Ειδικά σήμερα, που τα προβλήματα της χώρας έχουν θεριέψει, κάποια από τα πολιτικά κόμματα, καλά εξοπλισμένα για την αντιμετώπιση της κρίσης, με νεα προγράμματα, νέες ιδέες, νέα στελέχη (όπως προεκλογικά μας δήλωσαν), σχηματίζουν κυβέρνηση “που θα δώσει σταθερότητα και ελπίδα στη χώρα”.
Θα φανούν άραγε από σήμερα οι ηγεσίες, των κομμάτων αυτών και κυρίως εκείνη του πρώτου κόμματος, ικανές και αποφασισμένες να συγκρουστούν με όποιες δυνάμεις και συμφέροντα απαιτείται, επιδιώκοντας τη λύση που επιθυμεί η λαϊκή πλειοψηφία; Να προχωρήσουν μπροστά, χωρίς παρακάμψεις ή επιστροφή σε παλιές δοκιμασμένες και αποτυχημένες πρακτικές; Να μη διαψεύσουν, για μια ακόμη φορά, τις όποιες προσδοκίες απέμειναν;
Ή θα δούμε το νέο ηγέτη, που σήμερα σχηματίζει κυβέρνηση, να κάνει πίσω και να μας θυμίζει το θρασύδειλο εκείνο κυνηγό, που μας περιγράφει ο Αίσωπος στον μύθο του.
Πάντως χρόνος για εφησυχασμό, αναβολές και πισωγυρίσματα δεν υπάρχει.
Σημείωση: Στο μύθο που ακολουθεί (σε ελεύθερη απόδοση) θα μπορούσαμε, κατά κάποιο τρόπο, να παραλληλίσουμε το καταστροφικό λιοντάρι με την κρίση, τον κυνηγό με την κυβέρνηση και κυρίως τον πρωθυπουργό της, και τον υλοτόμο που δείχνει το πρόβλημα με το λαό.
Το λιοντάρι, ο κυνηγός και ο λοτόμος
Ένας κυνηγός, ξεκίνησε να κυνηγήσει ένα λιοντάρι, που του είχε κάνει μεγάλες ζημιές, γιατί είχε μπει τη νύχτα στα χτήματά του και του είχε κατασπαράξει βόδια κι άλογα. Έξω από το χτήμα του, βρήκε εύκολα τα χνάρια του θηρίου και τ' ακολούθησε. Στην αρχή, ήτανε μια πλατιά ματωμένη γραμμή, που έδειχνε πως το λιοντάρι έσερνε στο χώμα τα θύματά του, που τα είχε σκοτώσει πια. Στη συνέχεια άρχισε να χάνει τα ίχνη, γιατί ο τόπος ήταν γεμάτος πέτρες. Ανακάλυπτε όμως κάποια από τα λιγοστά εκείνα σημάδια, που είχε αφήσει στο πέρασμά του το θηρίο, όπως κάποιες πατημασιές σε μέρος που υπήρχε λίγο χώμα, κάποιες μακριές τρίχες από τη χαίτη του που είχαν κολλήσει πάνω στις πέτρες.
Προχωρώντας έτσι ο κυνηγός μπήκε στο δάσος και έφτασε σ’ ένα μέρος όπου κάποιος υλοτόμος έκοβε δέντρα.
- Καλημέρα! Του είπε ο λοτόμος.
- Καλημέρα.
- Σε βλέπω οπλισμένο βαριά. Είσαι κυνηγός;
- Ναι. Κυνηγώ ένα λιοντάρι, που μου ‘φαγε άλογα και βόδια. Παρακολουθώ τα χνάρια του από το πρωί, αλλά τα έχασα γιατί είναι πετρότοπος και δεν φαίνονται καθαρά. Μήπως είδες εσύ τίποτε αχνάρια λιονταριού;
- Αχνάρια δεν είδα γιατί δεν κοίταξα. Ξέρω όμως πού είναι η σπηλιά, όπου μένει το λιοντάρι. Θέλεις να σου την δείξω;
- Όχι, όχι, σ’ ευχαριστώ, βιάστηκε να του πει ο κυνηγός. Εγώ τα ...χνάρια του λιονταριού σου ζήτησα να μου δείξεις, κι όχι τη σπηλιά του!
Και ο θρασύδειλος κυνηγός, που ήξερε να παριστάνει το παλικάρι μόνο όταν δεν υπήρχε πραγματικός κίνδυνος, έφυγε κατατρομαγμένος, σαν να ‘βλεπε μπροστά του το ίδιο το λιοντάρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου