Ο Greg Smith της Goldman Sachs[5], αποφασίζει ύστερα από 12 χρόνια εργασίας σε αυτήν να την εγκαταλείψει. Σε μία ανοιχτή επιστολή του στους New York Times, εξηγεί πως η τράπεζα έχει καταπέσει ηθικά και κοροϊδεύει τους πελάτες της, ενώ ο τρόπος με τον οποίο προσπαθεί να αυξήσει την κερδοφορία της είναι τοξικός και καταστροφικός.
Μεταξύ άλλων αναφέρει:
"Πιστεύω πως έχω δουλέψει αρκετό καιρό εδώ, ώστε να γνωρίζω που πηγαίνουμε με αυτή την κουλτούρα, τους ανθρώπους και την ταυτότητά μας. Μπορώ με ειλικρίνια να πω πως το περιβάλλον μας είναι σήμερα πιο τοξικό και καταστροφικό από ποτέ."
Μεταξύ άλλων αναφέρει:
"Πιστεύω πως έχω δουλέψει αρκετό καιρό εδώ, ώστε να γνωρίζω που πηγαίνουμε με αυτή την κουλτούρα, τους ανθρώπους και την ταυτότητά μας. Μπορώ με ειλικρίνια να πω πως το περιβάλλον μας είναι σήμερα πιο τοξικό και καταστροφικό από ποτέ."
"Με τον τρόπο που η εταιρεία αυξάνει τα κέρδη της, το συμφέρον του πελάτη παραμερίζεται. Κάποτε υπήρχαν κουλτούρα, ακεραιότητα και σεμνότητα. Δε γίνονταν όλα για τα λεφτά - αυτό από μόνο του δε μπορεί να συντηρήσει μια επιχείρηση για πάντα. Σήμερα δε βλέπω τριγύρω μου ούτε ίχνος από όσα μας ανέδειξαν στο παρελθόν."
"Κάποτε οι προαγωγές δίνονταν σε όσους προήγαγαν ιδέες. Σήμερα, αρκεί να βγάζεις τα περισσότερα χρήματα και να μην είσαι μανιακός δολοφόνος. Οι πιο γρήγοροι τρόποι για να προαχθείς είναι 1) να πείσεις πελάτες να αγοράσουν κάτι που η εταιρεία προσπαθεί να ξεφορτωθεί, 2) να πείσεις πελάτες να ασχοληθούν με προϊόντα που φέρνουν το μεγαλύτερο κέρδος στην Goldman, ανεξάρτητα από το αν είναι κατάλληλα για εκείνους και 3) να ασχοληθείς με την αγοραπωλησία οποιουδήποτε σκιώδους προϊόντος με ακρωνυμιο 3 γραμμάτων."
"Σε πολλά meeting δεν ξοδεύουμε ούτε 1 λεπτό για να συζητήσουμε το συμφέρον των πελατών μας. Όλα περιστρέφονται γύρω από το πως θα τους αποσπάσουμε τα περισσότερα χρήματα. Στη διάρκεια της θητείας μου θυμάμαι τουλάχιστον 5 διευθυντές που χαρακτήριζαν ακόμη και γραπτώς τους πελάτες τους ως μαριονέτες[1]!"
"Οι σημερινοί υπέυθυνοι δεν το καταλαβαίνουν: Όσο έξυπνος και αν είσαι, αν ο πελάτης δεν σε εμπιστεύεται θα σταματήσει τελικά να σε προτιμά. Δε χρειάζεται να είσαι επιστήμονας για να προβλέψεις πως τα νεαρά στελέχη, που ακούνε συνεχώς φράσεις τύπου "οι μαριονέτες"[1], "τους πείραμε τα σώβρακα" και "πόσα βγάλαμε"[3], δε θα γίνουν και οι καλύτεροι πολίτες."
"Οι πιο περήφανες στιγμές της ζωής μου προήλθαν μέσα από τη σκληρή δουλειά. Πλέον η Goldman Sachs προάγει το γρήγορο κέρδος[4], αντί για τη σκληρή δουλειά."
"Ελπίζω αυτή η επιστολή μου να ξυπνήσει του υπεύθυνους στην εταιρεία. Πρέπει να κάνουν ξανά τον πελάτη το κεντρικό σημείο. Να ξεφορτωθούν τα ηθικά χρεοκοπημένα στελέχη και να ξαναχτίσουν την κουλτούρα."
[1] "muppets"
[2] "ripping eyeballs out"
[3] "getting paid"
[4] "shortcuts"
[5] Ο Greg Smith ήταν μέχρι σήμερα διευθυντής του τμήματος παράγωγων προϊόντων εντός ΗΠΑ και διαχειριστής χαρτοφυλακίων αξίας που ξεπερνούσε διαχρονικά το 1 τρισεκατομύριο δολλάρια και περιλάμβανε πολλές μεγάλες εταιρείς και χώρες.
Αυτή η υποκουλτούρα, που περιγράφει ο Greg Smith στην Goldman Sachs, είναι γενικότερο φαινόμενο και αγγίζει όλο σχεδόν το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Μη ξεχνάμε ότι ήταν και ένας από τους κυριότερους λόγους της μεγάλης χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008. Αυτά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ο Διευθύνων Σύμβουλος έχει μπει στο στόχαστρο ήδη. Υπάρχουν φήμες πλέον για πιθανή παραίτησή του:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://news.yahoo.com/goldman-sachs-ceo-survive-greg-smiths-devastating-rant-112000121.html
Ένα ενδιαφέρον άρθρο με τίτλο "Goldman Sachs - Κορώνα χάνεις, γράμματα κερδίζω" σχετικά με τις πρακτικές της Goldman Sachs (περιγράφει συγκεκριμένη περίπτωση), με αναφορά και στον Greg Smith, δημοσιεύτηκε στις 31.3.12 στο www.capital.gr. Αξίζει τον κόπο να το διαβάσει κανείς.
ΑπάντησηΔιαγραφή