμική που αναπτύσσεται μπροστά στα μάτια μας, δίνοντας έμφαση την άνευ προηγουμένου φύση που έχει αυτή για τους περισσότερους ανθρώπους, μαζί με την άκρως ανησυχητική αβεβαιότητα και τους φόβους που αναπόφευκτα αναδύονται.
Θα πρέπει να βοηθήσουν στο να χαραχτεί ένας δρόμος προς τα εμπρός και να αναγνωριστεί η δυσάρεστη πραγματικότητα ότι θα υπάρξει περαιτέρω οικονομική ζημία πριν "πιάσουμε πάτο" και αρχίσουμε να ανεβαίνουμε ξανά. Πρέπει επίσης να συμπληρώσουν τα παραπάνω με συμβουλές για το πώς, μέσω ενός συνδυασμού άμυνας και επίθεσης, μπορούμε να διανύσουμε την περίοδο της ύφεσης ηπιότερα, να συντομεύσουμε τη διάρκειά της και να δώσουμε ακόμη γρηγορότερη ώθηση στην ανάκαμψη. Όλα αυτά τέλος, πρέπει να τα κάνουν στο πλαίσιο τακτικών και επαγγελματικών καναλιών επικοινωνίας, με κεφαλαία γράμματα όταν χρειάζεται».
(...) «Η ουσία είναι ότι οι επερχόμενες οικονομικές διαταραχές θα είναι πολύ πιο σοβαρές και διαδεδομένες από εκείνες που έχει βιώσει στη ζωή του το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού στις προηγμένες χώρες.
Ζούμε σε μια παγκόσμια οικονομία η οποία έχει πάρει τον μονόδρομο της όλο και μεγαλύτερης διασυνδεσιμότητας όλου του πλανήτη, ενώ ζούμε σε μια περίοδο κατά την οποία η τρέχουσα φάση της υγειονομικής πολιτικής - με έμφαση την τήρηση αποστάσεων μεταξύ των μελών της κοινωνίας, τον διαχωρισμό ή και την απομόνωσή τους - αντιβαίνει σε όσα αποτελούν τους κινητήριους μοχλούς για την οικονομική ανάπτυξη, την ευημερία και τη χρηματοοικονομική σταθερότητα. Οι συνέπειες αυτών των δύο βασικών παραγόντων θα ενισχυθούν από την "οικονομολογία του φόβου" και την αβεβαιότητα που δελεάζει τον καθένα όχι μόνο να αδειάζει με μανία τα ράφια των σούπερ μάρκετ, αλλά δυστυχώς και να επαναφέρει τις χειρότερες συνειδητές και ασυνείδητες προκαταλήψεις.
Όλα αυτά θα έχουν ιδιαίτερα επιβαρυντικές και άμεσα αρνητικές επιπτώσεις στους θεσμούς. Πολιτικές θα σχεδιαστούν υπό συνθήκες "πολεμικής ομίχλης", συμπεριλαμβανομένου του χείριστου συνδυασμού μεταξύ της επιτακτικής ανάγκης για άμεση δράση και των ατελών πληροφοριών, καθώς και της απουσίας ενός συνεκτικού εγχειριδίου δράσης.
Η αποτελεσματικότητα των παραδοσιακών μέτρων θα εξασθενεί σε μια περίοδο διαρκούς και αδιάλειπτης ανάγκης για βελτιωμένη και - την ίδια στιγμή - εξαιρετικά συντονισμένη λήψη αποφάσεων σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και διεθνές επίπεδο. Εάν δεν είμαστε προσεκτικοί, οι ίδιες μας οι συμπεριφορές θα μπορούσαν να αποτελέσουν μέρος του μεγάλου "καταλόγου" προκλήσεων που θα βρούμε μπροστά μας.
Όπου και αν κοιτάξει κανείς, η οικονομική δραστηριότητα διακόπτεται μέσα από ένα συνδυασμό κυβερνητικών εντολών και κοινωνικών συμπεριφορών. Οι απαγορεύσεις ταξιδιών από πλευράς ΗΠΑ, το κλείσιμο συνόρων μεταξύ των χωρών της Ευρώπης, οι γενικές παύσεις λειτουργίας σε εθνικό επίπεδο και το κλείσιμο γραφείων και σχολείων έχουν καταστεί μέρος της κανονικότητας.
Το φαινόμενο, επιταχυνόμενο, αγγίζει πια και το επίπεδο των τοπικών κοινοτήτων και αγγίζει πλέον τα όρια της κρίσιμης μάζας, όταν ακόμη και απομονωμένα και λιγότερο επιρρεπή στον φόβο τμήματα του πληθυσμού θα αναγκαστούν να ακολουθήσουν το "ρεύμα" της απόγνωσης.
Στην περίπτωση μιας τέτοιας εξέλιξης, οι οικονομικές ζημίες θα είναι ακόμα πιο άμεσες και ακόμη πιο διαδεδομένες. Και επειδή θα είναι και άνευ προηγουμένου για πολλούς, θα δώσουν φτερά σε εκείνο το είδος αβεβαιότητας, φόβου και αίσθησης αδυναμίας που έχει συνήθως σαν αποτέλεσμα είτε την ολική παράλυση είτε τα εξωφρενικού μεγέθους ξεσπάσματα.
Ανησυχώ επίσης ότι αυτός ο συνδυασμός, τραβώντας τόσο πολλούς ανθρώπους έξω από τη ζώνη της άνεσής τους, θα μας κάνει να χάσουμε από τα μάτια μας ότι αυτό το σοκ μπορεί να περιοριστεί και τελικά να αντιστραφεί. Και όταν έρθει η οικονομική ανάκαμψη - και σίγουρα θα έρθει - η επαναφορά θα είναι έντονα δυναμική και ταχεία.
Ο πιο σημαντικός καταλύτης ανάκαμψης θα προέλθει από την αποτελεσματική ανάπτυξη των ιατρικών εξετάσεων, την έγκαιρη θεραπεία και, τελικά, από έναν συνδυασμό "ανοσίας της αγέλης" και εμβολιασμού. Ο καθένας μπορεί να διευκολύνει αυτή τη διαδικασία ακολουθώντας τις ιατρικές συμβουλές, οι οποίες αποσκοπούν στην προστασία τόσο των ατόμων, όσο και των κοινοτήτων.
Όσον αφορά το τι πρέπει να γίνει τώρα: Οι ηγέτες σε επίπεδο κυβερνήσεων, επιχειρήσεων και νοικοκυριών πρέπει να επικοινωνούν με διαφάνεια σχετικά με την ασυνήθιστη δυναμική που αναπτύσσεται μπροστά στα μάτια μας, δίνοντας έμφαση την άνευ προηγουμένου φύση που έχει αυτή για τους περισσότερους ανθρώπους, μαζί με την άκρως ανησυχητική αβεβαιότητα και τους φόβους που αναπόφευκτα αναδύονται.
Θα πρέπει να βοηθήσουν στο να χαραχτεί ένας δρόμος προς τα εμπρός και να αναγνωριστεί η δυσάρεστη πραγματικότητα ότι θα υπάρξει περαιτέρω οικονομική ζημία πριν "πιάσουμε πάτο" και αρχίσουμε να ανεβαίνουμε ξανά. Πρέπει επίσης να συμπληρώσουν τα παραπάνω με συμβουλές για το πώς, μέσω ενός συνδυασμού άμυνας και επίθεσης, μπορούμε να διανύσουμε την περίοδο της ύφεσης ηπιότερα, να συντομεύσουμε τη διάρκειά της και να δώσουμε ακόμη γρηγορότερη ώθηση στην ανάκαμψη. Όλα αυτά τέλος, πρέπει να τα κάνουν στο πλαίσιο τακτικών και επαγγελματικών καναλιών επικοινωνίας, με κεφαλαία γράμματα όταν χρειάζεται».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου