Wildlife Photographer of the Year: Οι πιο συναρπαστικές εικόνες

Ο μεγαλύτερος διαγωνισμός φωτογραφίας άγριας ζωής στον κόσμο, Wildlife Photographer of the Year, που διοργανώνεται από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου για 60ή χρονιά, έδωσε στη δημοσιότητα κάποιες από τις πιο συναρπαστικές εικόνες που διεκδικούν φέτος τα βραβεία του. Από το Περιοδικό «Κ» της Καθημερινής:

Παράδεισος για τζάγκουαρ
Παντανάλ, Βραζιλία

Επάνω αριστερά: (Φωτογραφία: Ian Ford, Wildlife Photographer of the Year)
Θανάσιμο δάγκωμα. Είναι η στιγμή που ένα τζάγκουαρ αποτελειώνει έναν αλιγάτορα καϊμάν στο Παντανάλ της Βραζιλίας, τον μεγαλύτερο υδροβιότοπο της Γης. Ο φωτογράφος Ίαν Φορντ βρισκόταν πάνω σε ένα σκάφος όταν άκουσε από τον ασύρματο ότι κάποιος είχε δει το τζάγκουαρ εκεί κοντά. Κατευθύνθηκε προς το σημείο και, σκύβοντας κάτω από την κουπαστή, πέτυχε την τέλεια λήψη, καθώς το μεγάλο ζώο κατασπάραζε το κεφάλι του αλιγάτορα. Ο υγροβιότοπος αυτός φιλοξενεί τον υψηλότερο αριθμό τζάγκουαρ στον κόσμο. Τα αιλουροειδή, έχοντας άφθονη λεία για να τραφούν, δεν ανταγωνίζονται μεταξύ τους και συχνά έχει παρατηρηθεί ότι ψαρεύουν, μετακινούνται ή παίζουν μαζί.
Κατηγορία: «Συμπεριφορά θηλαστικών»

Μια βαθιά ανάσα

Θάλασσα Γουέντελ, Ανταρκτική
(Φωτογραφία: Tamara Stubbs, Wildlife Photographer of the Year)
Η φωτογράφος Ταμάρα Σταμπς πέρασε εννέα εβδομάδες στη Θάλασσα Γουέντελ και κατά τη διάρκεια της παραμονής της εκεί παρατήρησε ότι οι φώκιες έπαιρναν τον υπνάκο τους μέσα στο νερό, με τη μύτη τους να προεξέχει. Αυτές οι δύο, μάλιστα, είχαν ανασηκωθεί λίγο ψηλότερα, για να πάρουν μια πιο βαθιά ανάσα. Ανασήκωσε τη μηχανή της και τράβηξε τη φωτογραφία πάνω από το πλοίο. Υπάρχουν περίπου τέσσερα εκατομμύρια φώκιες στην Ανταρκτική και, μολονότι δεν θεωρούνται απειλούμενες ή υπό εξαφάνιση, προστατεύονται από διεθνείς συμφωνίες. 

Ένα για όλα, όλα για ένα
Παραλία Ούρσα, Σίντρα, Πορτογαλία
(Φωτογραφία: Theo Bosboom, Wildlife Photographer of the Year)
Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε στην ακτογραμμή της Πορτογαλίας από τον Τέο Μποσμπούμ, κοντά στο δυτικότερο σημείο της ηπειρωτικής Ευρώπης, και δείχνει πώς τα μύδια ενώνονται μεταξύ τους για να αποφύγουν να παρασυρθούν από το κύμα. Ο φωτογράφος προτιμά είδη που δεν θεωρούνται παραδοσιακά όμορφα, αναδεικνύοντας τη σημασία τους, η οποία συχνά παραβλέπεται. Τα μύδια διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στα θαλάσσια οικοσυστήματα και βελτιώνουν την ποιότητα του νερού με τη διηθητική διατροφή τους, αφαιρώντας το πλαγκτόν, καθώς και τα βακτήρια και τις τοξίνες. 

Εκ παραδρομής
Νότιος Ατλαντικός Ωκεανός
(Φωτογραφία: Tommy Trenchard, Wildlife Photographer of the Year)
Στο αγκίστρι. Ο φωτογράφος Τόμι Τρενσάρντ καταγράφει τη στιγμή που ένας καρχαρίας ρέκβιεμ δίνει την τελευταία μάχη για τη ζωή του, με το σώμα κυρτωμένο σε στάση αντίστασης. Η αποστολή της Greenpeace, με την οποία ταξίδευε, είχε ως στόχο να καταγράψει την εκ παραδρομής αλίευση καρχαριών από σκάφη που ψαρεύουν τόνους ή ξιφίες και να αναδείξει την ανάγκη αποτελεσματικής ρύθμισης της βιομηχανικής κλίμακας αλιείας στα διεθνή ύδατα. Περίπου 80 εκατομμύρια καρχαρίες θανατώνονται κάθε χρόνο, ενώ τα τρία τέταρτα όλων των ειδών καρχαριών κινδυνεύουν πλέον με εξαφάνιση. 

Το έξυπνο πουλί
Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο
(Φωτογραφία: Samual Stone, Wildlife Photographer of the Year)
Πετραδάκι πετραδάκι προσπαθεί αυτή η καρακάξα να φτιάξει τη φωλιά της. Ο φωτογράφος Σάμιουελ Στόουν την είχε προηγουμένως εντοπίσει να μπαίνει στην κουφάλα μιας μισοπεσμένης ιτιάς, έχοντας στο ράμφος της τρίχες ενός ελαφιού που βρισκόταν εκεί κοντά, και περίμενε να τη δει να βγαίνει. Οι καρακάξες είναι πουλιά έξυπνα και προσαρμοστικά, ενώ φτιάχνουν φωλιές κάθε χρόνο, από όλα τα είδη υλικών: κλαδιά, φτερά, μαλλί, βρύα, λάσπη και κοπριά ζώων. 

Πονηρό Μανούλ
Κίνα
(Φωτογραφία: Xingchao Zhu/ Wildlife Photographer of the Year)
Την ώρα της αυγής, ο φωτογράφος Ζινγκτσάο Ζου ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με ένα μανούλ, το οποίο μόλις έχει πιάσει ένα μικρό πουλί. Του πήρε αρκετές ημέρες να πετύχει αυτή τη λήψη, ακολουθώντας τα θηλαστικά στις παγωμένες επαρχίες της βόρειας Κίνας τον Φεβρουάριο του 2023. Τα μανούλ είναι σαρκοφάγα αιλουροειδή με παχύ τρίχωμα, τα οποία επιβιώνουν μέχρι και στα 5.000 μ. υψόμετρο, ενώ τα στρογγυλά τους αυτιά τούς επιτρέπουν να κρύβονται πίσω από εμπόδια, χωρίς να ξεχωρίζουν.

Πηγή: kathimerini.gr/k