Όταν ο Γιόχαν Στράους αφιέρωσε σε Έλληνα το δημοφιλέστερο βαλς του κόσμου

Φέτος κλείνουν 154 χρόνια από τότε που πρωτοπαρουσιάστηκε στο κοινό το βαλς, που έμελλε να αποτελέσει από μόνο του ένα ολόκληρο κεφάλαιο στην παγκόσμια ιστορία κλασικής μουσικής. Το περίφημο έργο του Γιόχαν Στράους «Πάνω στον όμορφο γαλάζιο Δούναβη», όπως είναι η ακριβής μετάφραση του τίτλου «An der schönen blauen Donau», τη σύνθεση που λίγο πολύ όλοι έχουν σιγοψιθυρίσει και πιθανότατα χορέψει σε κάποια κοινωνική εκδήλωση. Είναι το βαλς, με το οποίο κλείνει πάντα την καθιερωμένη πρωτοχρονιάτικη εμφάνισή της η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βιέννης. Η μελωδία που καθιέρωσε τον Στράους τον νεώτερο σε «βασιλιά του βαλς».

Ο Δούναβης του Στράους, όμως, έχει και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα διαδρομή στην οποία εμπλέκεται με καθοριστικό ρόλο ένας Έλληνας!

(...) Απογοητευμένος και ταπεινωμένος από τη χλιαρή ανταπόκριση του Δούναβή του στο βιενέζικο κοινό, ο Στράους καταφεύγει στο εξοχικό του φίλου του, Νικόλαου Δούμπα, στο Tattendorf της Κάτω Αυστρίας. Ο Δούμπας είναι ο μαικήνας της Βιέννης. Αίμα ελληνικό, δευτερότοκος γιος του Κοζανίτη Στέργιου Δούμπα, ο οποίος το 1794, εξαιτίας των τουρκαλβανικών διωγμών κατέφυγε πρώτα στις Σέρρες κι έπειτα, ακολουθώντας τα μεγάλα καραβάνια των βλαχόφωνων της Ηπείρου, της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας, κατέληξε το 1815 στη Βιέννη της τότε Αυστροουγγαρίας για να εργαστεί στην εμπορική επιχείρηση του κατοπινού πεθερού του, Μιχαήλ Κούρτη. Στη Βιέννη γεννιέται το 1830 ο Νικόλαος και από τότε που καταλαβαίνει τον εαυτό του, παρά την πλούσια επιχειρηματική δραστηριότητά του, ορκίζεται... υποταγή στις τέχνες, έχοντας ο ίδιος επιλέξει για χόμπι τη ζωγραφική και τη μουσική. Κάποιοι θα πουν ότι εργάζεται για τις τέχνες, πλουτίζει για τις τέχνες και εντέλει ζει για τις τέχνες. Η διαδρομή του ως πολύτιμου χορηγού είναι ταυτόσημη με του Γεωργίου Σίνα, επίσης μεγάλου Έλληνα ευεργέτη της Αυστρίας, ο οποίος ωστόσο επιδίδεται σε δωρεές για την κατασκευή έργων υποδομής, όπως ο σιδηρόδρομος της Βιέννης και η γέφυρα μεταξύ Βούδας και Πέστης. Ο Δούμπας, πάντως, δεν παραλείπει να δηλώνει περήφανος για την καταγωγή του. Στην είσοδο της πολυτελούς κατοικίας του στην περιφερειακή λεωφόρο της Βιέννης καλωσορίζει τους διάσημους καλεσμένους του, λάβαρο όπου αναγράφεται η ελληνική λέξη «ΧΑΙΡΕ».

Στην πορεία του βίου του ο Νικόλαος Δούμπας, χρίζεται «βαρόνος» για την προσφορά του (οι κακές γλώσσες λένε ότι ο τίτλος ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε από τον ίδιο, καθώς πάντα βρισκόταν απέναντι από τις εκάστοτε εξουσίες...), κάνει σημαντικές δωρεές, με κυριότερες την ανέγερση του Μεγάρου Μουσικής της Βιέννης (Musikverein-Μουσική Εταιρεία), την Ακαδημία Καλών Τεχνών, την Ομοσπονδία Εικαστικών Τεχνών και το σημερινό Μουσείο Εφαρμοσμένης Τέχνης. Επιπλέον, τα πιο φημισμένα αξιοθέατα της αυστριακής πρωτεύουσας, εκείνα των Μπετόβεν, Μπραμς, Σούμπερτ, Μότσαρτ, στήνονται με χορηγίες δικές του. Το όνομά του φέρουν σήμερα, πάρκα, δρόμοι και πλατείες.

Ανάμεσα στους καρδιακούς φίλους του Έλληνα μαικήνα, λοιπόν, είναι ο Σούμπερτ, ο Μπραμς, ο ζωγράφος Κλιμτ και ο Στράους. Αυτός ο τελευταίος καταφεύγει στο εξοχικό του Δούμπα στο Tattendorf αναζητώντας ησυχία για να συγκεντρώσει τη σκέψη του. Είχε ποντάρει πολλά στο βαλς που απέτυχε. Αισθάνεται ότι απογοήτευσε τον Έλληνα φίλο του, που εκείνη την περίοδο είναι πρόεδρος της Ένωσης Χορωδιών. «Ήθελα αυτό το βαλς να γίνει επιτυχία» εξομολογείται ο Γιόχαν στον αδελφό του, Γιόζεφ, επίσης μουσικό, και προσθέτει με πείσμα: «Ως το καλοκαίρι, θα το έχω κάνει ύμνο!». Είναι Μάρτιος, λίγες μόνο μέρες μετά την αποτυχία στην εκδήλωση της Ένωσης Χορωδιών. 

Ο Στράους πέφτει με τα μούτρα στη δουλειά και σε λιγότερο από μήνα συνθέτει τον γαλάζιο του Δούναβη σε όλο το εύρος της επιβλητικότητάς του. Αλλά αυτή τη φορά μόνο για ορχήστρα. Από την αρχική εκδοχή της σύνθεσης κρατά μόνον τον τίτλο: «Πάνω στον όμορφο γαλάζιο Δούναβη». Στην ορχηστρική του βερσιόν το έργο παρουσιάζεται το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού, με θέμα «Επιστήμη και Τέχνη». Η επιτυχία δεν περιγράφεται με λόγια. Βέβαια, και ο Δούμπας έχει βάλει το χεράκι του... Με την επιρροή του στους κύκλους του εμπορίου και της τέχνης, πετυχαίνει να ενταχθεί την τελευταία στιγμή η παρουσίαση του Δούναβη στο πρόγραμμα της έκθεσης. Με μία δυνατή ώθηση από δημοσίευμα της “Figaro” στρέφει στη σύνθεση του Στράους την προσοχή ντόπιων και ξένων επισκεπτών της έκθεσης. Ο όμορφος γαλάζιος Δούναβης εκτοξεύεται... Στην κορυφή της παρτιτούρας του, ο Στράους σημειώνει με καλλιγραφικά γράμματα: “Dem Präsidenten, Herrn Nikolaos Doumpas, gewidmet” - «Αφιερωμένο στον Πρόεδρο, κύριο Νικόλαο Δούμπα».

Έως ότου βγει η χρονιά, ο εκδότης των έργων του Στράους παίρνει τόσες παραγγελίες για παρτιτούρες της συγκεκριμένης σύνθεσης από ορχήστρες ανά τον κόσμο, ώστε αναγκάζεται να φτιάξει περί τις 100 μεταλλικές μακέτες, προκειμένου να ανταποκριθεί στις χιλιάδες απαιτήσεις και να εκτυπώσει εκατομμύρια αντίτυπα!

Λέγεται πως όταν η θετή κόρη του Στράους, Έλις φον Μάιστζνερ - Στράους, συνάντησε τον Μπραμς σε κάποια κοινωνική εκδήλωση και του ζήτησε να υπογράψει πάνω στη βεντάλια της, εκείνος σημείωσε τις πρώτες νότες του όμορφου γαλάζιου Δούναβη, προσθέτοντας από κάτω: «Δεν το συνέθεσε ο Γιοχάνες Μπραμς! Δυστυχώς!»

Ενάμιση αιώνα μετά, το βαλς που αφιερώθηκε στον Έλληνα ευεργέτη είναι πλέον ο ανεπίσημος εθνικός ύμνος της Αυστρίας, ενώ με αυτό εύχονται «καλή χρονιά» στα εκατομμύρια των θεατών και τηλεθεατών της καθιερωμένης πρωτοχρονιάτικης συναυλίας τους οι μουσικοί της περίφημης Φιλαρμονικής της Βιέννης.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Πηγή αρχικής φωτογραφίας: Universität Wien (Πανεπιστήμιο Βιέννης)

Δείτε και αυτό: 
Βιέννη τα ωραία παράξενα της πόλης

(...) Κεντρικό Νεκροταφείο Central Cemetery (Zentralfriedhof).

(...) Εντύπωση πάντως προκαλέι το γεγονός ότι ανάμεσα στους μεγάλους μουσικούς συνθέτες βρίσκεται ένας Έλληνας, ο Νικόλαος Δούμπας (στη φωτογραφία δίπλα-δίπλα οι Γιόχαν Στράους, Γιοχάνες Μπραμς και Νικόλαος Δούμπας), όχι άδικα όμως. Ο Νικόλαος Δούμπας (1830–1900) ήταν ένας από τους μεγάλους ευεργέτες της Βιέννης. Με πρωτοβουλία και δαπάνες του ιδίου και του πατέρα του ιδρύθηκε, εκτός των άλλων, και το Musikverein, το Μέγαρο Μουσικής της Βιέννης. Ο Νικόλαος Δούμπας υπήρξε προσωπικός φίλος του Ριχάρδου Βάγκνερ και του Γιόχαν Στράους. Στην εξοχική του κατοικία στις όχθες του Δούναβη ο Στράους συνέθεσε και πρωτοπαρουσίασε το γνωστό βαλς Γαλάζιος Δούναβης. Θεωρείται ότι ήταν αυτός που συνέβαλε στο να γίνει γνωστός ο Σούμπερτ. Το Παλέ Δούμπα (το παλάτι της οικογένειας Δούμπα που βρισκόταν στη Ρίνγκστράσσε της Βιέννης και ήταν διακοσμημένο με έργα σπουδαίων καλλιτεχνών) ήταν τόπος συνάντησης του καλλιτεχνικού και πνευματικού κόσμου της αυτοκρατορικής πρωτεύουσας της Αυστροουγγαρίας. (...)