Ένα απόσπασμα της συνέντευξης στη συνέχεια:
– Κύριε πρόεδρε, για κάποιους κύκλους, η τοποθέτησή σας ότι αν θεωρήσουμε πως μπορούμε να δώσουμε λύση μέσα από τη στρατιωτικοποίηση, θα είναι το τέλος του κυπριακού ελληνισμού, συνιστά άνευ όρων παράδοση. Πώς το σχολιάζετε;
– Αυτό που εξέφρασα ήταν μια αποτίμηση των επιλογών που προσφέρονται σε μια μικρή χώρα όπως η Κύπρος, προκειμένου αποτελεσματικά να αντιμετωπισθούν η τουρκική επιθετικότητα και οι εξ αυτής κίνδυνοι. Και τούτο όχι μόνο δεν συνιστά «παράδοση», όπως κάποια τουρκικά ΜΜΕ αυθαιρέτως απέδωσαν, αλλ’ αντιθέτως υποδηλοί την αποφασιστικότητα αντίστασης, με επιλογή αντί ενός καταστροφικού σεναρίου, την επιλογή της διπλωματίας και των όπλων που το διεθνές δίκαιο προσφέρει και η ιδιότητα της χώρας ως κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αυτό υπαγορεύει ο πατριωτικός ρεαλισμός και ορθολογισμός και όχι μια ρητορική κενών συνθημάτων.
Εξάλλου, από της τουρκικής εισβολής και εντεύθεν, ομόφωνη ήταν η θέση των εκάστοτε κυβερνήσεων Κύπρου και Ελλάδος, αλλά και του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων, πως η επίλυση του κυπριακού προβλήματος δεν μπορεί να επιτευχθεί με στρατιωτικά μέσα, αλλά με επιλογή τον διάλογο στη βάση του διεθνούς δικαίου. Είναι ακριβώς μέσα από τη συνετή πολιτική, που ακολουθήθηκε, που η Κυπριακή Δημοκρατία εντάχθηκε στην Ε.Ε, παρά τις απειλές της Τουρκίας, και αποτελεί σήμερα ευρωπαϊκό έδαφος. Την ίδια ώρα μπορεί, και ορθά, να μην επιλέγουμε τη στρατιωτικοποίηση, αλλά ουδέποτε εγκαταλείψαμε την ενίσχυση της αμυντικής μας θωράκισης, αντίθετα σήμερα διαθέτουμε μια ισχυρή αποτρεπτική δύναμη η οποία συνεχώς ισχυροποιείται και εκσυγχρονίζεται.
– Υπάρχουν τουρκικές διακηρύξεις για γεώτρηση ανοικτά της Κρήτης που προκαλούν και φόβους για θερμό επεισόδιο. Θέλουμε μία εκτίμηση από εσάς, κ. πρόεδρε, και παράλληλα και για το επίπεδο συνεννόησης-συνεργασίας επί τούτω μεταξύ Αθήνας - Λευκωσίας.
– Η συνεργασία μας με την ελληνική κυβέρνηση είναι άριστη και πολυεπίπεδη. Υπάρχει συντονισμός μέσα από την επιλογή του διαλόγου για επίλυση των όποιων διαφορών προκύπτουν ως αποτέλεσμα της τουρκικής επιθετικότητας. Οι έντονες διπλωματικές προσπάθειες που καταβάλλονται τόσο από πλευράς ελληνικής κυβέρνησης όσο και κυπριακής έχουν κινητοποιήσει τόσο το ενδιαφέρον όσο και τις ανησυχίες και της ίδιας της Ευρώπης και των ΗΠΑ. Οι επόμενες των ημερών είναι κρίσιμες όσον αφορά την ανάδειξη πρωτοβουλιών από πλευράς Ε.Ε. και ΗΠΑ έτσι ώστε να αποτραπεί μια ενδεχόμενη κρίση.
– Αναμένετε συγκεκριμένες ενέργειες;
– Συγκεκριμένες ενέργειες προς την πλευρά της Τουρκίας.
– Δεν βλέπετε πως ο ρόλος της Τουρκίας λόγω Λιβύης έχει αναβαθμιστεί σε σχέση με τους άλλους είτε συμμάχους στο ΝΑΤΟ είτε ενδιαφερόμενους να έχουν μερίδιο στη Λιβύη;
– Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η Τουρκία μέσα από την παραβίαση του διεθνούς δικαίου επιδιώκει να κερδίσει έδαφος και να έχει προβάδισμα έναντι των υπολοίπων που διατηρούν μεγάλα συμφέροντα στη Λιβύη. Δεν θεωρώ ότι η αντίδραση της Γαλλίας είναι τυχαία, όμως δεν μπορώ παράλληλα να παραγνωρίσω ότι αν η Τουρκία έχει αναβαθμίσει τον ρόλο της και έχει ένα προβάδισμα στη Λιβύη, είναι ακριβώς και εξαιτίας της αδυναμίας έκφρασης μιας αποφασιστικής πολιτικής από πλευράς της Ε.Ε. (...)
– Κύριε πρόεδρε, για κάποιους κύκλους, η τοποθέτησή σας ότι αν θεωρήσουμε πως μπορούμε να δώσουμε λύση μέσα από τη στρατιωτικοποίηση, θα είναι το τέλος του κυπριακού ελληνισμού, συνιστά άνευ όρων παράδοση. Πώς το σχολιάζετε;
– Αυτό που εξέφρασα ήταν μια αποτίμηση των επιλογών που προσφέρονται σε μια μικρή χώρα όπως η Κύπρος, προκειμένου αποτελεσματικά να αντιμετωπισθούν η τουρκική επιθετικότητα και οι εξ αυτής κίνδυνοι. Και τούτο όχι μόνο δεν συνιστά «παράδοση», όπως κάποια τουρκικά ΜΜΕ αυθαιρέτως απέδωσαν, αλλ’ αντιθέτως υποδηλοί την αποφασιστικότητα αντίστασης, με επιλογή αντί ενός καταστροφικού σεναρίου, την επιλογή της διπλωματίας και των όπλων που το διεθνές δίκαιο προσφέρει και η ιδιότητα της χώρας ως κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αυτό υπαγορεύει ο πατριωτικός ρεαλισμός και ορθολογισμός και όχι μια ρητορική κενών συνθημάτων.
Εξάλλου, από της τουρκικής εισβολής και εντεύθεν, ομόφωνη ήταν η θέση των εκάστοτε κυβερνήσεων Κύπρου και Ελλάδος, αλλά και του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων, πως η επίλυση του κυπριακού προβλήματος δεν μπορεί να επιτευχθεί με στρατιωτικά μέσα, αλλά με επιλογή τον διάλογο στη βάση του διεθνούς δικαίου. Είναι ακριβώς μέσα από τη συνετή πολιτική, που ακολουθήθηκε, που η Κυπριακή Δημοκρατία εντάχθηκε στην Ε.Ε, παρά τις απειλές της Τουρκίας, και αποτελεί σήμερα ευρωπαϊκό έδαφος. Την ίδια ώρα μπορεί, και ορθά, να μην επιλέγουμε τη στρατιωτικοποίηση, αλλά ουδέποτε εγκαταλείψαμε την ενίσχυση της αμυντικής μας θωράκισης, αντίθετα σήμερα διαθέτουμε μια ισχυρή αποτρεπτική δύναμη η οποία συνεχώς ισχυροποιείται και εκσυγχρονίζεται.
– Υπάρχουν τουρκικές διακηρύξεις για γεώτρηση ανοικτά της Κρήτης που προκαλούν και φόβους για θερμό επεισόδιο. Θέλουμε μία εκτίμηση από εσάς, κ. πρόεδρε, και παράλληλα και για το επίπεδο συνεννόησης-συνεργασίας επί τούτω μεταξύ Αθήνας - Λευκωσίας.
– Η συνεργασία μας με την ελληνική κυβέρνηση είναι άριστη και πολυεπίπεδη. Υπάρχει συντονισμός μέσα από την επιλογή του διαλόγου για επίλυση των όποιων διαφορών προκύπτουν ως αποτέλεσμα της τουρκικής επιθετικότητας. Οι έντονες διπλωματικές προσπάθειες που καταβάλλονται τόσο από πλευράς ελληνικής κυβέρνησης όσο και κυπριακής έχουν κινητοποιήσει τόσο το ενδιαφέρον όσο και τις ανησυχίες και της ίδιας της Ευρώπης και των ΗΠΑ. Οι επόμενες των ημερών είναι κρίσιμες όσον αφορά την ανάδειξη πρωτοβουλιών από πλευράς Ε.Ε. και ΗΠΑ έτσι ώστε να αποτραπεί μια ενδεχόμενη κρίση.
– Αναμένετε συγκεκριμένες ενέργειες;
– Συγκεκριμένες ενέργειες προς την πλευρά της Τουρκίας.
– Δεν βλέπετε πως ο ρόλος της Τουρκίας λόγω Λιβύης έχει αναβαθμιστεί σε σχέση με τους άλλους είτε συμμάχους στο ΝΑΤΟ είτε ενδιαφερόμενους να έχουν μερίδιο στη Λιβύη;
– Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η Τουρκία μέσα από την παραβίαση του διεθνούς δικαίου επιδιώκει να κερδίσει έδαφος και να έχει προβάδισμα έναντι των υπολοίπων που διατηρούν μεγάλα συμφέροντα στη Λιβύη. Δεν θεωρώ ότι η αντίδραση της Γαλλίας είναι τυχαία, όμως δεν μπορώ παράλληλα να παραγνωρίσω ότι αν η Τουρκία έχει αναβαθμίσει τον ρόλο της και έχει ένα προβάδισμα στη Λιβύη, είναι ακριβώς και εξαιτίας της αδυναμίας έκφρασης μιας αποφασιστικής πολιτικής από πλευράς της Ε.Ε. (...)
Πηγή: kathimerini.gr
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο:
Νίκος Αναστασιάδης στην «Κ»: Περιμένω παρέμβαση Ε.Ε. και ΗΠΑ
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο:
Νίκος Αναστασιάδης στην «Κ»: Περιμένω παρέμβαση Ε.Ε. και ΗΠΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου