«Η ζημιά αγγίζει το 80%»
Σύμφωνα με όσα σχολίασε στην «Κ» ο Τάκης Ντανάκας, πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Μολάων – Πακίων, «η κατάσταση στον Δήμο Μονεμβασίας δεν είναι καλή. Η ανομβρία έχει καταστρέψει μεγάλο μέρος της ελαιοπαραγωγής»... «Υπάρχει πρόβλημα ακόμη και στα ποτιστικά είδη ελιάς, καθώς εξαιτίας της ανομβρίας, έχει μειωθεί πολύ η στάθμη του νερού στις γεωτρήσεις... Το κυριότερο πρόβλημα όμως εντοπίζεται στα ξερικά είδη ελιάς, που ποτίζονται μόνο από τη φύση. Σε αυτή την περίπτωση, η ξηρασία έχει μικρύνει όχι μόνο τον καρπό, αλλά και τα ίδια τα δέντρα. Οταν ο καρπός είναι μικρός, το λάδι που βγαίνει είναι πολύ λιγότερο. Ειδικά στη δημοτική ενότητα Κυπαρισσίου, όπου κυρίως υπάρχουν ξερικά είδη, η ζημιά είναι ολοκληρωτική. Αγγίζει ακόμη και το 80% της ελαιοπαραγωγής»... «Μπορεί κάποιοι να έλεγαν ότι φέτος θα πάει καλά η παραγωγή, όμως η ανομβρία είχε άλλα σχέδια για εμάς». (...)
«Εχουμε φτάσει στο σημείο μηδέν»
«Η κατάσταση στην Κρήτη είναι πλέον τραγική», ανέφερε με τη σειρά του στην «Κ» ο Πρίαμος Ιερωνυμάκης, πρόεδρος της οργάνωσης αμπελουργών και ελαιουργών Κρήτης και εντεταλμένος σύμβουλος του πρωτογενή τομέα της Περιφέρειας Κρήτης. Οπως εξήγησε, «σε πολλές περιοχές στην ανατολική Κρήτη, ειδικά στους νομούς Ηρακλείου και Λασιθίου, δεν υπάρχει νερό και δεν μπορούν να ποτιστούν τα δέντρα. Ως αποτέλεσμα, εκτός από τον καρπό, ξεραίνονται και τα δέντρα... Σύμφωνα με τον ίδιο, «φαίνεται πως η παραγωγή θα είναι και φέτος μειωμένη στα επίπεδα της περσινής χρονιάς, που είχαμε ακαρπία. Φέτος έχουμε καρπό πάνω στα δέντρα, όμως είναι αφυδατωμένος. Είναι μια καταστροφική χρονιά για τους ελαιοπαραγωγούς» (...)
«Εχει διαταραχθεί ο βιολογικός κύκλος του δέντρου»
Τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η καλλιέργεια της ελιάς, σύμφωνα με όσα ανέφερε στην «Κ» ο Θανάσης Μολασιώτης, αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα Γεωπονίας του ΑΠΘ, είναι «οι υψηλές θερμοκρασίες και η έλλειψη νερού. Τα τελευταία χρόνια έχουμε πολύ υψηλές θερμοκρασίες το φθινόπωρο και τον χειμώνα. Οταν όμως έχουμε ζεστό χειμώνα, δεν υπάρχει καλή ανθοφορία στα τέλη της άνοιξης. Επίσης, τα καλοκαίρια είδαμε παρατεταμένους καύσωνες σε πολλές ελαιοπαραγωγικές περιοχές. Ως αποτέλεσμα, η ελιά καταπονείται παρότι είναι ξηροθερμικό είδος». Ταυτόχρονα, «έχει χαθεί η κανονικότητα των βροχοπτώσεων. Τα τελευταία χρόνια έχουμε άνυδρο φθινόπωρο και χειμώνα, γεγονός που επιτείνει τα προβλήματα στην ανθοφορία της ελιάς. Εχει διαταραχθεί ο βιολογικός κύκλος του δέντρου».
Σημαντικότερο πρόβλημα αντιμετωπίζουν σύμφωνα με τον ίδιο οι ελαιώνες στη νότια Ελλάδα, «όπου υπάρχουν κυρίως λαδοελιές. Οταν δεν βρέχει, αυτοί οι ελαιώνες είναι πολύ ευάλωτοι στην ξηρασία». Γενικότερα όμως, «πρόκειται για ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει όλη η Μεσόγειος, ειδικά η Ισπανία που παράγει περίπου το μισό ελαιόλαδο παγκοσμίως. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος της αύξησης της τιμής του ελαιολάδου. Η κλιματική κρίση όμως, έχει νικητές και χαμένους. Βλέπουμε πλέον χώρες, όπως η Κροατία, που καλλιεργούν πολύ περισσότερο ελιές, γιατί δεν κάνει τόσο κρύο όσο παλαιότερα. Αντίστοιχα, στη Μεσόγειο, η καλλιέργεια έχει αρχίσει να δυσκολεύει»...
Προκειμένου αυτό το φαινόμενο να περιοριστεί, ο ίδιος κρίνει πως «θα πρέπει οι καλλιεργητές να αλλάξουν τρόπο καλλιέργειας. Αλλωστε, δεν μπορούμε να τα βάλουμε με τον καιρό. Επομένως, δεν μπορούμε να καλλιεργούμε την ελιά όπως πριν από λίγα χρόνια. Θα πρέπει να εφαρμοστούν καλλιεργητικές πρακτικές που έχουν να κάνουν με την άρδευση και το κλάδεμα των δέντρων και να αφήσουμε τους ελαιώνες σε ένα πιο φυσικό οικοσύστημα».
Ο ίδιος πάντως παραμένει αισιόδοξος, καθώς «η ελιά έχει μεγάλη προσαρμοστικότητα. Οι ποικιλίες που καλλιεργούμε, βρίσκονται στην Ελλάδα εδώ και αιώνες. Επομένως, θεωρώ πως σε βάθος ετών η ελιά θα καταφέρει να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες. Είναι σημαντικό όμως να τη βοηθήσουμε κι εμείς».
Πηγή: «Εχουμε καρπό στα δέντρα, όμως είναι αφυδατωμένος» | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου