Καθαρή νίκη του Στέφανου Κασσελάκη κατέδειξαν τα αποτελέσματα της κάλπης με καταμετρημένο το 97,39% των ψήφων, στις εσωκομματικές εκλογές της Κυριακής για την ανάδειξη νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Με την ενσωμάτωση των 522 εκλογικών τμημάτων από τα 536, ο Στ. Κασσελάκης έλαβε 70.810 ψήφους και ποσοστό 56,04%, και η Έφη Αχτσιόγλου έλαβε 55.546 ψήφους και ποσοστό 43,96%.
Στ. Κασσελάκης: Δεν είμαι φαινόμενο είμαι η φωνή μιας κοινωνίας
Στις πρώτες δηλώσεις του, μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος και την καθαρή νίκη του, μήνυμα ενότητας επιχείρησε να στείλει Στέφανος Κασσελάκης λέγοντας πως προσβλέπει στη συνεργασία με την Εφη Αχτσιόγλου, ενώ ευχαρίστησε και τον Νίκο Παππά που τον στήριξε στον β’ γύρο των εκλογών.
Στις πρώτες δηλώσεις του, μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος και την καθαρή νίκη του, μήνυμα ενότητας επιχείρησε να στείλει Στέφανος Κασσελάκης λέγοντας πως προσβλέπει στη συνεργασία με την Εφη Αχτσιόγλου, ενώ ευχαρίστησε και τον Νίκο Παππά που τον στήριξε στον β’ γύρο των εκλογών.
Οπως είπε, επικοινώνησε με την Εφη Αχτσιόγλου, η οποία τον συνεχάρη για την εκλογική επιτυχία. «Και εγώ από την πλευρά μου της έδωσα συγχαρητήρια για τον εξαιρετικό αγώνα. Προσβλέπω την επόμενη ημέρα στην συνεργασία της ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει η μεγάλη προοδευτική παράταξη που θα αλλάξει τον τόπο.
Δεν είμαι φαινόμενο, είμαι η φωνή μιας κοινωνίας. Δεν πρόκειται να σας προδώσω ποτέ. Αύριο αρχίζει η σκληρή δουλειά. Στους πολέμους ο πρώτος είναι πρώτος και ο δεύτερος είναι τίποτα. Αλλά στους συντρόφους ο πρώτος είναι πρώτος και ο δεύτερος είναι πρώτος» είπε, μεταξύ άλλων.
Γιατί κέρδισε ο Κασσελάκης
Γιώργος Κουβαράς / Protagon.gr
Θα μοιάζει με Τσίπρα, αλλά δεν θα είναι
Μιχάλης Τσιντσίνης / kathimerini.gr
Περί «μεταπολιτικής»
Κώστας Ιορδανίδης / Καθημερινή
(...) Μέχρι στιγμής η εμφάνιση του κ. Κασσελάκη στο ελληνικό πολιτικό προσκήνιο είχε ως συνέπεια την εισαγωγή ενός νεολογισμού, τη λέξη «μεταπολιτική». Ενδέχεται απλώς να πρόκειται για μια νέα δυνατότητα αμέσου επικοινωνίας κάποιου ηγέτη με τους πολίτες, η οποία παρακάμπτει τους πάσης φύσεως «ενδιαμέσους»... Ο κ. Κασσελάκης εισέβαλε στην ελληνική πολιτική σκηνή αξιοποιώντας «τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης», εξασφαλίζοντας άμεση επαφή με τον πολίτη, δίχως τους «ενδιαμέσους» των ΜΜΕ ή των κομματικών μηχανισμών. (...)
Ο θρίαμβος της «μεταπολιτικής»
Πέτρος Τατσόπουλος / thetoc.gr
(...) Ο Κασσελάκης εμφανίστηκε σαν κομήτης στον έναστρο πολιτικό μας ουρανό κι εκμεταλλεύτηκε συνειδητά τόσο τον εντυπωσιασμό όσο και τον αιφνιδιασμό που παραδοσιακά προκαλεί κάθε πυροτέχνημα...
Ο Κασσελάκης επέδειξε ασυνήθιστη προεκλογική ευφυία τόσο με όσα επιδίωξε ο ίδιος να πλασάρει στους ψηφοφόρους όσο και με όσα απέφυγε εξίσου επιδέξια. Με το outing για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό και τις δικαστικές περιπέτειες της οικογένειάς του πήρε κυριολεκτικά τη μπουκιά από το στόμα των δημοσιογράφων (ιδίως εκείνων που σταδιοδρομούν στο «αποκαλυπτικό» ρεπορτάζ) κι έστρεψε τον προβολέα προς την κατεύθυνση που εκείνος επιθυμούσε: την «εικόνα» του. Την εικόνα ενός άγουρου αλλά κι ακομπλεξάριστου νέου πολιτικού που δεν αποφεύγει τις πολιτικές γκάφες μα ούτε και καταφεύγει στον απεχθή «ξύλινο λόγο» των πολιτικών προκειμένου να τις δικαιολογήσει.
Αναμφίβολα ο θρίαμβος του Κασσελάκη είναι ο πρώτος αψεγάδιαστος, ο πρώτος γνήσιος θρίαμβος της μεταπολιτικής στην πατρίδα μας. Άντε, βρε, με το καλό: ο επόμενος αρχηγός κόμματος να ξεπηδήσει από οντισιόν του «Bachelor».
Γιώργος Κουβαράς / Protagon.gr
(...) Ο Κασσελάκης, από την ώρα που κατέβηκε στις εκλογές με το γνωστό βίντεο «με λένε Στέφανο…» έβαλε την Αχτσιόγλου στο γήπεδό του και την έπαιξε μονότερμα μέχρι τέλους. Με τα ΜΜΕ στραμμένα πάνω του και με τον βαθύ ΣΥΡΙΖΑ σε κατάσταση νευρικής κρίσης, έδωσε ένα προσωπικό σόου που απέδειξε τελικά πόσο εύκολο είναι για έναν νέο άνθρωπο με ταλέντο, τόλμη και δυναμισμό να κάνει το πολιτικό σκηνικό άνω-κάτω...
Πέρα όμως από την ανεπάρκεια των εσωκομματικών του αντιπάλων, ο Κασσελάκης κέρδισε και λόγω της ανεπάρκειας του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα, μετά την πορεία των τελευταίων χρόνων, οδηγείτο σε πολιτικό αδιέξοδο. Το τέλος του ΣΥΡΙΖΑ όπως τον ξέραμε έμοιαζε προδιαγεγραμμένο. Με την είσοδο του Κασσελάκη στην κούρσα, ο «ξαφνικός θάνατος» του ΣΥΡΙΖΑ –ή η επανίδρυσή του, για τους πιο αισιόδοξους– πρόβαλε ως λύση. Η συνέχεια θα δείξει αν πρόκειται για πραγματικό ενδεχόμενο ή για μια ακόμη πολιτική φαντασίωση που θα διαψευστεί. (...)
Θα μοιάζει με Τσίπρα, αλλά δεν θα είναι
Μιχάλης Τσιντσίνης / kathimerini.gr
(...) Η δημοκρατία δεν είναι και πολύ δημοκρατική. Εμβρόντητοι, οι άσπονδοι σύντροφοι του Κασσελάκη ξύπνησαν με τρόμο για τις ανοιχτές διαδικασίες που οι ίδιοι καθιέρωσαν. Ανακαλύπτουν τώρα σοκαρισμένοι ότι η κάλπη δεν είναι πανάκεια. Οτι δεν αρκεί από μόνη της η αμεσοδημοκρατία, όταν δεν ασκείται σε ένα στέρεο θεσμικό έδαφος. Οταν το κόμμα είναι θολό· όταν έχει ήδη κατακλυστεί από φερτά υλικά – Καμένους και παλαιοπασόκους, νεοκαραμανλικούς και νεοκομμουνιστές· όταν δεν έχει οριοθετήσει έναν αξιακό και προγραμματικό φράχτη, εύκολα το πατάει ο περαστικός. Ο ρηχός λαϊκισμός έφερε ρηχό λαϊκισμό. (...)
H επόμενη μέρα
Η Άποψη της «Εφ.Συν.» / efsyn.gr
O κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. επέλεξε χθες τον νέο του πρόεδρο. Ο Στέφανος Κασσελάκης, ο άνθρωπος που εμφανίστηκε από το πουθενά και ο οποίος μετρούσε μια σχέση λίγων μηνών με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κατάφερε να κόψει πρώτος το νήμα με σημαντική διαφορά από την αντίπαλό του δημιουργώντας, αν μη τι άλλο, ένα φαινόμενο που θα απασχολήσει την Πολιτική Επιστήμη και Επικοινωνία ως «υπόθεση μελέτης».
Στο επίκεντρο πλέον έρχονται τα ερωτήματα για τον ΣΥΡΙΖΑ της επόμενης μέρας. Θα είναι ένα κόμμα που θα έχει ως αφετηρία την Αριστερά και θα περιλαμβάνει όλο τον προοδευτικό χώρο; Θα είναι ένας σχηματισμός που θα κινηθεί περισσότερο στο κέντρο αφήνοντας πιο πίσω την αριστερή ιδεολογία; Θα είναι κάτι άλλο που δεν έχουμε ξαναδεί; Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει, παρά τις διαβεβαιώσεις που δόθηκαν κατά τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα...
Το άλλο κρίσιμο ερώτημα που αποτελεί μία κατηγορία μόνο του είναι η ενότητα. Αναρωτιέται κανείς έπειτα απ’ όσα καταγράφηκαν ως δηλώσεις και πράξεις το τελευταίο 15νθήμερο (και πιο παλιά), αν μπορούν να συνυπάρξουν στον ίδιο πολιτικό χώρο δύο διαφορετικοί κόσμοι. (...)
Η Άποψη της «Εφ.Συν.» / efsyn.gr
O κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. επέλεξε χθες τον νέο του πρόεδρο. Ο Στέφανος Κασσελάκης, ο άνθρωπος που εμφανίστηκε από το πουθενά και ο οποίος μετρούσε μια σχέση λίγων μηνών με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κατάφερε να κόψει πρώτος το νήμα με σημαντική διαφορά από την αντίπαλό του δημιουργώντας, αν μη τι άλλο, ένα φαινόμενο που θα απασχολήσει την Πολιτική Επιστήμη και Επικοινωνία ως «υπόθεση μελέτης».
Στο επίκεντρο πλέον έρχονται τα ερωτήματα για τον ΣΥΡΙΖΑ της επόμενης μέρας. Θα είναι ένα κόμμα που θα έχει ως αφετηρία την Αριστερά και θα περιλαμβάνει όλο τον προοδευτικό χώρο; Θα είναι ένας σχηματισμός που θα κινηθεί περισσότερο στο κέντρο αφήνοντας πιο πίσω την αριστερή ιδεολογία; Θα είναι κάτι άλλο που δεν έχουμε ξαναδεί; Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει, παρά τις διαβεβαιώσεις που δόθηκαν κατά τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα...
Το άλλο κρίσιμο ερώτημα που αποτελεί μία κατηγορία μόνο του είναι η ενότητα. Αναρωτιέται κανείς έπειτα απ’ όσα καταγράφηκαν ως δηλώσεις και πράξεις το τελευταίο 15νθήμερο (και πιο παλιά), αν μπορούν να συνυπάρξουν στον ίδιο πολιτικό χώρο δύο διαφορετικοί κόσμοι. (...)
Περί «μεταπολιτικής»
Κώστας Ιορδανίδης / Καθημερινή
(...) Μέχρι στιγμής η εμφάνιση του κ. Κασσελάκη στο ελληνικό πολιτικό προσκήνιο είχε ως συνέπεια την εισαγωγή ενός νεολογισμού, τη λέξη «μεταπολιτική». Ενδέχεται απλώς να πρόκειται για μια νέα δυνατότητα αμέσου επικοινωνίας κάποιου ηγέτη με τους πολίτες, η οποία παρακάμπτει τους πάσης φύσεως «ενδιαμέσους»... Ο κ. Κασσελάκης εισέβαλε στην ελληνική πολιτική σκηνή αξιοποιώντας «τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης», εξασφαλίζοντας άμεση επαφή με τον πολίτη, δίχως τους «ενδιαμέσους» των ΜΜΕ ή των κομματικών μηχανισμών. (...)
Πέτρος Τατσόπουλος / thetoc.gr
(...) Ο Κασσελάκης εμφανίστηκε σαν κομήτης στον έναστρο πολιτικό μας ουρανό κι εκμεταλλεύτηκε συνειδητά τόσο τον εντυπωσιασμό όσο και τον αιφνιδιασμό που παραδοσιακά προκαλεί κάθε πυροτέχνημα...
Ο Κασσελάκης επέδειξε ασυνήθιστη προεκλογική ευφυία τόσο με όσα επιδίωξε ο ίδιος να πλασάρει στους ψηφοφόρους όσο και με όσα απέφυγε εξίσου επιδέξια. Με το outing για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό και τις δικαστικές περιπέτειες της οικογένειάς του πήρε κυριολεκτικά τη μπουκιά από το στόμα των δημοσιογράφων (ιδίως εκείνων που σταδιοδρομούν στο «αποκαλυπτικό» ρεπορτάζ) κι έστρεψε τον προβολέα προς την κατεύθυνση που εκείνος επιθυμούσε: την «εικόνα» του. Την εικόνα ενός άγουρου αλλά κι ακομπλεξάριστου νέου πολιτικού που δεν αποφεύγει τις πολιτικές γκάφες μα ούτε και καταφεύγει στον απεχθή «ξύλινο λόγο» των πολιτικών προκειμένου να τις δικαιολογήσει.
Αναμφίβολα ο θρίαμβος του Κασσελάκη είναι ο πρώτος αψεγάδιαστος, ο πρώτος γνήσιος θρίαμβος της μεταπολιτικής στην πατρίδα μας. Άντε, βρε, με το καλό: ο επόμενος αρχηγός κόμματος να ξεπηδήσει από οντισιόν του «Bachelor».
Ποιος φοβάται τον Κασσελάκη;
Άρης Αλεξανδρής / kathimerini.gr
Άρης Αλεξανδρής / kathimerini.gr
Ενα επιχείρημα ενάντια στον φόβο της ανόδου του Κασσελάκη θα μπορούσε να είναι το εξής: Τι ακριβώς θα πετύχει ο συνεχιστής του Αλέξη Τσίπρα, το οποίο δεν έχει ήδη επιτευχθεί και θα προσκρούσει με πάταγο στην πραγματικότητα;
Ναι, ο Στέφανος Κασσελάκης μπορεί να εμπνεύσει ξανά στους ψηφοφόρους τον αντιμνημονιακού τύπου επαναστατικό οίστρο· μπορεί να επαναφέρει στην επικαιρότητα την απέχθεια απέναντι στη διαφορετική (μη συριζαϊκή) άποψη, τη δυσπιστία προς οτιδήποτε θεσμικό, τη λαϊκίστικη συνωμοσιολογία που θέλει τον λαό αθώο και κατατρεγμένο, και τους δυνάστες του να καραδοκούν σε κάθε γωνία· μπορεί να ανασυστήσει το στρεβλό ναρκισσιστικό αφήγημα περί αγνού και γενναίου ηγέτη που ζει για τους πολίτες, έχοντας ένα «σάπιο σύστημα» να τον πολεμάει. Ούτως ή άλλως, ο μέχρι τώρα απολίτικος αλλά έμπλεος συναισθήματος δημόσιος λόγος του δείχνει ότι προς τα εκεί το πάει. Και λοιπόν;
Χωρίς πολιτικό περιεχόμενο, χωρίς προτάσεις για τα φλέγοντα θέματα και χωρίς ρεαλισμό, η δημοτικότητα Κασσελάκη θα μπαγιατέψει, η viral μανία θα εξαχνωθεί και ο ΣΥΡΙΖΑ θα οδηγηθεί αργά ή γρήγορα στην ανυποληψία, ξανά.
Η ανησυχία, όμως, δεν έγκειται στην κατάληξη του σόου, αλλά σε όλα όσα προηγούνται: μέχρι το φαινόμενο να αποδομηθεί από εκείνους που έχει συνεπάρει, μπορεί να περάσουν χρόνια και να συμβούν πολλά που δεν θα πλήξουν μόνο τους ευκολόπιστους, αλλά και όλους τους υπόλοιπους. Το έχουμε ξαναδεί να συμβαίνει. (...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου