Μια «άλλη» Ελλάδα πέρα από τα social media

Αν κάποιος παρατηρητής από το εξωτερικό παρακολουθούσε προεκλογικά με συνέπεια τα ελληνικά social media, θα νόμιζε ότι η κοινωνία βράζει από οργή με τη χώρα να στενάζει κάτω από τη χειρότερη κυβέρνηση όλων των εποχών και να περιμένει τον Τσίπρα για να τη σώσει. Φυσικά και δεν ήταν έτσι. Ήταν η εικονική πραγματικότητα που ο ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε και είναι πολύ πιθανό ακόμα και ο ίδιος να παρασύρθηκε από αυτή την εικόνα. 

«Αυτές οι εκλογές μας έμαθαν πολλά. Και ένα από αυτά είναι ότι τα κοινωνικά δίκτυα δεν αποδίδουν, τελικά, το κλίμα που επικρατεί στην κοινωνία, τουλάχιστον στο βαθμό που νομίζουμε. Μάθαμε επίσης ότι η ένταση των κραυγών μπορεί να είναι υψηλή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αντιστοιχεί σε ευρύ κοινωνικό αντίκρυσμα. Διότι, πράγματι, όπως αποδείχθηκε, απέναντι σε αυτές τις φωνές υπήρχε ένα σημαντικό, σιωπηλό κοινωνικό ρεύμα που, απλώς, δεν έμπαινε στην αντιπαράθεση. Δεν ήταν βουβή η οργή, αλλά η απόρριψη της». Δηλαδή, "πήγαν τζάμπα τόσα hashtag" όπως είναι και ο τίτλος άρθρου του Κώστα Γιαννακίδη στο Protagon.gr

Υπάρχει μια «άλλη» Ελλάδα

Γράφει την επομένη των εκλογών ο Μάρκος Βογιατζόγλου στην "Αυγή" :
«Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι το ρεύμα υπέρ της Ν.Δ. δεν το είχαμε εντοπίσει. Είχε επισημανθεί μεν ότι η προεκλογική εκστρατεία της Ν.Δ. είναι άρτια, με καθαρό μήνυμα και αποτελεσματική χρήση όλων των διαθέσιμων μέσων. Όμως οι προσλαμβάνουσες από την επικοινωνία με τους πολίτες ήταν αυτές ενός ισχυρά αρνητικού συναισθήματος έναντι του πρωθυπουργού. Τουλάχιστον σε ό,τι αφορά πολίτες που αυτοτοποθετούνται στον προοδευτικό χώρο. Τα αποτελέσματα διέψευσαν απολύτως τις εκτιμήσεις αυτές. Νομίζω πως δεν είναι υπερβολή να παραδεχθούμε ότι υπάρχει μια "άλλη" Ελλάδα, την ύπαρξη της οποίας ούτε καν γνωρίζαμε. Οφείλουμε να αναλύσουμε και να κατανοήσουμε σε βάθος τα χαρακτηριστικά της προκειμένου να επιτύχουμε κάποτε την επιστροφή του πολιτικού εκκρεμούς προς τα Αριστερά. Αλλά, πρώτα και κύρια, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε την ύπαρξή της».

Κάτι ανάλογο έγραψε και ο Γιώργος Τσίπρας σε ανάρτησή του στο facebook με το αιχμηρό «μας έφτυσαν, δεν βρέχει», ένα χαστούκι που είναι «η τελευταία ευκαιρία να σοβαρευτούμε».

Γιώργος Τσίπρας / Giorgos Tsipras
Ευχαριστώ όλους όσους με τίμησαν με την ψήφο τους. Ιδιαίτερα, ευχαριστώ από καρδιάς όλους όσους βοήθησαν σε αυτή τη μάχη.
Η συντριπτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ έχει δύο διαστάσεις. Τη ρευστοποίηση των τελευταίων ημερών από τα αυτογκόλ που οδήγησαν στην μαζική τιμωρία του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κόσμος μας είπε «φτάνει πια». (...)
Δεν έφταιγαν οι δημοσκοπήσεις, τα κατεχόμενα μίντια, οι πελατειακές σχέσεις. Για όσους ήθελαν να το δουν, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έπειθε ως εναλλακτική λύση. Οι περισσότεροι σύντροφοι δεν ήθελαν να το δουν. Γιατί; Αυτό είναι το δεύτερο ερώτημα.
Τα δυο ερωτήματα έχουν την ίδια απάντηση. Η περίοδος της παιδικής χαράς τελειώνει με ένα χαστούκι. Μας έφτυσαν, δεν βρέχει. Το χαστούκι είναι η τελευταία ευκαιρία να σοβαρευτούμε. (...)

Πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να αλλάξει αρχηγό;

Μετά την βαριά ήττα τέθηκε το ερώτημα αν ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αλλάξει αρχηγό. Ποιός όμως μπορεί να διαδεχτεί τον Αλέξη Τσίπρα; Στα 15 χρόνια που ο ίδιος είναι αρχηγός φρόντισε να στελεχώσει το κόμμα έτσι ώστε να μην υπάρχει εναλλακτική λύση στο θέμα της αρχηγίας. Να γίνει τόσο αρχηγικό ώστε να μη γίνεται να υπάρξει χωρίς αυτόν. Το ερώτημα λοιπόν, τώρα τουλάχιστον, είναι "αν μπορεί να υπάρξει ΣΥΡΙΖΑ με άλλον αρχηγό".

Σημειώνεται, ότι ο Αλέξης Τσίπρας αναλαμβάνοντας την ευθύνη της ήττας, ξεκαθάρισε πως αυτό σημαίνει ότι θα «σταθεί και θα δώσει τη μάχη». «Οι νίκες έχουν πολλούς πατεράδες, αλλά οι ήττες έναν. Στο δικό μου ηθικό λεξιλόγιο, “αναλαμβάνω την ευθύνη” σημαίνει “στέκομαι και δίνω τη μάχη”», ανέφερε χαρακτηριστικά.

afirimeno.com
με στοιχεία από Protagon.gr και avgi.gr