Ο πρωθυπουργός του Μπουτάν, που επισκέφθηκε την Ελλάδα και ξεχώρισε με την παρουσία του στο συνέδριο Reimagine Tourism, μιλά για τον δείκτη που χρησιμοποιεί το Μπουτάν για να μετρά την ευτυχία των πολιτών και εκφράζει τον θαυμασμό του για τον ελληνικό πολιτισμό και τον τρόπο που οι Ελληνες τον έχουν διατηρήσει.
Φωτό επάνω αριστερά: Ο πρωθυπουργός του Μπουτάν Τσέρινγκ Τομπγκάι με παραδοσιακή ενδυμασία στην Ακρόπολη.
Ενώ ο υπόλοιπος κόσμος επικεντρώνεται σε οικονομικούς δείκτες, το Μπουτάν τοποθετεί την ευτυχία και την ευημερία των πολιτών του στο επίκεντρο της ανάπτυξής του. Θεωρεί ότι η Ακαθάριστη Εθνική Ευτυχία (GNH) είναι πιο σημαντική από το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ).
– Κάθε πέντε χρόνια, διεξάγουμε μια έρευνα για τον υπολογισμό. Αξιολογούμε εννέα τομείς: υγεία, εκπαίδευση, βιοτικό επίπεδο, χρηστή διακυβέρνηση, περιβαλλοντική βιωσιμότητα, αξιοποίηση του χρόνου, ψυχολογική ευημερία, πολιτιστική ζωτικότητα και κοινότητα. Οι τομείς αυτοί χωρίζονται σε 33 δείκτες, που μετρώνται μέσω 150 ερωτήσεων. Πρόκειται για μια εκτενή διαδικασία, που μοιάζει περισσότερο με συνέντευξη η οποία συγκεντρώνει ουσιαστικές πληροφορίες ώστε να διαμορφωθεί ο δείκτης...
– Πώς διαχειρίζεστε την τουριστική σας βιομηχανία και πόσο βιώσιμη είναι στη χώρα σας;
– Το Μπουτάν έχει ψηλά βουνά, όμορφες πεδιάδες, παγετώνες, υποτροπικές ζούγκλες, πλούσια βιοποικιλότητα, ορυζώνες και έναν μοναδικό πολιτισμό. Με έκταση περίπου 38.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, είμαστε σχεδόν το ένα τέταρτο του μεγέθους της Ελλάδας και έχουμε πληθυσμό μόλις 750.000 κατοίκους. Γι’, αυτό, ακολουθούμε μια διαφορετική προσέγγιση στον τουρισμό, η οποία βασίζεται στην πολιτική «υψηλής αξίας, χαμηλού όγκου». Πέρυσι, μπορέσαμε να υποδεχτούμε 170.000 τουρίστες.
– Ωστόσο, με τον περιορισμό του αριθμού τουριστών δεν πλήττεται η οικονομία;
– Για να περιορίσουμε τον αριθμό των τουριστών και να διασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα, επιβάλλουμε ένα τέλος βιώσιμης ανάπτυξης (SDF) 100 δολαρίων ημερησίως, επιπλέον των τελών για τη βίζα. Αυτό είναι το κύριο εργαλείο μας για να διατηρήσουμε τον αριθμό των τουριστών χαμηλό, ενώ παράλληλα εξασφαλίζουμε υψηλή αξία...
– Εχουμε κι εδώ τη δική μας συζήτηση γύρω από το πώς να μεγιστοποιήσουμε τον θετικό αντίκτυπο του τουρισμού στην Ελλάδα, την οικονομία, τους ανθρώπους και τη φύση.
– Οπως η Σαντορίνη. Την έχω δει σε καρτ ποστάλ, βιβλία και ταινίες. Πώς μπορείς να μοιραστείς την ομορφιά της με τον κόσμο, προστατεύοντάς την ταυτόχρονα; Αν πέντε κρουαζιερόπλοια αποβιβάσουν 10.000 ανθρώπους σε αυτό το πανέμορφο αλλά εύθραυστο νησί, πόσο μπορεί να αντέξει μια τέτοια πίεση; Κάτι πρέπει να γίνει. Σκεφτείτε το σπίτι σας ή ένα ξενοδοχείο. Θα καλούσατε περισσότερους επισκέπτες από όσους μπορείτε να φιλοξενήσετε; Θα επέτρεπε ένα ξενοδοχείο ή ένα θέρετρο να διαμένουν επισκέπτες χωρίς έλεγχο; Αντίστοιχα, η Σαντορίνη, όπως και ολόκληρη η Ελλάδα, πρέπει να ρυθμίσει τον τουρισμό, ώστε να εξασφαλίσει ότι θα προσφέρονται οι καλύτερες δυνατές εμπειρίες σε όλους (τουρίστες και ντόπιους), χωρίς ταυτόχρονα να καταστρέφεται το περιβάλλον ή ο πλούσιος πολιτισμός και η κληρονομιά σας.
– Ναι, αλλά πώς επιτυγχάνεται αυτό;
– Αν ήταν στο χέρι μου, θα ξεκινούσα με τα κρουαζιερόπλοια, επιβάλλοντας ένα τέλος βιώσιμης ανάπτυξης σε κάθε επιβάτη. Ερχονται κατά χιλιάδες και μένουν μόνο μια μέρα, για παράδειγμα, στη Σαντορίνη. Αυτό δεν είναι δίκαιο ούτε για τους ντόπιους ούτε για τους άλλους τουρίστες και σίγουρα δεν είναι βιώσιμο. To να αποβιβάζονται 10.000 επισκέπτες σε μία ημέρα και να κατακλύζουν το νησί δεν είναι βιώσιμο. Θα επέβαλα ένα σημαντικό τέλος σε αυτούς τους επισκέπτες. Το ίδιο ισχύει και για την Ακρόπολη. Αν τα κρουαζιερόπλοια φέρνουν 5.000-10.000 ανθρώπους ταυτόχρονα, πώς μπορείς να προστατεύσεις τον χώρο; Πώς μπορούν να απολαύσουν την επίσκεψή τους άλλοι τουρίστες που πραγματικά ωφελούν την οικονομία σας; Ή οι ντόπιοι; ...
– Τι σας εντυπωσίασε περισσότερο στην Ελλάδα, μια χώρα που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στον τουρισμό;
– Θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου προς την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό για όλα όσα μας έχετε χαρίσει -πολιτισμό, τέχνη, παράδοση, ιστορία, φιλοσοφία και δημοκρατία. Διατηρήσατε αυτούς τους θησαυρούς και γι’ αυτό σας ευχαριστώ. Πριν από λίγες ημέρες, η σύζυγός μου κι εγώ επισκεφθήκαμε τον Ναό του Ποσειδώνα. Η ομορφιά του ήταν καθηλωτική. Και να σκεφτεί κανείς ότι χτίστηκε πριν από 2.500 χρόνια! Ως μηχανικός, θαύμασα την αρχιτεκτονική. Γύρισα και κοίταξα τη σύζυγό μου. Είχε βουρκώσει. Μου εξήγησε ότι ένιωθε συγκίνηση και ευγνωμοσύνη για την αφοσίωση του ελληνικού λαού στη διατήρησή του ναού για 2.500 χρόνια. Στα περισσότερα μέρη, θα είχε καταστραφεί, αλλά εδώ τον διατηρήσατε, για όλο τον κόσμο, για τις επόμενες γενιές. Αυτή είναι η ουσία του βιώσιμου τουρισμού: το δώρο που μας προσφέρατε.
Ανυπομονούσα να επισκεφθώ την Ακρόπολη, την είχα μελετήσει στα μαθήματα ιστορίας και είχα διαβάσει πολλά γι’ αυτήν σε ταξιδιωτικά περιοδικά. Ήμουν ενθουσιασμένος που θα επισκεπτόμουν την ιστορική πόλη, όπως κάθε τουρίστας. Όμως, όταν έφτασα εκεί, ένιωσα σαν να συμμετείχα σε ένα προσκύνημα σε ιερό τόπο. Δεν αντίκρισα ερείπια, βίωσα την ιστορία και αισθάνθηκα εξαιρετικά τυχερός που αποτελούσα μέρος ενός ιερού ταξιδιού μέσα στον χρόνο.
Αργότερα, απολαύσαμε το υπέροχο ελληνικό τοπίο – κολυμπήσαμε, θαυμάσαμε την ανατολή, τη θάλασσα και τον γαλανό ουρανό – και δεν μπορούσα να μην αναρωτηθώ πόσα ζευγάρια έχουν ερωτευτεί ή έχουν κάνει πρόταση γάμου κατά τη διάρκεια των διακοπών τους στην Ελλάδα. Ελάχιστα μέρη στον κόσμο δημιουργούν τέτοια μαγεία. Αλλά σε ποιο σημείο αυτό γίνεται υπερβολικό;
Κεντρική φωτό. Ο πρωθυπουργός του Μπουτάν Τσέρινγκ Τομπγκάι με παραδοσιακή ενδυμασία στην Ακρόπολη. «Ανυπομονούσα να την επισκεφθώ. Οταν έφτασα εκεί, ένιωσα σαν να συμμετείχα σε ένα προσκύνημα σε ιερό τόπο. Αισθάνθηκα εξαιρετικά τυχερός που αποτελούσα μέρος ενός ιερού ταξιδιού μέσα στον χρόνο». [ΝΙΚΟΣ ΚΟΚΚΑΛΙΑΣ]
Πηγή: kathimerini.gr
Ενώ ο υπόλοιπος κόσμος επικεντρώνεται σε οικονομικούς δείκτες, το Μπουτάν τοποθετεί την ευτυχία και την ευημερία των πολιτών του στο επίκεντρο της ανάπτυξής του. Θεωρεί ότι η Ακαθάριστη Εθνική Ευτυχία (GNH) είναι πιο σημαντική από το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ).
Κάποια αποσπάσματα από τη συνέντευξη:
– Πώς υπολογίζεται αυτός ο δείκτης (της Ακαθάριστης Εθνικής Ευτυχίας - GNH);
– Πώς υπολογίζεται αυτός ο δείκτης (της Ακαθάριστης Εθνικής Ευτυχίας - GNH);
– Κάθε πέντε χρόνια, διεξάγουμε μια έρευνα για τον υπολογισμό. Αξιολογούμε εννέα τομείς: υγεία, εκπαίδευση, βιοτικό επίπεδο, χρηστή διακυβέρνηση, περιβαλλοντική βιωσιμότητα, αξιοποίηση του χρόνου, ψυχολογική ευημερία, πολιτιστική ζωτικότητα και κοινότητα. Οι τομείς αυτοί χωρίζονται σε 33 δείκτες, που μετρώνται μέσω 150 ερωτήσεων. Πρόκειται για μια εκτενή διαδικασία, που μοιάζει περισσότερο με συνέντευξη η οποία συγκεντρώνει ουσιαστικές πληροφορίες ώστε να διαμορφωθεί ο δείκτης...
– Πώς διαχειρίζεστε την τουριστική σας βιομηχανία και πόσο βιώσιμη είναι στη χώρα σας;
– Το Μπουτάν έχει ψηλά βουνά, όμορφες πεδιάδες, παγετώνες, υποτροπικές ζούγκλες, πλούσια βιοποικιλότητα, ορυζώνες και έναν μοναδικό πολιτισμό. Με έκταση περίπου 38.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, είμαστε σχεδόν το ένα τέταρτο του μεγέθους της Ελλάδας και έχουμε πληθυσμό μόλις 750.000 κατοίκους. Γι’, αυτό, ακολουθούμε μια διαφορετική προσέγγιση στον τουρισμό, η οποία βασίζεται στην πολιτική «υψηλής αξίας, χαμηλού όγκου». Πέρυσι, μπορέσαμε να υποδεχτούμε 170.000 τουρίστες.
– Ωστόσο, με τον περιορισμό του αριθμού τουριστών δεν πλήττεται η οικονομία;
– Για να περιορίσουμε τον αριθμό των τουριστών και να διασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα, επιβάλλουμε ένα τέλος βιώσιμης ανάπτυξης (SDF) 100 δολαρίων ημερησίως, επιπλέον των τελών για τη βίζα. Αυτό είναι το κύριο εργαλείο μας για να διατηρήσουμε τον αριθμό των τουριστών χαμηλό, ενώ παράλληλα εξασφαλίζουμε υψηλή αξία...
– Εχουμε κι εδώ τη δική μας συζήτηση γύρω από το πώς να μεγιστοποιήσουμε τον θετικό αντίκτυπο του τουρισμού στην Ελλάδα, την οικονομία, τους ανθρώπους και τη φύση.
– Οπως η Σαντορίνη. Την έχω δει σε καρτ ποστάλ, βιβλία και ταινίες. Πώς μπορείς να μοιραστείς την ομορφιά της με τον κόσμο, προστατεύοντάς την ταυτόχρονα; Αν πέντε κρουαζιερόπλοια αποβιβάσουν 10.000 ανθρώπους σε αυτό το πανέμορφο αλλά εύθραυστο νησί, πόσο μπορεί να αντέξει μια τέτοια πίεση; Κάτι πρέπει να γίνει. Σκεφτείτε το σπίτι σας ή ένα ξενοδοχείο. Θα καλούσατε περισσότερους επισκέπτες από όσους μπορείτε να φιλοξενήσετε; Θα επέτρεπε ένα ξενοδοχείο ή ένα θέρετρο να διαμένουν επισκέπτες χωρίς έλεγχο; Αντίστοιχα, η Σαντορίνη, όπως και ολόκληρη η Ελλάδα, πρέπει να ρυθμίσει τον τουρισμό, ώστε να εξασφαλίσει ότι θα προσφέρονται οι καλύτερες δυνατές εμπειρίες σε όλους (τουρίστες και ντόπιους), χωρίς ταυτόχρονα να καταστρέφεται το περιβάλλον ή ο πλούσιος πολιτισμός και η κληρονομιά σας.
– Ναι, αλλά πώς επιτυγχάνεται αυτό;
– Αν ήταν στο χέρι μου, θα ξεκινούσα με τα κρουαζιερόπλοια, επιβάλλοντας ένα τέλος βιώσιμης ανάπτυξης σε κάθε επιβάτη. Ερχονται κατά χιλιάδες και μένουν μόνο μια μέρα, για παράδειγμα, στη Σαντορίνη. Αυτό δεν είναι δίκαιο ούτε για τους ντόπιους ούτε για τους άλλους τουρίστες και σίγουρα δεν είναι βιώσιμο. To να αποβιβάζονται 10.000 επισκέπτες σε μία ημέρα και να κατακλύζουν το νησί δεν είναι βιώσιμο. Θα επέβαλα ένα σημαντικό τέλος σε αυτούς τους επισκέπτες. Το ίδιο ισχύει και για την Ακρόπολη. Αν τα κρουαζιερόπλοια φέρνουν 5.000-10.000 ανθρώπους ταυτόχρονα, πώς μπορείς να προστατεύσεις τον χώρο; Πώς μπορούν να απολαύσουν την επίσκεψή τους άλλοι τουρίστες που πραγματικά ωφελούν την οικονομία σας; Ή οι ντόπιοι; ...
– Τι σας εντυπωσίασε περισσότερο στην Ελλάδα, μια χώρα που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στον τουρισμό;
– Θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου προς την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό για όλα όσα μας έχετε χαρίσει -πολιτισμό, τέχνη, παράδοση, ιστορία, φιλοσοφία και δημοκρατία. Διατηρήσατε αυτούς τους θησαυρούς και γι’ αυτό σας ευχαριστώ. Πριν από λίγες ημέρες, η σύζυγός μου κι εγώ επισκεφθήκαμε τον Ναό του Ποσειδώνα. Η ομορφιά του ήταν καθηλωτική. Και να σκεφτεί κανείς ότι χτίστηκε πριν από 2.500 χρόνια! Ως μηχανικός, θαύμασα την αρχιτεκτονική. Γύρισα και κοίταξα τη σύζυγό μου. Είχε βουρκώσει. Μου εξήγησε ότι ένιωθε συγκίνηση και ευγνωμοσύνη για την αφοσίωση του ελληνικού λαού στη διατήρησή του ναού για 2.500 χρόνια. Στα περισσότερα μέρη, θα είχε καταστραφεί, αλλά εδώ τον διατηρήσατε, για όλο τον κόσμο, για τις επόμενες γενιές. Αυτή είναι η ουσία του βιώσιμου τουρισμού: το δώρο που μας προσφέρατε.
Ανυπομονούσα να επισκεφθώ την Ακρόπολη, την είχα μελετήσει στα μαθήματα ιστορίας και είχα διαβάσει πολλά γι’ αυτήν σε ταξιδιωτικά περιοδικά. Ήμουν ενθουσιασμένος που θα επισκεπτόμουν την ιστορική πόλη, όπως κάθε τουρίστας. Όμως, όταν έφτασα εκεί, ένιωσα σαν να συμμετείχα σε ένα προσκύνημα σε ιερό τόπο. Δεν αντίκρισα ερείπια, βίωσα την ιστορία και αισθάνθηκα εξαιρετικά τυχερός που αποτελούσα μέρος ενός ιερού ταξιδιού μέσα στον χρόνο.
Αργότερα, απολαύσαμε το υπέροχο ελληνικό τοπίο – κολυμπήσαμε, θαυμάσαμε την ανατολή, τη θάλασσα και τον γαλανό ουρανό – και δεν μπορούσα να μην αναρωτηθώ πόσα ζευγάρια έχουν ερωτευτεί ή έχουν κάνει πρόταση γάμου κατά τη διάρκεια των διακοπών τους στην Ελλάδα. Ελάχιστα μέρη στον κόσμο δημιουργούν τέτοια μαγεία. Αλλά σε ποιο σημείο αυτό γίνεται υπερβολικό;
Κεντρική φωτό. Ο πρωθυπουργός του Μπουτάν Τσέρινγκ Τομπγκάι με παραδοσιακή ενδυμασία στην Ακρόπολη. «Ανυπομονούσα να την επισκεφθώ. Οταν έφτασα εκεί, ένιωσα σαν να συμμετείχα σε ένα προσκύνημα σε ιερό τόπο. Αισθάνθηκα εξαιρετικά τυχερός που αποτελούσα μέρος ενός ιερού ταξιδιού μέσα στον χρόνο». [ΝΙΚΟΣ ΚΟΚΚΑΛΙΑΣ]
Πηγή: kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου