Αριστερά: Το νέο τεύχος του Αστερίξ με στοιχεία... βιβλίου αυτοβοήθειας.
Από τη Deutsche Welle:
Καυγαδίζουν και πολεμούν, κυνηγούν αγριογούρουνα, αγοράζουν σάπια ψάρια και δέρνουν Ρωμαίους: Κάπως έτσι έχουμε γνωρίσει τους Γαλάτες, οι οποίοι κατοικούν σε ένα μικρό χωριό της Βρετάνης και επιδιώκουν να εδραιώσουν την ύπαρξή τους υπό τις ρωμαϊκές δυνάμες κατοχής. Ένα γνωστό αγκάθι για τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Ιούλιο Καίσαρα.
Ό,τι δεν κατάφερε να πετύχει στα προηγούμενα τεύχη, θα επιχειρήσουν τώρα οι Ρωμαίοι με τη «λευκή ίριδα». Σχέδιό τους είναι να υπνωτίσουν τους ανυπότακτους Γαλάτες με… αγάπη, υγιεινή διατροφή και θετική ενέργεια, καθιστώντας τους έτσι ανίκανους να πολεμήσουν.
Ισορροπώντας σε λεπτό σκοινί
Οι ιστορίες του Αστερίξ επιδιώκουν να κινούνται πάντα στα ευρύτερα κοινωνικά πλαίσια της εποχής, με τους πρωταγωνιστές ωστόσο να παραμένουν οι ίδιοι. Το να συμβαδίζει κανείς με την εποχή του επί έξι δεκαετίες δεν είναι εύκολο.
Στα τελευταία τεύχη οι αναγνώστες άρχισαν να χάνουν κάπως την επαφή με τους χαρακτήρες. Μετά το θάνατο του Ρενέ Γκοσινί το 1977, ο επί χρόνια συνεργάτης του, Αλμπέρ Ουντερζό, ανέλαβε τη θέση του κειμενογράφου - κάτι που δεν στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Το λεπτεπίλεπτο και αιρετικό πνεύμα του Γκοσινί έδωσε εν μέρει τη θέση του σε αδέξια αστεία.
Το 2013 ανέλαβε μια εντελώς νέα ομάδα συγγραφέων, με τον Ντιντιέ Κονράντ ως εικονογράφο και τον Ζαν-Ιβ Φερί ως κειμενογράφο. Ο Κονράντ αντέγραψε αριστοτεχνικά το στυλ του Ουντερζό και ο Φερί έγραψε κείμενα με χιούμορ και ευστροφία. Παρά την αρχική τους επιτυχία, με το πέρασμα του χρόνου οι χαρακτήρες έχασαν σταδιακά και πάλι την δυναμικότητά τους.
Μετά τον Γκοσινί, τον Ουντερζό και τον Φερί, ο Φαμπρίς Καρό από τη νότια Γαλλία ή αλλιώς Fabcaro είναι ο τέταρτος συγγραφέας που αποφασίζει για τα λόγια και τις ατάκες των χαρακτήρων. Και ενώ τα σχέδια του Κονράντ μπορούν να θεωρηθούν «ασφαλή», το ερώτημα τώρα είναι: μπορεί ο "νέος" να προσεγγίσει τον τόνο των κλασικών ιστοριών - ή μήπως οι ιστορίες του Αστερίξ απομακρύνονται πια εντελώς από την εποχή τους;
Ό,τι δεν κατάφερε να πετύχει στα προηγούμενα τεύχη, θα επιχειρήσουν τώρα οι Ρωμαίοι με τη «λευκή ίριδα». Σχέδιό τους είναι να υπνωτίσουν τους ανυπότακτους Γαλάτες με… αγάπη, υγιεινή διατροφή και θετική ενέργεια, καθιστώντας τους έτσι ανίκανους να πολεμήσουν.
H γερμανική έκδοση του νέου τεύχους
Ισορροπώντας σε λεπτό σκοινί
Οι ιστορίες του Αστερίξ επιδιώκουν να κινούνται πάντα στα ευρύτερα κοινωνικά πλαίσια της εποχής, με τους πρωταγωνιστές ωστόσο να παραμένουν οι ίδιοι. Το να συμβαδίζει κανείς με την εποχή του επί έξι δεκαετίες δεν είναι εύκολο.
Στα τελευταία τεύχη οι αναγνώστες άρχισαν να χάνουν κάπως την επαφή με τους χαρακτήρες. Μετά το θάνατο του Ρενέ Γκοσινί το 1977, ο επί χρόνια συνεργάτης του, Αλμπέρ Ουντερζό, ανέλαβε τη θέση του κειμενογράφου - κάτι που δεν στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Το λεπτεπίλεπτο και αιρετικό πνεύμα του Γκοσινί έδωσε εν μέρει τη θέση του σε αδέξια αστεία.
Το 2013 ανέλαβε μια εντελώς νέα ομάδα συγγραφέων, με τον Ντιντιέ Κονράντ ως εικονογράφο και τον Ζαν-Ιβ Φερί ως κειμενογράφο. Ο Κονράντ αντέγραψε αριστοτεχνικά το στυλ του Ουντερζό και ο Φερί έγραψε κείμενα με χιούμορ και ευστροφία. Παρά την αρχική τους επιτυχία, με το πέρασμα του χρόνου οι χαρακτήρες έχασαν σταδιακά και πάλι την δυναμικότητά τους.
Μετά τον Γκοσινί, τον Ουντερζό και τον Φερί, ο Φαμπρίς Καρό από τη νότια Γαλλία ή αλλιώς Fabcaro είναι ο τέταρτος συγγραφέας που αποφασίζει για τα λόγια και τις ατάκες των χαρακτήρων. Και ενώ τα σχέδια του Κονράντ μπορούν να θεωρηθούν «ασφαλή», το ερώτημα τώρα είναι: μπορεί ο "νέος" να προσεγγίσει τον τόνο των κλασικών ιστοριών - ή μήπως οι ιστορίες του Αστερίξ απομακρύνονται πια εντελώς από την εποχή τους;
Θα καταφέρει να κερδίσει νέους φαν με το νέο τεύχος ο Αστερίξ;
Επίκαιρα ζητήματα προβληματίζουν το γαλατικό χωριό
Τρέχοντα κοινωνικά ζητήματα ενσωματώνονται στην ιστορία - χωρίς να φαντάζουν υπερβολικά. Τα ηλεκτρονικά πατίνια, οι διαμαρτυρίες για το κλίμα, η φυγή από τις πόλεις, η ξενοφοβία και η αυτοβελτίωση είναι μερικά από τα ζητήματα που θίγει ο νέος τόμος του Αστερίξ. Το νέο τεύχος εμπεριέχει ακόμη και μία αναφορά στην πετυχημένη γερμανική τηλεοπτική σειρά Babylon Berlin και το εξτραβαγκάντ κλαμπ Moka Efti (σ.σ. το οποίο παρεμπιπτόντως άνοιξε ο Έλληνας έμπορος «Τζοβάνι» Ευθυμιάδης στο Βερολίνο το 1929).
«Ο Αστερίξ και η λευκή ίριδα» είναι μάλλον ένας προσεκτικός επετειακός τόμος - θέλει να επανακτήσει τους παλιούς φαν, να μην αποξενώσει περισσότερο όσους έχουν απομείνει και ιδανικά να κερδίσει καινούριους: Τα εγγόνια δηλαδή όλων εκείνων που γελούσαν με την ψυχή τους πριν από 50 χρόνια.
Τρέχοντα κοινωνικά ζητήματα ενσωματώνονται στην ιστορία - χωρίς να φαντάζουν υπερβολικά. Τα ηλεκτρονικά πατίνια, οι διαμαρτυρίες για το κλίμα, η φυγή από τις πόλεις, η ξενοφοβία και η αυτοβελτίωση είναι μερικά από τα ζητήματα που θίγει ο νέος τόμος του Αστερίξ. Το νέο τεύχος εμπεριέχει ακόμη και μία αναφορά στην πετυχημένη γερμανική τηλεοπτική σειρά Babylon Berlin και το εξτραβαγκάντ κλαμπ Moka Efti (σ.σ. το οποίο παρεμπιπτόντως άνοιξε ο Έλληνας έμπορος «Τζοβάνι» Ευθυμιάδης στο Βερολίνο το 1929).
«Ο Αστερίξ και η λευκή ίριδα» είναι μάλλον ένας προσεκτικός επετειακός τόμος - θέλει να επανακτήσει τους παλιούς φαν, να μην αποξενώσει περισσότερο όσους έχουν απομείνει και ιδανικά να κερδίσει καινούριους: Τα εγγόνια δηλαδή όλων εκείνων που γελούσαν με την ψυχή τους πριν από 50 χρόνια.
Ζίλκε Βουνς
Πηγή: Deutsche Welle
Πηγή: Deutsche Welle
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου