Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας, ενώ νοσηλευόταν με μηχανική υποστήριξη στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών. Βρισκόταν δε, σε δικαστική «διαμάχη» με τους δύο γιους του, Γιώργο και Παναγιώτη Αγγελόπουλο.
«Ο άνθρωπος πρέπει να μάχεται για το δίκιο του και να αντιστέκεται στην αδικία» είχε σημειώσει το 2018, σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στην «Καθημερινή». «Αισθάνομαι πάρα πολύ άσχημα γι’ αυτή την εξέλιξη» είχε προσθέσει, αναφερόμενος στην αντιπαράθεση με τα παιδιά του.
Ερωτηθείς δε, για το ποια συμβουλή θα έδινε σε όσους πατεράδες ή αδέλφια βιώνουν ενδοοικογενειακές έριδες, είχε απαντήσει τα παρακάτω: «Τα παιδιά πρέπει να ακούν και να σέβονται τους γονείς. Τίμα την πατρίδα σου και την οικογένειά σου. Εγώ πάντα σεβόμουν τον πατέρα μου. Ακόμη και όταν συγκρούστηκα με τον αδελφό μου για τη διανομή της περιουσίας, είπα στον πατέρα μου “κάνε τη διανομή όπως θέλεις εσύ”».
Για τη Χαλυβουργική, παράλληλα, είχε επισημάνει τα εξής: «Τα χρόνια της ακμής, η Χαλυβουργική είχε τεράστιες εξαγωγές και αποτελούσε το κόσμημα της βιομηχανίας στην Ελλάδα, διότι όχι μόνο απασχολούσε πάρα πολλούς υπαλλήλους, αλλά όλοι οι εργαζόμενοι στην εταιρεία εθεωρούντο από τους ιδιοκτήτες συγγενείς και όχι υπάλληλοι. Ημασταν όλοι μια μεγάλη οικογένεια».
Πέραν της Χαλυβουργικής, ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος είχε ιδρύσει και την ναυτιλιακή εταιρεία Arcadia. «Τα χρόνια 1998 και 1999 ήταν πολύ δύσκολα χρόνια για τη ναυτιλία, αλλά εγώ είχα διακρίνει ότι ο μόνος χώρος που μπορούσε ένας επιχειρηματίας να ασκήσει ελεύθερα και χωρίς κρατικούς περιορισμούς τη δραστηριότητά του ήταν η ναυτιλία. Γι’ αυτό τον λόγο τα δύο πρώτα χρόνια μετά την ίδρυση της Arcadia δαπάνησα περίπου 90 εκατ. δολάρια για να ναυπηγήσω πολλά πλοία. Το μυστικό για την επιχειρηματική μου επιτυχία στη ναυτιλία είναι ότι πίστευα στην επιχειρηματική ελευθερία που δίνει και τόλμησα να επενδύσω πάρα πολύ μεγάλα ποσά» είχε επισημάνει, αναφερόμενος στη διείσδυση στον κλάδο της ναυτιλίας.
Στο τιμόνι της ιστορικής Χαλυβουργικής
Η Χαλυβουργική ήταν μία από τις ιστορικότερες βιομηχανίες στην Ελλάδα, με εμπειρία άνω των 80 ετών στην παραγωγή χαλυβουργικών προϊόντων. Ιδρύθηκε το 1925, ενώ ξεκίνησε να παράγει καλώδια το 1932 και χάλυβα το 1938.
Η παραγωγή της εταιρείας εκσυγχρονίστηκε και επεκτάθηκε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μεταφέροντας την παραγωγή της στην Ελευσίνα το 1953. Τα επόμενα χρόνια ήταν η «χρυσή εποχή» της εταιρείας, καθώς η κατασκευαστική έκρηξη που ακολούθησε, λόγω του ελληνικού οικονομικού θαύματος, οδήγησε σε μια τεράστια αύξηση της ζήτησης για χάλυβα.
Η Χαλυβουργική αντιμετώπισε σοβαρά οικονομικά προβλήματα κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ωστόσο κατάφερε να επιβιώσει χάρη στην υλοποίηση ενός προγράμματος εκσυγχρονισμού, όπου η εταιρεία προσέθεσε νέα προϊόντα και τεχνολογίες.
Πρόσφατα, το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών απέρριψε την αίτηση της Εθνικής Τράπεζας για υπαγωγή της Χαλυβουργικής σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης. «Η Χαλυβουργική σταμάτησε να εξυπηρετεί τις δανειακές της υποχρεώσεις στην Εθνική Τράπεζα το Νοέμβριο του 2015 και σήμερα αποτελεί το, μακράν, μεγαλύτερο μη εξυπηρετούμενο δάνειο στον ισολογισμό της ΕΤΕ» έχει αναφέρει σε ανακοίνωσή της η τράπεζα.
Πηγές: moneyreview.gr, kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου