Φωτογραφία επάνω αριστερά: Central Park Zoo, New York City, 1967. Collection of Fundacion MAPFRE, Madrid. Φωτ. The Estate of Garry Winogrand, courtesy Fraenkel Gallery San Francisco
Η πρώτη από τις τρεις συζύγους του είπε σε μια συνέντευξή της: «Ο γάμος με τον Γκάρι ήταν σαν να παντρεύτηκα έναν φωτογραφικό φακό». Περίπου το ίδιο ισχυρίζονταν οι φίλοι, οι συνεργάτες και οι μαθητές του, περιγράφοντας τον Γκάρι Ουίνογκραντ (Garry Winogrand) ως «μια σχεδόν εμμονική μηχανή που τραβάει φωτογραφίες».
Οι κριτικοί συμφωνούν πως η δουλειά του κατά τις δεκαετίες του 1960 και 1970 διαμόρφωσε το ήθος, το ύφος και την αισθητική της φωτογραφίας δρόμου (street photography) και ήταν καθοριστική στην ανανέωση της φωτογραφίας τεκμηρίωσης (documentary photography).
Central Park Zoo, New York City, 1963. Private Collection, Spain. Φωτ. The Estate of Garry Winogrand, courtesy Fraenkel Gallery San Francisco
Ο ίδιος μιλούσε κυρίως με τις εικόνες του, υλικό συγκεντρωμένο επί χρόνια στο πεδίο –αρχικά στη Νέα Υόρκη και αργότερα ταξιδεύοντας στις ΗΠΑ– ως ανεξάρτητος φωτορεπόρτερ. Ο τρόπος που κατέγραψε με τον φακό του τη μεταπολεμική Αμερική είναι μοναδικός. Αποδίδει ως οξυδερκής παρατηρητής τις αντιφάσεις μιας χώρας που βγήκε νικήτρια από τον πόλεμο, απολάμβανε μια πρωτόγνωρη ελευθερία, ωστόσο ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της ζούσε με την αγωνία της ανατροπής και τον φόβο των πυρηνικών όπλων, της χειραφέτησης των έγχρωμων, της νεανικής ελευθεριότητας.
Μετά την πρώτη του ατομική έκθεση το 1960 στην Image Gallery της Νέας Υόρκης, ο Ουίνογκραντ άρχισε να χρησιμοποιεί διαφορετικές τεχνικές και μέσα –ευρυγώνιο φακό, «στραβά» κάδρα– για να συλλάβει και να εκφράσει την ενέργεια και τη ζωντάνια των δρόμων της πόλης, που υπήρξαν για χρόνια το κατεξοχήν θέμα του. Μακριά από συναισθηματικότητα, επεδίωκε την αυθεντικότητα και την ειλικρίνεια, τόσο στη ζωή του όσο και στο έργο του.
Centennial Ball, Metropolitan Museum of Art, New York, 1969. Φωτ. The Estate of Garry Winogrand, courtesy Fraenkel Gallery San Francisco
Κάποτε που ρωτήθηκε γιατί φωτογραφίζει, απάντησε: «Φωτογραφίζω για να ανακαλύψω πώς μοιάζει κάτι όταν έχει μετατραπεί σε φωτογραφία», και έτσι ξέκοψε μια και καλή κάθε ανάλυση περί καλλιτεχνικής αφήγησης ή συμβολικής φύσης της φωτογραφικής εικόνας.
Η φωτογραφική έκθεση «Garry Winogrand», που διοργανώνει το κέντρο φωτογραφίας KBr Fundaciοn MAPFRE στη Βαρκελώνη (έως τις 5 Σεπτεμβρίου), τιμά τον σημαντικό φωτογράφο παρουσιάζοντας το πλούσιο ασπρόμαυρο έργο του, αλλά και μια επιλογή 80 διαφανειών που έκανε ο ίδιος το 1967 και παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στην έκθεση-ορόσημο «New Documents» στο MoMA της Νέας Υόρκης.
Πηγή: kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου