Όσοι επιχειρούν να εξηγήσουν τα κίνητρα και τις τελικές στοχεύσεις του προέδρου της Τουρκίας, αναφέρονται αφενός στις επιδιώξεις του για την αναβίωση ενός είδους νέας οθωμανικής αυτοκρατορίας, αφετέρου στο κενό που δημιουργεί η αμφιλεγόμενη εξωτερική πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ και δη η τρέχουσα προεκλογική περίοδος στις ΗΠΑ.
Υπάρχει ωστόσο και μια τρίτη παράμετρος, που αφορά τις οικονομικές κυρώσεις από δυνάμεις όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση. Το συγκεκριμένο διαπραγματευτικό «όπλο», το οποίο παραμένει στο συρτάρι, τίθεται στο επίκεντρο αναλύσεων οι οποίες εκφράζουν προβληματισμό αναφορικά με τη στρατηγική των δυτικών χωρών απέναντι στον «σουλτάνο».
Χαρακτηριστικά είναι τα σχόλια ξένων ΜΜΕ όπως το Bloomberg, το οποία εκφράζουν πλέον την εκτίμηση ότι ο Ερντογάν κάνει ό,τι κάνει απλώς και μόνο επειδή γνωρίζει ότι θα ξεφύγει από αυτό. Ανάλογο και το σχόλιο της Neue Zürcher Zeitung:
NZZ: Ο Ερντογάν εμπαίζει τους Ευρωπαίους
«Έχει βρει η ΕΕ την κατάλληλη απάντηση στο ερώτημα πώς σκοπεύει να αντιμετωπίσει τις όλο και πιο σκληρές αξιώσεις ισχύος από μια υποψήφια προς ένταξη χώρα;» διερωτάται σε σχόλιό της με αφορμή τη Σύνοδο Κορυφής η ελβετική εφημερίδα Neue Zürcher Zeitung και απαντά: «Στην ανατολική Μεσόγειο η κατάσταση δεν μοιάζει καθόλου με κάτι τέτοιο. Εδώ μπορεί κανείς να δει πώς ο Ερντογάν εμπαίζει τους Ευρωπαίους».
Αναφορικά με το αποτέλεσμα της Συνόδου και τις νέες προειδοποιήσεις προς την Τουρκία, που έρχονται σε μια περίοδο νέας κλιμάκωσης των σχέσεων Ελλάδας-Κύπρου και Τουρκίας, η ΝZZ παρατηρεί: «Ακόμη και μετά την τελευταία Σύνοδο Κορυφής, όλα παραμένουν ίδια για τον Ερντογάν. Η γενναία έκκληση με αποδέκτη την Άγκυρα, στην οποία συμφώνησαν οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων την Παρασκευή, καλώντας την Άγκυρα "να αντιστρέψει τις ενέργειές της" και να "αποκλιμακώσει την κατάσταση με συνέπεια και βιώσιμο τρόπο" μοιάζει να χάνεται στα αυτιά του Τούρκου προέδρου σαν μουσική υπόκρουση. Ο Ερντογάν γνωρίζει ότι μπορεί να κλιμακώσει την κατάσταση περαιτέρω. Επειδή γνωρίζει τις αδυναμίες των Ευρωπαίων, τις διαφωνίες στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής, τον φόβο για το προσφυγικό. Ο Ερντογάν γνωρίζει επίσης το πολιτικό κενό που δημιουργείται στην περιοχή από τη σταδιακή αποχώρηση των Αμερικανών. Όχι, η ΕΕ δεν έχει ακόμη καμία απάντηση σε αυτόν τον τύπο πολιτικής ισχύος».
Η κεντρική ιδέα είναι ότι ο Τούρκος πρόεδρος, μέχρι σήμερα, δεν έχει πληρώσει ιδιαίτερο τίμημα για τις επιλογές του, γεγονός που μάλλον τον αποθρασύνει. Στο πλαίσιο αυτό, εμπειρογνώμονες αρχίζουν και διατυπώνουν την άποψη ότι παίκτες της διεθνούς σκακιέρας όπως η Ευρώπη θα πρέπει να ενεργοποιήσουν τα διαπραγματευτικά τους «όπλα» απέναντι στον Ταγίπ Ερντογάν, με κύριο μοχλό πίεσης τις οικονομικές συνέπειες για τη χώρα του. Ειδάλλως -επικρατεί η ανησυχία ότι- ο πρόεδρος της Τουρκίας δεν θα σταματήσει.
Πηγές: kathimerini.gr , Deutsche Welle
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου