από το capital.gr (απόσπασμα)
Όταν ο πληθωρισμός απογειώθηκε τη δεκαετία του 1960, οι άνθρωποι δεν γκρίνιαζαν απλώς για την αύξηση των τιμών - διαμαρτύρονταν επίσης μπροστά στα κατά τόπους καταστήματα. Ήρθε η ώρα η τωρινή γενιά καταναλωτών να απαντήσει σκληρότερα στις αχρείαστες αυξήσεις τιμών. Κάτι τέτοιο μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή πιο καταστροφικών αυξήσεων επιτοκίων. Ευτυχώς, το κίνημα κατά του πληθωρισμού φαίνεται να κερδίζει έδαφος.
Όταν ο πληθωρισμός απογειώθηκε τη δεκαετία του 1960, οι άνθρωποι δεν γκρίνιαζαν απλώς για την αύξηση των τιμών - διαμαρτύρονταν επίσης μπροστά στα κατά τόπους καταστήματα. Ήρθε η ώρα η τωρινή γενιά καταναλωτών να απαντήσει σκληρότερα στις αχρείαστες αυξήσεις τιμών. Κάτι τέτοιο μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή πιο καταστροφικών αυξήσεων επιτοκίων. Ευτυχώς, το κίνημα κατά του πληθωρισμού φαίνεται να κερδίζει έδαφος.
Όχι στην παθητικότητα
Ο επικεφαλής οικονομολόγος της UBS Global Wealth Management, Paul Donovan, θα ήταν μάλλον παράδοξο να χαρακτηριστεί επαναστάτης. Σε ένα πρόσφατο σημείωμα για το πώς τα εταιρικά κέρδη έχουν τροφοδοτήσει τον πληθωρισμό, πρότεινε μια ριζοσπαστική λύση: μια εξέγερση των καταναλωτών ενάντια στις άδικες αυξήσεις τιμών. "Το να πείσεις τους καταναλωτές να μην αποδέχονται παθητικά τις αυξήσεις τιμών είναι ένας δυνητικά ταχύτερος και λιγότερο καταστροφικός τρόπος αντιστροφής του τμήματος του πληθωρισμού που οφείλεται στο περιθώριο κέρδους", έγραψε.
Τα μποϊκοτάζ στα παντοπωλεία υπό την ηγεσία των γυναικών της δεκαετίας του 1960 στις ΗΠΑ ήταν τελικά ανεπιτυχή και ο πληθωρισμός εξαλείφθηκε μόνον χρόνια αργότερα από την αύξηση των επιτοκίων από την Federal Reserve σε τιμωρητικά επίπεδα. Οι σημερινοί καταναλωτές, ωστόσο, έχουν ένα πολύ πιο αποτελεσματικό εργαλείο από τα πλακάτ - τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ορισμένος (εύλογος) διαδικτυακός "διασυρμός" μπορεί να πείσει τις εταιρείες να περιορίσουν οικειοθελώς τις αυξήσεις τιμών, προκειμένου να προστατεύσουν τα εμπορικά σήματα τους και να αποφύγουν μια πιο "δρακόντεια" πολιτική απάντηση...
Το να αφήσετε μια κριτική ενός αστεριού στο Google για μια τοπική επιχείρηση που εκτινάσσει τις τιμές ή μια καμπάνια στο TikTok ενάντια σε έναν μεγαλύτερο στόχο μπορεί να ακούγεται αντιεπιχειρηματικό. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, είναι πολύ καλύτερο για την οικονομία (και τις τιμές των μετοχών) από τις μαζικές αυξήσεις επιτοκίων, οι οποίες προκαλούν περιττή ανεργία. Διαφορετικά, οι εργαζόμενοι θα προσπαθήσουν να προστατεύσουν την αγοραστική τους δύναμη διαπραγματευόμενοι υψηλότερους μισθούς και οι εταιρείες θα ανταποκριθούν σε αυτό αυξάνοντας ακόμη περισσότερο τις τιμές.
Ο "πληθωρισμός κερδών"
Η ιδέα ότι η επέκταση των εταιρικών κερδών ήταν ένας μεγάλος μοχλός πληθωρισμού περιοριζόταν κάποτε κυρίως στα συνδικάτα και τους αριστερούς ακαδημαϊκούς, ωστόσο πλέον λαμβάνεται σοβαρά υπόψη από τους κεντρικούς τραπεζίτες. Ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας του Ηνωμένου Βασιλείου (Bank of England), Andrew Bailey, έχει μετατοπιστεί από την προτροπή προς τους εργαζόμενους να παραιτηθούν από μεγάλες μισθολογικές αυξήσεις πέρυσι στο να λέει σήμερα στις εταιρείες να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση στον καθορισμό των τιμών. Εξυπνη κίνηση.
Εν συντομία, η θεωρία του "καθοδηγούμενου από τα κέρδη" πληθωρισμού έχει ως εξής: οι καταναλωτές έχουν οδηγηθεί να δεχτούν υπερβολικές αυξήσεις τιμών από έναν χείμαρρο κακών ειδήσεων και οικονομικών σοκ - πρώτα η πανδημία, μετά η διαταραχή στην εφοδιαστική αλυσίδα και πιο πρόσφατα η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και η άνοδος στις τιμές ενέργειας. Άρχισε να φαίνεται εύλογο ότι η τιμή των πάντων έπρεπε να αυξηθεί πολύ.
Κι έτσι, βοηθούμενοι από την εξοικονόμηση πόρων οι οποίοι συσσωρεύτηκαν κατά την πρώτη περίοδο της πανδημίας, οι καταναλωτές ήταν πολύ λιγότερο ευαίσθητοι στην αύξηση τιμών απ’ ό,τι ανέμεναν οι εταιρείες. Αντί να προσπαθήσουν να ανταγωνιστούν η μία την άλλη για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς, οι επιχειρήσεις αποφάσισαν ότι θα ήταν καλύτερο να πωλούν χαμηλότερους όγκους σε υψηλότερες τιμές. Ορισμένες από αυτές περιόρισαν την προσφορά προϊόντων για τα χαμηλά "βαλάντια" προκειμένου να προωθήσουν τα brand τους περαιτέρω στην αγορά. (...)
Αθόρυβα
Μέχρι στιγμής, οι καταναλωτές έχουν προχωρήσει στην αντιμετώπιση του πληθωρισμού αθόρυβα, για παράδειγμα μεταβαίνοντας από επώνυμα εμπορικά brand σε φθηνότερα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας στα σούπερ μάρκετ, στρεφόμενοι σε καταστήματα όπως τα Aldi και τα Lidl ή κάνοντας τα προϊόντα να διαρκούν περισσότερο...
Φυσικά, υπάρχει ο κίνδυνος ο θυμός των καταναλωτών να κατευθυνθεί σε λάθος κατεύθυνση... Τα σούπερ μάρκετ είναι συχνά ο πρώτος στόχος της οργής του κοινού για τις τιμές, ωστόσο τα περιθώριά τους είναι μέτρια σε σύγκριση με εκείνα ορισμένων από τους προμηθευτές τους... Ωστόσο, η αγορά ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας, παρά το γεγονός ότι γνωρίζουμε ότι η τιμή τους είναι εξωφρενική, διαιωνίζει τον πληθωρισμό. Οι εταιρείες θα πρέπει να καλούνται να δικαιολογούν τις αυξήσεις και οι καταναλωτές δεν πρέπει να φοβούνται να διαμαρτυρηθούν όταν δεν αισθάνονται ικανοποιημένοι.
Πηγή: Καταναλωτές, εξεγερθείτε ενάντια στον πληθωρισμό | Capital
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου