Μέρκελ: η πιο επικίνδυνη ηγέτις του κόσμου

Ο «εξολοθρευτής» της Ευρώπης και της ανάπτυξης, γράφει ο New Statesman

Η Άνγκελα Μέρκελ είναι «η πιο επικίνδυνη ηγέτης του κόσμου» αναφέρει το βρετανικό περιοδικό New Statesman, γνωστό και για τα προκλητικά του εξώφυλλα. 

Στο άρθρο του, ο δημοσιογράφος και παρουσιαστής Μάχντι Χάσαν, διερωτάται ποιος ηγέτης αποτελεί μεγαλύτερη απειλή για την παγκόσμια τάξη και την ευημερία: ο Ιρανός Αχμαντινετζάντ, ο Ισραηλινός Νετανιάχου ή ο Κιμ Γιονγκ Ουν της Β.Κορέας;

«Η απάντηση είναι: μια πρώην χημικός, λάτρης της όπερας με αβρούς τρόπους που κατέχει το αξίωμά της εδώ και επτά χρόνια. Ναι λοιπόν, ας περάσει στη σκηνή η καγκελάριος Μέρκελ της Γερμανίας, η λύση της οποίας για την δημοσιονομική κρίση της Ευρώπης έχει φέρει την ήπειρο -ίσως και όλον τον κόσμο- στο χείλος μιας δεύτερης Μεγάλης Ύφεσης.»

Και μπορεί η Μέρκελ να μην προκάλεσε η ίδια την κρίση, «η "τιμή" αυτή ανήκει τους μεγάλους τραπεζίτες του κόσμου», αλλά η μανία της με τη λιτότητα θα προκαλέσει νέα Ύφεση, μετά από σχεδόν έξι δεκαετίες πανευρωπαϊκής σταθερότητας και ευημερίας.

Στο άρθρο καυτηριάζεται ιδιαίτερα ο «τραμπουκισμός» της. Μπορεί στις εκλογές οι Έλληνες να ψήφισαν είτε την καθυστέρηση του προγράμματος είτε και την ακύρωσή του, αλλά αμέσως βγήκε η ίδια για να προειδοποιήσει ότι δεν αλλάζει τίποτα, βάζοντας στη θέση του τον υπουργό της Εξωτερικών που πρότεινε παράταση στην εφαρμογή του οικονομικού προγράμματος.

Ο ίδιος δημοσιογράφος εντυπωσιάζεται από το γεγονός ότι η Γερμανία μπορεί να είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη για την αναφορά στο ναζισμό εντός της χώρας της, όμως αδιαφορεί που η λιτότητα και η κοινωνική κρίση οδηγεί όλο και περισσότερους άνεργους νέους σε ακραία κόμματα. Αναφέρει ως παράδειγμα τη Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα, τη Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία, αλλά και το ακροδεξιό κόμμα της Ουγγαρίας.

Όσο για το επιχείρημα ότι η Μέρκελ απλά υποστηρίζει τους συμπατριώτες της που εργάζονται σκληρά και δεν επιθυμούν να πληρώνουν τα χρέη των Νοτίων, ο αρθρογράφος επικαλείται τα στοιχεία του ΟΟΣΑ: οι «τεμπέληδες» Έλληνες δουλεύουν περισσότερο από τους Γερμανούς και όλους τους υπόλοιπους στην ΕΕ.

Επιπλέον, στην ίδια τη Γερμανία οι πολίτες συνειδητοποιούν ότι η λιτότητα δεν οδηγεί πουθενά, για αυτό άλλωστε εισπράττει την αποδοκιμασία των ψηφοφόρων στις τοπικές εκλογές. 

«Η Ιστορία διδάσκει ότι στην Κρίση του 1929-30 δεν βοήθησε ιδιαίτερα η πολιτική των περικοπών του Χέρμπερτ Χούβερ στις ΗΠΑ, ενώ η μαζική ανεργία και όχι ο υπερπληθωρισμός, ήταν αυτό που έδωσε φτερά στον Χίτλερ το 1933».

Ο αρθρογράφος του περιοδικού δεν μοιάζει ιδιαίτερα αισιόδοξος για τις εξελίξεις στην Ευρώπη, αφού θεωρεί ότι ακόμα και οι όποιες αποφάσεις ληφθούν τώρα, όπως για παράδειγμα τα όσα ανακοινώθηκαν στη G20, «είναι πολύ λίγα, πολύ αργά».

Πηγή: http://news.in.gr/world/article/?aid=1231201624