"Το αποτέλεσμα των εκλογών της 21ης Μαΐου ήταν αναπάντεχο για όλους. Ή, ακριβέστερα, αναπάντεχη ήταν η έκταση της συντριβής του ΣΥΡΙΖΑ. Το 40,8% της Νέας Δημοκρατίας και το 11,5% του ΠΑΣΟΚ ήταν, ας πούμε, αναμενόμενα, ως οριακές καταστάσεις. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ του 20% μοιάζει ακόμα και σήμερα, για όλους μας, στα όρια της επιστημονικής φαντασίας. Δεν είναι όμως. Είναι πραγματικότητα. Συνέβη. Συντριβή, πανωλεθρία, καταστροφή… Καμία λέξη δεν είναι υπερβολική για να χαρακτηρίσει αυτό που έπαθε το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα. Τι ακριβώς όμως ήταν αυτό που οδήγησε στο αποτέλεσμα των εκλογών της Κυριακής; Και πώς; Πιστεύω ότι αυτό δεν ερμηνεύεται χωρίς μια αναδρομή στην τελευταία δεκαπεντατία", σημειώνει ο Απόστολος Δοξιάδης σε άρθρο του στο Protagon.gr.
Από την αναδρομή αυτή, κάποια αποσπάσματα στη συνέχεια:
Η Κρίση και η συντριβή του παλιού κομματικού σκηνικού
Για να καταλάβουμε τι έγινε στις 21 Μαΐου πρέπει να γυρίσουμε στο 2009, στην αρχή της οικονομικής, κοινωνικής αλλά και πολιτικής καταστροφής. (...) Από την αρχή της Κρίσης ως τα μέσα του 2012, όπως γίνεται σε κάθε οικονομική καταστροφή, πέραν των ανυπολόγιστων συνεπειών, κυρίως στους ασθενέστερους οικονομικά πολίτες, ήρθαν μεγάλες πολιτικές αλλαγές, άλλες αμέσως ορατές, άλλες όχι αρχικά. Το πιο χαρακτηριστικό νέο πολιτικό φαινόμενο της εποχής εκείνης ήταν οι «Αγανακτισμένοι», με το μούντζωμα στη Βουλή και τον τοξικό-επιθετικό λαϊκισμό που άρχισε να κυριαρχεί στον δημόσιο λόγο. Το γεγονός ότι όσα έγιναν στην τριετία από το 2009 θα έφερναν τεκτονική αλλαγή στο κομματικό σκηνικό φάνηκε στις εκλογές του Μαΐου του 2012, όταν σαρώθηκαν τα δύο ως τότε κυβερνητικά κόμματα, Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ. Παράλληλα, τότε αναδείχθηκαν και αυτά που προέκυψαν από το κλίμα των «Αγανακτισμένων»: στα αριστερά ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα, στην άκρα δεξιά οι ΑΝΕΛ και στον, ήμαρτον Κύριε, ελληνικό ναζιστικό χώρο η Χρυσή Αυγή. Ένα κοινό χαρακτηριστικό είχαν και τα τρία: τον ανεξέλεγκτο, ανορθολογικό τοξικό-επιθετικό λαϊκισμό. (...)
Ο τοξικός-επιθετικός λαϊκισμός στην εξουσία
Τον Ιανουάριο του 2015, το πιο αυθεντικό παιδί του τοξικού-επιθετικού λαϊκισμού της Κρίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ, κέρδισε τις εκλογές. Ο Τσίπρας, στην πιο ξεκάθαρη επίδειξη του ουσιαστικά μη-ιδεολογικού και απολιτικού οπορτουνισμού του, κάλεσε τον ακροδεξιό Πάνο Καμμένο και τους ΑΝΕΛ να συγκυβερνήσουν, βαφτίζοντας τον «κεντροδεξιό» (!) με την ίδια ξεδιάντροπη άνεση που οι καθολικοί μοναχοί βάφτιζαν το κρέας ψάρι για να το φάνε, όπως και βάφτισε την «Τρόικα», «Θεσμούς», τάχα εξαφανίζοντάς την. Οι δυο τους κυβέρνησαν με τον χειρότερο τρόπο, με ανικανότητα, ασυναρτησία, διαφθορά, άγνοια, ερασιτεχνισμό, έλλειψη σεβασμού στη διάκριση εξουσιών και στους δημοκρατικούς θεσμούς, μένοντας πιστοί μόνο στον τοξικό-επιθετικό λαϊκισμό τους. Στο πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης τους έφεραν την χώρα στο χείλος της καταστροφής, την έξοδο από το ευρώ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και ίσως και τον σταθερό δυτικό προσανατολισμό της. Αλλά το καλοκαίρι του 2015, αυτό τέλειωσε από τρόμο των συνεπειών της πράξης του, αφού ο ο Τσίπρας προχώρησε στη πιο βαριά θεσμική εκτροπή από τη Μεταπολίτευση: ένα δημοψήφισμα που προκηρύχθηκε λίγες μέρες πριν γίνει, με ερώτημα στους έλληνες πολίτες αν συμφωνούν ή όχι με ένα αγγλόφωνο κείμενο 300 σελίδων το οποίο κανείς δεν είχε διαβάσει! Αμέσως μετά, ο Τσίπρας, στην πιο εξευτελιστική πράξη για έναν πολιτικό, έκανε στροφή 180 μοιρών, πράττοντας το ακριβώς αντίθετο από αυτό που τάχα «αποφάσισε ο λαός» – μα πώς στην ευχή το αποφάσισε, αφού δεν ήξεραν οι άνθρωποι τι ψήφιζαν; Και όμως. Τέτοια ήταν η συνολική μας κατάντια, και κατά πλειοψηφίαν τύφλα μας, προϊόν της σταδιακής διολίσθησης και διάλυσης των πολιτικών κριτηρίων σχεδόν τεσσάρων δεκαετιών, που ο Τσίπρας επανεξελέγη λίγους μήνες μετά, πάλι παρέα με τον ακροδεξιό Καμμένο. (...)
Η επικράτηση της Νέας Δημοκρατίας του Κυριάκου Μητσοτάκη
Στο διάστημα της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ συνέβη όμως μια θεμελιακή αλλαγή στη Νέα Δημοκρατία: εξελέγη αρχηγός ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στέλεχος της πιο κεντρώας πλευράς του κόμματος. (...) Η νίκη της Νέας Δημοκρατίας τον Ιούλιο του 2019, όπου η ακροδεξιά, συμπεριλαμβανόμενης της ναζιστικής, πήρε κάπου 8% και έμεινε στο περιθώριο, έκανε τον Μητσοτάκη πρωθυπουργό. (...)
Η συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 21ης Μαΐου
Αυτά τα καλά και άλλα ίσως, όπως και για κάποιους ψηφοφόρους η πολύ ρεαλιστική δημοκρατική επιλογή του «το μη χείρον βέλτιστον», οδήγησαν στη μεγάλη τωρινή νίκη του Μητσοτάκη. Αλλά στις εκλογές πρωταγωνίστησαν και δύο ακόμα κόμματα: ο ΣΥΡΙΖΑ με την απόλυτη συντριβή του, και το ΠΑΣΟΚ, θεμελιώνοντας μία νέα υπόσχεση. Ο ΣΥΡΙΖΑ τελικά συνετρίβη όχι μόνο γιατί δεν έμαθε τίποτε, ούτε από τα λάθη της διακυβέρνησης του και ούτε από τα τέσσερα χρόνια στην αντιπολίτευση, αλλά και γιατί το ότι δεν έμαθε το έδειξε στην προεκλογική εκστρατεία με τον πιο δραματικό τρόπο. Το κόμμα που ψήφισε την απλή αναλογική, πήγε στις εκλογές χωρίς να έχει προετοιμάσει απολύτως τίποτε για το πώς και με ποιον θα συμμαχήσει για να κάνει κυβέρνηση! Δεν πρέπει όμως να μας ξαφνιάζει αυτό: λειτούργησαν προεκλογικά όπως και διακυβέρνησαν. Πέραν της αλαζονείας, βασίλεψαν στην προεκλογική εκστρατεία του ΣΥΡΙΖΑ ο ερασιτεχνισμός, η ασχετοσύνη, η χαβαλετζίδικη νοοτροπία και ο τοξικός-επιθετικός λαϊκισμός. Αλλά και το εσωτερικό χάος. Και έτσι, με τον Τσίπρα μια να μαίνεται και μια να αλλάζει, κάθε τρεις μέρες σχέδιο μετεκλογικής πρότασης, χωρίς να έχει καταλάβει ότι πέρασε ανεπιστρεπτί η εποχή των «Αγανακτισμένων», αφέθηκαν τα στελέχη του ανεξέλεγκτα να κάνουν αυτό που γνώριζαν καλύτερα: να λένε ό,τι τους έρθει στο κεφάλι. Το λύσιμο του Πολάκη από τα προσωρινά δεσμά του, η χυδαία επίθεση στον Διονύση Σαββόπουλο, οι τρέλες της «ομάδας των 53» περί τοπικών νομισμάτων, ο ορισμός της «μεσαίας τάξης» στα 5.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα, η μνημειώδης γκάφα του Κατρούγκαλου, και τόσα άλλα, θύμισαν στους πολίτες τον ΣΥΡΙΖΑ στον οποίο δεν θέλουν να αφήσουν τις τύχες τους. (...)
Η πιο μοιραία πρόκληση στους δημοκρατικούς πολίτες, ήταν η πρόσκληση προς τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, να ψηφίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ για να τους σώσει, αναφέρει ο αρθρογράφος. "Αλλά καλώντας τους οπαδούς των δολοφόνων να σας στηρίξουν διαπράξατε μια μέγιστη προσβολή όχι μόνο στη δημοκρατία, αλλά και στη δημόσια τάξη που θέλουν οι απλοί πολίτες. Μοιραία, την πληρώσατε. Ας προσέχατε" προσθέτει. Στη συνέχεια το δημοσίευμα αναφέρεται στην "επανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ" αλλά και στις επερχόμενες "εκλογές του Ιουνίου".
Διαβάστε το ολόκληρο στο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου