Σε 2 πολύ ενδιαφέροντα άρθρα του ο καθηγητής Γιάννης Βαρουφάκης σχολιάζει ορισμένα τουλάχιστον αξιοπρόσεχτα οικονομικά συμβάντα των ημερών: Την ύποπτυ αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας Πειραιώς και την αδυναμία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να τονώσει την ανάπτυξη στην Ευρωζώνη.
Η Τράπεζα Πειραιώς κατηγορείται ότι αύξησε το μετοχικό της κεφάλαιο αγοράζοντας με δανεικά δικές της μετοχές της - και συγκεκριμένα μέσω offshore εταιρειών, συμφερόντων της οικογένειας Σάλλα, οι οποίες δανείστηκαν από άλλες Τράπεζες χρήματα με σκοπό να αγοράσουν μετοχές της Πειραιώς. Δικαιολογημένα λοιπόν ο καθηγητής Βαρουφάκης διερωτάται, πως είναι δυνατόν να μην στρέφει η Ευρωπαϊκή Ένωση, η κυβέρνηση και η Τρόικα την προσοχή της σε ένα τέτοιο θέμα; Τι είναι αυτό που τους "βολεύει" σε αυτή την κατάσταση;
Σε άλλο άρθρο του, ο καθηγητής εξηγεί ότι η ΕΚΤ δε μπορεί πλέον να υποστηρίξει την ανάπτυξη όσο και αν ρίξει τα επιτόκια: Ο φόβος της κατάρρευσης του Ευρώ και των κρατών-μελών του είναι τόσο μεγάλος, ώστε 1) οι Τράπεζες να μη δανείζουν πλέον η μία την άλλη και 2) το ιστορικά χαμηλό επιτόκιο της ΕΚΤ να παίζει ελάχιστο ρόλο. Χαρακτηριστικό είναι πως παρόλο που η ΕΚΤ κατέβασε στο μηδέν το επιτόκιο καταθέσεων των ιδιωτικών τραπεζών, οι τελευταίες εξακολουθούν να προτιμούν να "παρκάρουν" τα χρήματά τους, από να τα δανείσουν στην αγορά.
Ένα κοινό συμπέρασμα και από τα δύο άρθρα θα μπορούσε να είναι πως η λύσεις που αναζητά στην τρέχουσα οικονομική χρήση η Ευρώπη, τείνουν να είναι περισσότερο "βολικές" παρά ουσιαστικές. Μένει να δούμε αν θα δημιουργήσει περισσότερα και μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά που υποτίθεται ότι προσπαθεί να λύσει.
Η Τράπεζα Πειραιώς κατηγορείται ότι αύξησε το μετοχικό της κεφάλαιο αγοράζοντας με δανεικά δικές της μετοχές της - και συγκεκριμένα μέσω offshore εταιρειών, συμφερόντων της οικογένειας Σάλλα, οι οποίες δανείστηκαν από άλλες Τράπεζες χρήματα με σκοπό να αγοράσουν μετοχές της Πειραιώς. Δικαιολογημένα λοιπόν ο καθηγητής Βαρουφάκης διερωτάται, πως είναι δυνατόν να μην στρέφει η Ευρωπαϊκή Ένωση, η κυβέρνηση και η Τρόικα την προσοχή της σε ένα τέτοιο θέμα; Τι είναι αυτό που τους "βολεύει" σε αυτή την κατάσταση;
Σε άλλο άρθρο του, ο καθηγητής εξηγεί ότι η ΕΚΤ δε μπορεί πλέον να υποστηρίξει την ανάπτυξη όσο και αν ρίξει τα επιτόκια: Ο φόβος της κατάρρευσης του Ευρώ και των κρατών-μελών του είναι τόσο μεγάλος, ώστε 1) οι Τράπεζες να μη δανείζουν πλέον η μία την άλλη και 2) το ιστορικά χαμηλό επιτόκιο της ΕΚΤ να παίζει ελάχιστο ρόλο. Χαρακτηριστικό είναι πως παρόλο που η ΕΚΤ κατέβασε στο μηδέν το επιτόκιο καταθέσεων των ιδιωτικών τραπεζών, οι τελευταίες εξακολουθούν να προτιμούν να "παρκάρουν" τα χρήματά τους, από να τα δανείσουν στην αγορά.
Ένα κοινό συμπέρασμα και από τα δύο άρθρα θα μπορούσε να είναι πως η λύσεις που αναζητά στην τρέχουσα οικονομική χρήση η Ευρώπη, τείνουν να είναι περισσότερο "βολικές" παρά ουσιαστικές. Μένει να δούμε αν θα δημιουργήσει περισσότερα και μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά που υποτίθεται ότι προσπαθεί να λύσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου