«Γεννήθηκα τον Απρίλιο του 1945 στη Νότια Γαλλία από γερμανούς γονείς εβραϊκής καταγωγής. Εάν τους έλεγα τότε, έναν χρόνο μετά την Απόβαση στη Νορμανδία, ότι σε πενήντα χρόνια δεν θα υπήρχαν σύνορα ανάμεσα στη Γαλλία και τη Γερμανία και ότι δεν θα υπήρχε περίπτωση πολέμου ανάμεσα στις δύο χώρες, θα έμεναν έκπληκτοι με τη διορατικότητά μου. Παράλληλα, όμως, θα με θεωρούσαν εντελώς ανόητο» αναφέρει μεταξύ άλλων ο Ντανιέλ Κον - Μπετίντ.
Για τον συμπρόεδρο των ευρωπαίων Πρασίνων, η Ευρώπη σήμερα έχει να επιλέξει ανάμεσα σε δύο δρόμους. Ο ένας είναι η επιστροφή στα εθνικά κράτη, ιδέα που φαίνεται να γοητεύει όλο και περισσότερο τους βρετανούς Συντηρητικούς. Ο άλλος είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης.
Ο Ντανιέλ Κον - Μπεντίτ υπενθυμίζει το αυτονόητο: Καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνη της έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο όπου αναδύονται νέες οικονομικές δυνάμεις. Την απάντηση στον διεθνή ανταγωνισμό μπορεί να την δώσει μόνο μια Ευρώπη ενωμένη, μια Ευρώπη που θα διεκδικήσει τη θέση της σαν ένα ενιαίο έθνος. Αλλά και μόνο μια Ευρώπη που θα λειτουργήσει σε ένα νέο πλαίσιο κανόνων.
Όμως σήμερα, οι εξαγωγές της Γερμανίας, σημειώνει ο ηγέτης των Πρασίνων, είναι το χρέος των υπόλοιπων χωρών της ευρωζώνης. Τα διαφορετικά φορολογικά συστήματα δημιουργούν συνθήκες στρεβλού ανταγωνισμού, δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική ένωση χωρίς δημοσιονομική και τραπεζική ένωση.
Πρέπει, λοιπόν, να μεταφέρονται πόροι από τα πλούσια στα φτωχά κράτη; Ο Ντανιέλ Κον - Μπεντίτ, ως απάντηση, ανασύρει από την ιστορία δυο παραδείγματα: Το ένα είναι η επανένωση της Γερμανίας. Το άλλο της μεταπολεμικής Γαλλίας, όταν όλος ο πλούτος είχε συγκεντρωθεί στην περιοχή του Παρισιού. Από την άποψη αυτή, η Ευρώπη του μέλλοντος είναι μια Ευρώπη αναδιανομής του πλούτου, τονίζει.
_______________
Πηγή: από άρθρο στο http://www.tanea.gr στις 9 Μαΐου 2013
Για τον συμπρόεδρο των ευρωπαίων Πρασίνων, η Ευρώπη σήμερα έχει να επιλέξει ανάμεσα σε δύο δρόμους. Ο ένας είναι η επιστροφή στα εθνικά κράτη, ιδέα που φαίνεται να γοητεύει όλο και περισσότερο τους βρετανούς Συντηρητικούς. Ο άλλος είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης.
Ο Ντανιέλ Κον - Μπεντίτ υπενθυμίζει το αυτονόητο: Καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνη της έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο όπου αναδύονται νέες οικονομικές δυνάμεις. Την απάντηση στον διεθνή ανταγωνισμό μπορεί να την δώσει μόνο μια Ευρώπη ενωμένη, μια Ευρώπη που θα διεκδικήσει τη θέση της σαν ένα ενιαίο έθνος. Αλλά και μόνο μια Ευρώπη που θα λειτουργήσει σε ένα νέο πλαίσιο κανόνων.
Όμως σήμερα, οι εξαγωγές της Γερμανίας, σημειώνει ο ηγέτης των Πρασίνων, είναι το χρέος των υπόλοιπων χωρών της ευρωζώνης. Τα διαφορετικά φορολογικά συστήματα δημιουργούν συνθήκες στρεβλού ανταγωνισμού, δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική ένωση χωρίς δημοσιονομική και τραπεζική ένωση.
Πρέπει, λοιπόν, να μεταφέρονται πόροι από τα πλούσια στα φτωχά κράτη; Ο Ντανιέλ Κον - Μπεντίτ, ως απάντηση, ανασύρει από την ιστορία δυο παραδείγματα: Το ένα είναι η επανένωση της Γερμανίας. Το άλλο της μεταπολεμικής Γαλλίας, όταν όλος ο πλούτος είχε συγκεντρωθεί στην περιοχή του Παρισιού. Από την άποψη αυτή, η Ευρώπη του μέλλοντος είναι μια Ευρώπη αναδιανομής του πλούτου, τονίζει.
_______________
Πηγή: από άρθρο στο http://www.tanea.gr στις 9 Μαΐου 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου